Tuesday, July 3, 2007

Ο Μπάμπι Κι Η Επιτροπή


Ο Μπάμπι ήταν αραχτός στην δερμάτινη πολυθρονάρα του και κάπνιζε μια πουράκλα πενήντα πόντους. Τι ανάγκη είχε; Άμα είσαι ήρωας της μεγαλύτερης εταιρείας κινουμένων σχεδίων του κόσμου, τα έχεις όλα. Γραμματείς, φαρισαίους, top σεναριογράφους, ανερχόμενους σχεδιαστές, σιδερένια συμβόλαια, τα καλύτερα μελάνια και κρι-κρι πρόθυμα να ικανοποιήσουν τις πιο μυστήριες σεξουαλικές ορέξεις... Κι από τότε που τίναξε τα πέταλα το αφεντικό και το χώσανε στον καταψύκτη, το μαγαζί δούλευε με περιστρεφόμενες πολυθρονάρες, πουράκλες και μερίδιο στα κέρδη για όλους τους σταρ του. Νot bad για ένα πιτσιλωτό ελάφι... ο Μπάμπι είχε κάθε λόγο να είναι ευχαριστημένος.

Τώρα τελευταία όμως τα είχε ψιλοβαρεθεί όλα αυτά. Έψαχνε για κάποιο νέο νόημα στην ζωή του, ήτανε και της μόδας η φιλανθρωπία... Ο Μίκυ ας πούμε είχε πάρει εργολαβία το Προσφυγικό. Είχε μαζέψει στο Μικυ Σίτυ ότι παιδάκι υπήρχε σε εμπόλεμη ζώνη, τα έντυνε, τα στόλιζε και τα πάσαρε μετά στους φίλους του με το αζημιώτο. Ο Ντόναλντ είχε κάνει την Λιμνούπολη μονάδα απεξάρτησης με μεθαδόνη, ουρές κάνανε τα πρεζάκια, κι ο Ντόναλντ είχε κλείσει μια μπίζνα με μια φαρμακευτική της Ελβετίας και πούλαγε συνέχεια κεφάλια για πειραματόζωα. Ο Σκρουτζ είχε λύσει το πρόβλημα των αστέγων με τον γνωστό οικονομικό του τρόπο. Τους μάζευε, όπως παλιά τους σκύλους ο μπόγιας, τους φόρτωνε καραβιές ολόκληρες και τους πήγαινε σκλάβους στα εργοστάσια του στην Μαλαισία. Ένα πιάτο φαϊ τους έδινε κάθε μέρα και τους άρμεγε κανονικά... Έτσι γεμίζει το θησαυροφυλάκιο!

Όλοι οι ήρωες κινουμένων σχεδίων είχανε καβατζώσει μια "φιλανθρωπική" δραστηριότητα. Μόνο ο Μπάμπι είχε μείνει στην απέξω, άργησε να καταλάβει πως παιζόταν το παιχνίδι. Κι όλα τα καλά τα πόστα τα είχανε πιάσει οι άλλοι. Μέχρι κι ο Βασιλιάς των Λιονταριών... Μένανε πια μόνο κάτι τριτοκλασάτα, αλλά ευτυχώς ο Θάμπερ τον είχε ξυπνήσει. Περιμένανε όπου να 'ναι μια επιτροπή από την Ελλάδα... αρχαίο κάλλος και παρθενώνας... κατηγορία δέλτα, αλλά μπορεί να έβγαινε κάτι...

Από την αρχή που μπήκανε μέσα στην γραφειάρα του, οι τρεις ανθρωποειδείς δεν του γεμίσανε το μάτι. Κι ο Θάμπερ, το ίδιο τους είχε κόψει. Καθότανε παραδίπλα με την πουράκλα του κι εκείνος και βάραγε νευρικά το πόδι στο πάτωμα. Η επιτροπή ήτανε τριμελής. Ο πρωθυπουργός, κάποιος Κέι-Κέι. Η εξωτερικών, μια Κόρα ή Φόρα ή κάτι παρόμοιο τελοσπάντων. Κι ο δημοσίας τάξεως, που είχε τουλάχιστον εύκολο όνομα, αυτόν τον λέγαν Μπάιρον.

Αρχίσανε με τις γνωστές μιζέριες, για την πτωχή πλην τίμια χώρα με το λαμπρό παρελθόν και το ανύπαρκτο μέλλον και προχωρήσανε στα γλυψίματα για τα δεκάξι κρι-κρι που είχαν ακόμα διασωθεί σε άγρια κατάσταση, λες και ο Μπάμπι δεν μπορούσε να ψωνιστεί με όσα γούσταρε εδώ, στην καρδιά του κόσμου, την Waltville, κι έπρεπε να τρέχει στον Ψηλορείτη για να γνωρίσει νέες εμπειρίες με ημεδαπά κατσίκια που κάνανε ακόμα μπεεεε.

"Τα πολλά βελάσματα είναι φτώχια", είπε κοφτά ο Μπάμπι, "αν εσείς δεν έχετε τι να προσφέρετε και γουστάρετε να χοροπηδάτε όλη μέρα, εγώ έχω και κάτι τριφύλλια να μασήσω..." Ο Θάμπερ συμφώνησε χτυπώντας ρυθμικά το πόδι του στο πάτωμα. "Δάση έχετε; Παρθένα βουνά της Αρκαδίας; Νύμφες και σάτυρους και λιμνούλες ωραίες σαν τεχνικολόρ; Πάνα και σειληνούς; Έχετε; Υπογράφω. Δεν έχετε; Τον πούλο!"

Η τριάδα της επιτροπής δαγκώθηκε. "Εεε, όπως το πάρει κανείς..." είπε ο Μπάιρον τελικά "... ξέρετε φυλάγαμε τους πυλώνες".
"Πυλώνες έχουμε κι εδώ", είπε ο Θάμπερ χτυπώντας απειλητικά το πόδι του στο πάτωμα. "Να τους βάλετε στον κώλο σας τους πυλώνες!"
"Έχουμε όμως Παρθενώνα... και κάναμε ότι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν... και σκίσαμε με τους Ολυμπιακούς" ψέλλισε η εξωτερικών.
"Παρθενώνα χτίσαμε και στο Βέγκας και μάλιστα καινούριο, ολόκληρο, όχι με σκαλωσιές και χωρίς μουσείο. Και για τους Ολυμπιακούς είχα ακούσει πως έπαιζε εκείνο το Μητροπολιτικό Πάρκο..." είπε ο Μπάμπι.
"Ξέρετε, χρειάστηκε να το παραχωρήσουμε για συνεδριακό κέντρο", είπε ο Κέι-Κέι. "Είχαμε τότε ακόμα την Πάρνηθα και..."
"Δεν ενδιαφέρομαι, αντίο" είπε ψυχρά ο Μπάμπι πατώντας ένα κουμπί στο γραφείο του και ο Θάμπερ πρόσθεσε "Τον πούλο!" και χτύπησε θριαμβευτικά το πόδι του στο πάτωμα.
"Είστε ανθέλληνεεεες" φώναζε ο Μπάιρον την ώρα που η επιτροπή έπεφτε στην καταπακτή που θα τους οδηγούσε στην τάφρο του Πύργου της Κακιάς Μάγισσας.
"Φάε ρε κάτι μαλάκες" είπε ο Θάμπερ σβήνοντας την πουράκλα του. Ούτε να πουλήσουνε μια χώρα δεν ξέρουνε..."
"Ναι, αλλά κι εμείς πρέπει να βρούμε κάτι να φιλανθρωπίσουμε" είπε σκεπτικά ο Μπάμπι.
"Καλύτερα το Κόσσοβο..." απάντησε ο Θάμπερ "τουλάχιστον περνάει και τράφικινγκ από κει".

2 comments:

Vlaxos (Σιάτρας Σπύρος) said...

...οχι και τα ελαφάκια αλλοτριωμένα ρε γαμωτο....
....ρε συ αληθεύει πως η γιαγιά Ντακ "φιλανθρωπίζει" Μολδαβές στα Βαλκάνια;;
(καλά...η Κακιά Μάγισσα την έκατσε με αυτούς που πέσανε στην ταφρο της...θα πήξει στην μπόχα ο Πύργος μιλάμε...:-DDD )

PiKei said...

Η γιαγιά Ντακ είναι μεγάλη κουφάλα...