Γκραν Γκινιόλ # 1

Για το τεύχος 0 του Γκραν Γκινιόλ έχω ξαναγράψει. Σήμερα απέκτησα το τεύχος 1, το "επίσημο πρώτο" του περιοδικού για την Τέχνη του Αισθητικά Ακραίου.

Για άλλη μια φορά ανεβαίνω στο εγωπαθές μου καρεκλάκι και ανακοινώνω την πρώτη μου εντύπωση: Όπου ήταν μαύρο το εξώφυλλο του Μηδέν, είναι άσπρο το εξώφυλλο του Ένα. Και προχωρώ στην κρίση μου: Το Πρώτο είναι καλύτερο από το Μηδενικό.

Τελεία, τελεία, τελεία. Παύλα, παύλα, παύλα. Τελεία, τελεία, τελεία. (Κι όσες ή όσοι ξέρουν Μορσικό θα καταλάβουν...)

Αναλυτικά τώρα: Ο Douglas Paszkieviwicz κινδυνεύει σοβαρά να γίνει ο αγαπημένος μου κομίστας (αν αλλάξει όνομα γιατί αυτό δεν γράφεται σωστά με τίποτα το γαμημένο). Ξεχάστε το ανώδυνο χιούμορ, εδώ μιλάμε για "ανάποδη" οπτική με ισχυρή θέση. Το Bleeding Hearts του Σπύρου Δερβενιώτη (σενάριο) και της Αλεξίας Οθωναίου (σχέδιο) είναι σαφώς αγριότερο και πιο "μέσα" στο περιοδικό από την "διερευνητική" τους πρώτη δουλειά στο μηδενικό τεύχος. Το Queer Strip του Γιώργου Ματάλα το βρήκα πανέμορφο στην αφήγησή του και ομοίως δηλώνω ικανοποιημένος από το σχέδιό του. Κι αυτός βρίσκει τα νερά του, όπως κι οι προαναφερόμενοι. Για το (έγχρωμο) Nitro είναι φανερό πως λόγω SF περιβάλλοντος (αλλά όχι μόνο γι' αυτό) περιμένω με αγωνία την συνέχειά του, ενώ το ίδιο (αφαιρώντας το στοιχείο SF) ισχύει και για τα Criminal Macabre και Goon.

Από τα άρθρα και το λοιπό "γραφιάδικο" υλικό, μόνο το "Νυχτερίδες στον Παράδεισο" πιστεύω πως θα μπορούσε άνετα να λείπει, αφού δεν είχε κάτι να μου πει (αλλά αυτό μπορεί και να είναι υποκειμενικό, και το κομμάτι να λειτουργεί σε κάποιον που δεν γνωρίζει τους "καταραμένους"). Όλα τα υπόλοιπα λειτούργησαν σε μένα άψογα και οι "χρηστικές" στήλες για άλλη μια φορά μου αποκάλυψαν έναν ενδιαφέροντα κόσμο.

Επίσης μου άρεσε πολύ η δουλειά του Guest Artist, Vincent Andelmoth, έτσι όπως έσπασε μέσα στο περιοδικό, αν και θα προτιμούσα να είχα και μερικά στοιχεία για το άτομο πίσω από την υπογραφή (όπως το βιογραφικό του, μία μίνι συνέντευξη ή κάποιο κείμενο "θέσεων" πάνω στην δουλειά του).

That's all folks! Θα επιστρέψω με περισσότερες Ακρότητες στο νούμερο δύο του Γκραν Γκινιόλ, που ελπίζω πως θα ξανατρακάρω κάπου μέσα στον Χειμώνα...