Το Καλοκαίρι Βλάπτει Σοβαρά Τους Σκηνοθέτες

Και πάνω που έλεγα να σε πάω χαλαρά μέχρι το Σάββατο, άρχισε η καλοκαιρινή κατάρα. Χθες ο Μπέργκμαν, σήμερα ο Αντονιόνι...

Όσο κι αν είναι λογικό - οι ηλικιωμένοι άνθρωποι ζορίζονται το καλοκαίρι και πεθαίνουν, και οι σκηνοθέτες κινηματογράφου δεν έχουν λόγο να αποτελούν εξαίρεση - δεν παύει να είναι οδυνηρό.


Καλό ταξίδι Ίνγκμαρ και Μικελάντζελο. Μια χαρά τα πήγατε ακολουθώντας τα όνειρά σας. Και ενίοτε σκηνοθετώντας τα δικά μας...

Tο πλοκάμι του Καρχαρία

Λίγες μέρες μείνανε μέχρι να πάρω τον πρώτο μου αποτοξινωτικό όρκο διαδικτυακής σιωπής και θα τις φάω γράφοντας για χαλαρά και καλοκαιρινά πράγματα. Όπως "Το πλοκάμι του Καρχαρία". Εδώ μια παρουσίαση του πρώτου άλμπουμ και παρακάτω το Ο Ήλιος Καίει

Θεο - Λογικά Ερωτήματα

Ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο:
Α. Γιατί βαριότανε
Β. Γιατί έπασχε από δημιουργική μανία
Γ. Για να τον προσφέρει στον Άνθρωπο
Δ. Μυστήριες οι Βουλές του Κυρίου.

Ο Θεός επιτρέπει να υπάρχει κακό:
Α. Γιατί έχει φόρτο εργασίας
Β. Γιατί όχι;
Γ. Για να δοκιμάζονται οι πιστοί του
Δ. Μυστήριες οι Βουλές του Κυρίου.

Ο Θεός, αν έπρεπε να εργαστεί, θα βιοποριζόταν:
Α. Από το Χρηματιστήριο (broker)
B. Aπό έργα τέχνης (courator)
Γ. Από την λατρεία (fund raiser)
Δ. Μυστήριες οι Βουλές του Κυρίου (stalker).

Ο Θεός σκέφτεται:
Α. Αργά και συνεχώς
Β. Συνεχώς αλλά με αδυναμία συγκέντρωσης
Γ. Γρήγορα και αποτελεσματικά
Δ. Μυστήριο το τι συμβαίνει στο μυαλό του...

Blankets Του Αξιότιμου Κου Craig Thompson

Δεν είναι πολλά τα άλμπουμ ή ακόμα και τα βιβλία που θα μπορούσαν να σταθούν δίπλα στο Blankets. Διεκδικεί άνετα μια θέση στην πεντάδα των πιο αγαπημένων μου αναγνωσμάτων του τελευταίου χρόνου.

Τι ακριβώς είναι το Blankets όμως; Δεν είναι ένα κλασσικό κόμικς άλμπουμ, οι 600 σελίδες του το βγάζουν έξω από την "παραγωγική" νόρμα. Δεν είναι όμως ούτε και κλασικό μυθιστόρημα, δεν έχει παραγράφους, ο λόγος του είναι μόνο διάλογοι σε μπαλονάκια και κείμενα ενταγμένα στις εικόνες. Και τελικά η φράση "ένα εικονογραφημένο μυθιστόρημα" που υπάρχει στο εξώφυλλο είναι μια περιγραφή - παρόλο που στιγμιαία μπορεί να μπερδέψει - προσεγγιστικά ακριβής.

Γιατί το Blankets είναι πρωτίστως μια ιστορία. Μια ιστορία σημαντική, κάποιες στιγμές συγκινητική, μια ιστορία που "φωνάζει" από μακριά πως περιέχει αυτοβιογραφικά στοιχεία, αλλά ταυτόχρονα εξηγεί πολλά από τα "ακατανόητα" της Αμερικανικής Κοινωνίας. Και το κάνει με σχέδιο και διαλόγους που είναι πολύ μακριά από την "παραγωγή" των κόμικς, χωρίς ανάγκη για χρώμα, χωρίς εντυπωσιακά ψέματα, χωρίς έλεος για κανέναν.

Κλείνοντας το βιβλίο, ήξερα πως τελικά είναι ένα κόμικς άλμπουμ 600 σελίδων. Όμως μέσα μου έμενε η ιστορία του και μετασχηματιζόταν με τον ίδιο τρόπο που μετασχηματίζονται όλες οι ιστορίες των καλών συγγραφέων. Ο Craig Thompson δεν μου επέβαλλε με την φόρμα αφήγησης που διάλεξε καμία "φαντασιεκτομή". Και τελικά όταν ήρθε ή ώρα να βάλω το Blankets στην βιβλιοθήκη μου η μόνη λογική θέση που βρήκα ήταν ανάμεσα στο Palestine του Sacco και το In Cold Blood του Capote.

Φανταστικά Χρονικά #10 Μέσα Στο Κατακαλόκαιρο

Και όπως πάντα μέσα στο κατακαλόκαιρο κυκλοφόρησαν τα Φανταστικά Χρονικά. Αντιγράφω εδώ όλο το δελτίο τύπου.




ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ
το περιοδικό της επιστημονικής φαντασίας

Το δέκατο τεύχος κυκλοφόρησε


Τα ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ είναι ένα περιοδικό που απευθύνεται σε όλους τους φίλους του φανταστικού, με όλες τις μορφές του (science fiction, fantasy, horror) και σ' όλες τις εκφράσεις του (βιβλία, ταινίες, τηλεοπτικές σειρές, κόμικς, websites κ.λπ.).
Το περιοδικό αναφέρεται σε ό,τι μπορεί να ενδιαφέρει τους φίλους του φανταστικού: νέες εκδόσεις, ταινίες, δραστηριότητες λεσχών, εκθέσεις, σχετικές εκδηλώσεις, RPG και διάφορα παιχνίδια, στέκια του είδους. Η ύλη του είναι προσανατολισμένη στην ενημέρωση και την πληροφόρηση, με άρθρα που παρουσιάζουν τις ποικίλες πτυχές της SF, πλάι σε διηγήματα Ελλήνων και ξένων συγγραφέων. Καλύπτει ένα ευρύ φάσμα της SF, από τον J.R.R. Tolkien και τον Philip K. Dick ως το Star Trek και τους X-Men.
Πρώτη προτεραιότητα για τα ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ αποτελεί η Ε.Φ. στην Ελλάδα, με όλες της τις μορφές, και γι' αυτό δίνει έμφαση στην παρουσίαση οτιδήποτε έχει να κάνει με το φανταστικό από Έλληνες συγγραφείς, δημιουργούς κόμικς, φαν, λέσχες, διαλέξεις και εκδηλώσεις πάσης φύσεως.

Το περιοδικό δεν ασχολείται με ιπτάμενους δίσκους, απαγωγές από εξωγήινους, θεωρίες συνωμοσίας, ανεξήγητα φαινόμενα και άλλα σχετικά.

Στο δέκατο τεύχος, που μόλις κυκλοφόρησε, θα βρείτε:

Εξώφυλλο:
"Hunter", της Αλέξιας Οθωναίου. Να επισημάνουμε ότι όλα τα εξώφυλλά μας είναι από ταλαντούχους Έλληνες εικονογράφους, ειδικά για το περιοδικό μας

Διηγήματα.
"Το Κυρίαρχο Είδος", του Σπύρου Κίντζιου και της Άντζελας-Λου Πέτρου-Γκίνη.
Είναι ο άνθρωπος κορωνίδα της δημιουργίας; Είναι ψώνιο να είσαι ανώτερο ον; Θα μπορούμε να κομπάζουμε για την "ανωτερότητά" μας στο μέλλον;
"Ο Πόνος", του Θεόφιλου Πασχαλίδη
Στο κοντινό, δυστοπικό μέλλον δεν θα αρκούνται σε μια εξέταση DNA για να σε ασφαλίσουν ή να σε προσλάβουν.

Έρευνα.
Τηλεόραση του Φανταστικού στην Ελλάδα. Το δεύτερο μέρος της έρευνας του Σπύρου Βρετού, που καταγράφει εξονυχιστικά το φανταστικό από Έλληνες δημιουργούς στα κανάλια μας.

Πορτραίτο: Μάκης Πανώριος
Η Αθηναϊκή Λέσχη Επιστημονικής Φαντασίας τιμά τον Μάκη Πανώριο, συγγραφέα, ιστορικό, και πρωτεργάτη του φανταστικού.

Πορτραίτο: Στήβεν Κινγκ
Ο Δημήτρης Κανελλόπουλος γράφει για τον μάστορα του τρόμου.

Αφιέρωμα Φεστιβάλ Επιστημονικής Φαντασίας Ερμούπολης
Οι συνεντεύξεις του Δημήτρη Φύσσα, της Χέντβιγκ Καρακούδα, του Δημήτρη Σπυρίδωνος, του Γιάννη Στάγκου στον Παναγιώτη Κούστα και τα κείμενα του Νίκου Αλμπανόπουλου και του Χριστόδουλου Λιθαρή φωτίζουν το καταξιωμένο φεστιβάλ που έφτασε τον τρίτο χρόνο του.

Κόμικς
Ο Δημήτρης Βανέλλης γράφει για την ιστορία της βρετανικής σκηνής των κόμικς.

Άλλη ύλη
Ειδήσεις, σχόλια, βιβλιοκριτικές, νέες κυκλοφορίες, τα μπεστ-σέλερ του φανταστικού, και πολλά άλλα.

Το ενδέκατο τεύχος θα κυκλοφορήσει τον Οκτώβριο του 2007. Θα περιλαμβάνει:
Αφιέρωμα: Buffy the Vampire Slayer, η καλτ τηλεοπτική σειρά.
Πορτραίτο: Διονύσης Παπαδόπουλος, ο συγγραφέας που κινείται με την ίδια άνεση στη science fiction, τη fantasy, τον τρόμο.
Ιστορία: θυμόμαστε την Κινηματογραφική Λέσχη Φαντασίας και Επιστημονικής Φαντασίας του 1978.
Τι σημαίνει alternative history.
Τα μάνγκα για αρχάριους.


Τίτλος ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ
Σελίδες 88
Εκδότης Αθηναϊκή Λέσχη Επιστημονικής Φαντασίας
Αρχισυντάκτης Χριστόδουλος Λιθαρής
Συντακτική επιτροπή Κώστας Γερογιάννης, Χ. Λιθαρής, Δημήτρης Λυκουριάς, Γιώργος Μάντης
website http://www.alef.gr
e-mail litharis@ath.forthnet.gr
τηλέφωνο 697 90 70 685


ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΛΕΣΧΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ (ΑΛΕΦ)
Γ. ΜΠΛΕΣΣΑ 32 – ΑΘΗΝΑ ΤΚ 15669

Πάρνηθα : Παρασκευή 27 Ιουλίου 2007

Δεν νομίζω πως χρειάζονται λόγια... τα χρηστικά εδώ

Το Τσεκ-Απ Της Δημοκρατίας

33 χρόνια μετά την αποκατάστασή της η Δημοκρατία επισκέφθηκε, όπως πάντα στις 24 Ιουλίου, τον γιατρό της για το καθιερωμένο ετήσιο τσεκ-απ. Φέτος τον βρήκε σε ένα νοσοκομείο φτιαγμένο με ΣΔΙΤ (Συνεργασία Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα) να εφημερεύει.

"Ωπ, πήγε κιόλας 24;" την ρώτησε χαμογελώντας ο γιατρός.

"Ε, ναι" απάντησε η Δημοκρατία.

"Γδύσου και ξάπλωσε", είπε ο γιατρός και της έδειξε το δερμάτινο ντιβάνι της εξέτασης που ήταν σκεπασμένο με το ειδικό κάλυμα μιας χρήσης. "Πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός... Πώς τα πήγες φέτος;"

"Εντάξει μάλλον" είπε η γυμνή Δημοκρατία ξαπλώνοντας. "Με ξέρεις τώρα, δεν μ' αρέσει να γκρινιάζω κιόλας..."

Ο γιατρός έβαλε το στηθοσκόπιο του και την ακροάστηκε. "Ανάπνευσε... κανονικά... τώρα βαθιά... κράτα την ανάσα σου... εκπνοή... άλλη μία βαθιά... μερικές γρήγορες... εντάξει... βήξε τώρα... βήξε... κι άλλο... μάλιστα".

"Τι γίνεται;"

Ο γιατρός κούνησε αόριστα το χέρι του. "Μμ, οι πνεύμονες σου δεν είναι και σε άψογη κατάσταση... θα κάνουμε ένα σπειρογράφημα και αέρια αίματος και βλέπουμε..."

"Μην το κουράζεις", απάντησε η Δημοκρατία. "Απ' το ΕΑΤ-ΕΣΑ είναι. Το μόνο πράσινο που έμεινε είναι στο Πάρκο Ελευθερίας".

Ο γιατρός την κοίταξε στα μάτια. "Εντάξει, τότε τα κάνουμε στο τέλος... για να δούμε τώρα τα νευρολογικά". Έβγαλε τα σφυράκια του από το συρτάρι. Μετά από λίγο ολοκλήρωσε την εξέταση του.

"Τι γίνεται;" ξαναρώτησε η Δημοκρατία.

"Καλύτερα από πέρσι", ανακοίνωσε ο γιατρός. "Έχεις μια καθυστέρηση στις αντιδράσεις, αλλά είναι μικρότερη από πέρσι".

"Από τα νέα μέσα", απάντησε η Δημοκρατία. "Τα sms, τα blogs... σιγά-σιγά πιέζουν τα παλιά. Εσύ, πήγες στο Σύνταγμα;"

"Δεν πήγα, εφημέρευα. Για να δούμε και την καρδιά σου..." είπε ο γιατρός βάζοντας ζελέ στην κεφαλή του υπερηχογράφου.

"Τι γίνεται;" ρώτησε αργότερα η Δημοκρατία.

"Τα ίδια", είπε ο γιατρός. "Υπολειτουργεί, δεν κινδυνεύεις άμεσα αλλά μακροπρόθεσμα το ισχαιμικό δεν θα το αποφύγεις".

"Πως αντιμετωπίζεται;"

"Άμα σταματήσουν οι πελατειακές σχέσεις, το ξύλο στις διαδηλώσεις και η λαστιχοποίηση του Συντάγματος, μπορεί και να γλιτώσεις, αν η ζημιά που έχει γίνει ήδη..." είπε αόριστα ο γιατρός.

Η Δημοκρατία έβαλε τα γέλια.

"Το πεπτικό σου πως είναι; Κενώσεις, ούρα;" άλλαξε θέμα ο γιατρός.

"Φυσιολογικά. Μόνο κάτι καούρες στο στομάχι καμιά φορά".

"Το άλογο χωνεύεται δύσκολα. Και το σκουφί ακόμα δυσκολότερα", μουρμούρισε ο γιατρός. "Άντε να δούμε και τα γυναικολογικά σου", είπε δυνατά και φόρεσε το γάντι.

Η Δημοκρατία σηκώθηκε. "Μην το κοιτάς καθόλου", είπε σταθερά. "Δεν υπάρχει καμιά πιθανότητα να κάνω παιδί. Κάτι άτομα που αξίζανε τον κόπο να πηδήξω τα πήρε χτες η Καναδέζα..."

Ο γιατρός κάθισε ξανά στην πολυθρόνα. "Τελειώσαμε τότε. Του χρόνου πάλι..."

"Υπάρχει ποτέ περίπτωση να τρέξω;" ρώτησε η Δημοκρατία.

"Κάθε χρόνο το ίδιο πράγμα με ρωτάς", απάντησε ο γιατρός. "Τόσες φορές σου το έχω πει. Όχι, εκ γενετής είχες προβλήματα. Μετά, τελείως λάθος, σε χώσανε στον γύψο. Κι όταν τον σπάσανε, πάλι με λάθος τρόπο σε στήσανε στα πόδια σου. Δεν πρόκειται ποτέ να τρέξεις. Πάλι καλά που περπατάς... Τι διαόλο έχεις κολλήσει με το τρέξιμο; Δεν είναι δα και τίποτα της προκοπής... Ιδρώνεις, μυρίζεις, κουράζεσαι..."

"Ναι, αλλά ο αέρας χαϊδεύει τα μαλλιά σου", είπε μουρμουρίζοντας η Δημοκρατία. "Και πάντοτε ήθελα να το νιώσω αυτό".

Συμπαντικές Διαδρομές στο Διαδίκτυο

Ψάχνοντας για ακόμη μια φορά κάτι εντελώς άσχετο έπεσα πάνω στoν ιστοχώρο των Συμπαντικών Διαδρομών. Δεν έχω προλάβει να τον δω καλά ακόμα, αλλά τον κάνω λίνκ γιατί ξέρω το περιοδικό. Καλή ανάγνωση.

the vipervikings : Yπάρχουν!

Γκάζια, συνθέσεις και στίχοι.
Έπεσα πάνω στους vipervikings τυχαία και νομίζω πως αξίζει να τους ακούσεις.
Πήγαινε εδώ ή εδώ και καλό ταξίδι.

Ο Πλανήτης Παρ' Το Αλλιώς

Στον πλανήτη R5N51L οι φυσικοί νόμοι μεταβάλλονται αυτόματα κάθε φορά που εκδίδεται μια απόφαση δικαστηρίου. Οι θεωρητικοί φυσικοί του πλανήτη, για πάρα πολλά χρόνια δεν μπορούσαν να εντοπίσουν την αιτία των αλλαγών, λόγω της πολυνομίας και της πληθώρας των δικαστηρίων που εξέδιδαν αποφάσεις. Ένα επιπλέον στοιχείο που δυσκόλεψε πολύ την κατανόηση της σχέσης μεταξύ δικαστικών αποφάσεων και μεταβολής των φυσικών νόμων, ήταν το γεγονός ότι μια ίδια δικαστική απόφαση μπορούσε να έχει άλλη επίδραση στο περιβάλλον του πλανήτη από την προηγούμενη της, δεν υπήρχε εμφανής σχέση αιτίου-αιτιατού.
Όταν πια επιβεβαιώθηκε η σχέση, όπως ήταν φυσικό, οι περισσότερες διαφορές μεταξύ των κατοίκων άρχισαν να επιλύονται εξωδικαστικά και μόνο ένα δικαστήριο παρέμεινε ενεργό αποκλειστικά για πειραματικούς λόγους.
Το Μόνο Δικαστήριο του R5N51L συνεδριάζει διαρκώς αλλά η τελευταία του απόφαση εκδόθηκε πριν απο πενήντα πρότυπα έτη.

Στεγνή Θερμή Αυτοπροβολή

Νομίζω πως θα μου επιτρέψετε να χαίρομαι...

Κι Άλλο Περσέπολις (Νούμερο 2)

Αν αξίζει κάτι στο blogging, είναι η δυνατότητα που σου δίνει να μην χάνεις πράγματα. Το περασμένο Σάββατο έκανα ένα πόστ για το Περσέπολις κι αμέσως έμαθα πως έχει κυκλοφορήσει και το νούμερο 2 από σχόλιο ανώνυμου (thanx!). Έτσι το έψαξα, το διάβασα, ανεβαίνω τώρα στο εγωπαθές μου καρεκλάκι και το παρουσιάζω.
Το δεύτερο Περσέπολις ολοκληρώνει την αυτοβιογραφική περιπέτεια της Σατραπί. Και κατά την γνώμη μου είναι ακόμα καλύτερο από το πρώτο ή τουλάχιστον "πονάει" πιο πολύ. Οι δύο βάρκες που ανέφερα στο ποστ του Σαββάτου εδώ φαίνονται καθαρά. Και φαίνονται πια με την εφιαλτική τους διάσταση, όσο καλά κι αν μιλάει τα Γαλλικά η Σατραπί για την Ευρώπη είναι "ξένη", τριτοκοσμική, δυνητικά ακατανοήτη. Και η επιστροφή στην "πατρίδα" ακόμα χειρότερη...
Όμως το ίδιο το άλμπουμ δεν είναι ούτε βαρύ, ούτε καταθλιπτικό. Παραμένει πάντοτε προσωπικό και ανθρώπινο. Η Σατραπί με μαγικό τρόπο ισορροπεί, ο άνθρωπος που πατάει σε δυο βάρκες ίσως ποτέ να μην θριαμβεύει, αλλά στο τέλος...
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΘΟΝΗΣ

FotoTherapy 9 - 18 Αυγούστου 2007 Ρέθυμνο

Μόλις έλαβα από την ομάδα Cocun - Urban Art υλικό του 2ου FotoTherapy Festival. Ανεβάζω το Δελτίο Τύπου μαζί με δείγματα από έργα. Enjoy!


Ε Ν Α Λ Λ Α Κ Τ Ι Κ Ο Φ Ε Σ Τ Ι Β Α Λ Φ Ω Τ Ο Γ Ρ Α Φ Ι Α Σ Κ Α Ι
Σ Υ Γ Χ Ρ Ο Ν Ω Ν Ε Ι Κ Α Σ Τ Ι Κ Ω Ν Τ Ε Χ Ν Ω Ν
www.fototherapy.gr

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2007


FOTOTHERAPY FESTIVAL 2007 – Art Week @ ΡΕΘΥΜΝΟ
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ

ΘΕΜΑ:
DECONSTRUCTING LIFE - ΑΠΟΔΟΜΩΝΤΑΣ ΤΗ ΖΩΗ


ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ:
ΠΕΜΠΤΗ 9 ΕΩΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 18 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2007

Εγκαίνια: Πέμπτη 9 Αυγούστου, ώρα 20:30 στον εκθεσιακό χώρο του "Ξενία" (στην παραλιακή οδό Σοφ. Βενιζέλου)



Το φεστιβάλ FotoTherapy διοργανώνεται φέτος για δεύτερη χρονιά από την εικαστική ομάδα Cocun - Urban Art,
στο πλαίσιο του Αναγεννησιακού φεστιβάλ Ρεθύμνου, με τη στήριξη της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ρεθύμνου,
του Δήμου Ρεθύμνης, του Επιμελητηρίου Ρεθύμνου και της Unesco. Το FotoTherapy ArtWeek 2007 πραγματοποιείται με τη συνεργασία του συλλόγου "Πρόβα".

Το θέμα του FotoTherapy ArtWeek Festival 2007 έχει τίτλο “Deconstructing Life”, “Αποδομώντας τη ζωή”.
Οι καλλιτέχνες μέσα από τα έργα τους μεταφέρουν ένα σύνολο πρισματικών θεωρήσεων της σύγχρονης ζωής.
Πολλές διαφορετικές αντιλήψεις και απόψεις, δημιουργούν επιμέρους οπτικές ενότητες και επιχειρούν να προσεγγίσουν τις αλήθειες που κρύβονται πίσω από το σύγχρονο τρόπο ζωής.

Το φεστιβάλ προγραμματίζεται να διεξαχθεί σε πολλούς διαφορετικούς χώρους μέσα στην πόλη με κύριους άξονες
το κτίριο του Ξενία στην παραλιακή οδό Σοφ. Βενιζέλου, την αίθουσα Πυροβολικού και το Τζαμί Ιμπραήμ (Θόλος) στη Fortezza, το Κέντρο Νέων και σε επιλεγμένα art-cafe.

Παρουσιάζονται: φωτογραφίες, έργα ζωγραφικής, photo-editing, video-art, sound-art installations, εικαστικές εγκαταστάσεις, διαδραστικές κατασκευές κ.α. Στις παράλληλες δραστηριότητες του φεστιβάλ, εντάσσονται προβολές κινηματογραφικών ταινιών, συζητήσεις, music & sound performances, street art, θεατρικά και χορευτικά δρώμενα κ.α.

H Cocun - Urban Art είναι μια ομάδα νέων πειραματικών καλλιτεχνών που δημιουργήθηκε το 2005 με σκοπό να παρουσιάσει μια εναλλακτική προσέγγιση της τέχνης μέσα από θεματικές εκθέσεις και δρώμενα και με το δημιουργικό συνδυασμό νέων και παραδοσιακών μέσων και τεχνικών. Ο βασικός πυρήνας της εικαστικής ομάδας αποτελείται από το Στέλιο Καλογεράκη και Μιχάλη Σταράκη στην καλλιτεχνική επιμέλεια, το Μίνωα Φιτσανάκη στον συντονισμό του ηχητικού σχεδιασμού, το Γιώργο Σταυρουλάκη στο συντονισμό φωτογραφίας και το Στέλιο Δαφέρμο στο συντονισμό Video Art.


ΟΡΓΑΝΩΣΗ - ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ:
Εικαστική ομάδα: Cocun - Urban Art
Στέλιος Καλογεράκης, Μιχάλης Σταράκης,
Γιώργος Σταυρουλάκης, Στέλιος Δαφέρμος, Μίνωας Φιτσανάκης

Σε συνεργασία με: Πολιτιστικό σύλλογο "Πρόβα".

Συνεργαζόμενες Ομάδες και Φορείς:
Φωτογραφικές Ομάδες Ρεθύμνου και Βύρωνα,
Φωτογραφική Ομάδα και Κινηματογραφική Λέσχη Πανεπιστημίου Κρήτης,
Ευρωπαϊκό Κέντρο Κινουμένου Σχεδίου,
Ινστιτούτο Οπτικοακουστικών Μέσων
Φωτογραφική ομάδα Prova D’ Arte
Σύλλογος Αμαριωτών Ρεθύμνου


Το φεστιβάλ αυτό το έτος είναι αφιερωμένο στην μνήμη του ζωγράφου Φρίξου Θεοδοσάκη.


ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:
Τηλέφωνο: 2831035797 - 6974037122
Διεύθυνση: Ελεύθερνας 13 Ρέθυμνο Τ.Κ. 74100
email: info@fototherapy.gr
site: www.fototherapy.gr

Για περισσότερες πληροφορίες παρακαλούμε επισκεφτείτε το site: www.fototherapy.gr,
στο οποίο μπορείτε να βρείτε δείγματα των έργων σε υψηλή ανάλυση.


ΔΙΑΡΚΕΙΑ KAI ΕΚΘΕΣΙΑΚΟΙ ΧΩΡΟΙ ΦΕΣΤΙΒΑΛ:

Πέμπτη 9 έως Σάββατο 18 Αυγούστου 2007

Πολιτιστικό κέντρο "Ξενία" (οδός Σοφ. Βενιζέλου),
ώρες λειτουργίας: 10:00 - 14:00 και 17:30 - 22:30.

Αίθουσα Πυροβολικού (Fortezza),
ώρες λειτουργίας: 10:00 - 14:00 και 17:00 - 20:00
(τις μέρες των εκδηλώσεων του Αναγεννησιακού Φεστιβάλ και 20:30 - 21:30).

Τζαμί Ιμπραήμ (Θόλος) (Fortezza),
ώρες λειτουργίας: 10:00 - 14:00 και 17:00 - 20:00.

Figaro Art & Music Cafe (οδός Βερνάδου),
ώρες λειτουργίας του art-cafe.

Στα lobbies των ξενοδοχείων:
Ideon, Theartemis Palace, Μinos,
ώρες λειτουργίας ξενοδοχείων.


ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

Πέμπτη 9 Αυγούστου:
Έναρξη Φεστιβάλ, ώρα 20:30 στο "Ξενία",
οπτικοακουστικές performances και live music.

Παρασκευή 10 Αυγούστου:
Άνοιγμα αίθουσας Πυροβολικού στη Φορτέτζα, ώρα 18:00.

Σάββατο 11 Αυγούστου:
Ημερίδα με θέμα: «Οπτική - Ακουστική Επικοινωνία, μετεξέλιξη μέσου και μηνύματος»,
ώρα 20:00 στον 2ο όροφο του πολιτιστικού κέντρου "Ξενία".

Κυριακή 12 Αυγούστου:
Προβολή Κινηματογραφικής ταινίας, ώρα 21:00 στο Κέντρο Νέων.

Δευτέρα 13 Αυγούστου:
Street Art - Live performance, οδός Βερνάδου, ώρα 19:00.

Τρίτη 14 Αυγούστου:
Μουσικοί αυτοσχεδιασμοί στο "Ξενία", ώρα 20:00.
Προβολή Κινηματογραφικής ταινίας, ώρα 21:30 στον 2ο όροφο του ¨Ξενία".

Τετάρτη 15 Αυγούστου:
-

Πέμπτη 16 Αυγούστου:
Street Art - Live performance, γήπεδο Σοχώρας, ώρα 20:00.

Παρασκευή 17 Αυγούστου:
Προβολή Ελληνικών Κινουμένων Σχεδίων από τo 1945 μέχρι σήμερα, ώρα 21:30 στο Κέντρο Νέων,
σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κέντρο Κινουμένου Σχεδίου και το Ινστιτούτο Οπτικοακουστικών Μέσων.

Σάββατο 18 Αυγούστου:
Κλείσιμο εκθεσιακού χώρου "Ξενία"
Κλείσιμο αίθουσας Πυροβολικού
Λήξη φεστιβάλ - Party με το Decadence στο music bar "Βράχος", ώρα 22:00.


ΧΟΡΗΓΟΙ:
Electronet Σπυριδάκης A.E.(Μοάτσου 4Α & Χατζηδάκη - Ρέθυμνο)
Οπτικά Παλαφούτης (Αρκαδίου 37 - Ρέθυμνο)
Videoland (Καποδιστρίου 38 - Ρέθυμνο)
Figaro Art & Music Cafe (Βερνάδου - Ρέθυμνο)
Refresh (Λεωφ. Κουντουριώτη 148 - Ρέθυμνο)

ΧΟΡΗΓΟΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ:
Καλαϊτζάκης Α.Ε. - Κρητική Επιθεώρηση - Team Fm
ACS Ταχυμεταφορές
Κύδων Τηλεόραση

Γιώργος Κοσκινάς - Η Εποχή Της Αρρώστιας

Στην Ελλάδα δεν πάσχουμε από συγγραφείς. Νομίζω πως παράγουμε περισσότερους από τον ευρωπαϊκό, αλλά και τον αμερικανικό, μέσο όρο. Κι επίσης τα ποιοτικά κριτήριά τους είναι - θέλω να πιστεύω - αρκετά υψηλά. Δεν βλέπω άλλο λόγο για να γράφει κανείς σήμερα σ' αυτήν την χώρα. Τα λεφτά είναι άθλια, η δόξα ανύπαρκτη, οι γκόμενες δεν το τρώνε πια το παραμύθι "γράφω". Γράφουνε και μόνες τους και πουλάνε, συνήθως, πιο πολύ ...

Αυτά που με τράβηξαν στο μυθιστόρημα του Γιώργου Κοσκινά, Η εποχή της αρρώστιας, που κυκλοφόρησε τον περασμένο Μάρτιο από τις εκδόσεις Ηλέκτρα, ήταν κυρίως το εξώφυλλό του και το θέμα του. Δεν ήξερα τίποτε άλλο γι αυτό, δεν είχα διαβάσει καμιά κριτική, το είδα στον πάγκο και το πήρα σπίτι.

Αυτά που με κράτησαν στο βιβλίο ήταν η φόρμα και η γλώσσα του. Το διάβασα άνετα και μπορώ άφοβα να το κατατάξω στα ενδιαφέροντα βιβλία, αυτά που δεν κλαις τα ευρώ που σου κόστισαν. Δυστυχώς, όμως μέχρι εκεί. Και λέω δυστυχώς, γιατί ο Γιώργος Κοσκινάς θα μπορούσε να έχει γράψει ένα αριστούργημα αν δεν είχε παραβλέψει - υποθέτω μέσα στον ενθουσιασμό του - μερικές χαρακτηριολογικές παραμέτρους του κεντρικού του ήρωα και μερικές πτυχές του περιβάλλοντός του.

Δεν τα γράφω αυτά, για να την "πω" στον συγγραφέα του μυθιστορήματος. Εκτιμώ την δουλειά του στην εποχή της αρρώστιας, δεν τον γνωρίζω προσωπικά και δεν έχω διαβάσει το προηγούμενο του βιβλίο. Τα γράφω για να εξηγήσω αυτό που ανέφερα στην αρχή. Στην Ελλάδα δεν πάσχουμε από συγγραφείς κι ο Γιώργος Κοσκινάς σίγουρα έχει βάλει ψηλά τον πήχη του.

Πάσχουμε μόνο από σκληρούς editors που θα βοηθήσουν ένα βιβλίο να γίνει κάτι παραπάνω απ' αυτό που πιστεύει πως παραδίδει κάθε φορά ο συγγραφέας του. Κι αυτό δεν έχει να κάνει με τις συνταγές ή τα μπεστσελερίστικα τερτίπια, έχει να κάνει με το σύνηθες γεγονός της "παροδικής τύφλωσης" του δημιουργού και το χέρι που πρέπει κάθε φορά, χωρίς να τον μετακινεί από το όραμά του, να τον επαναφέρει στην δραματουργική πραγματικότητα. Είμαι σίγουρος πως ο "αποστασιοποιημένος" Γιώργος Κοσκινάς θα καταλάβει τι εννοώ...

Αν πάλι όχι, ας μου συγχωρήσει το θράσος.

Ξέρεις Πως Είναι Καλοκαίρι...

Ξέρεις πως είναι καλοκαίρι
όταν κυκλοφορεί το νέο video του Laden
κι είναι φτιαγμένο από μαζέματα
σαν συλλογή best of...

Ξέρεις πως είναι καλοκαίρι
από τα πυροσβεστικά που αλωνίζουν στον ουρανό
και τους αλλόφρονες ρεπόρτερ
"επί τόπου"...

Ξέρεις πως είναι καλοκαίρι
απ' τα τηλέφωνα των φίλων που δεν απαντούν
και τα blog με πινακίδες
"Έπηξα, φεύγω"...

Αλλά είσαι σίγουρος πως είναι καλοκαίρι,
όταν τα δέκα πρώτα δεν είναι μόνο σέξυ,
αλλά και "δροσερά" ταυτόχρονα.

Ο Τζίτζικας Κι Ο Μέρμηγκας

Ήτανε πέρσι ή πρόπερσι το καλοκαίρι ένας τζίτζικας που γεννήθηκε πάνω σ' ένα δέντρο. Τίποτα το παράξενο μέχρι εδώ. Μόνο που το δέντρο ήτανε στον κήπο μιας πολυκατοικίας των Βου-Που και φάτσα απ' το κλαδί του τζίτζικα ήτανε το διαμέρισμα του Τίνο, που ήταν πολυτάλαντος άνθρωπος, με ιδιαίτερη σχέση με την μουσική.
Ο Τίνο δεν κατάλαβε φυσικά την ύπαρξη του τζίτζικα, αλλά ο τζίτζικας ακούγοντας ό,τι έβγαινε από το διαμέρισμα του Τίνο - καλοκαίρι ήταν, όλες οι μπαλκονόπορτες ανοιχτές - έμαθε να ξεχωρίζει την καλή μουσική κι απέκτησε ιδιαίτερο ταλέντο στο να την μιμείται. Σιγά-σιγά έπαιζε με τα φτεράκια του, Radiohead και Johnie Cash, Dub Pistols και Bob Marley, ρούφαγε τους χυμούς του δέντρου και γινόταν βιρτουόζος. Όλα καλά πηγαίναν για τον τζίτζικα, το καλοκαίρι προχωρούσε με Σούμπερτ και Βιβάλντι, Sex Pistols και Manu Chao...
Κι έπειτα ξαφνικά πλάκωσε ο χειμώνας. Ο Τίνο έκλεισε τις μπαλκονόπορτες, το δέντρο δεν είχε πια χυμούς, άρχισε να κάνει σκατόκρυο, βρέθηκε ο τζίτζικας στα δύσκολα. Κατέβηκε στο χώμα κι έψαξε κάπου να καβατζωθεί. Με τα πολλά, χτύπησε την πόρτα του μέρμηγκα.
Ο μέρμηγκας βγήκε στο κατώφλι της φωλιάς του, κι από μέσα ερχότανε μια ζέστη μαζί με μυρωδιά από αποθηκευμένους σπόρους.
"Τι θες και μου χτυπάς την πόρτα;" ρώτησε ο μέρμηγκας τον τζίτζικα.
"Ψάχνω έναν τρόπο για να βγάλω τον χειμώνα" απάντησε ο τζίτζικας στον μέρμηγκα."Κι έλεγα μήπως εσύ..."
"Μήπως εγώ... Τι;" είπε ο μέρμηγκας κοιτάζοντάς τον αυστηρά.
"Μήπως χρειάζεσαι κάποιον να σε διασκεδάζει", είπε ξεκάθαρα ο τζίτζικας. "Είμαι μουσικός και μάλιστα καλός".
"Τι παίζεις;" ρώτησε ο μέρμηγκας.
"Ω, τα πάντα..." απάντησε ο τζίτζικας. "Παίζω και κλασικά και πανκ και ραπ και νταμπ και ρέγγε, γουστάρω Άκη Πάνου, αλλά οι πιο καλές διασκευές μου είναι στους Radiohead..."
Ο μέρμηγκας τον κοίταξε κι έκανε μια γκριμάτσα. "Πέγκυ;" ρώτησε. "Άννα, Δέσποινα, Sakis παίζεις;"
Ο τζίτζικας τα έχασε. "Όχι, τέτοια δεν παίζω" παραδέχτηκε χωρίς να σκύψει το κεφάλι."Δεν τα ξέρω"
"Ε, τότε τράβα να τα μάθεις", απάντησε ο μέρμηγκας σκληρά. "Κι άμα τα μάθεις, έλα να με βρεις. Γιατί εμένα αυτά μ' αρέσουνε" ολοκλήρωσε την φράση του και έκλεισε την πόρτα.

Τι έκανε λοιπόν ο τζίτζικας; Πήγε να μάθει Πέγκυ και Sakis και ξαναγύρισε στον μέρμηγκα με τα φτερά κομμένα; Βούτηξε τα φτεράκια του μέσα στα λιπαρά της μουσικής; Όχι φίλοι μου... Προχώρησε παρακάτω και παρακάτω μέσα στο κρύο, ψάχνοντας για κάτι καλύτερο. Κι έφτασε κάποτε σχεδόν εξαντλημένος στο Μπλε, ένα μαγαζί που έπαιζε Blur και Locomondo, 667 και Μano Negra, ανέβηκε στην μπάρα του κι έπαιξε τις διασκευές των Radiohead που είχε φτιάξει. Κι έμεινε εκεί ολόκληρο χειμώνα, μέσα σ' ένα βελούδινο κουτί με ζάχαρη, απολαμβάνοντας την εκτίμηση των θαμώνων.

Γιατί σημασία τελικά δεν έχει μόνο το ποιός είσαι, αλλά και πού απευθύνεσαι για να βγάλεις τον χειμώνα σου...

Περσέπολις

Από τότε που το αγόρασα ήθελα να γράψω κάτι για το Περσέπολις της Σατραπί. Σήμερα με αφορμή αυτό το ποστ του exastal το ξαναθυμήθηκα.

Η Σατραπί έχει ένα πλεονέκτημα σαν δημιουργός. Πατάει από πολύ νωρίς σε δυο βάρκες. Στην Ιρανική και στην Γαλλική κουλτούρα. Η αστική της καταγωγή τής δίνει τα μέσα και τους κώδικες επικοινωνίας με τους δυτικούς, ενώ η εμπειρία της τής επιτρέπει να μιλήσει "από μέσα" γι' αυτό το τμήμα της Ιρανικής Ιστορίας που ακόμα και σήμερα ιντριγκάρει, αλλά και μπερδεύει, όλον τον υπόλοιπο κόσμο.

Και ακόμα περισσότερο, η ευφυία της την οδηγεί να παραδώσει αυτό το άλμπουμ σαν αυτοβιογραφία. Μέσα από μια απολύτως υποκειμενική αφήγηση, μιας ξεκάθαρα ορισμένης ηρωίδας - που μοιάζει πολύ με οποιοδήποτε δυτικό teen girl, αν από το τελευταίο αφαιρέσεις την βλακεία, αλλά όχι και την αθωότητα - η Σατραπί καταφέρνει στην Περσέπολη να μιλήσει πολυεπίπεδα και ειλικρινά.

Με τους περιορισμούς της... Είναι κάτι παραπάνω από πιθανό, τα γεγονότα που περιγράφονται να είναι πολύ πιο σύνθετα πολιτικά, και να έχουν τις ρίζες τους πολύ βαθύτερα. Όμως η περιορισμένη οπτική της ηρωίδας, δεν νοιώθω πως είναι ένας τρόπος για να παρακάμψει η δημιουργός της, "επικίνδυνους σκοπέλους".

Οι Ιρανοί της Σατραπί θυμίζουν αρκετά μερικούς του σύγχρονου Ιρανικού κινηματογράφου. Είναι απλοί, ανθρώπινοι, σκεπτόμενοι και φανερά σε επαφή με την πραγματικότητα. Καμία σχέση με τους Πέρσες του "300" και τους "σαλταρισμένους μουλάδες με τα πυρηνικά" των δελτίων ειδήσεων...

Yπάρχουν Φράσεις Που Φτάνουν Μέχρι Την Άκρη Της Γλώσσας

Υπάρχουν φράσεις που φτάνουν μέχρι την άκρη της γλώσσας και δεν ειπώνονται ποτέ. Δεν ξέρω αν θα ήταν καλύτερα να είχαν ειπωθεί. Η αυτοσυγκράτηση είναι σαν την βαλβίδα της χύτρας. Όσο δεν γυρίζει, βράζει πιο γρήγορα το φαϊ...



Ο θυμός δεν είναι πάντοτε κακός σύμβουλος. Όταν είναι όμως, μπορεί να τα γαμήσει όλα.

Οι φράσεις που έχουν ειπωθεί, μπορούν να αιτιολογηθούν, να ανασκευαστούν, να γίνουν αντικείμενο συζήτησης που να εμπεριέχει συγνώμες. Αυτές που φτάνουν μέχρι την άκρη της γλώσσας, διατηρούν την αμφισημία του ανείπωτου, που πάντοτε μπορεί να μετατραπεί σε ανύπαρκτο, χωρίς κόστος.

Υπάρχουν ακόμα κι οι φράσεις που φτάνουν μέχρι την Άκρη της Γλώσσας, αλλά αυτές τις γράφουν μόνο πολύ μεγάλοι ποιητές...

Sorry...

Sorry για την εξαφάνιση guys and dolls, αλλά σήμερα έτρεχα και είναι και η ζέστη...

Άντε, Πάλι Κάνω "Χαζές" Ερωτήσεις...

Δεν μου λέτε ορέ λεβεντόπουλα και λεβεντοπούλες που μας κυβερνάτε...

Πριν αποφασίσουμε αν πρέπει να έχει δικαίωμα ψήφου για την μιζεροχώρα μας το "ομογενές" μας "αίμα", που βρίσκεται στα ξένα και έχει ρίξει μαύρη πέτρα πίσω του, άρα ο μόνος τρόπος να ψηφίζει είναι με televoting, μήπως να κοιτάγαμε πρώτα να δίναμε πιστοποιητικά γεννήσεως και πολιτικά δικαιώματα σε όλους όσοι γεννιούνται εδώ, ζουν εδώ, δουλεύουν εδώ, βρίσκονται και θα μείνουν εδώ;

Γιατί αυτοί δεν μου φαίνονται για μαλάκες, ούτε να μαζεύουνε υπογραφές για την πλάκα τους, αν το κράτος τους φέρεται σωστά.

Άσε που εγώ, όπως το κόβω, μάλλον περισσότερες πιθανότητες έχω να πω δυο κουβέντες μ' αυτούς παρά μ' εκείνους που λένε το αυτοκίνητο κάρο και την μπριζόλα στέκι και μένουν στην άλλη άκρη του κόσμου...

ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ : 3 τεύχη

Όταν επιστρέφει κάτι που έχεις αγαπήσει πολύ στο παρελθόν η πρώτη σου τάση είναι να το στηρίξεις. Η δεύτερη σκέψη επιβεβαιώνει την πρώτη. Το στηρίζεις έμπρακτα, αγοράζοντάς το, ενημερώνοντας φίλους και γνωστούς ότι υπάρχει ξανά στην πιάτσα, και γράφοντας χωρίς γλυψίματα τα καλά και τα κακά που βλέπεις σ' αυτό. Εγώ τουλάχιστον μόνο αυτό μπορώ να κάνω.

Το πρώτο τεύχος του νέου ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ ήταν σαν ολική επαναφορά. Με έκανε να νομίζω ότι δεν πέρασε ούτε μέρα από την διακοπή της έκδοσής του. Ότι ακόμα υπήρχε το βιβλιοπωλείο του στην Ιπποκράτους και ήμασταν όλοι πάνω από δέκα χρόνια νεώτεροι. Δεν είμαστε όμως και πέρα από αυτήν την γλυκιά αίσθηση της επιστροφής, τίποτα περισσότερο δεν μου είπε το πρώτο τεύχος. Μπήκα στην αναμονή για το δεύτερο, χωρίς φυσικά να πολυπιστεύω πως θα βγει στην ώρα του (sorry Γιώργο, αλλά θα πρέπει να μου αναγνωρίσεις πως όταν έχεις υπάρξει The Master Of Delay και όρκο πάνω στα άλμπουμ του Reiser να μου έδινες, πάλι θα κράταγα μικρό καλάθι...)
Το δεύτερο τεύχος είχε δύο ευχάριστες εκπλήξεις. Πρώτη, κυκλοφόρησε στην ώρα του. Δεύτερη, υπήρχε ένα "ψάξιμο" στην ύλη. Και είχε και μια οδυνηρή διαπίστωση. Το τεύχος δεν υπήρχε στα περίπτερα. Έπρεπε να ψάξω αρκετά για να το βρω, και δεν μένω στα βουνά, στο Κουκάκι ζω. Κάτι γινόταν με την διανομή του...

Το τρίτο -κι αυτό στην ώρα του, το αναγνωρίζω- επίσης το πήρα από το Solaris, αφού ματαίως το αναζήτησα σε περίπτερα και εφημεριδοπώλες. Μέσα στον κυκεώνα των περιοδικών που καταπίνουν τα μανταλάκια των περιπτέρων αμάσητα, το ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ όχι μόνο δεν έχει το παλιό του "ειδικό βάρος", αλλά δεν είναι καν στην λίστα. Και θα χρειαστεί πολύ χοντρός τσαμπουκάς από το περιοδικό για να ξαναβρεί τους αναγνώστες του και να αποκτήσει νέους. Δεν είναι πια τα 80'ς είναι τα άγρια 00'ς...
Η ύλη του τρίτου τεύχους είναι σαφώς καλύτερη, ακόμα όμως το ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ εκπέμπει τρία αρώματα. Το παλιό, το νέο και το "dirty" των άλμπουμς που εξέδιδε -ελπίζω από ανάγκη- τα προηγούμενα χρόνια. Είναι σημαντικό, κατα την επηρμένη γνώμη μου, να καταφέρει να βρει την "νέα" του μυρωδιά. Και στα κόμικς και στα κείμενα και στα γραφιστικά του στοιχεία. Χρόνος υπάρχει, και ανοχή απ' τους παλιούς του φίλους.

Αυτό που έχω αρχίσει να ψιλοπιστεύω είναι πως το ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ θα συνεχίζει να βγαίνει. Και ειλικρινά αυτό είναι μεγάλη έκπληξη, πρέπει να το παραδεχθώ. Ομολογώ μάλιστα πως σχεδόν ψήνομαι να λύσω το πρόβλημα της εύρεσης και απόκτησης, γράφοντας τον εαυτό μου συνδρομητή. Αλλά για να το κάνω αυτό χρειάζομαι να πιστέψω πραγματικά και seein' is believin'... Κι από την άλλη σκέφτομαι πως αν βολευτώ με το συνδρομητιλίκι, ποιός άλλος θα τα σπάει στους περιπτεράδες του Κουκακίου να το φέρουν;
ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ welcome back...

Εδώ

Eδώ θα βάλω σύντομα φωτογραφίες από την συγκέντρωση της Κυριακής. Στεγνώνουν...

Προτάσεις Στίχων Για Τραγουδάκια Στην Αυριανή Συγκέντρωση

Προτείνω παραλλαγμένους στίχους για την αυριανή συγκέντρωση.

Κατά το "Ήταν ένα μικρό καράβι"

Ητάν ενά μικρό δασάκι, ητάν ενά μικρό δασάκι
που είχε ζώ-ζώ-ζώα και φυτά, που είχε ζώ-ζω-ζώα και φυτά
οε-οε,οε-οε!

Κι έκατσε μέσα ενά καζίνο, κι εκατσε μέσα ενά καζίνο
που ήταν α-α-ανορεξικό, που ήταν α-α-ανορεξικό
οε-οε,οε-οε!

Και σε πεντεξι εβδομάδες, και σε πεντέξι εβδομάδες,
δεν έμεινε κλαδάκι στο βουνό, δεν έμεινε κλαδάκι στο βουνό,
οε-οε, οε- δι εντ!

Πάνω στον ρυθμό του διάσημου "Γιουπι-για":

Κάνω ό,τι είν' ανθρωπίνως δυνατόν
κάνω ό,τι ειν' ανθρωπίνως δυνατόν
έχω καμια-δυο συμβάσεις να τις δώσω για τα δάση
ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν.

Κάνω ό,τι είν' ανθρωπίνως δυνατόν
κάνω ό,τι ειν' ανθρωπίνως δυνατόν
τι κι αν καίγονται τα πάντα, θα μου κλάσουνε μια μάντρα
ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν.

Ιδανικοί ερμηνευτές της παραπάνω παραλλαγής τα μέλη της Κυβερνητικής Επιτροπής.


Και στον ρυθμό των Δακοκτόνων από Χειμερινούς Κολυμβητές:

Πολιτικοί, καζινιστές, αρχιμαλάκες φυτοκτόνοι
όλοι εσείς οι δασοκτόνοι είσαστε δολοφόνοι.

Μένοντας στους Χειμερινούς, κατά το "Έχω και πένσα"

Έχω και ψήηηφο, έχω και ψήηηφο,
καμμένη γη και ψήηφο
κι όποτε νααα 'ρθει η ώρα,
εγώ θα θυμηθώ.


Προσπαθώ να δουλέψω και μερικά συνθήματα, αλλά δυστυχώς ακόμα μου βγαίνουν πολύ υβριστικά για να τα καταθέσω επώνυμα. Το μόνο που "σώζεται" είναι

ΦΥΛΑΓΕ ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΣΟΥ ΝΑ ΧΕΙΣ ΤΑ ΜΙΣΑ,
ΨΗΦΙΖΕ ΤΟΝ ΜΠΑΪΡΟΝ ΚΑΙ ΤΑ 'ΧΑΣΕΣ ΚΙ ΑΥΤΑ

Πάρνηθα - Κυριακή 8 Ιουλίου - Δράσεις και "Δράσεις"

Ξεκίνησα να καταγράψω απλώς τις αυριανές δράσεις για την Πάρνηθα (και όχι μόνο) αλλά εν τω μεταξύ μπήκε ο διάολος της πλάκας μέσα μου.

Δεν έχω άλλη θλίψη, ακόμα έχω οργή, αλλά ταυτόχρονα φυσάει ένα αεράκι στην μπλογκόσφαιρα που είναι αναζωογονητικό. Φίλοι μου που δεν κατέβαιναν ποτέ σε πορείες, με παίρνουν τηλέφωνο και ρωτάνε πού θα βρεθούμε στο Σύνταγμα "να πούμε και καμιά κουβέντα", ο απολογισμός δείχνει πως η ενόχληση λειτούργησε. Θα δούμε τι θα γίνει πραγματικά αύριο, αλλά γουστάρω ήδη.

Α' Όψη του νομίσματος: Δράσεις της Κυριακής 8 Ιουλίου (όσες βρήκα)

Για πρωινούς ποδηλάτες. Λέγεται ACT NOW

Για πρωινούς οδοιπόρους. Παναττικό Δίκτυο Κινημάτων Πόλης.

Για πρωινούς τζόγκερς. Προσοχή: Υπάρχει αλλαγή στην διαδρομή από τους οργανωτές.

Και φυσικά για όλους, μα όλους, από τις 7:00 μμ Βόλτα Στην Βουλή. Ανοργάνωτη, ξεκίνησε απο sms, στην πορεία βρήκε πολλούς υποστηρικτές.

Β' όψη του νομίσματος: "Δράσεις" της Κυριακής 8 Ιουλίου 2007 (όσες σκέφτηκε το διεστραμμένο μου μυαλό)

Σέανς με συμμετοχή γνωστών πνευματιστών στο Μέγαρο Μαξίμου για να επανενταχθούν τα πνεύματα των δέντρων στην Πάρνηθα. Αμέσως μετά τα μεσάνυχτα του Σαββάτου.

Σύσκεψη του Υφυπουργού Οικονομικών με τις 25 μεγαλύτερες ελληνικές επιχειρήσεις για να πάρουν από χίλια στρέμματα η καθεμία και να τα αναδασώσουν με πλαστικό χλοοτάπητα και γήπεδα 5Χ5 μέχρι να μεγαλώσουν τα έλατα. Στο καζίνο πρωί-πρωί.

Τελετή συμφιλίωσης του Γ.Γ. Πολιτικής Προστασίας με τον Αρχηγό του Πυροσβεστικού Σώματος με μεσολάβηση του Προέδρου της Ηλεκτρικής Εταιρείας, υπό το άγρυπνο βλέμμα του Λόρδου Μπάϊρον. Σε κλειστό σκυλάδικο, 10 πμ.

Συνάντηση της Κοινοβουλετικής Ομάδας της Ολοκαίνουριας Δημοκρατίας με θέμα "Πως βγαίνουμε και λέμε μαλακίες ενώ καίγονται τα πάντα". Εισηγητής ο Κυβερνητικός Απρόσωπος. Ολοκληρώνεται με ξεσκόνισμα του σακκακιού του Πρωθυπουργού. ΣΕΦ, 12μμ.

Ημερίδα του Σοσιαλιστικού Κόμματος με τίτλο "Ότι είναι πράσινο δεν είναι απαραίτητα Αντρέας" και σφουγγάρισμα των γραφείων. Όλη μέρα κι όλη νύχτα.

Ημερίδα του Κομμουνιστικού Κόμματος με τίτλο "Είναι τα έλατα λούμπεν προλεταριάτο;" και ξαράχνιασμα των γραφείων. Όλη μέρα κι όλη νύχτα.

Ημερίδα του Συνασπισμού με τίτλο "Μας πέρνει να λέμε Νονό κάποιον που τα ξεσκίζει όλα ή θα τα πάρει ο Μάρλον Μπράντο;" και σκούπισμα των γραφείων. Απογεματάκι, δεν ξυπνάνε νωρίτερα.

Επιστημονική διημερίδα του Ορθόδοξου Συναγερμού με τίτλο "Το Χ.Ο. στις ταυτότητες" και βάψιμο των γραφείων. Από το πρωί με διακοπή το μεσημέρι για φαγητό.

Συνεδρίαση στην ΓΑΔΑ για να αποφασιστεί πόσες διμοιρίες θα φυλάνε το Γνωστό Φυλάκιο. Δεν έχει αποφασιστεί ακόμα ο χρόνος.

Σύσκεψη Εισαγγελέα-Ανακριτή για την αφισοκόληση του Συνεδρίου του Κυβερνώντος Κόμματος που έχει πνίξει την Αθήνα. Πέντε λεπτάκια, νωρίς το πρωί, σε στριπτιζάδικο.

Όποιος θέλει να προσθέσει Δράσεις και "Δράσεις" ας αφήσει σχόλιο...

Μια Απορία Προς Τον Εκάστοτε Κυβερνητικό Απρόσωπο

Κάθε φορά που ακούω στο πρες-ρουμ τον Κυβερνητικό Απρόσωπο και τον Αναπληρωτή του να μιλάνε παθαίνω κάτι σαν τζετ λαγκ με την πραγματικότητα. Κατάφερα να κωδικοποιήσω την βασική μου απορία και την καταθέτω εδώ μήπως και πάρω απάντηση. Η ερώτηση είναι:

"Δεν μου λέτε παληκάρια, εσείς τώρα δουλεύετε σε κάποιον, δουλεύετε για κάποιον, ή απλώς δουλεύετε κάποιον;"

Θα περιμένω με αγωνία την απάντησή σας...

Moνότονα Σαν Χαλασμένος Δίσκος...

Όποια, μα όποια, μαλακία και να βγάλετε για να μου αλλάξετε την ατζέντα εγώ θα επαναλαμβάνω μονότονα σαν χαλασμένος δίσκος 33,3 στροφών.


Κάνατε στις φωτιές ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν;

Κάνατε στις φωτιές ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν;

Κάνατε στις φωτιές ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν;

Κάνατε στις φωτιές ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν;

Κάνατε στις φωτιές ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν;

Κάνατε στις φωτιές ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν;

Κάνατε στις φωτιές ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν;

Κάνατε στις φωτιές ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν;

Κάνατε στις φωτιές ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν;

Κάνατε στις φωτιές ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν;

Κάνατε στις φωτιές ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν;

Κάνατε στις φωτιές ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν;

Κάνατε στις φωτιές ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν;

Κάνατε στις φωτιές ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν;

Κάνατε στις φωτιές ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν;

Κάνατε στις φωτιές ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν;

Κάνατε στις φωτιές ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν;

Για κάθε δέντρο που κάηκε, για κάθε ελάφι που έγινε ψητό, για κάθε χελώνα, κάθε σκιούρο, κάθε ζωή που χάθηκε από την μαλακία σας, θα κάνω σαν χαλασμένος δίσκος την ίδια ερώτηση.

Κάνατε στις φωτιές ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν;

Γιατί αν πείτε ναι, μου μένει μόνο να αρχίσω να βρίζω τον Θεό...

To Βρώμικο Γαϊτανάκι Του "Ανθρωπίνως Δυνατόν"

Το βρώμικο γαϊτανάκι του "Κάναμε ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν" το ξεκίνησε, αν δεν κάνω λάθος η Ντόρα Μπακογιάννη κι έκτοτε το "καραμελιάσανε" όλοι. Μέχρι κι ο Γιώργος Σουφλιάς το χρησιμοποίησε σε δήλωση του. Ο Πέτρος Δούκας πήγε ένα βήμα παραπέρα.

Ανοίγω παρένθεση. Κάλεσε τις 25 μεγαλύτερες επιχειρήσεις της χώρας να γίνουν "ανάδοχοι" της Πάρνηθας παίρνοντας χίλια στρέμματα η κάθε μία. Ο ανάδοχος, λαϊκά, ονομάζεται νονός. Και οι 25 μεγαλύτερες ελληνικές επιχειρήσεις έχουν παράδοση να "βάζουν το λαδάκι τους" και να γίνονται νονοί των πάντων. Θα προτιμούσα ο κος Δούκας να είχε το πολιτικό θάρρος να ζητήσει από κάθε κάτοικο του λεκανοπεδίου να πληρώσει ένα δέντρο, να το πάει εκεί που πρέπει, να σκάψει τον λάκκο με τα χέρια του και να το φυτέψει, και να πηγαίνει μια φορά την βδομάδα να το βλέπει μέχρι να μεγαλώσει, σαν να ήτανε παιδί του. Αλλά φαίνεται πως προτιμάει να δώσει την δουλειά εργολαβία στις 25 επιχειρήσεις. Επίλογή του είναι, αλλά πραγματικά πιστεύω πως δεν είναι τυχαία επιλογή.

Κλείνει η παρένθεση, ξαναγυρίζω στο "ανθρωπίνως δυνατόν". Ανθρωπίνως δυνατόν είναι αυτό που κάνει ο γιατρός την ώρα που προσπαθεί να ανατάξει τον ασθενή που μόλις πέθανε στα χέρια του. Στην Πάρνηθα κανένας δεν έκανε τίποτα που να προσεγγίζει έστω το "ανθρωπίνως δυνατόν". Αντιθέτως όλοι έκαναν κάτι λιγότερο από την υποχρέωση που είχαν. Πριν την φωτιά, κατά την φωτιά και μετά την φωτιά, μέχρι σήμερα τουλάχιστον. Ας κοπεί το παραμύθι του "ανθρωπίνως δυνατόν", ξυπνήσαμε, δεν το τρώμε πια.

Αφήστε ήσυχες τις λέξεις και το νόημα τους. Δεν γίνονται όλα το "επικοινωνιακό λάστιχο" που γουστάρετε. Ακόμα κι η Ξύλινη Γλώσσα έχει τα όρια της, μετά καταντάει ξεφτίλα και ντροπή...

Πολύ Μικρές Αλήθειες

Σίγουρα σήμερα έφυγαν αρκετά mail. Και σίγουρα θα φύγουν κι αύριο.

Αν θέλετε όμως να μιλήσουμε ουσιαστικά, μόνο οι δράσεις της Κυριακής και η φυσική παρουσία θα αποδείξουν αν η γενικευμένη συναισθηματική φόρτιση μπορεί πραγματικά να μετατραπεί σε πολιτική απαίτηση να σταματήσει η κοροϊδία που παίζεται με το περιβάλλον. Η "Βόλτα στο Σύνταγμα" της Κυριακής οφείλει να είναι μαζική, ειρηνική και με ευφυή πλακάτ και συνθήματα. Ας φτιάξουμε ο καθένας απο κάτι που να τον εκφράζει. Και ας το αφήσουμε μετά την συγκέντρωση εκεί.

Εκφράστε με κάθε τρόπο την προσωπική μικρή αλήθεια σας. Ας τους πνίξουμε μέσα σε πολύ μικρές αλήθειες....

Ο Ορισμός Της Μυωπίας

Μυωπία είναι να μην βλέπεις μακριά. Η μυωπία είναι πάθηση που ταλανίζει τους σύγχρονους δυτικούς. Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματά της:

Α) Η συγκεκριμένη επιλογή τόπου και χρόνου από ομάδα αγνώστων να χτυπηθεί ο Γιώργος Βουλγαράκης. Αν δεν είναι στο payroll της Ρηγίλλης, επιδεικνύουν θαυμαστή πολιτική μυωπία...

Β) Η "Συνωμοσία των Γιατρών" στην Βρετανία. Αν δεν καταλάβουμε ότι είναι άλλο το ανατινάζω αυτοκίνητο ως τελειωμένος στο Ιράκ, κι άλλο το κάνω το ίδιο στην Γλασκώβη, την Νέα Υόρκη ή το Λονδίνο ως ειδικευόμενος γιατρός, τότε αυτό που ακολουθεί είναι να θεωρήσουμε την "Σύγκρουση των Πολιτισμών" σοβαρή κι όχι υποβολιμιαία θεωρία. Κι αυτό είναι ειλικρινά πολύ μεγάλη μυωπία...

Στην κάψα αντιγραφή

Αν η προχθεσινή μου αντιγραφή από τον Allu Fun Marx έγινε στην ψύχρα, αυτή γίνεται στην κάψα και αφορά την διήμερη "ενόχληση" των αρμοδίων.

Το πλήρες ποστ που αντιγράφω σήμερα ανέβηκε από το blog AΘΗΝΑ-ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ και έχει τίτλο


ΠΑΡΝΗΘΑ-ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ

Ευχαριστούμε την "τηλεοπτική δημοκρατία" για το όψιμο ενδιαφέρον της να γνωρίσει...εμάς και τις ιδέες μας, αλλά όλη η κίνηση δεν έχει κίνητρα προσωπικής ανάδειξης και ιδιοτέλειας. Θα διαφυλάξουμε με κάθε κόστος την ιδέα της αυθόρμητης και ευαισθητοποιημένης κίνησης όλων των πολιτών και να είστε σίγουροι ότι θα έχει συνέχεια. Δεν υπάρχουν και δεν είμαστε αυτόκλητοι αντιπρόσωποι κανενός και δεν έχουμε τη διάθεση ως πολίτες να συμμετάσχουμε στην "τηλεπαραθυρούπολη", προτιμάμε τη δράση για την έγκυρη ενημέρωση που μας στερείτε, με ότι μέσο διαθέτουμε. Το στίγμα μας θα το βρείτε στους τίτλους, στα σχόλια του blog και στα γραπτά μας. Κανείς δεν έχει το μονοπώλιο της ενημέρωσης, της έκφρασης και της δράσης.
(Σε απάντηση στα δεκάδες email και τηλεφωνήματα που δεχόμαστε απο τα τηλεοπτικά κανάλια)

Φτώχεια στα ΔΑΣΗ - ΠΛΟΥΤΟΣ στα λόγια

Ησυχάσαμε... τα δάση σώθηκαν ...
Άρχισε το μνημόσυνο.
Στη Βουλή κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή για τα καμένα δάση (5/7/2007 )

"ο Καραμανλής μίλησε για ανάγκη προστασίας περιβάλλοντος (!) ενώπιον του προέδρου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στα Γιάννενα, δεσμευόμενος ότι «όπου ήταν δάσος θα γίνει ξανά δάσος»" (Ελευθεροτυπία 2/7/2007)

Για να βοηθήσουμε τη μνήμη και την κρίση

«Φέτος, νωρίτερα από κάθε άλλη χρονιά, εφαρμόζουμε το εθνικό σχέδιο για την πρόληψη και την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών»
Κ. Καραμανλής 13/3/2007

Ραφήνα - Πεντέλη Ιούλιος 2005
"ο Πρωθυπουργός K. Καραμανλής διαμένει στη Ραφήνα και έδωσε το «παρών» στην προσπάθεια κατάσβεσης - όσο και του δήμου δηλώθηκε ότι ούτε ένα τετραγωνικό μέτρο καμένης γης δεν πρόκειται να μη χαρακτηριστεί αναδασωτέο... " (Τα Νέα 29/7/2005)
Ολοκαύτωμα η Αττική ­ από το Λαγονήσι, τη Βαρυμπόμπη, το Τατόι ώς την Ανθούσα, την Παλλήνη, τη Νέα Μάκρη. Οι φλόγες από την Πεντέλη κατέβηκαν ώς τα Βριλήσσια (Τα Νέα 9/8/1998)
"Για την αντιμετώπιση των καταστροφών έγινε χτες ευρεία σύσκεψη στο υπουργείο Εσωτερικών υπό την προεδρία του κ. Παπαδόπουλου και με τη συμμετοχή των υπουργών ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτη και Γεωργίας Στ. Τζουμάκα. Στη σύσκεψη μετείχαν και οι υφυπουργοί Εσωτερικών Στ. Μπένος, Εθνικής Οικονομίας Χρ. Πάχτας και Οικονομικών Ν. Χριστοδουλάκης.
Αποφασίστηκε να διατεθεί ποσό 15,5 δισ. δρχ. για έργα προστασίας και αποκατάστασης των ζημιών στους ορεινούς όγκους της Πεντέλης του Ταϋγέτου, του Αυλώνα και της Κασσάνδρας. Στις περιοχές αυτές, ανέφερε ο κ. Παπαδόπουλος, προχωρά άμεσα η αποκατάσταση της ισορροπίας του οικοσυστήματος. Επίσης, εκπονούνται μελέτες και προγράμματα φυσικής και τεχνητής αναδάσωσης, με στόχο να εφαρμοστούν μέσα στις επόμενες μέρες. Ακόμα, θα γίνουν έργα για την αντιμετώπιση των πλημμυρών και τη διάβρωση των εδαφών, όπως αυτά που ολοκληρώθηκαν με ιδιαίτερη επιτυχία το 1995 στην Πεντέλη και το 1997 στο Σέιχ Σου." (Τα Νέα 11/8/1998)

επειδή έχουμε και μνήμη και κρίση


Σαν πρώτη αντίδραση θα στείλουμε ένα email με κοινό περιεχόμενο πρός υπουργεία, πολιτικά κόμματα, πολιτικούς, φορείς , τοπική αυτοδιοίκηση, υπηρεσίες κ.λ.π. την ίδια στιγμή για να φανεί η μαζικότητα της διαμαρτυρίας.

Πέμπτη 5 και Παρασκευή 6 Ιουλίου στις 12 το μεσημέρι.


ΟΔΗΓΙΕΣ προς υποψήφιους Αποστολείς...

Τους βασικούς αποδέκτες (πρωθυπουργό, υπουργεία) τους παίρνετε με copy/paste (αντιγραφή / επικόλληση) , απο τον κατάλογο που αναφέρεται παρακάτω (τα κόκκινα γράμματα) και τους τοποθετείται στον mailer στη θέση Το / (Πρός). Μπορείτε αργότερα να στείλετε και άλλα email στη συμπληρωματική λίστα των βουλευτών και των Ευρωβουλευτών (πράσινα γράμματα).
Όσοι επιθυμούν να ενσωματώσουν το κείμενο που υπάρχει παρακάτω με τον ίδιο τρόπο copy/paste (αντιγραφή / επικόλληση) και το τοποθετείτε στο σώμα της επιστολής (εκεί που γράφουμε το κείμενο). Ελπίζω να είναι σαφές γιατί πολλοί ζητάνε τη λίστα και το κείμενο με email. Eαν δεν γίνεται αντιληπτό επικοινωνείστε στο email manosnik@gmail.com να σας τα στείλουμε.

ΤΕΛΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

Ο καθένας θα βάλει ένα δικό του τίτλο, ώστε ο αποδέκτης να μην ξέρει το περιεχόμενο.

Εδώ και μισό αιώνα νομιμοποιείτε την αυθαιρεσία μας και εμείς σε αντάλλαγμα στηρίζουμε και οικοδομούμε την χυδαία ιδιοτέλεια σας. Πολίτες και επαγγελματίες της εξουσίας καταφέραμε να επεκτείνουμε το αβίωτο αστικό χάος σε βάρος της ίδιας της ύπαρξης μας, περιορίζοντας δραματικά, οτιδήποτε ανταγωνιστικό στα «τσιμεντένια» όνειρά μας. Δεχθήκαμε αδιαμαρτύρητα την καταστροφή της γης και την συνακόλουθη «αξιοποίηση» της από τους καταπατητές, τους οικοπεδοφάγους, τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς σε τέλεια συνεργασία και διαπλοκή με συμπολιτευόμενους και αντιπολιτευόμενους πολιτικούς. Ο στόχος της καταλήστευσης του κοινωνικού πλούτου επετεύχθη. Η αττική γη αποτελεί παρελθόν και η διάχυση της ασχήμιας στην ελλαδική γη είναι ζήτημα χρόνου παρά θέλησης.
Φτάνει πια ,
Η συνείδησή μας και το ένστικτό της επιβίωσης μας είναι πιο δυνατά από τα τσιμεντένια όνειρα, την «αξιοποίηση», τις διαπλοκές των «αποχαρακτηρισμών». Τα βουνά και οι θάλασσες είναι κοινωνικό κεφάλαιο και μοναδικό στόχο έχουμε να το διατηρήσουμε, ότι έχει απομείνει, ανέπαφο.
Ως πολίτες ,
Αναλαμβάνουμε την ευθύνη που μας αναλογεί και αναζητούμε τρόπους δράσης. Δεν θα ανεχτούμε την επανάληψη των φαινομένων «Πεντέλης», των «αξιοποιήσεων» των ακτών, της υποβάθμισης των πόλεων, την εγκληματική έλλειψη σχεδίων πρόληψης και αντιμετώπισης "κρίσεων", την αμέλεια και ανικανότητα φορέων και επιχειρήσεων, τους "κομματικούς φίλους", την αναποτελεσματικότητα της διοίκησης.
Πολλοί απο μάς εκφράζουν την επιθυμία να αυτενεργήσουμε καλύπτοντας τα κενά που ηθελημένα αφήνει η πολιτική βούληση.
Ως πολιτικοί ,
Αναλάβετε και εσείς τις ευθύνες των λόγων και των πράξεων σας δείχνοντας μας ότι είστε άξιοι της εμπιστοσύνης μας. Η έλλειψη σχεδίου και η εγκληματική αμέλεια (ο αρμόδιος υπουργός προτίμησε την θερινή σύναξη υποψηφίων αγροφυλάκων) στην διαχείριση των πρόσφατων "κρίσεων" αποδεικνύει ότι στόχος σας, είναι η ικανοποίηση των ανίκανων και ανήθικων πολιτικών "φίλων". Αξιοποιείστε αξιοκρατικά το πλούσιο "ανθρώπινο κεφάλαιο" που διαθέτει ο τόπος μας και δώστε σημασία στην πρόληψη, στα μείζονα και όχι στα ελάσσονα. Η πρόσφατη ανεύθυνη συμπεριφορά σας δεν εμπνέει καμία ελπίδα για το μέλλον, ωστόσο αυτήν την ύστατη ώρα αρθείτε στο ύψος των περιστάσεων. Επιτέλους σταματήστε τις "εκ των υστέρων" δηλώσεις, την ανεύθυνη "τηλεοπτική δημοκρατία", μοιραστείτε μαζί μας τα πολιτικά σας οράματα, εάν έχετε.
Δημοσιοποιείστε άμεσα,

Τους τρόπους, τους πόρους, τα μέτρα και τα μέσα που εγγυώνται την διαφύλαξη και αποκατάσταση όλων των πρόσφατα καμένων εκτάσεων. Την προετοιμασία και την πρόληψη για την αποφυγή παρόμοιων καταστάσεων. Δώστε στούς πολίτες το δικαίωμα και τις ευκαιρίες να συμμετέχουν ενεργά στην πρόληψη και τη διαχείριση.

Περιμένουμε,
Η απόγνωση, η αγανάκτηση και η θλίψη μας, περιορίζουν τα περιθώρια της υπομονής μας.

Ακολουθούν οι ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ αποδεκτών τις οποίες μπορείς να πάρεις με copy-paste από το blog. Και το κομμάτι συνεχίζει...


ΠΡΟΣΟΧΗ Μην υπερβείτε τις 19 διευθύνσεις ανά email για να μη θεωρηθεί spam και δεν θα επισυνάψετε το κείμενο αλλά θα το έχετε στο σώμα του email ώστε να μη γίνει απόρριψη απο τον αποδέκτη.

ΑΠΟΣΤΟΛΗ: Πέμπτη 5 και Παρασκευή 6 Ιουλίου στις 12 το μεσημέρι.

Μετά την ταυτόχρονη αποστολή μπορούμε να γνωστοποιήσουμε την διαμαρτυρία μας και σε άλλους αποδέκτες, στην Ελλάδα και το εξωτερκό.

Θα ήταν πολύ χρήσιμο να έχουμε το κείμενο σε όσες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι δυνατόν (προς το παρόν έχουμε διαθέσιμους μεταφραστές μόνο σε Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά), ώστε να το στείλουμε και στο εξωτερικό. Ίσως μπορεί κάποιος να βοηθήσει στη μετάφραση. Ετοιμάζουμε κατάλογο με αποδέκτες υπηρεσίες της Ε.Ε. και οργανώσεις, που μπορεί να εμπλουτιστεί απο όσους έχουν σχετική εμπειρία με το θέμα. Επίσης χρειάζεται κατάλογος ηλεκτρονικών διευθύνσεων των μελών του Ευρωκοινοβουλίου.

Συντάσσουμε μικρό ενημερωτικό κείμενο για τον σκοπό αυτό, που θα συνοδεύεται απο φωτογραφίες με ότι συνέβη στο παρελθόν το πρόσφατο και το απώτερο. Οποιος έχει φωτογραφικό ή άλλο υλικό και μπορεί να βοηθήσει, άς έρθει σε επικοινωνία μαζί μας στο manosnik@gmail.com .

Στο μεταξύ χθες κατέβηκα μετά από αρκετά χρόνια, τότε με το Ιρακ, ξανά σε πορεία. Ήμασταν λίγοι, περίπου πεντακόσια ή εξακόσια άτομα εύχομαι την Κυριακή να ξεκουνηθούμε περισσότεροι.

Ο Μπάμπι Κι Η Επιτροπή

Ο Μπάμπι ήταν αραχτός στην δερμάτινη πολυθρονάρα του και κάπνιζε μια πουράκλα πενήντα πόντους. Τι ανάγκη είχε; Άμα είσαι ήρωας της μεγαλύτερης εταιρείας κινουμένων σχεδίων του κόσμου, τα έχεις όλα. Γραμματείς, φαρισαίους, top σεναριογράφους, ανερχόμενους σχεδιαστές, σιδερένια συμβόλαια, τα καλύτερα μελάνια και κρι-κρι πρόθυμα να ικανοποιήσουν τις πιο μυστήριες σεξουαλικές ορέξεις... Κι από τότε που τίναξε τα πέταλα το αφεντικό και το χώσανε στον καταψύκτη, το μαγαζί δούλευε με περιστρεφόμενες πολυθρονάρες, πουράκλες και μερίδιο στα κέρδη για όλους τους σταρ του. Νot bad για ένα πιτσιλωτό ελάφι... ο Μπάμπι είχε κάθε λόγο να είναι ευχαριστημένος.

Τώρα τελευταία όμως τα είχε ψιλοβαρεθεί όλα αυτά. Έψαχνε για κάποιο νέο νόημα στην ζωή του, ήτανε και της μόδας η φιλανθρωπία... Ο Μίκυ ας πούμε είχε πάρει εργολαβία το Προσφυγικό. Είχε μαζέψει στο Μικυ Σίτυ ότι παιδάκι υπήρχε σε εμπόλεμη ζώνη, τα έντυνε, τα στόλιζε και τα πάσαρε μετά στους φίλους του με το αζημιώτο. Ο Ντόναλντ είχε κάνει την Λιμνούπολη μονάδα απεξάρτησης με μεθαδόνη, ουρές κάνανε τα πρεζάκια, κι ο Ντόναλντ είχε κλείσει μια μπίζνα με μια φαρμακευτική της Ελβετίας και πούλαγε συνέχεια κεφάλια για πειραματόζωα. Ο Σκρουτζ είχε λύσει το πρόβλημα των αστέγων με τον γνωστό οικονομικό του τρόπο. Τους μάζευε, όπως παλιά τους σκύλους ο μπόγιας, τους φόρτωνε καραβιές ολόκληρες και τους πήγαινε σκλάβους στα εργοστάσια του στην Μαλαισία. Ένα πιάτο φαϊ τους έδινε κάθε μέρα και τους άρμεγε κανονικά... Έτσι γεμίζει το θησαυροφυλάκιο!

Όλοι οι ήρωες κινουμένων σχεδίων είχανε καβατζώσει μια "φιλανθρωπική" δραστηριότητα. Μόνο ο Μπάμπι είχε μείνει στην απέξω, άργησε να καταλάβει πως παιζόταν το παιχνίδι. Κι όλα τα καλά τα πόστα τα είχανε πιάσει οι άλλοι. Μέχρι κι ο Βασιλιάς των Λιονταριών... Μένανε πια μόνο κάτι τριτοκλασάτα, αλλά ευτυχώς ο Θάμπερ τον είχε ξυπνήσει. Περιμένανε όπου να 'ναι μια επιτροπή από την Ελλάδα... αρχαίο κάλλος και παρθενώνας... κατηγορία δέλτα, αλλά μπορεί να έβγαινε κάτι...

Από την αρχή που μπήκανε μέσα στην γραφειάρα του, οι τρεις ανθρωποειδείς δεν του γεμίσανε το μάτι. Κι ο Θάμπερ, το ίδιο τους είχε κόψει. Καθότανε παραδίπλα με την πουράκλα του κι εκείνος και βάραγε νευρικά το πόδι στο πάτωμα. Η επιτροπή ήτανε τριμελής. Ο πρωθυπουργός, κάποιος Κέι-Κέι. Η εξωτερικών, μια Κόρα ή Φόρα ή κάτι παρόμοιο τελοσπάντων. Κι ο δημοσίας τάξεως, που είχε τουλάχιστον εύκολο όνομα, αυτόν τον λέγαν Μπάιρον.

Αρχίσανε με τις γνωστές μιζέριες, για την πτωχή πλην τίμια χώρα με το λαμπρό παρελθόν και το ανύπαρκτο μέλλον και προχωρήσανε στα γλυψίματα για τα δεκάξι κρι-κρι που είχαν ακόμα διασωθεί σε άγρια κατάσταση, λες και ο Μπάμπι δεν μπορούσε να ψωνιστεί με όσα γούσταρε εδώ, στην καρδιά του κόσμου, την Waltville, κι έπρεπε να τρέχει στον Ψηλορείτη για να γνωρίσει νέες εμπειρίες με ημεδαπά κατσίκια που κάνανε ακόμα μπεεεε.

"Τα πολλά βελάσματα είναι φτώχια", είπε κοφτά ο Μπάμπι, "αν εσείς δεν έχετε τι να προσφέρετε και γουστάρετε να χοροπηδάτε όλη μέρα, εγώ έχω και κάτι τριφύλλια να μασήσω..." Ο Θάμπερ συμφώνησε χτυπώντας ρυθμικά το πόδι του στο πάτωμα. "Δάση έχετε; Παρθένα βουνά της Αρκαδίας; Νύμφες και σάτυρους και λιμνούλες ωραίες σαν τεχνικολόρ; Πάνα και σειληνούς; Έχετε; Υπογράφω. Δεν έχετε; Τον πούλο!"

Η τριάδα της επιτροπής δαγκώθηκε. "Εεε, όπως το πάρει κανείς..." είπε ο Μπάιρον τελικά "... ξέρετε φυλάγαμε τους πυλώνες".
"Πυλώνες έχουμε κι εδώ", είπε ο Θάμπερ χτυπώντας απειλητικά το πόδι του στο πάτωμα. "Να τους βάλετε στον κώλο σας τους πυλώνες!"
"Έχουμε όμως Παρθενώνα... και κάναμε ότι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν... και σκίσαμε με τους Ολυμπιακούς" ψέλλισε η εξωτερικών.
"Παρθενώνα χτίσαμε και στο Βέγκας και μάλιστα καινούριο, ολόκληρο, όχι με σκαλωσιές και χωρίς μουσείο. Και για τους Ολυμπιακούς είχα ακούσει πως έπαιζε εκείνο το Μητροπολιτικό Πάρκο..." είπε ο Μπάμπι.
"Ξέρετε, χρειάστηκε να το παραχωρήσουμε για συνεδριακό κέντρο", είπε ο Κέι-Κέι. "Είχαμε τότε ακόμα την Πάρνηθα και..."
"Δεν ενδιαφέρομαι, αντίο" είπε ψυχρά ο Μπάμπι πατώντας ένα κουμπί στο γραφείο του και ο Θάμπερ πρόσθεσε "Τον πούλο!" και χτύπησε θριαμβευτικά το πόδι του στο πάτωμα.
"Είστε ανθέλληνεεεες" φώναζε ο Μπάιρον την ώρα που η επιτροπή έπεφτε στην καταπακτή που θα τους οδηγούσε στην τάφρο του Πύργου της Κακιάς Μάγισσας.
"Φάε ρε κάτι μαλάκες" είπε ο Θάμπερ σβήνοντας την πουράκλα του. Ούτε να πουλήσουνε μια χώρα δεν ξέρουνε..."
"Ναι, αλλά κι εμείς πρέπει να βρούμε κάτι να φιλανθρωπίσουμε" είπε σκεπτικά ο Μπάμπι.
"Καλύτερα το Κόσσοβο..." απάντησε ο Θάμπερ "τουλάχιστον περνάει και τράφικινγκ από κει".

Στην ψύχρα αντιγραφή...

Επειδή δεν πιστεύω πως το θαύμα και το τραύμα στην Ελλάδα κρατάνε μόνο τρεις μέρες αντιγράφω στην ψύχρα το πόστ του Αllu Fun Marx.

* Kάλεσμα από το “Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ” για διαδήλωση στα Προπύλαια και πορεία προς τη Βουλή κατά της κυβέρνησης, με αιτήματα να μην αναθεωρηθεί το άρθρο 24 για τα δάση και να αναδασωθούν άμεσα οι καμένες εκτάσεις. ΤΡΙΤΗ 3 ΙΟΥΛΙΟΥ 2007, ΩΡΑ 7 μμ, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

* Διαδικτυακή πρωτοβουλία για την αφύπνιση των πολιτών και την εθελοντική αναδάσωση στο blog “Aναδάσωση”

* Αποστολή κειμένου διαμαρτυρίας μέσω email σε κυβέρνηση, κόμματα και βουλευτές στις 5 και 6 Ιουλίου με πρωτοβουλία του blog “Αθήνα, οδηγός επιβίωσης”

* Την Κυριακή 8 Ιουλίου στις 9 το πρωί η ομάδα των φίλων του RunningNews.gr θα συγκεντρωθεί στην Αγία Τριάδα της Πάρνηθας να κάνει την καθιερωμένη της προπόνηση, σαν ύστατη ένδειξη διαμαρτυρίας. Σύμφωνα με την ανακοίνωσή τους :«στο πλευρό μας θα έχουμε και φίλους ποδηλάτες περιπατητές και ελπίζουμε κάποια Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Ήδη ο ραδιοφωνικός σταθμός “Μελωδία FM 99.2″ έχει στηρίξει επικοινωνιακά αυτή την προσπάθεια και σας καλούμε όλους να παρευρεθείτε σε αυτή τη πρωτοβουλία ευαισθητοποίησης» λένε τα μέλη του RunningNews.gr.

* Με email από την φίλη Δέσποινα, ενημερώθηκα για μια ανώνυμη κινητοποίηση που γίνεται μέσω sms:
«Κυριακή 8 Ιουλίου στις 7 το απόγευμα, όλοι έξω από τη Βουλή!
Απαίτησε την αναδάσωση όλων των καμμένων εκτάσεων.
Μακριά από πολιτικές σκοπιμότητες. Μη μείνεις άπραγος και αυτή τη φορά.
Κατέβα στη πιο μαζική συγκέντρωση για το περιβάλλον!
Η πρωτοβουλία δεν ανήκει καμία πολιτική οργάνωση.
Ξεκίνησε από απλό κόσμο αυθόρμητα, με sms»
Για την κινητοποίηση αυτή, γράφουν σήμερα και τα ΝΕΑ

Ενημέρωση, ανησυχία και ευαισθησία, για τα ελάφια και τα άλλα ζώα που ζούσαν στο καμμένο πια βουνό της Πάρνηθας, στο blog με το κατάλληλο όνομα: Elafini

Μην κάνεις το παγώνι. Έχεις ενημερωθεί...

Σημείωση: Η φωτογραφία ήρθε σήμερα στο mail μου με την προτροπή να την προωθήσω. Ευχαριστώ όποιον ή όποια την τράβηξε... αν την ανοίξεις βλέπεις συγκριτικά το μέγεθος του μετώπου.

Μην Εθίζεσαι Στην Φρίκη, Απάντησε!

Η οργή είναι ίσως το μόνο υγιές συναίσθημα σε έναν απολύτως παράλογο κόσμο. Όμως λειτουργεί παροδικά και εν πολλοίς σπασμωδικά. Έτσι κι αλλιώς αυτοί που βγαίνουν από τις συσκέψεις στο Maximus Megarus σε αντιμετωπίζουν σαν πλάσμα με περιορισμένη μνήμη και ελαστική συνείδηση. Δεν είναι παράξενο, απλώς κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια. Πιστεύουν πως η Πάρνηθα θα ξεχαστεί, αλλάζοντας γρήγορα την ατζέντα, ικανοποιώντας κάποιο άλλο - άσχετο - αίτημα σου, όπως την μείωση των τραπεζικών επιτοκίων στις κάρτες σου.

Από την άλλη, η τηλεοπτική πραγματικότητα υποδαυλίζει την οργή σου για να σε εθίσει στην φρίκη. Ο άνθρωπος δεν έχει απεριόριστα αποθέματα οργής, κάποια στιγμή για λόγους αυτοπροστασίας πρέπει να "κατεβάσει στροφές", αλλιώς θα κάψει το μυαλό του. Ο κατά Παζολίνι κύκλος της βίας λέει πως το σοκ του θεατή χρειάζεται όλο και μεγαλύτερες δόσεις βίας για να προκληθεί. Το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν και οι δημιουργοί των βιβλίων ή των ταινιών τρόμου.

Όμως η ζωή δεν είναι τηλεόραση, ταινία ή βιβλίο. Κι ο εθισμός στην φρίκη, είναι το μεγαλύτερο κοινωνικό ναρκωτικό. Ίσως χειρότερο κι από την θρησκοληψία.

Γιατί στα πρήζω Κυριακάτικα; Γιατί έχω να σου δώσω μια εύκολη οδό διαφυγής. Κάνε μια λίστα με όλα αυτά που σ' εξοργίζουνε, όσα αρνείσαι να καταπιείς σαν άνθρωπος, με βάση την δική σου συνείδηση και μόνο. Και όταν "κατεβαίνουνε" τα θέματα, συνέχισε να παρακολουθείς από τα "ψιλά" την εξέλιξη τους.

Μην τους αφήσεις να σου αλλάξουν την ατζέντα, σταμάτα πια να παίζεις στο δικό τους γήπεδο. Φτιάξε την δική σου ατζέντα και μέτρα καθημερινά τις επιδόσεις τους σ' αυτήν.

Μέσα σε ελάχιστο χρόνο, σε βεβαιώνω, θα σταματήσεις να είσαι "αναποφάσιστος" και "παπαγαλάκι" των δελτίων. Κι έτσι όταν με το καλό θα στήσουν τις κάλπες "στην ώρα τους" όχι μόνο θα ξέρεις τι θα ψηφίσεις, αλλά θα μπορείς εύκολα να εξηγήσεις και το γιατί.