Κανένας Αερόσακος Για Τους Εχθρούς Της Ζωής

Δεν γουστάρω που γύρισα μέσα στο σύννεφο της καμένης σάρκας των δέντρων της Πεντέλης.

Δεν γουστάρω που γράφω πάλι - πρώτο μου post μετά τις διακοπές - για τον αερόσακο που προστατεύει τις χαμούρες που μας κυβερνάνε. Τον διοικητικό, τον πολιτικό, τον επικοινωνιακό αερόσακο. Άκου το παραμύθι...

Μια φορά κι έναν καιρό ο Κέι-Κέι πήγε λέει να πάρει την ευλογία και την φώτιση της Μεγαλόχαρης - περιφέροντας την σύζυγό του ως ανθρώπινη ασπίδα επικοινωνίας, μια γυναίκα που γίνεται όλο και πιο Μπάρμπι στο ντύσιμο και Μπάμπι το ελαφάκι στο βλέμμα - και καπάκι την έκανε στην ψύχρα για άλλη μια φορά με ελαφρά πηδηματάκια από τις στοιχειώδεις ευθύνες του, την πιο απλή αίσθηση καθήκοντος και τις βασικές παραμέτρους του αξιώματός του. Και ζήσαν αυτοί καλά... κι εμείς;

Όσο κι αν υπήρξες μαλάκας στο παρελθόν που τον πίστεψες, όσο κι αν αρνείσαι να νιώσεις ηλίθιος που με την ανοχή σου "κυβερνάει" αυτά τα χρόνια, κατάπιε τώρα το πικρό ποτήρι - και το φλιτζάνι και το πιατάκι αν χρειαστεί μαζί - και σταμάτησε τον. Τώρα!

Και φυσικά δεν εννοώ να το κάνεις, ψηφίζοντας τον άλλο καραγκιόζη... και το περί αυτόν κακό συναπάντημα. Μονό η ευλογία άλλαξε, ήταν η φώτιση της Σουμελά.

Κανένας αερόσακος για τους εχθρούς της ζωής. Κανένας αερόσακος δεν άνοιξε για κανένα δέντρο που κάηκε φέτος. Για καμιά ζωή που χάθηκε στο Νταχάου της ταξικής καταναλωτικής δημοκρατίας. Ας το πληρώσουν όσοι φταίνε - και τώρα και παλιότερα - ακριβοδίκαια και όσο τους πρέπει.

Στην μετωπική που έρχεται μην εκβιαστείς από τις παπαριές τους και μην λυπηθείς κανέναν. Άσε τους να σκάσουν πάνω στο παρμπρίζ και χάραξε την προσωπική σου πορεία.

Υποχρέωσέ τους όλους - και κύρια αυτούς που μέχρι σήμερα βολεύονται με άλλης μορφής αερόσακους (Γαμημένη Αριστερά! Τι είδους βαρβιτουρικά παίρνεις;)- να κάνουν την δουλειά τους. Γι' αυτό πληρώνονται στο κάτω-κάτω. Και δεν τους παίρνει να έχουν και παράπονο...