Το Διαδίκτυο έχει πολλές ευκολίες. Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες είναι η άμεση μετάδοση της πληροφορίας. Ένα "σήμα κινδύνου" για ιό υπολογιστή, μπορεί να προωθηθεί άμεσα και να σώσει πολλούς σκληρούς δίσκους και μαζί τους τα αρχεία των χρηστών. Το ίδιο ισχύει και για μια σειρά από άλλου χαρακτήρα προειδοποιήσεις. Η εναλλακτική ηλεκτρονική ειδησεογραφία όπως εκφράστηκε με την μετάδοση φωτογραφιών από τα νοσοκομεία του Λιβάνου κατά την διάρκεια των βομβαρδισμών άλλαξε την διάθεση πολλών σε σχέση με την συγκεκριμένη σύρραξη, αλλά και συνολικά την "αναγκαιότητα" των συρράξεων.
Όμως η ίδια η αμεσότητα της προώθησης περιέχει τον σπόρο της αναξιοπιστίας. Καθημερινά τα mail μας γεμίζουν από πραγματικές και "πειραγμένες" φωτογραφίες, από πραγματικές ειδήσεις και αστικούς θρύλους.
Η διαλογή τους δεν είναι σε καμία περίπτωση εύκολη υπόθεση. Ο κόσμος μας τρελαίνεται όλο και πιο πολύ κάθε μέρα. Το όριο της φρίκης της πραγματικότητας μετακινείται συνεχώς, τόσο που στο τέλος θολώνει. Κανείς σήμερα δεν μπορεί με βεβαιότητα να πει κουνώντας απορριπτικά το κεφάλι, Όχι αυτό είναι κάτι που δεν θα μπορούσε να το κάνει κανένα ανθρώπινο ον.
Από την άλλη μεριά ο πειρασμός της αναμετάδοσης (ή και της δημιουργίας) αστικών θρύλων έχει κι αυτός την γλύκα του. Είναι μια δημιουργική πράξη παρόμοια με τα ανέκδοτα, οι Αστικοί Θρύλοι φτιάχνονται αποκλειστικά για να διαδίδονται, αποτελούν ένα κοινόχρηστο αγαθό και μια "περίεργη μορφή" λαϊκής λογοτεχνίας.
Τους απολαμβάνω. Το μόνο πρόβλημά μου είναι ότι δυσκολεύομαι πια να τους ξεχωρίσω από την αλήθεια...
8 comments:
Ξέρεις, τελικά αυτή η ιστορία με την αλήθεια ... Εννοώ πως αν, για παράδειγμα, στο Ιράν κρεμάνε ομοφυλόφιλους -έχει σημασία αν είναι αληθινή ή ψεύτικη η Χ φωτογραφία απαγχονισμού που κυκλοφορεί μέσω μέιλ; Δεν ξέρω -ρωτάω.
Από την άλλη, υπάρχει και το "δια ταύτα". Δηλαδή, εντάξει, την είδα τη φωτό -ευαισθητοποιήθηκα, διάβασα την είδηση -σοκαρίστηκα. Μετά; Γιατί, αν μείνουμε εκεί -κάνουμε μόνο κουτσομπολιό.
Υ.Γ.: Ευχαριστούμε, εγώ και η ΤΒ για την εμψύχωση -ξέρεις εσύ. Τη χρειαζόμασταν.
Όχι δεν έχει σημασία αν η φωτογραφία είναι αληθινή ή ψεύτικη στην περίπτωση που αναφέρεις. Έχει όμως όταν δείχνεις ιπτάμενους δίσκους να ρίχνουν τους Δίδυμους Πύργους ή γράφεις για νιγηριανούς που ποτίζουν τα κοριτσάκια χάπια βιασμού.
Γενικά, το ερωτηματικό που γέννησε αυτό το σχόλιο είναι πόσο πια τα δεχόμαστε όλα και τα αναπαράγουμε. Ή πόσο δεν αναπαράγουμε υπαρκτές πληροφορίες θεωρώντας τες αστικούς θρύλους. Και ακόμα δεν έχω την απάντηση βέβαια.
Στο "Δια Ταύτα" συμφωνώ μαζί σου. Ναι, μάλλον κάνουμε ακόμα κουτσομπολιό.
Η "εμψύχωση" ήταν αυθόρμητη. Αλλά εξακολουθώ να πιστεύω πως σκίσατε...
Εντάξει, στην περίπτωση που η εικόνα ψεύδεται -έχει σημασία. Και το δίκτυο βρωμάει από ανεξακρίβωτες πληροφρίες που κυκλοφορούν καταιγιστικά. Μαλακία των χρηστών που ψωφάνε για αποκλειστικότητα -λες και είναι δημοσιοκάφροι.
Αλλά ξαναρωτάω. Αν είναι ψεύτικη η εικόνα, αλλά πραγματικό το γεγονός -τι γίνεται; Σωστά καταγγέλεις, αλλά χρησιμοποιείς ψέμματα για να πετύχεις τον σκοπό σου. Εκεί έχω κενό άποψης.
Κι εγώ έχω κενό απόψης εκεί.
Σε μια πρώτη σκέψη θα έλεγα μόνο πως αποδυναμώνει την αλήθεια σου η "κατασκευή" εικόνας, γιατί επιτρέπει στους άλλους να επικεντρώσουν το θέμα τους εκεί, να αποκαλύψουν με κάποιο τρόπο το "ψεύδος" της εικόνας και να συμπαρασύρουν ως ψευδή και την κατάσταση.
Όπως έγινε με τον περίφημο κορμοράνο του Περσικού, που κόλλησαν όλοι στο ότι ήταν από άλλη φάση το πουλί, ενώ ο κόλπος είχε γίνει κώλος -- μάλιστα η καταστροφή ήταν ήδη τρομερή από τη δεκαετία του 80 με τον πόλεμο Ιράν-Ιράκ.
Ακριβώς...
1)Τι είναι τα χάπια βιασμού; Θα μετανιώσω αν το μάθω, εγώ το αθώο παιδί;
2)Είναι πολύ αμερικανιά να υποψιάζομαι ότι για μερικά φρικωδώς ευφάνταστα εγκλήματα η ιδέα-έμπνευση προήλθε από κάποιον αστικό θρύλο ή κάποιο λογοτεχνικό ψέμα; Κάποιοι βαρεμένοι, δηλαδή, διάβασαν π.χ. Μάστερτον, βρήκαν ότι τους εκφράζει και πραγματοποίησαν αυτό που κατέβασε η φαντασία του; Να κρεμάσουμε τους χορροράδες;
Χάπια βιασμού: Rohypnol (υπαρκτό) μαζί με το ανύπαρκτο Progesterex.
Όχι, δεν θα κρεμάσουμε τους χορροράδες. Τους ηλίθιους θα έλεγε να κρεμάσουμε, αλλά αυτό θα μας έπαιρνε πολλές δεκαετίες ακόμα κι αν αρχίζαμε αύριο το πρωί...
Post a Comment