Wednesday, November 28, 2007

Περσέπολις - Η Ταινία


Είδα χτες επιτέλους την Περσέπολη. Και θα την αντιμετωπίσω, αναγκαστικά, όχι ανεξάρτητα από τα άλμπουμ της Σατραπί, αφού έχει ήδη προηγηθεί η επαφή μου μαζί τους και η δεδηλωμένη μου αποδοχή στο έργο της.

Στο επίπεδο του σκοπού ή ταινία επιτυγχάνει τον στόχο της. Η εικόνα των Ιρανών και η τραγικότητα της ηρωίδας και του περιβάλλοντός της περνάει ξεκάθαρα στα περισσότερα καρέ της ταινίας. Το συμπληρωματικό χιούμορ είναι κι εδώ πικρό, σχεδόν σαν δηλητήριο. Ο παραλογισμός της Ιρανικής Επανάστασης που ανέτρεψε έναν άθλιο Σάχη για να καταλήξει να παραδώσει την εξουσία στους Μουλάδες εξηγείται ακόμα και για τους πολιτικά αναλφάβητους. Η Υπέροχη Δύση δεν είναι καθόλου υπέροχη όταν είσαι ξένος, ακόμη κι αν πολιτιστικά ανήκεις στην Γαλλική Παιδεία και ακούς λαθραία Iron Maiden. Μέχρι εδώ η πασίεντζα της Σατραπί βγαίνει μια χαρά.

Το ίδιο καλά βγαίνει και η πασιέντζα στο μισό από το εικαστικό της μέρος. Τα έντονα μαύρα καρεδάκια της Περσέπολης έχουν μεταφερθεί απόλυτα επιτυχημένα στο φιλμ. Δυστυχώς δεν συμβαίνει το ίδιο με τα λευκά, σχεδόν κεντημένα καρέ, που αποπνέουν στα άλμπουμ μια ειδική ποίηση και θυμίζουν αραβουργήματα. Αυτά στο φιλμ έχουν σχεδόν ισοπεδωθεί, ή τουλάχιστον έχουν χάσει σημαντικά την γοητεία τους.

Κάτι ακόμη που με ενόχλησε προσωπικά ήταν μια "τζούρα" τεχνικών anime που χωρίς ουσιαστικό δραματουργικό λόγο "φυτεύτηκαν" σε κάποια σημεία. Στον αντίποδα δεν με ενόχλησε καθόλου η χρήση του χρώματος σε άλλα σημεία της ταινίας, γιατί βρήκα πως αυτό είχε ουσιαστικό λόγο ύπαρξης στην αφήγηση της ιστορίας.

Δεν ξέρω πως θα αντιμετώπιζα την ταινία αν δεν είχα πρώτα διαβάσει τα άλμπουμ. Σε κάθε περίπτωση εκτιμώ πως η ταινία θα φέρει περισσότερο κόσμο στα βιβλία της Σατραπί, κι αυτό είναι σίγουρα ευχής έργον.

Κλείνοντας θα πω μόνο πως θεωρώ την απόφαση της Σατραπί να κρατήσει τον εαυτό της μέσα στην παραγωγική διαδικασία της ταινίας - ώστε να ελέγξει όσο το δυνατόν το αποτέλεσμά της - σωτήρια. Γιατί αν "έχασε" τώρα κάτι είναι πολύ πιθανόν, αν παραχωρούσε απλώς τα δικαιώματα της μεταφοράς, να αντιμετώπιζε σήμερα τον καθολικό βιασμό του έργου της.

No comments: