Δεν είναι πολλά τα άλμπουμ ή ακόμα και τα βιβλία που θα μπορούσαν να σταθούν δίπλα στο Blankets. Διεκδικεί άνετα μια θέση στην πεντάδα των πιο αγαπημένων μου αναγνωσμάτων του τελευταίου χρόνου.
Τι ακριβώς είναι το Blankets όμως; Δεν είναι ένα κλασσικό κόμικς άλμπουμ, οι 600 σελίδες του το βγάζουν έξω από την "παραγωγική" νόρμα. Δεν είναι όμως ούτε και κλασικό μυθιστόρημα, δεν έχει παραγράφους, ο λόγος του είναι μόνο διάλογοι σε μπαλονάκια και κείμενα ενταγμένα στις εικόνες. Και τελικά η φράση "ένα εικονογραφημένο μυθιστόρημα" που υπάρχει στο εξώφυλλο είναι μια περιγραφή - παρόλο που στιγμιαία μπορεί να μπερδέψει - προσεγγιστικά ακριβής.
Γιατί το Blankets είναι πρωτίστως μια ιστορία. Μια ιστορία σημαντική, κάποιες στιγμές συγκινητική, μια ιστορία που "φωνάζει" από μακριά πως περιέχει αυτοβιογραφικά στοιχεία, αλλά ταυτόχρονα εξηγεί πολλά από τα "ακατανόητα" της Αμερικανικής Κοινωνίας. Και το κάνει με σχέδιο και διαλόγους που είναι πολύ μακριά από την "παραγωγή" των κόμικς, χωρίς ανάγκη για χρώμα, χωρίς εντυπωσιακά ψέματα, χωρίς έλεος για κανέναν.
Κλείνοντας το βιβλίο, ήξερα πως τελικά είναι ένα κόμικς άλμπουμ 600 σελίδων. Όμως μέσα μου έμενε η ιστορία του και μετασχηματιζόταν με τον ίδιο τρόπο που μετασχηματίζονται όλες οι ιστορίες των καλών συγγραφέων. Ο Craig Thompson δεν μου επέβαλλε με την φόρμα αφήγησης που διάλεξε καμία "φαντασιεκτομή". Και τελικά όταν ήρθε ή ώρα να βάλω το Blankets στην βιβλιοθήκη μου η μόνη λογική θέση που βρήκα ήταν ανάμεσα στο Palestine του Sacco και το In Cold Blood του Capote.
No comments:
Post a Comment