Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2007. Μεσημεράκι. Με τις βαλίτσες και δυο χειραποσκεύες στα χέρια βρισκόμαστε μπροστά στην είσοδο του Μετρό στο Σαιν Μισελ. Φυσικά δεν έχουμε κλείσει ξενοδοχείο. Από την σκάλα του σταθμού αρχίζουν να ανεβαίνουν 40-50 άτομα νεαρής ηλικίας, αγόρια και κορίτσια, με επιδερμίδα που κυμαίνεται από το κεντροευρωπαϊκό λευκό έως το κεντροαφρικανικό μαύρο. Φωνάζουν μάλλον χιουμοριστικά υβριστικά, παρά πολιτικά, συνθήματα κατά του "Σαρκό". Αν και είναι άχρηστο, αφού οι κάμερες ελέγχου στο Παρίσι βρίσκονται παντού, δεν σηκώνω την μηχανή για να τους φωτογραφίσω. Οι νεαροί "ταραχοποιοι" μοιράζουν τις προκηρύξεις τους σε μεσήλικες Γάλλους και ανυποψίαστους τουρίστες κι έπειτα προχωρούν, χάνονται στο βάθος της λεωφόρου Σαιν Μισέλ. Εμείς σαν γνήσιοι τουρίστες πηγαίνουμε σε ένα παρακείμενο σαντουιτσάδικο που έχει δωρεάν ασύρματο ίντερνετ και κοιτάμε τα ξενοδοχεία της τελευταίας στιγμής. Βρίσκουμε με 60 ευρώ ένα σχετικά μικρό δίκλινο με μπάνιο, σε ένα πολύ συμπαθητικό διάστερο ξενοδοχείο δίπλα στο Ζαρντέν Ντε Πλαντ...
2 comments:
γενικά το παρίσι δεν ειναι λονδίνο και σίγουρα δεν είναι κα αθήνα. είναι αλήθεια οτι σε λίγο καιρό θα αυξηθούν οι κάμερες αλλά μέεεχριιι να το συζητήσουν οι γάλλοι...
όσον αφορά τ; παιδιά υποθέτω (αλλά μπορεί να κάνω και λάθος)οτι είναι φοιτητές. ξαναρχίζει κύμα κινητοποιησεων στα πανεπηστήμια. ήδη εκκενώθηκε μια κατάληψη που είναι στο κέντρο του παρισιου. βέβαια πια δεν εμειναν και πολλά τμηματα μέσα στο παρίσι...
τελοσπάντων οι μπάτσοι και εδω δεν είναι προβατάκια, καθε άλλο, αλλα στο παρίσι μεσα είναι τουλαχιστον επαγγελματίες
Ώστε υπάρχει κόσμος που φωνάζει κατά του Σαρκοζί; Έχει δημιουργηθεί η εντύπωση πως η χώρα βρίσκεται σε λήθαργο. Και το κοντό χοντραίνει το παιχνίδι μέρα με τη μέρα.
Post a Comment