Με μεγάλη χαρά είδα πριν από λίγο την νέα πρωτοβουλία για την Γάζα που έχει τον τίτλο Gaza's Ark και είμαι σίγουρος ότι έχει ήδη βάλει σε σοβαρούς μπελάδες τα "γεράκια" του Ισραήλ. Με την πρώτη ματιά καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για μια ιδιαίτερα έξυπνη ιδέα που όχι μόνο συνεχίζει να εκθέτει διεθνώς το κράτος-νταβατζή για τον παράνομο αποκλεισμό αλλά, για ακόμα μια φορά, κάνει τα νεύρα τσατάλια στους στρατοκράτες και τους πολιτικούς "προϊσταμένους" τους που καλούνται να το αντιμετωπίσουν επιχειρησιακά, πολιτικά και επικοινωνιακά.
Ναι, το κίνημα δεν σκέφτεται μόνο ορθά, αλλά και έξυπνα. Όπως κατάλαβα από αυτά που διάβασα, αλλά και το βίντεο που μπορείς να δεις, μετά το καράβι για την Γάζα και τον Στολίσκο της Ελευθερίας που, κατά την γνώμη μου, μια χαρά ξεμπρόστιασαν σε όλον τον κόσμο όχι μόνο ποιο είναι το Ισραήλ αλλά και μέχρι που φτάνει το μακρύ του χέρι, φέτος το σχέδιο γυρίζει το μέσα-έξω.
Δεν πρόκειται πια να προσπαθήσει κανείς να σπάσει τον αποκλεισμό πηγαίνοντας βοήθεια προς την Γάζα. Αλλά να βγάλει από την Γάζα, με ένα πλοίο που θα αγοραστεί από το παγκόσμιο κίνημα αλληλεγγύης και θα μετασκευαστεί εκεί, εξαγώγιμα προϊόντα από ολόκληρη την Παλαιστίνη που θα μεταφερθούν στους αγοραστές τους σε ολόκληρο -ελπίζω- τον κόσμο.
Όμως γιατί είναι τόσο έξυπνη αυτή η ιδέα και γιατί ισχυρίζομαι ότι στις υπόγειες αίθουσες επιχειρήσεων, στα κυβερνητικά σαλόνια και στα στούντιο του Ισραήλ έχουν αρχίσει ήδη να τρέχουνε οι αρουραίοι, οι τυφλοπόντικες και τα χαμστεράκια;
Πρώτον, γιατί δεν υπάρχει καμιά -ακόμα και προχωρημένα παρανοϊκή- δικαιολογία εθνικής ασφάλειας του Ισραήλ από κάποιο φορτίο που φεύγει από την Γάζα. Αν μπορούσε στο παρελθόν να ισχυριστεί ότι ακόμα και το τσιμέντο ή τα φάρμακα που μετέφερε ο Στολίσκος έπρεπε να "ελεγχθούν" και να "διανεμηθούν υπηρεσιακά", τώρα τι σκατά απειλή μπορεί να μας πει πως είναι οι κούκλες, τα ρούχα ή τα αγροτικά προϊόντα που θα εξαχθούν;
Δεύτερον, κάθε απόπειρα να κατασχέσει φορτίο που έχει αγοράσει κάποιος ιδιώτης, εταιρεία ή συλλογικότητα δεν είναι μόνο καταφανής πειρατεία, δηλαδή καραμπινάτη παραβίαση του διεθνούς δικαίου για τις θαλάσσιες μεταφορές, αλλά επιπλέον δημιουργεί έννομο συμφέρον στον αγοραστή να κινηθεί δικαστικά εναντίον του πειρατή. Κι εδώ είναι πολύ σημαντικό από τα ελάχιστα νομικά που καταλαβαίνω το σε ποιο δικαστήριο επιλύονται οι διαφορές με βάση το συμβόλαιο μεταξύ πωλητή και αγοραστή, όπως και με ποιου συμβαλλόμενου την ευθύνη ταξιδεύουν τα εμπορεύματα.
Μπορεί το Ισραήλ να κάνει μια τυπική νηοψία στο πλοίο και να το αφήσει να ταξιδέψει προς τις χώρες προορισμού του; Φυσικά και μπορεί, όμως αυτό θα ήταν μια τεράστια επικοινωνιακή ήττα που επίσης θα δημιουργούσε ένα σοβαρό προηγούμενο, την de facto κατάρρευση του αποκλεισμού από την πλευρά της Γάζας που θα την καθιστούσε, εντελώς παράλογα, λιμάνι από το οποίο μπορείς να αποπλεύσεις αλλά όχι να καταπλεύσεις. Σαν να λέμε, ένα μισάνοιχτο λιμάνι.
Το Ισραήλ μπορεί να ακολουθήσει αυτήν την λύση, μόνο αν έχει αποφασίσει να εγκαταλείψει τον αποκλεισμό. Γιατί η υποδοχή που θα έχει η Κιβωτός της Γάζας σε κάθε λιμάνι που θα πιάνει αν σπάσει τον αποκλεισμό και παραδίδει εμπορεύματα, ακόμα κι αν χαθεί από τα ραντάρ των κυρίαρχων μήντια, όχι μόνο θα κρατήσει καιρό αλλά θα συνοδεύεται και από γιορτές αλληλεγγύης σε κάθε τόπο!
Μπορεί το Ισραήλ να εμποδίσει τον απόπλου ή να κατασχέσει το πλοίο και το φορτίο του; Φυσικά και μπορεί μέσα στην πλήρη του παράνοια! Μπλέκεται όμως σε μια ιστορία που δεν έχει κανένα προηγούμενο, άρα ούτε και ασφαλή πρόβλεψη για το πόσο σε βάρος του μπορεί να καταλήξει.
Όπως κι αν το δεις, το κίνημα είναι που ήδη κερδίζει. Και κερδίζει, για ακόμα μια φορά στην περίπτωση της Γάζας, επειδή σκέφτηκε έξυπνα κι όχι μόνο ορθά.
No comments:
Post a Comment