Κάποιος φίλος μου έδωσε ένα cd με τέσσερα επεισόδια της σειράς Masters Of Science Fiction. Δεν είχα ακούσει τίποτα απολύτως γι αυτήν και ξεκίνησα να την βλέπω χθες το βράδυ προετοιμασμένος για ακόμα μια φορά, να βάλω πολύ νερό στο κρασί μου.
Τα τελευταία χρόνια οι σειρές επιστημονικής φαντασίας που παράγονται πέρα από τον Ατλαντικό, υπακούουν απόλυτα στον αμείλικτο νόμο της τηλεόρασης, είναι φτιαγμένες για να τους κρατήσουν όλους μέσα. Να μην διώξουν κανένα, να μην προσβάλλουν κανένα κι αν είναι δυνατόν να αποκτήσουν μια δυναμική ευρύτερη των φανς της εφ - που έτσι κι αλλιώς θεωρούνται δεδομένοι όσο σκατά κι αν είναι τα επεισόδια- που θα τους επιτρέψει να επιβιώσουν στην ζούγκλα της Αμερικανικής Τηλεόρασης.
Η τηλεόραση των ΗΠΑ είναι μια αξονική τομογραφία του χειρότερου, αλλά και μαζικότερου, τμήματος της Βορειοαμερικανικής Κοινωνίας, του μέσου τηλεθεατή. Κατά συνέπεια η βασική σύγκρουση ανάμεσα στους οπαδούς της Δαρβινικής Θεωρίας και σε αυτούς της Ευφυούς Δημιουργίας πρέπει να εξισορροπείται, η Αστερόεσσα πάντα να χαϊδεύεται - απ' ευθείας ή εξ αντανακλάσεως σε άλλα σύμβολα - και η κοινωνία να αυτοϊκανοποιείται, ταυτιζόμενη με τους ήρωες που δρουν μέσα στο εξωτικό γυαλιστερό "περιτύλιγμα" της εφ.
Αρκετές σειρές έχουν προσπαθήσει να θίξουν ενδιαφέροντα ζητήματα (4400, Galactica, Firefly) αλλά όπως είναι λογικό από όσα προανέφερα, στο τέλος καταλήγουν με απουσία θέσης, ή ακόμα και να υπερασπίζονται τελικά τους "καλούς" ηγέτες ενάντια στους "κακούς" τρομοκράτες, ενώ τα ερωτηματικά για τον Θεό, την Φύση του και την επίδρασή του στους ανθρώπους, συνήθως σπάνε αρχίδια (τα δικά μου σίγουρα).
Νομίζω πως όλα αυτά είναι υπερ-αρκετά για να εξηγήσουν γιατί ξεκίνησα να βλέπω το Masters Of Science Fiction "κουμπωμένος", παρ' όλη την ζέστη της φθινοπωρινής βραδιάς. Η πρώτη έκπληξη ήταν το Hosted By Stephen Hawking στους τίτλους έναρξης που μου φάνηκε κουφό, ούτε ευχάριστο ούτε δυσάρεστο, απλώς κουφό. Ένα ντηλάκι του ιδρύματος για ανεξιχνίαστους λόγους.
Και μετά ακολούθησαν τα τέσσερα επεισόδια που τα είδα ομολογουμένως μονορούφι. Δεν πρόκειται να τα αναλύσω, θα σας αφήσω να ψάξετε και να δείτε το Masters Of Science Fiction, χωρίς προετοιμασία, χωρίς να "κάψω" τίποτα από την πλοκή και το μεγαλείο της σειράς.
Θα πω μόνο πως πρόκειται για τέσσερα αυτοτελή επεισόδια που μπορείτε να τα παρακολουθήσετε και ανεξάρτητα το ένα από το άλλο, στην περίπτωση που τα πετύχετε σερφάροντας κάπου, αν και η κλιμάκωση τους είναι εξαιρετική στην αρχική τους έκδοση. Και αποδεικνύουν άνετα πως η τηλεόραση μπορεί όποτε θέλει να μην είναι λεκάνη της τουαλέτας. Ούτε γι αυτούς που είναι πίσω, ούτε γι αυτούς που είναι μπροστά από το λεπτό διαχωριστικό γυαλί.
Φυσικά προβλήθηκε Αύγουστο στο ABC και προς το παρόν ορίζεται ως Ended. Αλλά ακόμα κι έτσι, βάζει τα γυαλιά σε πολλές μακροβιότερες...
6 comments:
Πολύ ενδιαφέρον ακούγεται! Και απ'ότι είδα με μια ματιά έχει και πολύ καλό casting! O John Hurt αν δεν κάνω λάθος (που δεν πρέπει να κάνω:P) έπαιζε στην μεταφορά (αριστούργημα για μένα) του '1984'. Όποτε θα σε εμπιστευτώ, θα το ψάξω και θα σου πω τις εντυπώσεις μου! :)
---------------------------------
Πως να βλέπει άραγε ένα χελωνάκι τον κόσμο μας?
Θα το τσεκάρω όπως και δήποτε γιατί αν περιμένω από κάτι άλλες σειρές (βλέπε Heroes) στο τέλος θα το ρίξω στις σαπουνόπερες.
ΥΓ. Μιας και πιάσαμε το θέμα "τηλε-σαβούρα"... μια ελληνική αντιγραφή των x-files τη θυμάσαι; :p
@ χελωνάκι
Ναι, έχει καλό casting. O John Hurt παίζει στο 4ο επεισόδιο, όπου το σενάριο είναι βασισμένο σε ιστορία του Harlan Ellison.
@razzmatazz
Δεν θέλω να την θυμάμαι...
αα! και θενκς για το λίνκι :)
-razzmatazz
Γιατί τι έχει το Heroes? Μια χαρά σειρά είναι! Μη μου τα χαλάς τώρα γιατί μόλις κατέβασα το 202 και περιμένω με ανυπομονησία να το δω!
Τα είδα και τα 4! Πολύ ωραία μου φάνηκαν, αν και μου άφησαν μια αίσθηση απογοήτευσης για το μέλλον του ανθρώπινου γένους...
Ευχαριστώ!
Post a Comment