Μην Εθίζεσαι Στην Φρίκη, Απάντησε!

Η οργή είναι ίσως το μόνο υγιές συναίσθημα σε έναν απολύτως παράλογο κόσμο. Όμως λειτουργεί παροδικά και εν πολλοίς σπασμωδικά. Έτσι κι αλλιώς αυτοί που βγαίνουν από τις συσκέψεις στο Maximus Megarus σε αντιμετωπίζουν σαν πλάσμα με περιορισμένη μνήμη και ελαστική συνείδηση. Δεν είναι παράξενο, απλώς κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια. Πιστεύουν πως η Πάρνηθα θα ξεχαστεί, αλλάζοντας γρήγορα την ατζέντα, ικανοποιώντας κάποιο άλλο - άσχετο - αίτημα σου, όπως την μείωση των τραπεζικών επιτοκίων στις κάρτες σου.

Από την άλλη, η τηλεοπτική πραγματικότητα υποδαυλίζει την οργή σου για να σε εθίσει στην φρίκη. Ο άνθρωπος δεν έχει απεριόριστα αποθέματα οργής, κάποια στιγμή για λόγους αυτοπροστασίας πρέπει να "κατεβάσει στροφές", αλλιώς θα κάψει το μυαλό του. Ο κατά Παζολίνι κύκλος της βίας λέει πως το σοκ του θεατή χρειάζεται όλο και μεγαλύτερες δόσεις βίας για να προκληθεί. Το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν και οι δημιουργοί των βιβλίων ή των ταινιών τρόμου.

Όμως η ζωή δεν είναι τηλεόραση, ταινία ή βιβλίο. Κι ο εθισμός στην φρίκη, είναι το μεγαλύτερο κοινωνικό ναρκωτικό. Ίσως χειρότερο κι από την θρησκοληψία.

Γιατί στα πρήζω Κυριακάτικα; Γιατί έχω να σου δώσω μια εύκολη οδό διαφυγής. Κάνε μια λίστα με όλα αυτά που σ' εξοργίζουνε, όσα αρνείσαι να καταπιείς σαν άνθρωπος, με βάση την δική σου συνείδηση και μόνο. Και όταν "κατεβαίνουνε" τα θέματα, συνέχισε να παρακολουθείς από τα "ψιλά" την εξέλιξη τους.

Μην τους αφήσεις να σου αλλάξουν την ατζέντα, σταμάτα πια να παίζεις στο δικό τους γήπεδο. Φτιάξε την δική σου ατζέντα και μέτρα καθημερινά τις επιδόσεις τους σ' αυτήν.

Μέσα σε ελάχιστο χρόνο, σε βεβαιώνω, θα σταματήσεις να είσαι "αναποφάσιστος" και "παπαγαλάκι" των δελτίων. Κι έτσι όταν με το καλό θα στήσουν τις κάλπες "στην ώρα τους" όχι μόνο θα ξέρεις τι θα ψηφίσεις, αλλά θα μπορείς εύκολα να εξηγήσεις και το γιατί.