Tο Πιο Φρικαλέο Παραμύθι Της Κάλπης

Άρρωστο φως και γκρίζο χιόνι στάχτης.
Όλη την μέρα χθες χωρίς ίντερνετ και με μια ώρα διακοπή στο ρεύμα.
Πάλι καλά. Αλλού μαζεύανε καμένα πτώματα απ' τον δρόμο.

Είμαι βαθύτατα συγκλονισμένος...
Τι λες βρε άχρηστε μαλάκα; Το βλέμμα σου τι λέει;


Το πιο φρικαλέο παραμύθι της κάλπης είναι αυτό που ζούμε τις τελευταίες δύο μέρες. Όχι η αβεβαιότητα για το ποιος βάζει τις φωτιές (άνετα ο καθένας έχει την γνώμη του και μας την τρίβει στα μούτρα), όσο το γεγονός πως οι άνθρωποι πήραν χαμπάρι ποιος είναι το αφεντικό σ' αυτόν τον τόπο. Όλοι πια παίρνουνε την Πυροσβεστική και την Πολιτική Προστασία, έτσι για τα τυπικά. Καλημέρα... καιγόμαστε! Α, δεν έχετε; Καλά, θα σας πω εγώ...

Και μετά αρχίζουν να βάζουν μέσον, να κλαίνε και να βρίζουν, παρακαλώντας εκεί που πρέπει. Στα διαρκούς ροής "ενημερωτικά" των καναλιών.

Είμαστε δυο χιλιάδες εγκλωβισμένοι, μας έχει ζώσει η φωτιά κι έχουμε τραυματίες... Βοηθήστε εμάς κι όχι τους δίπλα...
Αν δεν προμοτάρεις την ανάγκη σου, αυτοί οι μπινέδες για πλάκα θα σε αφήσουν να καείς. Μες στην απέραντη σοφία του ο λαός το έχει καταλάβει. Και χρόνια τώρα το έχει εμπεδώσει. Φίλησε κατουρημένες ποδιές για ένα κρεβάτι εντατικής, για ένα δρόμο αγροτικό, κάνει το ίδιο τώρα σ' άλλα αφεντικά για να σώσει το σπιτάκι του. Ξέρει καλά ότι τα πυροσβεστικά δεν φτάνουνε για όλους. Τίποτα ποτέ σ' αυτήν την χώρα δεν έφτανε για όλους, δεν ήτανε ποτέ να εμπιστεύεσαι το κράτος. Καλύτερα όταν τα βρίσκεις να καβατζώνεις δύο για τις δύσκολες στιγμές, και τι να κάνουμε... Ας καεί ο διπλανός ή ας φωνάξει δυνατότερα. Κι έτσι κάθε χωριό ανεβάζει τον τόνο του δράματος, οι αριθμοί μεγαλώνουν, οι ανήμποροι και τα παιδιά επίσης.

Δεν έχω τίποτα μ' αυτούς που φωνάζουν. Σε κάθε κρίση υπάρχουν χειρισμοί. Κι όταν ο μόνος τρόπος να σωθείς είν' ο εκβιασμός ή ο αυτοεξευτελισμός, δικαίωμα σου να τον χρησιμοποιήσεις. Στο κάτω μιλάμε για ζωτικές ανάγκες.

Κάθε κράτος που σέβεται τον εαυτό του όμως απαντάει στις ανάγκες των πολιτών του με σχέδιο και ξεκάθαρες προτεραιότητες. Δημιουργεί μια ανεξάρτητη αρχή που λέγεται Πολιτική Προστασία και αντιμετωπίζει τις πραγματικές ανάγκες με αληθινές δράσεις και εκ των προτέρων κινήσεις.

Τι μας λες τόση ώρα ρε μαλάκα; Εμείς δηλαδή δεν έχουμε Πολιτική Προστασία;
Όχι, δεν έχουμε. Ακόμα και μετά την Κατρίνα ο αντίστοιχος καραγκιόζης πήγε σπίτι του. Ο δικός μας καραγκιόζης με πενήντα κάτι νεκρούς θα πάει;
Σιγά μην πάει...

Άρρωστο φως και γκρίζο χιόνι στάχτης.
Όλη την μέρα χθες χωρίς ίντερνετ και με μια ώρα διακοπή στο ρεύμα.
Πάλι καλά. Αλλού μαζεύανε καμένα πτώματα απ' τον δρόμο.
Και τους είχε πει να φύγουνε, λέει, ένα περιπολικό...