Απεργία Πείνας: 21η Μέρα του Νίκου Ρωμανού, 14η του Γιάννη Μιχαηλίδη, 7η των Σύρων Προσφύγων

Η μέρα που τα συστημικά μέσα ανακάλυψαν την απεργία πείνας...
Δεν έχω το κουράγιο να τη σουμάρω απόψε.

Απεργία Πείνας: 20η του Νίκου Ρωμανού, 13η του Γιάννη Μιχαηλίδη, 6η των Σύρων Προσφύγων

Αν δεν ήταν πραγματικά εξοργιστικό, θα μπορούσε να είναι αστείο: Ο Αντρέας Λοβέρδος ο Φιλεύσπλαχνος, μεγάλη η Χάρη του...


O Νίκος Ρωμανός στην συγκέντρωση συμπαράστασης που καλέστηκε χθες στις 11 το βράδυ. Βίντεο από τον Δρομογράφο.



Συνολικά 18 λιποθυμικά επεισόδια έχουν σημειωθεί στην πλατεία Συντάγματος από τότε που πρόσφυγες από τη Συρία ξεκίνησαν απεργία πείνας απέναντι από τη Βουλή. Σήμερα, 10 ημέρες μετά την έναρξη της απεργίας, ένα 10χρονο κορίτσι λιποθύμησε από το κρύο και την εξάντληση, ενώ κι ένας άνδρας γύρω στα 30, λιποθύμησε δύο φορές, ωστόσο αρνήθηκε να τον παραλάβει ασθενοφόρο και φώναζε: Αφήστε με να πεθάνω εδώ.



Έκτακτη συγκέντρωση αλληλεγγύης στο Νίκο Ρωμανό τώρα στην Καμαρα.Οποιος μπορεί να κατέβει.


KOMOTHNH



APTA


ΑΘΗΝΑ

ΠΑΤΡΑ:
Αιφνιδιαστική παρέμβαση 40 συντρόφων και συντρόφισσων με πανό,συνθήματα και τρικάκια εξω από τα γραφεία της φυλλάδας πελοπόννησος όπου συναντιόταν ο Κικίλιας με τοπικούς ρουφιάνους .
Η συνάντηση δεν ήταν ανακοινωμένη δημόσια και γι αυτό οι μπάτσοι αιφνιδιάστηκαν και τον φυγάδεψαν αμέσως.Ο κόσμος παρέμεινε με συνθήματα και αποχώρησε συντεταγμένα.
Τραγελαφικά τα τοπικά σαϊτ που το κουκουλώνουν λέγοντας για συγκέντρωση και πορεία από το Παράρτημα...1 χιλιόμετρο μακριά από το μέρος της παρέμβασης.
Όπως φωνάχτηκε, "Νίκο Ρωμανέ είμαστε μαζί σου και συ Κικίλια αντε και γαμήσου"...

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ ΚΑΙ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ



ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΤΡΑ:
Το διάστημα που ο σύντροφος Ν. Ρωμανός πραγματοποιεί απεργία πείνας (κάθώς και οι αλληλέγγυοι σε αυτόν σύντροφοι από την υπόθεση της ληστείας στο Βελβεντό και ο αγωνιστής Η. Κωστάρης για την διεκδίκηση των αδειών του, ο οποίος έχει πλέον διακόψει τον αγώνα του) πραγματοποιούνται στην Πάτρα κινήσεις αλληλεγγύης από την ανοιχτή συνέλευση για το ζήτημα.
Σάββατο 22/11: μοίρασμα στην κεντρική λαϊκή της πόλης
Κυριακή 23/11: Συγκέντρωση στις φυλακές του Αγ. Στεφάνου (Η συγκέντρωση καλέστηκε από τη συνέλεσυη ''ενάντια στις φυλακές και τις ειδικές συνθήκες κράτησης'' με αφορμή την μεταγωγή δύο συντρόφων εκεί, από διαφορετικές υποθέσεις, και την δημιουργία φυλακών υψίστης ασφαλείας.)
Δευτέρα 24/11: Μικροφωνική συγκέντρωση στην Εστία του Πανεπιστημίου
Τρίτη 25/11: Μικροφωνική συγκέντρωση στην πλατεία Όλγας
Πέμπτη 27/11: Παρέμβαση στη γενική απεργία με πανό, τρικάκια και μοίρασμα κειμένων
Σάββατο 29/11: Μηχανοκίνητη πορεία στο κέντρο της πόλης το πρωί, καθώς και παρέμβαση το απόγευμα στα γραφεία της εφημερίδα Πελοποννήσου με συνθήματα, πανό και τρικάκια για την ''επίσκεψη'' του Κικίλια, υπουργού προστασίας.
(φωτογραφίες από την συγκέντρωση στις φυλακές και θα υπάρξει βίντεο από τις φυλάκες, την παρέμβαση στην Πελοπόννησο, και την μοτοπορεία)
ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ Ν.ΡΩΜΑΝΟ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ



ΑΝΑΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΗΣ
Τα ξημερώματα του Σαββάτου 29/11 επιτεθήκαμε στο κτίριο του νομικού συμβουλίου του κράτους στο Ηράκλειο Κρήτης. Σπάσαμε την πρόσοψη και τα τζάμια του πρώτου ορόφου και πετάξαμε μπογιές εσωτερικά κι εξωτερικά.
Η επίθεση αυτή είναι σε ένδειξη αλληλεγγύης στους αναρχικούς συντρόφους μας Νίκο Ρωμανό και Γιάννη Μιχαηλίδη που βρίσκονται σε απεργία πείνας από 10/11 και 17/11 αντίστοιχα για τη χορήγηση των εκπαιδευτικών αδειών που ο Νίκος δικαιούται.
Η κατάσταση της υγείας του Ν. Ρωμανού έχει επιδεινωθεί και η ζωή του βρισκεται διαρκώς σε κίνδυνο.
Το νομικό συμβούλιο του κράτους αποτελεί μια ανώτατη κρατική αρχή που μερικές από τις αρμοδιότητές του είναι να παρέχει δικαστική εκπροσώπηση του Δημοσίου , νομοτεχνικη υποστήριξη για τη δημιουργία νομοσχεδίων, εισήγηση νομοθετικών μέτρων και εκπροσώπηση του υπουργείου δικαιοσύνης.
Στοχοποιήσαμε το κτίριο αυτό καθώς θεωρούμε ότι η επιλεκτική μη χορήγηση αδειών στο σύντροφό μας δεν είναι μόνο λόγω του συμβουλίου της φυλακής αλλά αποτελεί κεντρική επιλογή του υπουργείου δικαιοσύνης και της κυβέρνησης.

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΠΕΙΝΑΣ
ΑΜΕΣΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΑΔΕΙΩΝ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ


TPIKAΛΑ

Απεργία Πείνας: Διέκοψε ο Ηρακλής Κωστάρης, σε κίνδυνο ζωής ο Νίκος Ρωμανός, μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο ο Γιάννης Μιχαηλίδης, συνέντευξη τύπου των Σύρων Προσφύγων

Σύμφωνα με πληροφορίες που έχουν διασταυρωθεί ο Γιάννης Μιχαηλίδης μεταφέρθηκε σήμερα στο Νοσοκομείο με εισαγγελικη εντολή, χωρίς όμως να έχει γίνει γνωστό σε ποιο.


Στα δικαστήρια Πειραιά δεν εξετάστηκε σήμερα το αίτημα του Νίκου Ρωμανού. Σε κίνδυνο ζωής πια ο απεργός πείνας σύμφωνα με τη γιατρό του Λίνα Βεργοπούλου.Η ανακοίνωση της Ιατρού όπως και η ανακοίνωση του Φραγκίσκου Ραγκούση, δημοσιεύονται πιο κάτω.

Από το f/b της δικηγόρου του Κωστάρη, Αλέκας Ζορμπαλά:

Ηρακλής Κωστάρης, 31η ημέρα απεργίας

1) το αίτημα του Ηρακλή Κωστάρη για μεταφορά του στις φυλακές ανοιχτού τύπου, και κατ΄επέκταση για την παροχή των αδειών, που δικαιούται ΑΠΟΡΡΙΦΘΗΚΕ από το συμβούλιο.
Μετατίθεται για το άμεσο μέλλον, και συγκεκριμένα εντός δύο μηνών, όπως δικαιούται, η ικανοποίηση του αιτήματός του με υποβολή νέας αίτησης, και εφόσον η υγεία του το επιτρέψει.

2) λόγω της κρισιμότητας της κατάστασης της υγείας του,(υπέστη υπογλυκαιμικό σοκ), ο Ηρακλής Κωστάρης βρίσκεται από εχθές υπό φαρμακευτική αγωγή αποκλειστικά και μόνο.

Νεώτερη ενημέρωση για Ηρακλή Κωστάρη:

Οι θεράποντες ιατροί του Ηρακλή Κωστάρη επέτρεψαν την επιστροφή του στις φυλακές Κορυδαλλού (αίτημα, που είχε υποβάλει ο ίδιος από την πρώτη στιγμή της μεταφοράς του στο κελί του Ευαγγελισμού) και ο Ηρακλής Κωστάρης, λόγω της κρισιμότητας της κατάστασης της υγείας του διακόπτει την απεργία πείνας στην 31η ημέρα.
Το αίτημά του για ΜΕΤΑΦΟΡΑ στις ΦΥΛΑΚΕΣ ΑΝΟΙΚΤΟΥ ΤΥΠΟΥ, ώστε κατ΄επέκταση να λαμβάνει τις άδειες, που δικαιούται, έχει ΑΠΟΡΡΙΦΘΕΙ από το αρμόδιο Συμβούλιο.
Θα υπάρξει δήλωση του Ηρακλή Κωστάρη τις επόμενες ημέρες.
(δημοσιεύεται πιο κάτω)


Τα αιτήματα των Σύρων Προσφύγων στη συνέντευξη τύπου.


Βίντεο της Γιάννας Κούρτοβικ από τον Δρομογράφο S.


To κατάπτυστο έγγραφο του Υπουργείου Εσωτερικών

Ανακοίνωσή του Φραγκίσκου Ραγκούση. Δικηγόρου του Νίκου Ρωμανού.

O Nίκος Ρωμανός κρατούμενος και απεργός πείνας από τις 10 Νοεμβρίου δίνει στο Νοσοκομείο Γ. Γεννηματάς την πιο οδυνηρή μάχη απέναντι στην αναλγησία της κρατικής εξουσίας που τόσο πολέμησε ενάντιά της.
Με τους παλμούς της καρδιάς του να φτάνουν τους 170, η ανακοπή δυστυχώς είναι αναμενόμενη όπως κάποιοι ψιθυρίζουν, ενώ θα έπρεπε να το φωνάζουν.
Το κείμενο αυτό δεν έχει επικοινωνιακό χαρακτήρα, δεν θα ζητιανέψει εκφράσεις λύπης και συμπαράστασης. Δεν ταιριάζουν άλλωστε στον χαρακτήρα του Ρωμανού.
Είναι διαμαρτυρία και κάλεσμα. Ο Ρωμανός θα χάσει τη μάχη για τη ζωή όχι γιατί είναι αυτοκαταστροφικός, αλλά επειδή κάποιοι τον εξαναγκάζουν να διεκδικήσει μ΄αυτόν τον τρόπο δύο από τα πολυτιμότερα αγαθά του ανθρώπου: Την ελευθερία και τη Δικαιοσύνη.
Στην πολυήμερη και επικίνδυνη απεργία πείνας αντί για δικαίωση ήρθε η σκληρή εντολή από την εισαγγελέα των φυλακών για αναγκαστική σίτιση, παραβιάζοντας κάθε έννοια νομιμότητας και στοιχειοθετεί το αδίκημα του βασανισμού κρατουμένου, αφού από την πρώτη στιγμή με θάρρος και παρρησία ο Νίκος Ρωμανός δήλωσε ότι δεν επιθυμεί τη λήψη τροφής καθ’ οποιονδήποτε τρόπο και ότι θα συνεχίσει την απεργία πείνας έστω και αν βρίσκεται σε κίνδυνο η ζωή του.
Προς τιμήν τους οι θεράποντες γιατροί ασκούν τα καθήκοντά τους με ποιότητα και ευαισθησία κάτω από την εποπτεία και το αμέριστο ενδιαφέρον του Διοικητή του Νοσοκομείου για να τον σώσουν και να τον στηρίξουν στη σκληρή αυτή δοκιμασία του.



ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΓΙΑΤΡΟΥ ΛΙΝΑΣ ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΝΙΚΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ

Σήμερα 28 Νοεμβρίου 2014 επισκέφτηκα τον κρατούμενο Νίκο Ρωμανό, απεργό πείνας από τις 10 Νοεμβρίου, στο νοσοκομείο Γεννηματάς όπου νοσηλεύεται φρουρούμενος από αστυνομικές δυνάμεις. Δήλωσε ότι παραμένει σταθερός στην αρχική του θέση να συνεχίσει την απεργία πείνας ως το τέλος (αρνούμενος την υποχρεωτική σίτιση, πίνοντας μόνο νερό, χωρίς να παίρνει ενδοφλέβια υγρά και υποστηρικτική αγωγή με ορό). Θα συνεχίσει να «διεκδικεί το αίτημά του για χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών από τη φυλακή, με οδόφραγμα το σώμα του και με πλήρη γνώση των κινδύνων για την υγεία και τη ζωή του, μέχρι να κερδίσει ανάσες ελευθερίας από την ισοπεδωτική συνθήκη του εγκλεισμού».

Η διευθύντρια της παθολογικής κλινικής στην οποία νοσηλεύεται, με ενημέρωσε ότι η υγεία του βρίσκεται μετά από 19 μέρες απεργία πείνας, σε επαπειλούμενη κατάσταση.

Χωρίς να εκθέσω τις λεπτομερείς καταγραφές των εργαστηριακών ευρημάτων, τις οποίες ως αριθμητικές τιμές δεν έχει νόημα να τις αναφέρω, θέλω να τονίσω ότι σημαντικοί δείκτες του μεταβολισμού του ανθρώπινου οργανισμού μεταβάλλονται καθημερινά πέραν των φυσιολογικών ορίων, σαν απόρροια της παρατεταμένης ασιτίας. Αυτό σημαίνει ότι ο Ν. Ρωμανός κινδυνεύει να εμφανίσει άμεσα και ανεξέλεγκτα σοβαρές επιπλοκές που θα επηρεάσουν την καρδιακή, εγκεφαλική και νεφρική του λειτουργία, απειλώντας την ίδια του τη ζωή.

Θα ήθελα επίσης να τονίσω ότι με μια πρωτοφανή εισαγγελική εντολή, της 10/11/14, η ελληνική δικαιοσύνη αποποιείται των ευθυνών της, που προκύπτουν από την άρνηση χορήγησης εκπαιδευτικών αδειών στον Νίκο Ρωμανό, και μετακυλίει την ευθύνη για την τύχη του απεργού πείνας στους θεράποντες ιατρούς, υποδεικνύοντάς τους, μάλιστα, εμμέσως πλην σαφώς, την πρακτική της υποχρεωτικής σίτισης ή της φαρμακευτικής αγωγής ενάντια στη θέληση του ίδιου.

Μία τέτοια τακτική παγιώνεται τον τελευταίο χρόνο προς τους πολιτικούς κρατούμενους απεργούς πείνας. Αυτό συμβαίνει στο πλαίσιπ της γενικότερης κατασταλτικής πολιτικής του κράτους που από τον Ιανουάριο του ’14 εξαγγέλλει το νομοσχέδιο για τις φυλακές Γ΄ τύπου και τον Ιούλιο του ’14 το θεσμοθετεί.

Είναι γνωστό, τέλος, ότι όλοι οι διεθνείς οργανισμοί ανά τον κόσμο καταγράφουν την υποχρεωτική σίτιση ως βασανιστήριο.



Από το Indymedia:

ΔΗΛΩΣΗ ΗΡΑΚΛΗ ΚΩΣΤΑΡΗ

Ξεκίνησα έναν αγώνα με το μόνο όπλο που μου είχε απομείνει, την απεργία πείνας, για να πάρω πίσω αυτό που για 3 ½ χρόνια είχα: τις εκπαιδευτικές και τακτικές άδειες τις οποίες, ακόμα και με το νέο ανθρωποκτόνο νόμο περί φυλακών τύπου Γ΄, δικαιούμαι. Ένα αίτημα το οποίο δεν αφορά μόνο εμένα αλλά και πολλούς άλλους φυλακισμένους όπως π.χ. τον Νίκο Ρωμανό που συνεχίζει να βρίσκεται σε πολυήμερη απεργία πείνας.

Δεν είχα, ούτε και έχω, καμιά ψευδαίσθηση για τις προθέσεις του κράτους και των αρμόδιων φορέων. Επέλεξα όμως να δώσω αυτή τη μάχη γιατί πιστεύω ότι σε καμιά περίπτωση οι όποιοι αγώνες δίνονται δεν πάνε χαμένοι ακόμα και όταν δεν πετυχαίνουνε άμεσα τους στόχους τους.

Μετά 30 μέρες απεργίας πείνας αναγκάζομαι σήμερα να τη σταματήσω (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα επανέλθω) για τους εξής λόγους:

-τη ραγδαία επιδείνωση της υγείας μου

-την άσκηση έντονων πιέσεων από την οικογένειά μου στο να μη βάλω σε επιπλέον κίνδυνο τον εαυτό μου

-την απόρριψη της αίτησης για τη μεταφορά μου στην ΚΑΥΦ των φυλακών Κορυδαλλού (απαραίτητο βήμα για να μπορώ να παίρνω τις άδειες που δικαιούμαι)

-την κατάσταση νοσηλείας μου στον Ευαγγελισμό (σιδερόφρακτο κελί 2Χ2, διαρκής παρουσία ένοπλών αστυνομικών ακόμα και κατά τη διάρκεια των επισκεπτηρίων, ελαχιστοποίηση των δυνατοτήτων επαφής μου με τον έξω κόσμο) την οποία οφείλω να πω ότι δεν άντεχα από την πρώτη στιγμή. Γι’ αυτό και με το που βρέθηκα στον Ευαγγελισμό και μου έγιναν οι πρώτες ιατρικές εξετάσεις ζήτησα να υπογράψω και να με μεταφέρουν πάλι στο Κορυδαλλό για να συνεχίσω την απεργία πείνας εκεί.

Το σίγουρο είναι ότι ο αγώνας, τόσο για τις εκπαιδευτικές άδειες όσο και για τα τόσα άλλα αιτήματα των φυλακισμένων (πολιτικών και ποινικών) δεν θα σταματήσει μέχρι την πλήρη ικανοποίηση τους.

Ευχαριστώ όσους μου στάθηκαν αλληλέγγυοι στον αγώνα μου και δηλώνω την αλληλεγγύη μου στον Νίκο Ρωμανό που συνεχίζει τη δύσκολη μάχη του.

ΑΓΩΝΑΣ ΧΑΜΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΝΕΤΑΙ

Ηρακλής Κωστάρης

28/11/2014



Tο δικαίωμα εκπαίδευσης δεν μπορεί να καταργηθεί!

Καταπατούν το δικαίωμα εκπαίδευσης των δυο πολιτικών κρατουμένων των Η.Κωστάρη και Ν. Ρωμανού που βρίσκονται στις φυλακές Κορυδαλλού . Συνεχίζουν οι επιθέσεις της κυβέρνησης κατά στους λαούς και αγωνιστές με ολούς τους μεθόδους.
Η τρόικα απαιτεί και αυτοί εφαρμόζουν την πολιτική της λιτότητας και πνίγουν τον Ελληνικο λαό στην ανεργία, φτώχεια και ανασφάλεια.
Οι Αμερικανοί απαιτούν και το κράτος της Ελλάδος προφυλακίζει τους αγωνιστές από την Τουρκία
Κάθε μέρα καταπατούν τα δικαιώματα των λαων.
Σήμερα επιτίθενται στο δικαίωμα εκπαίδευσης των κρατουμένων.
Εμείς οι αγωνιστές γνωρίζουμε καλά οτι η επιστημονική εκπαίδευση δεν μπορεί να εφαρμοσθεί μέσα στο σύστημα αυτό αλλά η εκπαίδευση είναι δικαίωμα και δεν μπορεί να αφαιρεθεί.
Εμείς οι αγωνιστές από την Τουρκία είμαστε αλληλέγγυοι στους απέργους πείνας .
Απαιτούμε να γίνει δεκτο το αίτημα τους.

ΖΗΤΩ Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ!
ΚΑΤΩ Ο ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ!
ΚΑΤΩ Ο ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΑΜΑΡΑ!

Οι αγωνιστές απο την Τουρκία που βρίσκονται στις Ελληνικές φυλακές

Απεργία Πείνας: 31η του Ηρακλή Κωστάρη, 18η του Νίκου Ρωμανού, 11η του Γιάννη Μιχαηλίδη, 4η των Σύρων Προσφύγων

Την Παρασκευή 28.11 στις 10:30 το πρωί καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Νίκο Ρωμανό στα δικαστήρια του Πειραιά, κάθως εκκρεμεί η απόφαση από το δικαστκό συμβούλιο σε σχέση με την προσφυγη του εναντια στην αποριπτική απόφαση για τις εκπαιδευτικές του άδειες.



Σήμερα 27 Νοέμβρη διανύουμε την 17η μέρα απεργίας πείνας του συντρόφου Νίκου Ρωμανού. Ο ίδιος επέλεξε το έσχατο αυτό μέσο αγώνα για να διεκδικήσει τη χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών, μέτρο που προβλέπουν οι ίδιοι νόμοι που εχθρευόμαστε. Θα μπορούσαμε να μιλάμε για μια ομαλή εξέλιξη αυτού του αγώνα, αν η ίδια η κατάσταση υγείας του συντρόφου δεν άλλαζε τα δεδομένα.

Από πολύ νωρίς (σχετικά με τα γνωστά χρονικά πλαίσια παλαιότερων απεργιών) ήδη έχει επιδεινωθεί, με το σύντροφο όχι απλά να εισάγεται στο νοσοκομείο αλλά να εμφανίζει και κίνδυνο άμεσων επιπλοκών (ανακοπή, κώμα). Επιπροσθέτως το γεγονός ότι έχει αναιμία δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο την κατάσταση, μειώνοντας τους χρόνους αντοχής του οργανισμού του. Η πληροφόρηση αυτή δεν γίνεται για να επικαλεστούμε το συναίσθημα των υπόλοιπων . Η αλληλεγγύη για μας δεν είναι μια στείρα φιλανθρωπική πρακτική, αλλά μια αμφίδρομη σχέση μεταξύ των αγωνιζόμενων. Τοποθετούμαστε δημόσια για να αντιληφθεί ο καθένας την κρισιμότητα της κατάστασης του συντρόφου, και την ευθύνη που κατέχει από τη θέση που βρίσκεται.

Από 17 Νοέμβρη οι συγκατηγορούμενοι σύντροφοι του εντός των τειχών, με πρώτο το Γιάννη Μιχαηλίδη αυτή τη στιγμή πραγματοποιούν κυλιόμενη απεργία πείνας σε αλληλεγγύη στο Νίκο. Εμείς από τη θέση μας στεκόμαστε αλληλέγγυα δίπλα τους χωρίς να προσπερνάμε τις διαφωνίες μας, αλλά αντιλαμβανόμενοι τον αγώνα ενός συντρόφου, αγώνα ενός ολόκληρου κινήματος.

Καλούμε τις συλλογικότητες, τις ομάδες και τους συντρόφους του ενεργού ανταγωνιστικού κινήματος να σταθούν στο απαιτούμενο ύψος των περιστάσεων. Να μην αφήσουμε κανένα σύντροφο έκθετο στα δόντια της καταστολής.

Για την αλληλεγγύη στην πράξη...
Αδιάκοπος αγώνας για την κοινωνική επανάσταση.

Κατάληψη Terra Incognita

Θεσσαλονίκη 26-11-2014



Μηχανοκίνητη Πορεία την Κυριακή
Την Κυριακή 30/11 16:00 καλούμε μηχανοκινητη πορεία που θα ξεκινάει απο τα προπύλαια με σκοπό να κατευθυνθεί στους σύντροφους Η. Κωστάρη και Ν. Ρωμανό που βρίσκονται και οι 2 σε νοσοκομείο (ευαγγελισμό και γεννηματά αντίστοιχα) εκτος φυλακής καθώς η υγεία τους βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση.



Από την βδομαδιάτικη εφημερίδα ΚΟΝΤΡΑ:

Δ. Κουφοντίνας: δήλωση αλληλεγγύης στον Ν. Ρωμανό

Πριν από λίγη ώρα, ο Δημήτρης Κουφοντίνας επικοινώνησε τηλεφωνικά με την «Κόντρα» από την ειδική πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού, και έκανε την εξής δήλωση:

«Οι καρπαζοεισπράκτορες της συγκυβέρνησης, το κλωτσοσκούφι του κάθε ισχυρού, είτε στη χώρα είτε στην ευρύτερη περιοχή μας, αυτοί που τρέμουν, πειθήνιοι και δουλικοί, μπροστά στον τελευταίο υπαλληλίσκο των τοκογλύφων δανειστών, δείχνουν αντίθετα το πιο κτηνώδες πρόσωπό τους απέναντι στον εχθρό λαό, απέναντι σ’ όσους τολμούν να αντιστέκονται. Απέναντι και στους απεργούς πείνας πολιτικούς κρατούμενους καταρρέει το προσωπείο του δήθεν ανθρωπισμού τους και αποκαλύπτεται το φασιστικό πρόσωπο της εξουσίας, το ίδιο διαχρονικά απέναντι στους απεργούς πείνας πολιτικούς κρατούμενους, είτε στην Ιρλανδία, είτε στην Τουρκία, είτε στην Ανάφη, σ’ όλες τις χώρες, σ’ όλους τους καιρούς.
Ας τους το πούμε, όμως, να το καταλάβουν. Οι απεργοί πείνας πολιτικοί κρατούμενοι δεν είναι μόνοι. Εχουν ξοπίσω τους τη συμπαράσταση ενός ολόκληρού λαού.
Ενώνω κι εγώ τη φωνή μου και την αλληλεγγύη στο Νίκο Ρωμανό που παλεύει με μετερίζι το ίδιο του το σώμα, απεργός πείνας από τις 10 Νοέμβρη, στο ίδιο δωμάτιο-κελί που ήμουν κι εγώ κρατούμενος απεργός πείνας πριν από 10 χρόνια».

Απεργία Πείνας: 30η του Ηρακλή Κωστάρη, 17η του Νίκου Ρωμανού, 10η του Γιάννη Μιχαηλίδη, 3η των Σύρων Προσφύγων

Από διαδοχικά tweet του/της Σκούπα @SkoupaDoo :

Η υγεία του #NRomanos είναι πολύ επιβαρυμένη, η πίεσή του ειναι πια στο 6 και οι σφυγμοί του όταν στέκεται στους 170. Οι γιατροί >> <<ενημέρωσαν ότι διατρέχει κίνδυνο ανακοπής, κάτι που σ' αυτές τις ηλικίες ειναι μη αναστρέψιμο γι αυτό κ συνδέθηκε με μηχ. παρακολούθησης.>> <<Στην ουσία με αυτήν τους την ενημέρωση, είπε ο πατέρας του, θέλουν να "απαλλαγούν" από την ευθύνη για τη ζωή του.>> <<Ενημέρωσαν επίσης οτι διατρέχει κίνδυνο να πέσει σε κώμα αλλά το πιο σοβαρό ειναι το πλέον ορατό ενδεχόμενο μιας ανακοπής #antireport>>

Απεργία Πείνας: 29η του Ηρακλή Κωστάρη, 16η του Νίκου Ρωμανού, 9η του Γιάννη Μιχαηλίδη, 2η των Σύρων Προσφύγων

Ολόκληρη η χθεσινή συνέντευξη τύπου από το ΟΜΝΙΑ TV.



Παραμένει στον Ευαγγελισμό ο Ηρακλής Κωστάρης, στο "Γεώργιος Γεννηματάς" μεταφέρθηκε τελικά ο Νίκος Ρωμανός παρά την αρχική πληροφορία ότι είχε μεταφερθεί στο Τζάνειο. Συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από το νοσοκομείο Γεννηματά σήμερα στις πέντε το απόγευμα.



Ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας "ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ"

Η κατάσταση της υγείας των Ρωμανού - Κωστάρη είναι διαρκώς επιδεινούμενη και κανείς δεν μπορεί να κρύβεται πίσω από μεμονωμένες δηλώσεις στελεχών.

Είναι προφανές πως το σύστημα επιδιώκει να στείλει ένα μήνυμα τιμωρίας και τρομοκράτησης και είναι επίσης προφανές πως ο κόσμος της Αριστεράς επιβάλλεται να τους το Επιστρέψει.

Απαιτούμε την ΑΜΕΣΗ επαναφορά - αποκατάσταση του δίκαιου - νόμιμου αιτήματος τους για εκπαιδευτικές άδειες προκειμένου να σταματήσει το καθεστώς απομόνωσης που τους έχει επιβληθεί.

Εάν σήμερα σταθούμε αδιάφοροι το αύριο θα είναι ακόμα πιο μαύρο, σειρά θα πάρει η οποιαδήποτε μορφή δράσης.

Η αποσύνδεση από την δημοκρατία έχει ήδη συντελεστεί και τα πρόσφατα γεγονότα στην πορεία του Πολυτεχνείου και τις Σκουριές επιβεβαιώνουν την φύση του μηνύματος που μας στέλνουν.'



'Ενας μαθητής, ένας συγκρατούμενος, ένας φίλος τηρεί τους τύπους και τους κανόνες και ας μην τους συμμερίζεται.
Μα η τυπικότητα στις υποχρεώσεις του δεν επιφέρει την αντίστοιχη τυπική αναγνώριση από την πολιτεία. Ακόμα περιμένει...
Ο μαθητής, ο συγκρατούμενος, ο φίλος μου ο Νίκος που πέτυχε στις πανελλήνιες.
Τι το ήθελες ρε Νίκο; Η παράσταση άρχισε.

Ένας υπουργός ήρθε να σε βραβεύσει και ο πρόεδρος της δημοκρατίας σε προσκάλεσε για να σε τιμήσει. Μια ολόκληρη κοινωνία βρήκε άλλοθι και έκρυψε την δική της ενοχή. Εξύμνησε την επιτυχία σου ως επιτυχία της παιδείας μέσα στο σωφρονιστικό σύστημα. Ένα προσωπείο υψώθηκε. Έπεισε κάποιους ανυποψίαστους.

Μα όταν τα φώτα της δημοσιότητας χαμήλωσαν, όταν η θεατρική πράξη ολοκληρώθηκε, όταν η κοινή γνώμη -για μια ακόμη φορά- αποπλανήθηκε, τότε το προσωπείο έπεσε.

Κράτα γερά φιλε Νίκο για μια ανάσα ελευθερίας.

Συμπαράσταση και Αλληλεγγύη στον δίκαιο αγώνα του Νίκου Ρωμανού για τήρηση του πιο ευγενικού θεσμού στην ιστορία της ανθρώπινης ύπαρξης, για το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου στην μόρφωση.

Υ.Γ. Κουράγιο Η.Κωστάρη

κρατούμενοι από τις φυλακές Αυλώνας:

Κατσιλάμπρος Γιάννης
Χατζησταύρου Δημήτρης
Γιαννόπουλος Στέφανος
Ποτόσογλου Νίκος
Κολυβέρης Αλέξης


Από την αποψινή συγκέντρωση αλληλεγγύης



Εννέα ή δέκα είναι οι σοβαρές λιποθυμίες που έχουν σημειωθεί μέχρι αυτή την ώρα στο Σύνταγμα. Η φωτογραφία είναι του Μάκη Συνοδινού. Σε συνάντηση αυτοοργανωμένων συλλογικοτήτων που έγινε σήμερα το βράδυ στο Στέκι Μεταναστών αποφασίστηκε να οργανωθεί το μεσημέρι της Παρασκευής 28 Νοεμβρίου στην Πλατεία Συντάγματος συνέντευξη τύπου ώστε να παρουσιαστούν οι θέσεις των προσφύγων για το θέμα που τους αφορά.

Απεργία Πείνας: 28η του Ηρακλή Κωστάρη, 15η του Νίκου Ρωμανού, 8η του Γιάννη Μιχαηλίδη, Πρώτη των Σύρων προσφύγων

Απεργία Πείνας ξεκίνησαν από το πρωί οι Σύροι πρόσφυγες στο Σύνταγμα.

Στον Ευαγγελισμό παραμένει ο Ηρακλής Κωστάρης, όπου και έγινε το μεσημέρι η συνέντευξη τύπου της οικογένειας των συνηγόρων και των γιατρών του. Παρουσιάστηκε κείμενo 210 καθηγητών από όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης που στηρίζουν το αίτημα των απεργών πείνας.



ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΠΕΙΝΑΣ ΝΙΚΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ ΚΑΙ ΗΡΑΚΛΗ ΚΩΣΤΑΡΗ

Η πρόσβαση στην εκπαίδευση, αυτονόητο δικαίωμα όλων.
Οι κρατούμενοι Νίκος Ρωμανός και Ηρακλής Κωστάρης βρίσκονται σε απεργία πείνας από τις 10/11 και 29/10 αντίστοιχα, διεκδικώντας εκπαιδευτική άδεια για να παρακολουθήσουν τη σχολή στην οποία πέρασε φέτος με πανελλαδικές εξετάσεις ο πρώτος και φοιτά ήδη εδώ και τρία χρόνια ο δεύτερος. Το συμβούλιο των φυλακών Κορυδαλλού όπου κρατούνται απέρριψε το καθ’ όλα νόμιμο αίτημά τους, εφαρμόζοντας στην περίπτωσή τους ένα απαράδεκτο καθεστώς εξαίρεσης και διακρίσεων.
Όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο, δάσκαλοι από όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, επισημαίνουμε κατ’ αρχάς τον κίνδυνο να απαξιωθεί και να ακυρωθεί στην πράξη ο πολύτιμος όσο και πολύπαθος θεσμός του σχολείου εντός της φυλακής.
Πάνω απ’ όλα όμως, θεωρούμε απαράδεκτο να φτάνουν δυο άνθρωποι να διεκδικούν ένα τόσο βασικό και αυτονόητο δικαίωμα, όπως η πρόσβαση στην παιδεία, χρησιμοποιώντας ως έσχατο μέσο το σώμα τους και βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή και την υγεία τους.
Ζητούμε να δοθεί στους δύο απεργούς πείνας άμεσα, πριν να είναι αργά, η εκπαιδευτική άδεια την οποία δικαιούνται και να εξασφαλισθεί η απρόσκοπτη παρακολούθηση των μαθημάτων τους.
Το κείμενο υπογράφουν 210 εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων. Συγκεκριμένα 51 δάσκαλοι πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, 80 καθηγητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και 79 πανεπιστημιακοί

Ακολουθούν οι υπογραφές

Έφη Αβδελά, ιστορικός
Θανάσης Αγαπητός, εκπαιδευτικός, μέλος της Ε.Ε. της ΕΔΟΘ-Ν.Τ ΑΔΕΔΥ Θεσ/νίκη
Ευγενιος Αγγελοπουλος, Ομοτιμος Καθηγητης ΕΜΠ
Αθηνά Αθανασίου, πανεπιστημιακός (Πάντειο Πανεπιστήμιο)
Νίκος Αθανασόπουλος, Α΄ Σύλλογος Αθηνών
Άρης Αλεβίζος, συνταξιούχος εκπαιδευτικός
Δημήτρης Αλεξάκης, δάσκαλος
Θόδωρος Αλεξίου, ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων - Ζεφυρίου - Φυλής
Αλέξης Αλετράς, αναπληρωτής καθηγητής, Πανεπιστήμιο Πατρών
Γεωργία Αμπατζή, Εκπαιδευτικός κλ.ΠΕ19
Σία Αναγνωστοπούλου, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Παύλος Ανδρώνης, ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων - Ζεφυρίου - Φυλής
Ευαγγελία Αντωνίου, καθ. εφαρμ. ΤΕΙ Αθήνας, πρόεδρος του συλλόγου εκπαιδευτικών του ΤΕΙ-Α
Κατερίνα Αντωνίου, Μέλος ΔΕΠ, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Παύλος Αντωνόπουλος, καθηγητής Βιολογίας
Λάζαρος Ασμής, ΠΕ 13 (Αντιπρόεδρος ΕΛΜΕ ΗΛΕΙΑΣ)
Παύλος Ασσαριώτης, συνταξιούχος δάσκαλος
Ντίνα Βαΐου, καθηγήτρια ΕΜΠ
Φωτεινή Βάκη, επικ. καθηγήτρια, Ιόνιο Πανεπιστήμιο Κέρκυρα
Γεωργία Βαλωμένου, εκπαιδευτικός
Γιάννης Βαρδαλαχάκης, οικονομολόγος, ΕΛΜΕ Δωδεκανήσου
Ελένη Βαρίκα, University Paris 8 Professor Emerita
Ειρήνη Βασιλάκη, αδιόριστη εκπαιδευτικός
Βασίλης Βασιλειάδης, ΔΣ ΕΛΜΕ Ηλείας
Αθανασία Βέζου, νηπιαγωγός
Θεώνη Βελλή, καθηγήτρια Ψυχολογίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Λάμπρος Βέλλιος, εκπαιδευτικός, Πρέβεζα
Σοφία Βιδάλη, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
Κώστας Γαβρόγλου, Καθηγητής Πανεπιστήμιο Αθηνών
Νικόλας Γαλιατσάτος, φυσικός, μέλος Δ.Σ. ΕΛΜΕ Κεφαλλονιάς - Ιθάκης
Τάκης Γέρος, πανεπιστημιακός
Γιώργος Γεωργιόπουλος, μέλος ΔΣ Συλλόγου Εκπαιδευτικών "Μακρυγιάννης"
Βάσω Γιαννακοπούλου, εκπαιδευτικός αγγλικής
Κική Γιαννάτου, εκπαιδευτικός Πρόεδρος Β΄ ΕΛΜΕ Έβρου
Μίνα Γκλαβάτου, ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων - Ζεφυρίου - Φυλής
Παναγιώτης Γκρέκας, δάσκαλος
Καίτη Γκριντζία, νηπιαγωγός
Στάθης Γουργουρής, Καθηγητής Columbia University
Ευγενία Γραμματικοπούλου, επίκουρη καθηγήτρια, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Γιάννης Γρίβας, ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων - Ζεφυρίου - Φυλής
Δημήτρης Δαμιανίδης, ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων - Ζεφυρίου - Φυλής
Πέτρος Δαμιανός, Διευθυντής του Γυμνασίου και Λυκείου που λειτουργεί στο ΕΚΚΝΑ
Δημήτρης Δαμίγος, επίκ. καθηγητής, ΕΜΠ
Ελίζα Άννα Δελβερούδη, ιστορικός του θεάτρου και του κινηματογράφου, Πανεπιστήμιο Κρήτης
Ρεα Δελβερούδη, αν. καθηγήτρια ΕΚΠΑ
Γιώργος Δεμερδεσλής, Γ.Γ. ΟΛΜΕ
Αριστοφάνης Δημάκης, καθηγητής Πανεπιστημίου Αιγαίου
Στέφανος Δημητρίου, αναπληρωτής καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας Φιλοσοφικής
Σχολής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
Βασίλης Δημόπουλος, φυσικός Ά ΕΛΜΕ Αχαΐας
Ευαγγελία Δινοπούλου, δασκάλα
Κύρκος Δοξιάδης, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Κώστας Δουζίνας, καθηγητής Νομικής και διευθυντής του Birkbeck Institute για τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες του Πανεπιστημίου του Λονδίνου
Δήμος Δριβαλιάρης, επίκουρος καθηγητής, Τμήμα Μηχανικών Οικονομίας και Διοίκησης, Πανεπιστήμιο Αιγαίου
Νίκος Ζαχαρόπουλος, λέκτορας Παν/μιο Αιγαίου
Έφη Ζαγορίτου νηπιαγωγός
Τίνα Ζορμπαλά, πανεπιστημιακός Πανεπιστήμιο Αιγαίου
Σταυρούλα Ηλιοπούλου, δασκάλα
Ευθυμία Θαλάσση, δασκάλα
Όλγα Θεμελή, επίκουρη καθηγήτρια Εγκληματολογικής Ψυχολογίας, Τμήμα Ψυχολογίας Πανεπιστημίου Κρήτης
Νίκος Θεοτοκάς, καθηγητής, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Βίκυ Ιακώβου, λέκτορας, πανεπιστήμιο Αιγαίου
Νένα Ιακώβου, δασκάλα
Γιώτα Ιωαννίδου, χημικός / ΔΣ Α ΕΛΜΕ Δυτ. Αττικής (Ελευσίνας)
Μάκης Καβουριάρης, Πανεπιστημιακός, Universitι Saint Denis, Vincennes
Μαρία Κακογιάννη, συμβασιούχος καθηγήτρια φιλοσοφίας, université Paris 8
Γιώργος Καλημερίδης, νηπιαγωγός
Κώστας Καλύβας, ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων - Ζεφυρίου - Φυλής
Γιωργος Καπούλας, Ε.ΔΙ.Π. Πάντειο Παν/μιο
Κατερίνα Καραβέντζα, δασκάλα
Γιώργος Καρτελιάς, γραμματέας Α΄ΕΛΜΕ Δυτ. Αττικής
Δημήτρης Καρυώτης, πρόεδρος της Α' ΕΛΜΕ Δυτικής Αττικής (Ελευσίνα)
Αγλαΐα Κάσδαγλη, αναπληρώτρια καθηγήτρια, Τμήμα Ιστορίας & Αρχαιολογίας Πανεπιστήμιο Κρήτης
Γιάννης Κάσκαρης, Μέλος Δ.Σ. 5ου Συλλόγου Π.Ε. "Δελμούζος-Κουντουράς, Ν. Θεσσαλονίκης
Κυριάκος Κατζουράκης, Καλών Τεχνών Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο
Ζαμπία Κατσανεβάκη, Εργαστηριακό Διδακτικό Προσωπικό ΕΜΠ, Σχολή Χημικών Μηχανικών
Κώστας Κατσάπης, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Βιβή Κιού, Νηπιαγωγός
Ντίνα Κληρονόμου, αιρετός ΠΥΣΠΕ Χανίων
Άννα Κουτσούρη, δασκάλα
Μανόλης Κοκολάκης, ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων - Ζεφυρίου - Φυλής
Μαριλένα Κοντογιάννη, φιλόλογος, ΔΣ ΕΛΜΕ Θεσπρωτίας
Φωτεινή Κοσμοπούλου, δασκάλα
Βασιλική Κοτρίκλα, ΠΕ02 Φιλόλογος
Νίκος Κοτρώτσιος, δάσκαλος στο 12ο Δημοτικό Σχολείο Αιγάλεω
Μάκης Κουζέλης, καθηγητής πανεπιστημίου Αθηνών
Αφροδίτη Κουκουτσάκη, Πάντειο πανεπιστήμιο
Νίκος Κ. Κουλούρης, Επίκουρος Καθηγητής Τμήματος Κοινωνικής Διοίκησης και Πολιτικής Επιστήμης, Δημοκρίτειο Πανεπσιτήμιο Θράκης
Χρήστος Κουρνιώτης, ΔΣ ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων - Ζεφυρίου - Φυλής
Αθηνά Κούση, δασκάλα
Δημήτρης Κουσουρής, ιστορικός
Κώστας Κούστας, εκπαιδευτικός
Γιώργος Κρεασίδης, φιλόλογος, μέλος του ΔΣ της Α΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης
Παντελής Κυπριανός, καθηγητής Πανεπιστήμιο Πατρών
Εμμανουήλ Κυριακάκις, μαθηματικός β/θμιας εκπαίδευσης
Σοφία Κώνστα, νηπιαγωγός
Σταύρος Κωνσταντακόπουλος, πανεπιστημιακός, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Σπυρίδων Κωνσταντάτος, Εκπαιδευτικός
Ηλέκτρα Κωνσταντινίδου, συνταξιούχος εκπαιδευτικός β/θμιας
Σάσα Λάδα, πανεπιστημιακός, ΑΠΘ
Χριστίνα Λαδά, δασκάλα, πρόεδρος Συλλόγου Εκπ/κων ΠΕ Μεσσηνίας
Μαρία Λογιωτάτου, ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων - Ζεφυρίου - Φυλής
Σπύρος Λαπατσιώρας, επίκουρος καθηγητής, Πανεπιστήμιο Κρήτης
Κώστας Λουμιώτης, ΔΣ ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων - Ζεφυρίου – Φυλής
Μάτα Μαγαλιού, δασκάλα, μέλος Δ.Σ. ΣΤ Συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. Θεσ/νίκης
Αντωνης Μαγγανάς, ομότιμος Καθηγητής Παντείου
Θόδωρος Μανδηλαράς, καθηγητής Αγγλικών
Φώτης Μαντζώρος, εκπαιδευτικός αγγλικής γλώσσας
Στέλιος Μαρίνης, μαθηματικός, Μουσικό Σχολείο Πειραιά
Δημήτρης Μαριόλης, δάσκαλος
Γιάννης Mαρούτας, δάσκαλος - πρόεδρος Συλλόγου Εκπ/κών ΠΕ Άνω Λιοσίων - Ζεφυρίου - Φυλής
Δώρα Μαστραπά, πρόεδρος ΕΛΜΕ Β' Αχαΐας
Μπενάκης Μάτσας, καθηγητής νέων ελληνικών, Γαλλία
Ευαγγελία Μαυρικάκη, επίκουρη καθηγήτρια, ΕΚΠΑ
Ζέττα Μελαμπιανάκη, δασκάλα, μέλος της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ
Ηλέκτρα Μήτσουρα, θεατρολόγος, πρόεδρος Συλλόγου Π.Ε. «Ο Περικλής»
Ζαρίφης Μιτσιλέγγας, ΔΣ ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων - Ζεφυρίου - Φυλής
Ηλίας Μούρης, μέλος ΔΣ Ε΄ ΕΛΜΕ Αθήνας
Ανδρέας Μπάλλας, γεν. γραμματέας ΕΛΜΕ Λέσβου
Γιώργος Μανιάτης, πανεπιστημιακός ΕΚΠΑ
Γιάννης Μπαζώρας, αντιπρόεδρος συλλόγου Π.Ε. Αγρινίου-Θέρμου
Κώστας Μπασιούκας, συνταξιούχος πανεπιστημιακός
Νίκος Μπελαβίλας, ΕΜΠ
Ινές Μπενάκη, εκπαιδευτικός ιδιωτικής εκπαίδευσης
Γωγώ Μπεναρδή, συνταξιούχος εκπαιδευτικός β/θμιας
Αλέξης Μπένος, πανεπιστημιακός ΑΠΘ
Δήμητρα Μπερμπατιώτη, δασκάλα
Εύη Μπιχρικοπούλου, εκπαιδευτικός Π.Ε.
Ιωάννα Μπουρδάκου, ιδιωτική εκπαιδευτικός
Παναγιώτης Μπούρδαλας, φυσικός, πτ. θεολόγος, αναπλ. αιρετό μέλος ΑΠΥΣΔΕ Δυτ. Ελλάδας
Γεωργία Μπουρδομπούρ, δασκάλα
Σοφία Μπουτμπάρα, φιλόλογος
Ευάγγελος Νικολαΐδης, επίκουρος καθηγητής, Πανεπιστήμιο Κρήτης
Βάσω Νικολάου, δασκάλα
Δέσποινα Νικολάου, εκπαιδευτικός Β/μιας Εκπ/σης
Λάμπρος Νικολάρας, δάσκαλος
Ανδρέας Νοταράς, κοινωνικός ανθρωπολόγος Πάντειο Πανεπιστήμιο
Πέτρος Νταλιάνης, δάσκαλος
Αναστασία Ντεμίρη, δασκάλα
Γιώργος Οικονομάκης, επίκουρος καθηγητής, Πανεπιστήμιο Πάτρας
Δήμητρα Οικονόμου, φυσικός, αντιπρόεδρος Β' ΕΛΜΕ Δυτ. Αττικής
Δήμητρα Παλαπάνη, συνταξιούχος δασκάλα
Ντίνος Παντελίδης, δάσκαλος, μέλος Δ.Σ. ΣΤ Συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. Θεσ/νίκης
Χρυσούλα Παπαγεωργίου, φιλόλογος, εκπαιδευτικός ιδιωτικού τομέα
Δημήτρης Παπαγιαννακόπουλος, ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων - Ζεφυρίου - Φυλής
Γιάννης Παπαδόπουλος, ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων - Ζεφυρίου - Φυλής
Δημήτρης Παπαδόπουλος, προεδρος ΕΛΜΕ ΛΑΡΙΣΑΣ
Χάρης Παπαδόπουλος, Σχολικός Σύμβουλος δημοτικής εκπαίδευσης Αττικής
Φωτεινή Παπαδοπούλου, Γ. Γ Ε ΕΛΜΕ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Λευτέρης Παπαθανάσης, χημικός, γραμματέας ΕΛΜΕ Ιωαννίνων
Κωστής Παπαϊωάννου, εκπαιδευτικός
Δημήτρης Παπανικολάου, αναπληρωτής καθηγητής νεοελληνικών σπουδών, Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης
Ελένη Παπαποστόλου, δασκάλα
Αγγελική Παπασαραντή,φιλόλογος στο 19 ΓΕΛ Αθήνας
Απόστολος Παπασπύρου, βιολόγος, μέλος ΔΣ ΕΛΜΕ ΠΕΙΡΑΙΑ
Παναγιώτα Παπαφιλίππου, εκπαιδευτικός Π.Ε.
Μαρία Παραδείση, Πανεπιστημιακός, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Γεράσιμος Περδικομάτης, ΠΕ04, Α ΕΛΜΕ Κυκλάδων
Κρίστη Πετροπούλου, λέκτορας, Τμήμα Γεωγραφίας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου
Βαγγέλης Πισσίας, ομότιμος καθηγητής ΤΕΙ Αθήνας
Τάκης Πολίτης, Αναπλ. Καθηγητής Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας
Αναστασία Πολίτου, αναπληρώτρια καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Δημήτρης Πολυχρονιάδης, δάσκαλος, μέλος του Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε.
Ελένη Πορτάλιου, καθηγήτρια Αρχιτεκτονικής Σχολής ΕΜΠ
Αδριανή Προκόπη, δασκάλα
Ντίνα Ρέππα, πρόεδρος συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. «Ο Αριστοτέλης»
Αλκης Ρήγος, ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας Παντείου Πανεπιστημίου
Φωτεινή Ρώιμπα, φιλόλογος, γραμματέας Β΄ ΕΛΜΕ Δωδεκανήσου
Παναγιώτης Σάμιος, Πρόεδρος Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε Αιγάλεω
Γιάννης Σαμοϊλης, ΔΣ ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων - Ζεφυρίου - Φυλής
Σπύρος Σβερκούνος, φυσικός, πρόεδρος Α΄ ΕΛΜΕ Κορινθίας
Δημήτρης Β. Σερεμέτης, αναπληρωτής καθηγητής Πανεπιστημίου Αιγαίου, Χίος
Νίκος Σερντεδάκις, επίκουρος Καθηγητής Κοινωνιολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης
Σεραφείμ Σεφεριάδης, πανεπιστημιακός Παντείου
Ελένη Σεφεριάδου, εκπαιδευτικός Πληροφορικής
Ζωίτσα Σιδέρη, δασκάλα
Λαμπρινή Σκέρλου, δασκάλα
Ειρήνη Σκοπελίτου, δασκάλα
Ηλίας Ν. Σμήλιος, δάσκαλος, μέλος Δ.Σ. της ΔΟΕ
Μεταξία Σουλιώτη, Φιλόλογος, ΕΛΜΕ Ροδόπης
Ιωάννα Σοφιανού, ΔΣ ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων - Ζεφυρίου - Φυλής
Μάκης Σπαθής, πανεπιστημιακός ΕΜΠ
Κατερίνα Σπηλιοπούλου, δασκάλα, Γ.Γραμματέας Α΄ Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε Αθηνών
Ιωάννα Σπηλιοπούλου, φιλόλογος
Αργύρης Σταματάκης, Καθηγητής Δευτεροβάθμιας εκπάιδευσης ΠΕ20
Γιώργος Σταυρινός, μαθηματικός
Άννα Μάγια Σταυροπούλου, νηπιαγωγός, γ.γ. Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. «Ο Περικλής»
Ιωάννα Στίνη, εκπαιδευτικός κός Γενικού Λυκείου Πολυγύρου
Στέλλα Συμεωνάκη, άνεργη εκπαιδευτικός
Παναγιώτης Σωτήρης, μέλος ΕΓ ΠΟΣΔΕΠ
Γιώτα Τουλούμη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ
Κώστας Τουρλούπης, μέλος ΔΣ Συλλόγου Εκπαιδευτικών "Μακρυγιάννης"
Πέτρος Τσάπες, αιρετός ΑΠΥΣΔΕ Ηπείρου
Σταυρούλα Τσακανίκα, νηπιαγωγός
Δήμητρα Τσαρούχα, νηπιαγωγός
Κωνσταντίνος Τσιούπης, Μέλος Συλλόγου Π.Ε. Ιωαννίνων
Αγγελική Τσόκογλου, αναπληρώτρια καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Αγγελική Τσιμικλή, δασκάλα
Ανθή Τσαμούρη, αναπληρώτρια, Ημαθία
Αθανάσιος Φατής, μαθηματικός
Γιώργος Φουρτούνης, Επίκουρος καθηγητής, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Γιώργος Φωτίου, γυμναστής
Μαρουλία Χάλαρη, δασκάλα
Νικόλας Χατζούλης, δάσκαλος ειδικής αγωγής
Κατερίνα Χριστάκου, δασκάλα
Γιώργος Χρόνης, αιρετός ΑΠΥΣΠΕ Αττικής, αντιπρόεδρος συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. «Δ. Γληνός»
Στέλιος Χρονόπουλος, λέκτορας, Πανεπιστήμιο Φράιμπουργκ, Γερμανία
Γιώργος Χριστόπουλος, MEd, Εκπρόσωπος Τύπου Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας (Ο.Ι.Ε.Λ.Ε.)
Αλέξανδρος Χρύσης, Πάντειο πανεπιστήμιο
Μιχάλης Ψημίτης, αναπληρωτής καθηγητής, Πανεπιστήμιο Αιγαίου
Μαριάννα Ψύλλα, αναπληρώτρια Καθηγήτρια Πάντειο Πανεπιστήμιο
Δήλωση Δημήτρη Καλτσώνη, Πάντειο πανεπιστήμιο:
«Τα δικαιώματα των κρατουμένων, όποιοι και αν είναι αυτοί, πρέπει να γίνονται απολύτως σεβαστά, χωρίς διακρίσεις. Το σωφρονιστικό σύστημα μιας πολιτισμένης χώρας πρέπει να παρέχει τη δυνατότητα εκπαίδευσης και βελτίωσης της προσωπικότητας».

Μετά την αρχική δημοσιοποίηση του κειμένου το υπέγραψαν και οι:

Φρόσω Αξενοπούλου, Ταμίας Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσ/νίκης
Ολύμπιος Δαφέρμος, επίτιμος σύμβουλος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου
Βάσω Ζαρκινού, μέλος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Ηλιούπολης
Θανάσης Καραΐσκος, εκπαιδευτικός, Ζάκυνθος
Αντιγόνη Κριπαροπούλου, κοινωνιολόγος, εκπαιδευτικός Μ.Ε.
Πέτρος Μενδώνης, δάσκαλος
Φαίδρα Παπανελοπούλου, επίκουρη καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Αναστασία Τσουκαλά, αναπλ. καθηγήτρια εγκληματολογίας, Πανεπιστήμιο Paris 11
Άννα Χλωρού, μέλος ΕΛΜΕ Λευκάδας

Απεργία Πείνας: Εικοστή έβδομη (Εικοστή) του Ηρακλή Κωστάρη, Δέκατη τέταρτη του Νίκου Ρωμανού, Έβδομη του Γιάννη Μιχαηλίδη

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ για τον απεργό πείνας ΗΡΑΚΛΗ ΚΩΣΤΑΡΗ αύριο Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014 στις 3.00 μ.μ. στο Κυλικείο του Νοσοκομείου "Ευαγγελισμός"

Ο Ηρακλής Κωστάρης νοσηλεύεται φρουρούμενος στον Ευαγγελισμό. Βρίσκεται στην 26 μέρα απεργίας πείνας (ξεκίνησε στις 29/10-πλήρης αποχή από φαγητό από 4/11). Η υγεία του παρουσιάζει απότομη επιβάρυνση. Η οικογένεια, οι γιατροί και οι συνήγοροί του καλούν σε έκτακτη συνέντευξη τύπου.


Λαμία

Σύλλογος Διδασκόντων Γυμνασίου και Λυκείου που λειτουργεί στο Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Αυλώνα

Εμείς, οι εκπαιδευτικοί του Συλλόγου Διδασκόντων του Γυμνασίου και Λυκείου που λειτουργεί εντός του Ειδικού Καταστήματος Κράτησης Νέων Αυλώνα, συντάσσουμε αυτήν την επιστολή και την απευθύνουμε στους συναδέλφους μας εκπαιδευτικούς αλλά και σε ολόκληρη την κοινωνία. Σκοπός μας είναι η ευαισθητοποίηση όλων στο πρόβλημα της φοίτησης στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση των φοιτητών - κρατουμένων. Πιο συγκεκριμένα, τέσσερις μαθητές κρατούμενοι του σχολείου μας το 2014 δίνοντας Πανελλαδικές εξετάσεις μέσα από την φυλακή κατάφεραν να είναι σήμερα φοιτητές σε σχολές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Για δύο, όμως, από αυτούς δεν έχει ακόμα γίνει δυνατό να πάρουν τις ειδικές άδειες που προβλέπονται, προκειμένου να παρακολουθήσουν τα υποχρεωτικά τουλάχιστον μαθήματα της σχολής στην οποία έχουν περάσει.

Ως εκπαιδευτικοί, ανήκουμε σε μια ομάδα ανθρώπων που εκτελεί ένα λειτούργημα. Η σημασία της εκπαίδευσης, είναι τόσο μεγάλη και τόσο σημαντική στο μυαλό όλων μας, που δεν αισθανόμαστε σήμερα την ανάγκη να διατυπώσουμε τις σκέψεις μας για αυτό που όλοι οι εκπαιδευτικοί προσπαθούν καθημερινά στα σχολεία τους να κάνουν πράξη.

Ως εκπαιδευτικοί των σχολείων της φυλακής, ίσως έχουμε ένα έργο διαφορετικό σε κάποιες παραμέτρους του, αλλά σίγουρα εξίσου σημαντικό. Από πολλούς ανθρώπους ακούμε ότι το έργο αυτό είναι ίσως πιο σημαντικό από αυτό που γίνεται στα σχολεία εκτός φυλακών. Η ουσία όμως του έργου μας δεν είναι διαφορετική και δεν θα έπρεπε άλλωστε να είναι. Αντιμετωπίζουμε τους μαθητές μας χωρίς διακρίσεις, δεν τους αντιμετωπίζουμε σαν ανθρώπους δεύτερης κατηγορίας, αγωνιζόμαστε για τα ιδανικά της εκπαίδευσης μέσα σε ένα χώρο κράτησης, θεωρούμε τους μαθητές μας ικανούς να προσπαθήσουν για το μέλλον τους, δε διστάζουμε να απλώσουμε το χέρι σε όποιον αναζητά βοήθεια σε μια προσπάθειά του. Προσπαθούμε να εξασφαλίσουμε ίσα δικαιώματα στην εκπαίδευση, προσπαθούμε να δώσουμε σε ανθρώπους αξιοπρέπεια, καλλιέργεια και να ανοίξουμε διάπλατα τα παράθυρα του νου σε όλα τα πράγματα που αξίζουν να υπάρχουν.

Όπως συμβαίνει με όλους τους εκπαιδευτικούς, παίρνουμε δύναμη από τις επιτυχίες των μαθητών μας σε κάθε επίπεδο και με κάθε μορφή που αυτές γίνονται, συχνά δε, χαιρόμαστε περισσότερο με μικρές επιτυχίες και επιτεύγματα, που ίσως κανείς στην κοινωνία δεν γνωρίζει. Η επιτυχία όμως κάποιων μαθητών κρατουμένων στις Πανελλαδικές Εξετάσεις και το κατόρθωμά τους να γίνουν φοιτητές μέσα από την φυλακή, είναι κάτι που έχει γίνει γνωστό στην κοινωνία, μέσα από άρθρα εφημερίδων, τηλεοπτικές εκπομπές, αλλά και το διαδίκτυο. Η Πολιτεία, αναγνωρίζοντας τη σημασία του γεγονότος αυτού, έχει εκφράσει την επιδοκιμασία της και την πρόθεσή της για υποστήριξη τέτοιων προσπαθειών από τα πιο επίσημα χείλη.

Παρόλα αυτά, η σημασία του γεγονότος αυτού στα δικά μας μάτια, δεν είναι η σπουδαιότητα του κατορθώματος σε ατομικό επίπεδο, ούτε η επιτυχία του σχολείου ή του σωφρονιστικού συστήματος. Σημασία έχει για μας ότι οι μαθητές μας μπορούν να ελπίζουν σε ένα καλύτερο αύριο, ότι μπορούν να ελπίζουν σε καρπούς των κόπων και των προσπαθειών τους, ότι μπορούν να κοιτάξουν το μέλλον. Αυτό που κάποιοι κατάφεραν, μπορούν και άλλοι να καταφέρουν και τότε η ελευθερία του μυαλού μπορεί να νικήσει τη στέρηση της προσωπικής ελευθερίας μέσα στη φυλακή.

Σήμερα, σε δύο από τους τέσσερις φοιτητές κρατούμενους που ήταν μαθητές μας, δεν έχουν δοθεί οι απαραίτητες εκπαιδευτικές άδειες που προβλέπονται, ώστε αυτοί να μπορέσουν να παρακολουθήσουν, τουλάχιστον, τα υποχρεωτικά μαθήματα της σχολής τους με κίνδυνο να χάσουν το εξάμηνο. Δε θα θέλαμε να αναφερθούμε στην ξεχωριστή νομική υπόθεση του καθενός και δε θα θέλαμε να κρίνουμε τις αποφάσεις που πάρθηκαν, γιατί, άλλωστε, δεν είναι αυτή η δουλειά μας.

Ένας δε, από τους δύο φοιτητές - κρατούμενους ξεκίνησε απεργία πείνας στις 10 Νοεμβρίου 2014 μέσα από τις φυλακές Κορυδαλλού, στις οποίες πλέον κρατείται, αντιδρώντας με τον τρόπο αυτό στην αντιμετώπιση της Πολιτείας, που πρακτικά αρνείται την έγκριση των προβλεπόμενων αδειών, προκειμένου να παρακολουθήσει τη σχολή στην οποία έχει περάσει. Σήμερα η υγεία του βρίσκεται σε κίνδυνο και μέρα με τη μέρα η κατάστασή του χειροτερεύει. Δεν θα θέλαμε να κρίνουμε την απόφασή του αυτή. Θα θέλαμε, όμως, να εκφράσουμε την αγωνία μας για τη σοβαρή επιβάρυνση της υγείας του.

Καλούμε όλους να ενώσουν τις φωνές τους στην προσπάθεια για την υπεράσπιση του δικαιώματος των φοιτητών αυτών στη μόρφωση. Καλούμε όλους να ενώσουν τις φωνές τους, ώστε να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες, όσο δύσκολες και να είναι αυτές, για να γίνει πράξη η υποστήριξη της Πολιτείας, για να λάβει σάρκα και οστά η προστιθέμενη αξία του κατορθώματος των μαθητών αυτών με τη μορφή εκπαιδευτικού μοχλού, για να υπάρξει η ελπίδα.


Λαμία

ΙΑΤΡΙΚΗ ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗ

21/11/2014

Εξέτασα σήμερα το απόγευμα, μαζί με τον οφθαλμίατρο Διευθυντή ΕΣΥ κ. Νικόλαο Μανιό, στο ιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού τον κρατούμενο Ηρακλή Κωστάρη, 48 ετών, που διάγει την 18η ημέρα απεργίας πείνας (πλήρης αποχή από το φαγητό από την 4η 11ου 2014).

Ο κ. Κωστάρης είναι εμφανώς καταβεβλημένος και εμφανίζει αδυναμία συγκέντρωσης και έντονο αίσθημα κόπωσης στην παραμικρή προσπάθεια. Έχει απωλέσει συνολικά 15 Kg που αντιστοιχούν στο 17.5 % του αρχικού του σωματικού βάρους. Έχει έντονα συμπτώματα από το γαστρεντερικό σύστημα (συνεχή ναυτία και αίσθημα παλινδρόμησης χολωδών υγρών που τον εμποδίζει να κοιμηθεί, επίμονη δυσκοιλιότητα), καθώς επίσης συχνά αισθάνεται ζάλη και αμαύρωση οράσεως κατά την έγερση στην όρθια θέση. Αναφέρει ξηροφθαλμία και ξηροστομία, παρά το γεγονός ότι προσπαθεί να πίνει πάνω από δύο λίτρα νερό ημερησίως. Στον εργαστηριακό έλεγχο που του έγινε σήμερα διαπιστώνεται σάκχαρο ορού 69 mg/dl (οριακή υπογλυκαιμία), οριακή μείωση των λευκών αιμοσφαιρίων (συνολικός απόλυτος αριθμός 4100 κκχ με αντίστοιχη μείωση πολυμορφοπυρήνων και λεμφοκυττάρων – αιματολογική διαταραχή που παρατηρείται σε απεργούς πείνας και αντιστοιχεί σε επηρεασμένη ανοσία) ενώ στο ηλεκτροκαρδιογράφημα διαταραχές επαναπόλωσης.

Από την αντικειμενική εξέταση διαπιστώθηκε ωχρότητα, εμφανής απώλεια μυϊκού ιστού όπως συνάγεται από τη μέτρηση πάχους δερματικής πτυχής, ταχυκαρδία κατά την έγερση από καθεστηκυία σε ορθία θέση (καθιστός 92 σφύξεις ανά λεπτό, όρθιος 102 σφύξεις ανά λεπτό), επίχριστη γλώσσα, μικρή ομότιμη διόγκωση του θυρεοειδούς αδένα. Η βυθοσκόπηση που έγινε από τον κ. Μανιό ανέδειξε ήπιες ισχαιμικές αλλοιώσεις βυθού.

Επισημαίνεται ότι ο κ. Κωστάρης έχει αυξημένο δείκτη καρδιαγγειακού κινδύνου λόγω συνυπάρχουσας δυσλιπιδαιμίας και υπερτάσεως, αλλά και λόγω του γεγονότος ότι έχει δύο φορές στο παρελθόν προβεί σε πολυήμερες απεργίες πείνας. Το γεγονός ότι έχει απωλέσει πολύ πάνω από το 10% του αρχικού του σωματικού βάρους σημαίνει ότι βρίσκεται σε περίοδο αυξημένου κινδύνου για καρδιαγγειακά συμβάματα. Η ξηροφθαλμία και η αδυναμία συγκέντρωσης ενδέχεται να αντιστοιχούν σε ανεπάρκεια πολύτιμων ιχνοστοιχείων (βιταμίνη Α, σύμπλεγμα βιταμινών Β) που έχει ήδη αρχίσει να επηρεάζει την ακεραιότητα του νευρικού του συστήματος. Η διόγκωση του θυρεοειδούς αδένα χρήζει περαιτέρω ελέγχου και, στον βαθμό που δεν προϋπήρχε, θα μπορούσε να σχετίζεται με την παρατεταμένη ασιτία.

Η συνολική κατάσταση του κρατουμένου απεργού πείνας κρίνεται ανησυχητική. Θεωρείται επισφαλής η παραμονή του εκτός νοσοκομείου με ευχέρεια παρακολούθησης από πολλές ιατρικές ειδικότητες (παθολογική, νευρολογική, καρδιολογική, ενδοκρινολογική), δεδομένου ότι όχι μόνον βρίσκεται σε περίοδο όπου μπορεί να εμφανιστούν αιφνίδια συμβάματα, αλλά και ότι εμφανίζει ανησυχητικές ενδείξεις από το καρδιαγγειακό, νευρικό, ενδοκρινικό και γαστρεντερικό σύστημα.

Είναι προφανές ότι η συνέχιση από μέρους του της αποχής από τη σίτιση θα οδηγήσει σε καταστροφικές για την σωματική του ακεραιότητα συνέπειες.

Όλγα Κοσμοπούλου, επιμελήτρια Α ΕΣΥ, Παθολόγος –Λοιμωξιολόγος

Μέλος ΕΓ ΟΕΝΓΕ, μέλος ΔΣ Ιατρικού Συλλόγου Πειραιά



ΑΝΑΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΗ ΔΟΥ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ

Να ξαναδούμε την εκμετάλλευση ως το διακριτικό σημαδι της τάξης και αμέσως ο ταξικός αγώνας θα είναι στην πρώτη γραμμή, όπως πρέπει να είναι.

Όσο υπάρχουν τάξεις, τόσο οι από πάνω θα συνεχίζουν να καρπώνονται την υπεραξία της εργασίας μας. Θα δημιουργούν αμύθητα πλούτη για την τάξη τους, με αποτέλεσμα τη φτώχεια, την ανέχεια και την εξαθλίωση για την Τάξη μας. Αυτή είναι η καθημερινότητα που βιώνουμε, αυτό θέλουν και να είναι, στο μέλλον, ο προορισμός μας. Τούτο το μαρτύριο φαίνεται να μην έχει τέλος, μιας και η λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού σάρωσε τα πάντα στο πέρασμά της την τελευταία 25ετία χωρίς σοβαρές αντιστάσεις. Μια κατάσταση που γαλούχησε με την μικροαστική της αφήγηση τους πρωτοκοσμικούς (ανεξαρτήτως τάξης), έκανε κυρίαρχο τον ατομισμό, το lifestyle, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Ο καπιταλισμός μετέφερε ταυτόχρονα το μεγαλύτερο μέρος της βαρβαρότητας στην "αθέατη" αυλή του τρίτου κόσμου, και στις πλάτες του (παμφθηνου) μεταναστευτικού δυναμικού, το οποίο αποτέλεσε το τρόπαιο για αυτόν μετά την πτώση των σοσιαλιστικών δημοκρατιών και την εκεί παλινόρθωση. Μια εποχή στην οποία οι απολογητές του καπιταλισμού ανέμισαν το λάβαρο του "τέλους της ιστορίας", στεκόμενοι αλαζονικά στα πόδια των αφεντικών τους, τα οποία πανηγύριζαν και προσπαθούσαν να κάνουν πιστευτή την (προσωρινή) τους νίκη.

Όμως η Ιστορία και η κινητήρια δύναμή της, η πάλη των τάξεων, δεν τους έκανε το χατήρι, η αιώνια ταξική ειρήνη έμεινε όνειρο απατηλό. Με το ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που όμοιό της δεν έχει ξαναζήσει ο καπιταλισμός, ακολούθησε ένα πλήθος κινητοποιήσεων στον ελλαδικό χώρο, μια σειρά εξεγέρσεων και ανατροπής καθεστώτων σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Ο συνδυασμός των κινητοποιήσεων, καθώς και η ερήμωση που δημιουργεί η οικονομική κρίση, (αν και δεν υπήρξε δυστυχώς η ανατροπή που θα οδηγούσε σε έναν άλλον κόσμο) δημιούργησαν τριγμούς τέτοιους στη λειτουργία του συστήματος με φυσικό επακόλουθο την εμφάνιση σε κοινή θέα των σάπιων θεμελίων του υποτιθέμενου "τελειότερου συστήματος".

Σύγχρονη οικονομική λεηλασία στην Έλλάδα και τα αποτελέσματά της

Ζούμε σε μια χώρα με 1.5 εκ. άνεργους και άλλους τόσους να επιβιώνουν στα προγράμματα του ΟΑΕΔ. στην ίδια χώρα όπου ο μισός πληθυσμός είναι και βάση των επίσημων στατιστικών κάτω από το όριο της φτώχειας, με αποτέλεσμα άνθρωποι να πεθαίνουν της πείνας και άλλοι να αναγκάζονται (με κάποιο μερίδιο ευθύνης βέβαια) να εγκλωβιστούν για μια σακούλα τρόφιμα στις ουρές της φιλανθρωπίας διαφόρων καλοθελητών (εκκλησία, ΣΚΑΙ, Χ.Α., μπουρζουαζία). Σε αυτός τον τόπο συνάνθρωποί μας έχουν αφήσει την τελευταία τους πνοή επειδή δεν είχαν τη δυνατότητα να ζεσταθούν το χειμώνα λόγω και της τρομακτικής αύξησης του φόρου στο πετρέλαιο, και οι αυτοκτονίες έχουν γίνει πια ένα καθημερινό φαινόμενο. Εκεί η πλειονότητα όσων έχουν την τύχη να εργάζονται το κάνει για μισθούς πείνας των 400 και 600 ευρώ, μαύρα ή απλώς για μερικά μεροκάματα το μήνα ενώ οι συνταξιούχοι λαμβάνουν ελάχιστα, τα οποία όλο και λιγοστεύουν.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά για τις ζωές εκατομμυρίων, έρχονται οι εφορίες, οι οποίες αποτελούν τον νόμιμο εισπρακτικό βραχίονα του κράτους, για να δώσουν τη χαριστική βολή στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα.

Διαχρονικά οι εφορίες, πέρα από κύριο όργανο εξασφάλισης πλούτου για τον κρατικό μηχανισμό, αποτελούν αφενός διαχειριστή των ισορροπιών ανάμεσα στις ανώτερες τάξεις και, αφετέρου, εξασφαλίζουν τον περαιτέρω πλουτισμό τους μέσω φοροαπαλλαγών και φοροελαφρύνσεων (με τα πλέον απίθανα επιχειρήματα), αποδεικνύοντας τον στυγνό ταξικό τους χαρακτήρα.

Το κράτος έκτακτης ανάγκης, έχοντας προχωρήσει στην ισοπέδωση μισθών και συνταξεων θεσμοθέτησε τον ΕΝΦΙΑ ο οποίος είναι ένας φόρος που στοχοποιεί τη γη και την ακίνητη περιουσία. Ένας φόρος ο οποίος επιτίθεται στην κυριολεξία στη μικρή και μεσαία ιδιοκτησία (άρα και στην πλειονότητα), αφού και με την μονιμοποίηση του ΦΑΠ, μεγενθύνει 6.5 φορές περισσότερο το φόρο στα ακίνητα σε σχέση με τα προ κρίσεως επίπεδα, με αποτέλεσμα την οικονομική εξόντωση εκατομμυρίων ανθρώπων. Και για να γίνει αυτό κατανοητό ας σκεφτεί κανείς πως ο προϋπολογισμός των εισπράξεων από αυτούς τους φόρους του Υπουργείου Οικονομικών ισοδυναμεί με αύξηση 800% την τελευταία 4ετία. Ο ΕΝΦΙΑ αδιαφορεί για το αν το αντικείμενο της φορολόγησης αποφέρει εισόδημα στον κάτοχο, ενώ και την αξία αυτού την διογκώνει υπέρμετρα, υπολογίζοντάς την με τις αξίες προ κρίσης.

Η βαρβαρότητα του εν λόγο φόρου σε συνδιασμό με την παρούσα οικονομική συγκυρία θα οδηγήσει μεγάλα κοινωνικά στρώματα σε αδυναμία αποπληρωμής (πόσο μάλλον όταν υπάρχουν και δάνεια στη μέση) με αποτέλεσμα την εκποίηση ή την κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων, μιας και ταυτόχρονα μεθοδεύεται εντέχνως η άρση της προστασίας για τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας. Και επειδή στην ελλάδα η ιδιοκατοίκηση διατηρείται σε υψηλά επίπεδα σε σχέση με την υπόλοιπη ευρώπη, όλη αυτή η διαδικασία θα μετατρέψει τον μικροϊδιοκτήτη σε ενοικιαστή-σκλάβο νέας κοπής.

Οι κατασχέσεις που έρχονται, στέλνουν με μαθηματική ακρίβεια τον κόσμο στην "αγκαλιά" των τραπεζών, των real-estate εταιρειών και των επενδυτικών funds τα οποία θα παίρνουν πίσω η θα αγοράζουν τα ακίνητα σε εξευτελιστικές τιμές. Κατόπιν θα προτείνουν ενοικίαση σε 'οποιον προηγούμενο ιδιοκτήτη την αντέχει, καθορίζοντας αυτοί τους όρους, αφού έτσι κ αλλιώς τα κεφάλαια (γι' αυτούς πλέον) αυτά θα μπορούν να αξιοποιηθούν κερδοφόρα στο μέλλον με όποιο τρόπο...

Ήδη μέσα στο 2013, και προ της άρσης προστασίας για την πρώτη κατοικία κατασχέθηκαν 13600 ακίνητα, με μέσο όρο 56 την ημέρα. Στο διάστημα αυτό το κράτος προετοιμαζόμενο να αντιμετωπίσει μια σειρά συγκεντρώσεων (ήδη συμβαίνουν) που σκοπό θα έχουν το μπλοκάρισμα πλειστηριασμών, άρα και τη δημιουργία ενός κινήματος (όπως π.χ. στην Ισπανία), δημιούργησε μια ηλεκτρονική πλατφόρμα ώστε το κάθε κοράκι, αθόρυβα, απρόσωπα και κυρίως ανώδυνα, να αγοράζει κοψοχρονιάς τους κόπους μιας ζωής.

Πρόκειται ασφαλώς για έναν νέο τρόπο δημιουργίας πλούτου για τους κεφαλαιούχους και κάθε ενδιαφερόμενο, ένας νέος δομικός κύκλος πρωταρχικής συσσώρευσης. Μια ανάσα ζωής για το σύστημα, μια μετεξέλιξή του, αφού θα μπορέσει να συντηρήσει τον αδηφάγο οργανισμό, δημιουργώντας την υπεραξία που του χρειάζεται και την αλλαγή παραδείγματος στον τρόπο λειτουργίας για το μέλλον του. Μια μορφή αρπακτικού, γκανκστερικού καπιταλισμού, στην βαλκανική βέβαια εκδοχή του, που θα κάνει τη ζωή κόλαση σε όσους θα βρεθούν στην κατάσταση του νέου δουλοπάροικου.

ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΤΙΠΟΤΑ

Ως εκ τούτου μια εφορία και ότι αυτή συμβολίζει και αποτελεί (όπως άλλωστε και κάθε άλλος οικονομικός μηχανισμός και υπηρεσία με νευραλγική θέση στο σύστημα) αποτελεί ετούτους τους καιρούς έναν νόμιμο στόχο για τις μαχητικές δυνάμεις του κινήματος, προσβλέποντας φυσικά και σε μια πιο ευρεία στοχοποίησή τους και συμμετοχή.

Όπως είπαν και κάποιοι αγωνιστές, παλιών, μα τόσο ωραίων εποχών:

Να μετατρέψουμε την (πολλές φορές) διάχυτη συμπάθεια σε οργανωμένη και συνειδητή συνεργασία, να μεταβάλλουμε τα χειροκροτήματα σε στηρίγματα ενός μηχανισμού, ενός οικοδομήματος που θα έχει τη δυνατότητα να ορθώσει το ανάστημά του στο πεδίο του ταξικού πολέμου, να σηκώσει το γάντι και να Αντεπιτεθεί. Γιατί αυτό που αρμόζει είναι η Απελευθέρωση από τα δεσμά του Κεφαλαίου, για το άλμα του ανθρώπου από το βασίλειο της αναγκαιότητας στο βασίλειο της Ελευθερίας.

Να μην περιμένουμε τις αντικειμενικές συνθήκες, αλλά να δημιουργήσουμε τις υποκειμενικές. Να θυμίσουμε ξανά στον καπιταλισμό πως "... το κοινό στην ιστορία είναι ένας καλεσμένος που φθάνει την τελευταία στιγμή, μπαίνοντας από την πόρτα της υπηρεσίας στις μύτες των ποδιών και πίσω από την πλάτη όλων και που στο τέλος θα κάνει τον εκκωφαντικό θόρυβο για τον οποίο προορίζεται, ως η καταπιεσμένη Τάξη που θα ολοκληρώσει το έργο της Απελευθέρωσης στο όνομα γενεών ηττημένων..."

Έτσι λοιπόν στις 13/11 αποφασίσαμε να χτυπήσουμε την ΔΟΥ Γαλατσίου. Αφού προσεγγίσαμε το κτήριο από την οδό αλκυονίς, σπάσαμε το τζάμι του ημιόροφου όπου βρίσκεται το αρχείο της εφορίας (και όχι μια απλή αποθήκη όπως παρουσιάστηκε απο κάποια ΜΜΕ) με σκοπό να το πυρπολήσουμε με μεγάλης ισχύος εμπρηστικό μηχανισμό που είχαμε στην κατοχή μας. Δυστυχως, λόγο εμποδίου που δεν είχαμε προβλέψει στάθηκε αδύνατη η ολοκληρωτική καταστροφη του αρχείου που επιδιώκαμε, με αποτέλεσμα την πυροδότησή του μηχανισμού στον εξωτερικό χώρο της εφορίας. Επιφυλασσόμεθα...

Επίθεση με κάθε μέσο που θεωρείται απαραίτητο στους οικονομικούς μηχανισμούς του καθεστώτος
Οργάνωση και Ανάπτυξη των μαχητικών δομών του κινήματος
Έμπρακτη αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων
Αγώνας συνεχής μέχρι τη Νίκη

ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ-ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

Ομάδα Προλεταριακής Επίθεσης

Υ.Γ.: Αλληλεγγύη στους απεργούς πείνας Η. Κωστάρη και Ν. Ρωμανό που αγωνίζονται για τα αυτονότητα, για ανάσες ζωής από τα κάτεργα της αστικής δημοκρατίας.



Πορεία και παρέμβαση αλληλεγγύης-ενημέρωσης έγινε στις περιοχές Ψυρρή και Γκάζι το Σαββατόβραδο 22 Νοεμβρίου



Μια παράδοξη καπιταλιστική (ερωτική) ιστορία (γιατί έτσι αγαπάει το κράτος)

Πρώτα σε βασανίζουν και φυλακίζουν

για να σε τιμωρήσουν και να παραδειγματίσουν τους νεώτερους τι πρόκειται να συμβεί αν τολμήσουν να ξεφύγουν απ τον “ενάρετο δρόμο”... επιπλέον σου φορτώνουν τσουβάλι κατηγορίες μην τυχόν και δεν καταδικαστείς.

Έπειτα σου προσφέρουν το δικαίωμα να σπουδάσεις

Για να αποδείξουν ότι στο “δημοκρατικό πολιτισμό” που ζούμε ακόμα και οι φυλακισμένοι αντιφρονούντες(!) έχουν δικαίωμα στη μόρφωση. Βεβαίως!

Μετά σου δίνουν βραβείο για την εισαγωγή σου στις σπουδές

Με δύο λόγια μπορεί να σε φυλακίσουμε για χρόνια αλλά τουλάχιστον σου δίνουμε βραβεία για τις προσπάθειες σου.

Και τέλος δεν σου δίνουν τις άδειες που δικαιούσαι για να σπουδάσεις !

Ξεκαθαρίζοντας ότι κανείς που έχει αντιδράσει δεν θα συγχωρεθεί . Καμία που δεν θα συνθηκολογήσει και δεν υπακούσει δεν γίνεται να αθωωθεί. Ξεκαθαρίζοντας ότι όσο φιλάνθρωπο προσωπείο και να αποκτά ανά περιόδους το κράτος , ποτέ δεν θα σταματήσει να εκδικείται αυτούς που αγωνίστηκαν εναντίον του .

Με δύο λόγια όλοι πρέπει να μάθουν και να υπακούσουν:

Καμιά προσπάθεια για αγώνα προς την ελευθερία δεν θα γίνει ανεκτή.

Κανένας και καμία που διεκδικεί το δικαίωμα στη ζωή και όχι απλά στην επιβίωση δεν θα θεωρείται αθώος.

Από την άλλη εμείς, όταν λέμε ότι θέλουμε ένα πανεπιστήμιο για όλους και χωρίς αποκλεισμούς, ζωντανό, ανοιχτό κι ελεύθερο σε κάθε κομμάτι της κοινωνίας που θέλει να συλλογικοποιηθεί και να δράσει μέσα σε αυτό..

ΤΟ ΕΝΝΟΟΥΜΕ

Στο δικό μας πανεπιστήμιο χωράνε και οι αντιφρονούντες, η μετανάστρια, ο άνεργος, οι αμόρφωτοι , οι queer, οι καθαρίστριες, οι άστεγοι και γενικότερα όλοι κατατρεγμένοι και οι καταπιεσμένοι.

Δεν χωράνε όμως αποκλεισμοί.

Υπάρχουν όμως κάποιοι που επιδιώκουν αυτούς τους αποκλεισμούς.

Αυτοί σίγουρα δεν θέλουμε να είναι ανάμεσα μας.

Μπάτσοι , φασίστες, security, πρυτάνεις- δικτάτορες, καθηγητές-χωροφύλακες και επιχειρηματίες “της ανάπτυξης”, αυτοί είναι που δεν χωράνε στις σχολές μας.

Έστω για λίγες ανάσες ελευθερίας λοιπόν...

ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΑΝ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΙΣ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ στο Ν.ΡΩΜΑΝΟ,στον Η.ΚΩΣΤΑΡΗ και στον Γ.ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ(απεργία σε ένδειξη συμπαράστασης)

σε απεργία πείνας από 10/11, 28/10 και 17/11

ΑΜΕΣΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΑΔΕΙΩΝ

23/11

Συντονιστικό κατάληψης σχολής κινηματογράφου

Απεργία Πείνας: Εικοστή έκτη (Δέκατη ένατη) του Ηρακλή Κωστάρη, Δέκατη τρίτη του Νίκου Ρωμανού, Έκτη του Γιάννη Μιχαηλίδη, Μερική Αναστολή στην Αμυγδαλέζα

ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΗΡΑΚΛΗ ΚΩΣΤΑΡΗ
Σε καγκελόφραχτο κελί 2x2 με δεκάδες αστυνομικούς της αντιτρομοκρατικής «νοσηλεύεται» στον Ευαγγελισμό ο απεργός πείνας Ηρακλής Κωστάρης. Όλο το προηγούμενο βράδυ αγνοείτο και κάποια στιγμή εντοπίστηκε από την οικογένειά του στο Αττικό νοσοκομείο, όπου προσπάθησαν –παρά τη θέλησή του- να του χορηγήσουν ορό. Μετά από διαμαρτυρίες -και πάλι εν κρυπτώ- μεταφέρθηκε στον Ευαγγελισμό.

Ο Η. Κωστάρης φοβούμενος το ενδεχόμενο της υποχρεωτικής σίτισης και έχοντας απηυδήσει με την μεγάλη αστυνομική φρουρά, η οποία απαγορεύει και στη σύζυγό του ακόμα να τον δει, ζητά, με δική του ευθύνη, να επιστρέψει στο νοσοκομείο του Κορυδαλλού.

Ο Η. Κωστάρης βρίσκεται στην 19η μέρα απεργίας πείνας [ξεκίνησε από τις 29 Οκτωβρίου με πλήρη αποχή από το φαγητό από τις 4 Νοεμβρίου]. Οι γιατροί που τον εξέτασαν χτες διαπίστωσαν ότι η συνολική κατάσταση του απεργού πείνας κρίνεται ανησυχητική και συνέστησαν τη μεταφορά του σε νοσοκομείο. Ωστόσο, οι συνθήκες μεταφοράς και κράτησής του στο νοσοκομείο, κάθε άλλο παρά σε νοσηλεία παραπέμπουν.

Απαιτούμε να αποσυρθούν οι ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις και να επιτρέψουν στους γιατρούς να περιθάλψουν απρόσκοπτα τον απεργό πείνας. Διαφορετικά ας του επιτρέψουν να επιστρέψει στο νοσοκομείο του Κορυδαλλού θέτοντας σε ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο την υγεία του, αλλά τουλάχιστον εξασφαλίζοντας την ψυχική του ηρεμία.

Απαιτούμε την άμεση ικανοποίηση του αυτονόητου δικαιώματος των απεργών πείνας Ηρακλή Κωστάρη και Νίκου Ρομανού στο να σπουδάσουν στη σχολή τους. Να δοθούν τώρα εκπαιδευτικές άδειες στους απεργούς πείνας. Η αδιαφορία του υπουργείου Δικαιοσύνης σημαίνει συνευθύνη του για ότι συμβεί στους απεργούς πείνας.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ


Πρέβεζα

Σε πενθήμερη αναστολή της απεργίας πείνας προχωρούν οι κρατούμενοι στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας μετά από συνάντηση μεταναστών με αντιπροσωπεία της ΕΛΑΣ, σύμφωνα με την Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή (ΚΕΕΡΦΑ).

Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της η ΚΕΕΡΦΑ, αξιωματικοί της υποδιεύθυνσης Αλλοδαπών επισκέφτηκαν χθες μετανάστες του στρατοπέδου συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας.

Οι κρατούμενοι δήλωσαν ότι είναι απόλυτα αντίθετοι με την δεκαοκτάμηνη κράτηση των προσφύγων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Σύμφωνα με την Κίνηση, η αντιπροσωπεία της ΕΛΑΣ υποσχέθηκε:

Θα αφεθούν ελεύθεροι εντός πέντε ημερών όλοι οι κρατούμενοι που έχουν ξεπεράσει τους δεκαοκτώ μήνες κράτησης.
Κάθε άρρωστος θα έχει ιατρική φροντίδα σε 24ωρη βάση.
Θα υπάρχει η δυνατότητα χρήσης κινητών τηλεφώνων χωρίς απαγορεύσεις.
Θα σταματήσει αμέσως η βίαιη και ρατσιστική συμπεριφορά αστυνομικών φυλάκων.

Μετά τη συνάντηση αρκετοί κρατούμενοι σταμάτησαν την απεργία πείνας για πέντε μέρες, κάποιοι ωστόσο συνεχίζουν, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν εμπιστεύονται τις υποσχέσεις αν δεν δούνε πράξεις.

«Ο αγώνας των μεταναστών της Αμυγδαλέζας έδειξε ότι έχουν δίκιο στις καταγγελίες τους», σχολιάζει η ΚΕΕΡΦΑ.

«Παραμένει η απόδοση ευθυνών και δικαιοσύνης για τον άδικο χαμό του Μοχάμεντ Ασφάκ που πυροδότησε αυτό το κύμα διαμαρτυρίας. Η ΚΕΕΡΦΑ και η Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδος έχει δεχτεί προτάσεις από διεθνείς οργανώσεις για συνεργασία με αυτό τον στόχο.

Διεκδικούμε να τιμωρηθούν οι ένοχοι για τον άδικο χαμό του Μοχάμεντ Ασφάκ, να τιμωρηθούν όσοι προχώρησαν σε βίαιες και ρατσιστικές επιθέσεις κατά των μεταναστών κρατουμένων.

Πάνω από όλα διεκδικούμε να κλείσουν οριστικά τα ρατσιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και να νομιμοποιηθούν όλοι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες», καταλήγει η ανακοίνωση.


ΤΕΙ Θεσαλλονίκης

Από το Indymedia:

Σήμερα 21/11 στις 10:30 πραγματοποιήθηκε παρέμβαση σε 3 ραδιοσταθμούς της πόλης ως ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης στον σύντροφο απεργό πείνας Ν.Ρωμανό.Διαβάστηκε το κείμενο του και έγινε αναφορά και στους άλλους δύο απεργούς πείνας Η.Κωστάρη και Γ.Μιχαηλίδη.

ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ-ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ


graffiti

ΑΚ Αθήνας
Δημοσιεύτηκε στις 20 Νοεμβρίου 2014

Άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων των απεργών πείνας Η.Κωστάρη και Ν.Ρωμανού

Ο Ηρακλής Κωστάρης βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 28/​10 διεκδικώντας την επαναχορήγηση των εκπαιδευτικών αδειών που επί σειρά ετών έπαιρνε και διεκόπησαν για “λόγους επικινδυνότητας”. Καμία απάντηση δεν δίνεται στις πολλαπλές αιτήσεις του επι 12 χρόνια κρατούμενου, καμία εξήγηση, ενώ δεν εκκρεμεί και κανένα πειθαρχικό παράπτωμα σε βάρος του.
Αντίθετα, μετά και την παραβίαση της άδειας από τον Χρ. Ξηρό, ο Κωστάρης μεταφέρθηκε εκδικητικά στην υπόγεια ειδική πτέρυγα των γυναικείων φυλακών, δηλαδή ξανά σε απομόνωση, του αρνούνται εργασία και άδεια, κινδυνεύει να χάσει δεύτερο εξάμηνο στο ΤΕΙ που σπουδάζει και, βέβαια, απειλείται η ίδια του η ζωή.

Αντιμέτωπος με την κρατική αυθαιρεσία είναι και ο Νίκος Ρωμανός, στον οποίο επετράπη η συμμετοχή του στις πανελλαδικές εξετάσεις αλλά δεν του δόθηκε η προβλεπόμενη από τη κείμενη νομοθεσία άδεια — κατά συνέπεια του “απαγορεύεται” αδικαιολόγητα η διεξαγωγή των σπουδών που δικαιούται. Ο Ν.Ρωμανός ξεκίνησε απεργία πείνας στις 10/​11 διεκδικώντας τα αυτονόητα και η κατάσταση της υγείας του έχει μπει σε κίνδυνο ως ένα ύστατο ανάχωμα στον επερχόμενο εντατικοποιημένο “σωφρονισμό” που επιφυλάσσει το Κράτος στους πολιτικούς κρατούμενους.

Και οι δύο φυλακισμένοι βρίσκονται σε αγώνα ενάντια στη συνθήκη που αποπειράται να επιβάλλει το Κράτος εντός των φυλακών. Ο διαχωρισμός, η όλως εξαιρετική μεταχείριση των πολιτικών κρατουμένων, η παραβίαση στοιχειωδών δικαιωμάτων έχει ήδη αρχίσει, ενώ η λειτουργία των φυλακών τύπου Γ’ επίκειται.
Στο νομοσχέδιο για τις φυλακές υψίστης ασφαλείας εμπεδώνεται και υιοθετείται το Ποινικό Δίκαιο του Εχθρού — οι αντιστάσεις στην Εξουσία και οι αμφισβητίες της καθορίζουν το στόχαστρο της εξειδικευμένης αυτής μορφής απονομής “δικαιοσύνης”, όπου ο άνθρωπος υποβιβάζεται σε ον νομικά αταξινόμητο χωρίς καμία προστασία και εγγύηση, σε γυμνή ζωή.

Απέναντι σε αυτούς τους σχεδιασμούς οφείλουμε να προτάξουμε τη μηδενική ανοχή της αξιοπρέπειας: το ανταγωνιστικό κοινωνικό κίνημα μπορεί και πρέπει να θέσει κόκκινες γραμμές στον αναδυόμενο κρατικό ολοκληρωτισμό.

Ο θεσμός των εκπαιδευτικών αδειών είναι μια κατάκτηση-​ανάχωμα στο σκοπό της φυλακής να μετατρέψει ένα ενεργό πολιτικό υποκείμενο σε άβουλη αποθηκευμένη μονάδα και θα πρέπει να την υπερασπιστούμε με κάθε ευκαιρία και κάθε κόστος. Ο αγώνας αυτός αναγκαστικά συμβαδίζει με τον αγώνα ενάντια στις φυλακές τύπου Γ’ και την προσπάθεια «εξουδετέρωσης» των 45+ πολιτικών κρατουμένων των ελληνικών φυλακών.

Στεκόμαστε δίπλα σε όσους αρνούνται την επιβολή ενός απολυταρχικού κράτους εκτάκτου ανάγκης.

Αλληλεγγύη στους απεργούς πείνας Ηρακλή Κωστάρη και Νίκο Ρωμανό που διεκδικούν το δικαίωμα στις εκπαιδευτικές άδειες.

ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΑΘΗΝΑΣ

Απεργία Πείνας: Εικοστή Πέμπτη Μέρα του Ηρακλή Κωστάρη, Δωδέκατη του Νίκου Ρωμανού, Πέμπτη του Γιάννη Μιχαηλίδη

Ο ΗΡΑΚΛΗΣ ΚΩΣΤΑΡΗΣ ΣΤΟ ΘΡΙΑΣΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ

Από το Indymedia:


Ιωάννινα

ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΝΙΚΟ ΡΟΜΑΝΟ

ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ/ΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΟ ΕΝΧΕΙΡΗΜΑ
actforfree.nostate.net ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΤΗΚΕ ΤΗΛΕΦΟΝΙΚΩΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΝΙΚΟ ΡΟΜΑΝΟ
ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ - ΣΗΖΗΤΗΣΗ ΠΟΥ ΕΓΗΝΕ ΣΤΙΣ 19/11/14 ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Καλησπερα σας, ειμαστε το αναρχικο μεταφραστικο εγχειρημα Act for Freedom Now. Πρωτα από όλα χαιρετιζουμε θερμα ολους τους συντροφους που βρισκονται αποψε εδώ, καθως και τον συντροφο Νικο Ρωμανο. Συντροφικους χαιρετισμους από τη γκριζα μητροπολη του κοσμου.

Εδώ και 8/9 μερες ο φυλακισμενος αναρχικος Ν.Ρ. εχει ξεκινησει απεργια πεινας διεκδικωντας ημερησιες εκπαιδευτικες αδειες από τη φυλακη που βρισκεται. Από τις 17/11/14 συμμετεχει και ο συντροφος Γιαννης Μιχαηλιδης στην απεργια δειχνοντας εμπρακτα την αλλεληγγυη του στον συντροφο του.

Ο αγωνας τους είναι και αγωνας ολων μας.

Σε ότι αποφασισουν ειμαστε διπλα τους όπως ειμαστε απτην αρχη. Οι συντροφοι από τη πρωτη στιγμη της αιχμαλωσιας τους εχουν σταθει με αξιοπρεπεια και παθος, κρατωντας τα αναρχικα χαρακτηριστικα μεσα στο βουρκο των δοκιμασιων που τους επιφυλασσε ο κρατικος μηχανισμος.Εμεις από μερια μας, οπου και αν βρισκομαστε οφειλουμε να δειξουμε την αλληλεγγυη μας με οποιο μεσο μπορουμε.

Οι αποστασεις και τα χιλιομετρα δεν εχουν σημασια όταν μιλαμε για αλληλεγγυη.

Kάθε μεταφρασμενη λεξη, παραγραφος και σελιδα εκδηλωνει τη λυσσα και επιθυμια μας να δωσουμε μια δυνατη φλογισμενη αγκαλια στους αιχμαλωτους συντροφους στα κολαστηρια του κρατους’
Γιαυτο, ως Α.F.F.N. καλουμε, ξεκινωντας από σημερα, σε ΑΜΕΣΗ ΔΙΕΘΝΗ ΕΠΑΝΑΣTAΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ στους Ν.Ρ. και Γ.Μ. απεργοι πεινας από 10/11 και 17/11 αντιστοιχα. Δε θα αφησουμε κανεναν μονο του στα χερια του κρατους.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΠΙΘΕΣΗ

Act for freedom now.


Λευκωσία

ΑΝΑΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΗΣ

Ξημερωματα τεταρτης επισκεφθηκαμε τα γραφεια της τοπικής οργάνωσης νεας δημοκρατιας στους αμπελοκηπους -μεταξυ γαδα και ατ. αμπελοκηπων-ωστε να "ακουστει" σε ολη την περιοχη οτι ειμαστε αλληλεγγυοι με τους απεργους πεινας νικο ρωμανο και ηρακλη κωσταρη στο αιτημα τους για τις εκπαιδευτικες αδειες που δικαιουνται και δεν τους χορηγει το δικαστικο συμβουλιο της φυλακης κορυδαλλου και ενας δικαστικος υπαλληλισκος που ακουει στο ονομα νικοπουλος.
την αλληλεγγυη μας και στον απεργο πεινας γιαννη μιχαηλιδη (που πραγματοποιει απεργια πεινας σε ενδειξη αλληλεγγυης στους 2 απεργους πεινας)καθως και σε ολους τους αναρχικους πολιτικους αντιπαλους του καθεστωτος που βρισκονται φυλακισμενοι.
...και οπως λετε και εσεις... Δυναμη!


Αγρίνιο

Απεργία Πείνας: Εικοστή Τέταρτη Μέρα του Ηρακλή Κωστάρη, Ενδέκατη του Νίκου Ρωμανού, Τέταρτη του Γιάννη Μιχαηλίδη

Από το Indymedia:
Στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχε ο σύντροφος χθες το απόγευμα (19/11) με την συνέλευση αλληλεγγύης είπε μεταξύ άλλων ότι χθες το πρωί τον κάλεσε το συμβούλιο των φυλακών και του ανακοίνωσε πως απορρίπτεται εκ νέου το αίτημά του (Νικόπουλος το όνομα του πλέον "αρμόδιου" αφού αρχικά είχε δηλώσει αναρμόδιος να αποφασίσει αλλά...άλλαξε γνώμη).
Η απόφαση αυτή θα καθαρογραφεί τυπικά τη Δευτέρα και κατόπιν θα δει ο σύντροφος πώς θα προχωρήσει και νομικά, αφού συνεχίζει την απεργία πείνας απτόητος.
Η υγεία του είναι καταβεβλημένη αλλά η ψυχολογία του είναι σε πολύ καλή κατάσταση, όπως είπε.
Του πρότειναν -κάτι που έχει γίνει και στο παρελθόν σε αντίστοιχες περιπτώσεις- να έρχονται καθηγητές στη φυλακή και φυσικά αρνήθηκε αφού το θέμα δεν είναι το "πώς θα φοιτήσει" (ακόμα κι έτσι, τι θα γινόταν λ.χ. με τα εργαστήρια;) αλλά το ανάχωμα που στήνει ο σύνροφος με το σώμα του -όπως και άλλοι- στα σχέδια καταστολής.
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ

Από το Διαδίκτυο:
Τηλεφωνική Συνέντευξη του Ηρακλή Κωστάρη στο Κόκκινο.

Προγραμματισμένη συνέντευξη τύπου παραχώρησε η Πρωτοβουλία Συγγενών Κρατουμένων το μεσημέρι στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών για το θέμα της προσφυγής που έχει κάνει στο Συμβούλιο της Επικρατείας ενάντια στην υπουργική απόφαση που ορίζει τον Δομοκό ως φυλακή Γάμα τύπου. Έγινε ενημέρωση και για την απεργία πείνας.
ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ Ο ΝΟΜΟΣ(ΒΟΥΛΗ)
Πώς καλύφθηκε το θέμα από:
Hit&Run,
Capital.gr,
TVKOSMOS,
BHMA,
in.gr,
247,
Ertopen.



Απεργία πείνας από τον αναρχικό Νίκο Ρωμανό

Την περασμένη άνοιξη ο Νίκος Ρωμανός που βρίσκεται στη φυλακή για απαλλοτρίωση τράπεζας στο Βελβεντό Κοζάνης έδωσε πανελλήνιες εξετάσεις μέσα στη φυλακή και πέρασε σε μια πανεπιστημιακή σχολή στην Αθήνα. Με βάση τους ισχύοντες νόμους τους από τον Σεπτέμβρη δικαιούται να παίρνει εκπαιδευτικές άδειες από τη φυλακή για να παρακολουθεί το πρόγραμμα της σχολής.

Στις 10 Νοεμβρίου λοιπόν ο Νίκος Ρωμανός ξεκίνησε απεργία πείνας με σκοπό να αναγκάσει το συμβούλιο της φυλακής να του δώσει τις άδειες που δικαιούται.Σε συνθήκες εγκλεισμού οι αγωνιστές επιλέγουν ως ένα μέσο αγώνα την απεργία πείνας,χρησιμοποιούν δηλαδή ως έσχατο μέσο το κορμί τους για να ικανοποιηθούν τα αιτήματα τους.

Σε αυτό το σημείο πρέπει να ξεκαθαριστεί πως ο σύντροφος δεν υπερασπίζεται τη νομιμότητα των νόμων αλλά τους χρησιμοποιεί ως εργαλείο πολιτικού εκβιασμού ώστε να κερδίσει ανάσες ελευθερίας από την ισοπεδωτική συνθήκη του εγκλεισμού.

Το κράτος ενώ ευαγγελίζεται από και προς όλους την τήρηση των νόμων στο όνομα της δημοκρατίας βλέπουμε καθώς στηρίζεται στο δόγμα της τάξης και της ασφάλειας να κόβει και να ράβει νόμους ή ακόμη και να θεσπίζει νέους με σκοπό την εξόντωση των πολιτικών του αντιπάλων. Ενώ ισχυρίζεται πως δεν τους αναγνωρίζει έχει θεσπίσει γι αυτούς ένα ειδικό καθεστώς εξαίρεσης. Πρόσφατα μερικά παραδείγματα είναι οι εκδικητικές μεταγωγές πολιτικών κρατουμένων με σκοπό την απομόνωση τους από άλλους πολιτικούς κρατούμενους (Νίκος Μαζιώτης,Αντώνης Σταμπούλος), η αόριστη παράταση διαρκούς προφυλάκισης (αυτή η στρατηγική ξεκίνησε εναντίον της οργάνωσης ΣΠΦ, Κώστας Σακκάς).Επίσης τρανταχτό παράδειγμα εξαίρεσης και εκδίκησης από μεριά του κράτους είναι οι απορρίψεις σε αίτηματα για κατ'οίκον νοσηλεία (όπως του Σάββα Ξηρού, μέλους της 17Ν, που είναι ανάπηρος κατά 85%) όπως και τα χειρουργία που υπόκεινται πολιτικοί κρατούμενοι παρουσία εκαμιτών (Νίκος Μαζιώτης,Σίμος Σεϊσίδης).Όπως επίσης και η αναστολή εκπαιδευτικών αδειών του Ηρακλή Κωστάρη,ο οποίος βρίσκεται σε απεργία πείνας από 28/10.Αυτο το καθεστως εξαίρεσης ισχύει βέβαια και για μη φυλακισμένους αγωνιστές όπως στην περίπτωση της Στέλλας Αντωνίου και του Πολύκαρπου Γεωργιάδη που συλλαμβάνονται για δήθεν παραβιάσεις περιοριστικών όρων προσπαθώντας να τους επιβάλλουν στην ουσία έναν ιδιότυπο κατ'οίκον περιορισμό.

Υπεύθυνοι για την υγεία και τη ζωή του Νίκου Ρωμανού είναι οι Ευτύχης Νικόπουλος ειδικός εφέτης ανακριτής,Νικόλαος Ποιμενίδης εισαγγελέας,Χαραλαμπία Κουτσομιχάλη διευθύντρια φυλακών Κορυδαλλού όπως επίσης και η κοινωνική λειτουργός της φυλακής. Να γίνει σαφές ότι δεν βαυκαλιζόμαστε,στη θέση τους θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε επιλέγει να υπηρετεί το κράτος,το κεφάλαιο και τους θεσμους του όμως θεωρούμε ότι πρέπει να βρεθούν προ των ευθυνών τους.

Η αλληλεγγύη ειναι μια σχέση αμφίδρομη.Από κάθε μάχη που δίνεται εντός των τοιχών εμείς αντλούμε δύναμη και τον στηρίζουμε ώστε να διαχυθεί έξω από τα κάγκελα των φυλακών και απο τις δράσεις μας οι έγκλειστοι αγωνιστές παίρνουν δύναμη για να συνεχίσουν τον αγώνα τους.

Αλληλεγγύη σε όλους τους φυλακισμένους αγωνιστές

Αλληλεγγύη στον απεργό πείνας Νίκο Ρωμανό



Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών Ιωαννίνων Ενάντια Στις Φυλακές




Κείμενο αλληλεγγύης για τους απεργούς πείνας Η. Κωστάρη και Ν. Ρωμανό (ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΠΜΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑΣ ΕΚΠΑ)

«Κάποιος πρέπει να γράψει ένα ποίημα για τα βάσανα των απεργών πείνας. Θα θελα να το γράψω εγώ, αλλά πώς να το τελειώσω;» (Bobby Sands) [1].

Δύο πολιτικοί κρατούμενοι, [2] ο Ηρακλής Κωστάρης [3] και ο αναρχικός Νίκος Ρωμανός [4], ξεκίνησαν απεργία πείνας (από 29 Οκτώβρη και από 10 Νοέμβρη αντίστοιχα). Καταφεύγοντας σε αυτή την έσχατη μορφή διαμαρτυρίας, υποθηκεύοντας δηλαδή τη ζωή και την υγεία τους, διεκδικούν το δικαίωμα των εκπαιδευτικών αδειών που παράλογα και παράτυπα τους έχουν αφαιρεθεί.

Ο Ηρακλής Κωστάρης, στο παρακάτω απόσπασμα από την επιστολή που δημοσίευσε εξηγεί τους λόγους για τους οποίους προχωρά σε απεργία πείνας.

«Το καλοκαίρι του 2002 δήλωσα πολιτικός κρατούμενος και αιχμάλωτος των κρατικών μηχανισμών καταστολής. Καταδικάστηκα βαρύτατα σε δύο δίκες-παρωδία όπου κυριάρχησε ο έλεγχος και η κρατική καθοδήγηση. Παρά την αγανάκτηση που ένιωθα και την ανθρώπινη πικρία για τη δικαστική μου αντιμετώπιση, προσπάθησα όλα αυτά τα χρόνια στα πλαίσια του σωφρονιστικού κώδικα να εκτίσω την ποινή μου. Στα πλαίσια αυτά κέρδισα τα δικαιώματα και τα ευεργετήματα που προβλέπονται και μου αναλογούν.

Από τον Οκτώβριο του 2010 έχω πάρει 20 τακτικές άδειες, στις οποίες τήρησα όλους τους όρους χωρίς να υπάρξει κάποιο πρόβλημα. Τον Μάιο του 2011 με άδεια του συμβουλίου των φυλακών έδωσα πανελλήνιες εξετάσεις και πέρασα στα ΤΕΙ Πειραιά. Τον Ιούλιο του 2011 μετατάχθηκα στην ανοιχτού τύπου φυλακή ΚΑΥΦ. Από τον Σεπτέμβριο του 2011 για 2,5 χρόνια έπαιρνα καθημερινά εκπαιδευτικές άδειες και παρακολουθούσα τα μαθήματα στη Σχολή Ηλεκτρονικών, τηρώντας επίσης όλους τους όρους.

Έχοντας εκτίσει το μεγαλύτερο μέρος της ποινής μου είχα σαν στόχο την ομαλή πορεία για την αποφυλάκιση και τη μελλοντική κοινωνική επανένταξη.

Ξαφνικά από τον Ιανουάριο του 2014 έως σήμερα αντιμετωπίζω από το υπουργείο Δικαιοσύνης και τη Διεύθυνση των φυλακών μια διακριτική, δυσμενή και κατά κάποιο τρόπο τιμωρητική μεταχείριση, χωρίς να έχω δώσει αφορμή ή να έχω κάποιο πειθαρχικό ή άλλο παράπτωμα που να δικαιολογεί έστω και στο ελάχιστο αυτή την αντιμετώπιση. Χωρίς δική μου υπαιτιότητα, δίχως λόγο μετατάχθηκα από την ΚΑΥΦ στα υπόγεια κελιά του ΠΓΚΦ.

Εδώ και δέκα μήνες έχω καταθέσει σειρά αιτήσεων για τακτική άδεια και δεν έχω λάβει ακόμη μια απάντηση από το συμβούλιο της φυλακής.

Από τον Φεβρουάριο έως τον Ιούνιο είχα καταθέσει πάρα πολλές αιτήσεις για εκπαιδευτικές άδειες να παρακολουθήσω τα μαθήματα στα ΤΕΙ και πάλι δεν πήρα καμία απάντηση με συνέπεια να χάσω το εξάμηνο».

Και κλείνει

Σ’ αυτή την εκδικητική στάση δεν μπορώ να μείνω απαθής.

Επειδή εξακολουθώ να τηρώ όλες τις προϋποθέσεις των νόμων για τις άδειες, όπως γινόταν και τα προηγούμενα 4 χρόνια που πήρα 20 τακτικές και πάνω από 200 εκπαιδευτικές άδειες.

Επειδή ακόμα και με τον νέο νόμο “Αθανασίου” δικαιούμαι τις άδειες, αφού έχω πάρει για 2,5 χρόνια καθημερινά εκπαιδευτικές άδειες και όχι μόνο τρεις που προβλέπει ο νόμος αυτός, και αφού τήρησα όλους τους όρους, δεν δημιούργησα κανένα πρόβλημα, δεν συντρέχουν λόγοι επικινδυνότητας και με το πνεύμα και με το γράμμα του νόμου.

Επειδή ζητώ το δικαίωμα πρόσβασης στην εκπαίδευση.

Επειδή σταματάει βιαίως και χωρίς αιτία η προσπάθεια που κάνω όλα αυτά τα χρόνια για την ομαλή κοινωνική επανένταξή μου και μη έχοντας άλλο τρόπο να αντιμετωπίσω αυτή τη διακριτική μεταχείριση και ως ύστατο μέσο να ακουστώ και να ξανακερδίσω όσα νόμιμα μου αναλογούν έχω ξεκινήσει απεργία πείνας». [5]

Και ο Νίκος Ρωμανός αντίστοιχα στην επιστολή του με τίτλο Ασφυξία «για μια ανάσα ελευθερίας», αναφέρει:

«Την περασμένη άνοιξη έδωσα πανελλήνιες εξετάσεις μέσα από τη φυλακή και πέρασα σε μια πανεπιστημιακή σχολή στην Αθήνα. Με βάση τους δικούς τους νόμους, λοιπόν, από τον Σεπτέμβρη δικαιούμαι να αρχίσω να παίρνω εκπαιδευτικές άδειες από τη φυλακή για να παρακολουθώ το πρόγραμμα της σχολής.

Όπως είναι λογικό, οι αιτήσεις που έχω κάνει έχουν καταλήξει στα αζήτητα, γεγονός που με οδηγεί να διεκδικήσω αυτό το αίτημα με οδόφραγμα το σώμα μου.

Σε αυτό το σημείο είναι απαραίτητο να ξεκαθαρίσω το πολιτικό μου σκεπτικό ώστε να μπει ένα πλαίσιο γύρω από την επιλογή που πραγματοποιώ.

Οι νόμοι, εκτός από εργαλεία ελέγχου και καταστολής, αποτελούν ταυτόχρονα και μια διατήρηση ισορροπιών ή αλλιώς αυτό που επιγραμματικά ονομάζουμε κοινωνικά συμβόλαια, αντανακλούν κοινωνικοπολιτικούς συσχετισμούς και διαμορφώνουν τμηματικά ορισμένες θέσεις διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου.

Γι’ αυτό και η επιλογή που κάνω θέλω να είναι όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρη: δεν υπερασπίζομαι τη νομιμότητά τους· αντίθετα, απευθύνω έναν πολιτικό εκβιασμό ώστε να κερδίσω ανάσες ελευθερίας από την ισοπεδωτική συνθήκη του εγκλεισμού.

Σε αυτό το σημείο ανοίγει ένα ζήτημα που αφορά τις διεκδικήσεις μας σε καθεστώς αιχμαλωσίας. Είναι δεδομένο πως αντιφάσεις πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν σε τέτοιες συνθήκες. Εμείς, για παράδειγμα, συμμετείχαμε στη μαζική απεργία πείνας των κρατουμένων ενάντια στο νέο νομοσχέδιο ενώ είμαστε φανατικοί εχθροί όλων των νόμων· αντίστοιχα πολλοί σύντροφοι έχουν διαπραγματευτεί με οδόφραγμα το σώμα τους τους όρους του εγκλεισμού τους («παράνομες» προφυλακίσεις, άρνηση σωματικού ελέγχου, παραμονή σε μία φυλακή), και πολύ καλά έκαναν.

Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι, από τη συνθήκη που βρισκόμαστε, πολλές φορές είμαστε αναγκασμένοι να μπούμε σε ένα στρατηγικό πόλεμο θέσεων που είναι αναγκαίο κακό εδώ που βρισκόμαστε.

Και κλείνει το απόσπασμα της επιστολής.

Με αυτή μου την επιλογή, τα πολιτικά χαρακτηριστικά της οποίας συγκεκριμενοποιούνται στον ίδιο τον τίτλο του κειμένου, δίνεται η δυνατότητα να ανοίξει ένα μέτωπο αγώνα σε μια χρονική συγκυρία ιδιαίτερα κρίσιμη για όλους μας». [6]

Από τις Αγγλίδες σουφραζέτες, στους φυλακισμένους κομμουνιστές και κομμουνίστριες της δεκαετίας του 30 [7] του μεσοπολέμου [8] και του ΔΣΕ [9]. Απ’ τους Ιρλανδούς και Βάσκους μαχητές και μαχήτριες του ΙRA, του ΙΝLA και της ΕΤΑ, στους πολιτικούς κρατούμενους και κρατούμενες του αλγερινού FLN, της απεργίας πείνας των έγκλειστων μελών της RAF [10] που οδήγησε στο θάνατο τους Χόλγκερ Μαινς και Ζίγκουρτ Ντέμπους, τους έγκλειστους στο Γκουαντάναμο, τους παλαιστίνιους κρατούμενους στις ισραηλινές φυλακές κι από κει στα κελιά τύπου F της Τουρκίας [11] που υπολογίζεται ότι έχουν ξεψυχήσει συνολικά 122 απεργοί πείνας. Η απεργία πείνας είναι κάτι παραπάνω από [12] «κοινωνικό φαινόμενο ή θέαμα μιας αυτοκτονίας σε αργή κίνηση όπως την είχε αποκαλέσει ο Σερζ Ζιλί ” [13], είναι κραυγή αξιοπρέπειας στην παρατεταμένη σιωπή της εμπέδωσης του σοκ» [14]

Και απ’ τα «σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης» για μετανάστες-τριες και πρόσφυγες που φυλακίζονται επειδή έκαναν το λάθος να αναζητήσουν μια καλύτερη ζωή μακριά από τις εστίες πολέμου και την φτώχεια, [15] στις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των οροθετικών και των βαριά ασθενών στο κολαστήριο του Άγιου Παύλου οι οποίοι στερούνται ακόμα και της βασικής ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Απ’ τις στάσεις των κρατουμένων στις φυλακές μέχρι την απεργία πείνας 4500 κρατουμένων ενάντια στις «φυλακές τύπου Γ[16]. Πολλοί έγκλειστοι-ες, αναγκάζονται να διεκδικήσουν με το μοναδικό «όπλο» που τους απομένει, την αξιοπρέπεια και την ελευθερία τους παλεύοντας για να ανατρέψουν την εξευτελιστική πραγματικότητα των βασανιστηρίων, των άθλιων συνθηκών διαβίωσης, της επ’ αόριστον φυλάκισης και της απόλυτης πολιτικής και κοινωνικής εξουδετέρωσης, βασισμένης σε μια εκδικητική λογική που καταπατά ακόμα και τα πιο στοιχειώδη δικαιώματα. Έτσι ξεσπούν μικρές και μεγάλες εστίες αντίστασης ενάντια στη ποινικοποίηση της φτώχειας, την αδικία και την ανισότητα που επιβάλλει ο φιλελεύθερος καπιταλισμός.

Ποια είναι τώρα η θέση μας ως δρώντα πολιτικά υποκείμενα απέναντι σε αυτή την φρονηματική επίθεση, η οποία ανάγκασε τα δύο αυτά μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας να προβούν σε απεργία πείνας;

Όλοι εμείς, οι φοιτητές-τριες, τα λεγόμενα «θρασίμια», που δεν έχουμε αγωγή από τις οικογένειες μας, επειδή θεωρούμε ότι η παιδεία πρέπει να έχει δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα και να είναι προσβάσιμη σε όλους-ες. Όλοι εμείς, οι «αιώνιοι-ες», που δυσκολευόμαστε να ερχόμαστε στα μαθήματα, γιατί είμαστε αναγκασμένοι-ες να δουλεύουμε για να ανταπεξέλθουμε στις καθημερινές οικονομικές μας υποχρεώσεις αλλά και που διαφωνούμε σε λογικές που δημιουργούν ένα πειθαρχημένο πανεπιστήμιο. Όλοι εμείς που αδυνατούμε να πληρώσουμε οποιαδήποτε τύπου δίδακτρα. Όλοι εμείς που στεκόμαστε αλληλέγγυοι-ες στους απολυμένους διοικητικούς-ες των πανεπιστημίων αλλά και σε κάθε εκμεταλλευόμενο-η. Όλοι εμείς, που αντιστεκόμαστε στην επιβολή του δόγματος «νόμος και τάξη», και δεν ανεχόμαστε κλειστές σχολές και εκβιασμούς από τα κοπρόσκυλα των Ματ. Όλοι εμείς, που κατανοούμε την πολιτική και κοινωνική σημασία του ασύλου, και αντιδρούμε στην παρουσία security και ένστολων μες στις σχολές. Όλοι εμείς που θέλουμε ένα πανεπιστήμιο, πλουραλιστικό, ανοικτό σε ετερόκλητες ιδέες που παράγουν γνώση και όχι ένα πανεπιστήμιο ταξικών και κοινωνικών διαχωρισμών, δέσμιο στις ανάγκες των αγορών. Όλοι εμείς, που δεν μένουμε απαθείς στις επιθέσεις του κεφαλαίου. Όλοι εμείς, με όλες μας τις αντιφάσεις, (πολιτικές, κοινωνικές, προσωπικές), τις πολιτικές μας διαφωνίες και τα αδιέξοδα μας, θεωρούμε τον ύστατο αγώνα των δύο συμφοιτητών μας απεργών πείνας και δικό μας αγώνα, και θα είμαστε στο πλευρό τους μέχρι την τελική τους δικαίωση.


[1] Ο Β. Sands ήταν μέλος του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού αλλά και εκλεγμένος βουλευτής στο Βρετανικό Κοινοβούλιο. Πέθανε στις 5 Μαΐου 1981, μετά από 66 μέρες απεργίας πείνας στην φυλακή Maze. Στην ίδια απεργία πέθαναν άλλοι εννέα σύντροφοι του αγωνιζόμενοι για την άρση του ειδικού καθεστώτος κράτησης των Ιρλανδών πολιτικών κρατουμένων.
[2] Αυτή την στιγμή στις ελληνικές φυλακές υπάρχουν πάνω από 50 πολιτικοί κρατούμενοι.
[3] Ο Ηρακλής Κωστάρης καταδικάστηκε για την δράση της οργάνωσης αντάρτικου πόλης, 17Ν, με σαθρό και κατασκευασμένο κατηγορητήριο, αρνούμενος τις κατηγορίες, σε 1 φορά ισόβια και 23 χρόνια.
[4] Ο Ν. Ρωμανός συνελήφθη μετά την απαλλοτρίωση τράπεζας στο Βελβεντό Κοζάνης, και καταδικάστηκε σε 15 έτη και 11 μήνες. Ήταν ένας από τους τέσσερις κρατούμενους των φυλακών Αυλώνα που πέτυχαν στις πανελλήνιες εξετάσεις. Συνεπής στις πολιτικές του ιδέες, αρνήθηκε να παραλάβει τον έπαινο και το χρηματικό έπαθλο των 500 ευρώ από τον υπουργό Δικαιοσύνης Χαράλαμπο Αθανασίου όταν επισκέφθηκε το συγκεκριμένο σωφρονιστικό κατάστημα, για να συγχαρεί τους επιτυχόντες. Ο ίδιος ο υπουργός που «επιβράβευσε» όσους κρατουμένους πέρασαν στις πανελλαδικές τώρα τους στερεί το δικαίωμα να φοιτήσουν.
[5] Όλη η επιστολή: http://www.efsyn.gr/arthro/giati-me-kostos-ti-zoi-toy
[6] Όλη η επιστολή: https://athens.indymedia.org/feature/10118/
[7] «Με αμηχανία αντιμετώπισε ο -άμαθος τότε- ελληνικός Τύπος την είδηση ότι οι κρατούμενες στις φυλακές Αβέρωφ κομμουνίστριες αποφάσισαν να ξεκινήσουν απεργία πείνας προκειμένου να καταγγείλουν την «τρομοκρατία που υφίσταντο στις φυλακές. Ήταν αρχές Νοεμβρίου του 1930 και ο συνδυασμός δύο εξαιρετικά ασυνήθιστων για την εποχή στοιχείων μπορεί να μας φωτίσει τους λόγους για τους οποίους οι δημοσιογράφοι της εποχής δεν ήξεραν πώς να χειριστούν την παράδοξη πληροφορία: από τη μια οι απεργίες πείνας δεν αποτελούσαν ακόμη γνωστό μέσο διαμαρτυρίας, από την άλλη οι απεργοί ήταν γυναίκες που διεκδικούσαν με τον τρόπο τους το καθεστώς του πολιτικού κρατουμένου σε μίαν εποχή που οι ομόφυλές τους δεν είχαν ακόμη κατακτήσει την ψήφο, το πιο στοιχειώδες δηλαδή δικαίωμα που απορρέει από την ιδιότητα του πολίτη». (http://www.iospress.gr/ios1996/ios19960114a.htm)
[8]Η ΕΑΜική αντίσταση οργάνωσε τις απεργίες πείνας των αναπήρων στα νοσοκομεία της Αθήνας.
[9] Το Μάη του ’48, 2000 κρατούμενοι των φυλακών Αβέρωφ ξεκινούν απεργία πείνας.
[10]Πληροφορίες για τα λευκά κελιά (http://www.rizospastis.gr/story.do?id=580627&publDate=17/12/2000)
[11] «Πρόκειται για φυλακές υψίστης ασφαλείας με απομονωμένα και ηχομονωμένα κελιά 10 τ.μ. για ένα άτομο και 25 τ.μ. για τρία. Τα κελιά δεν έχουν φυσικές συνθήκες αέρα και φωτός. Όλο το σύστημα – παροχή νερού, φωτισμός ακόμα και ο εξαερισμός – είναι στα χέρια της διεύθυνσης, που αποφασίζει πώς θα λειτουργήσει. Οι κρατούμενοι δεν βγαίνουν ούτε για φαγητό ενώ και η τουαλέτα βρίσκεται μέσα στο κελί. Σε επαφή με άλλους δεν έρχονται ποτέ, αφού κάθε κελί έχει πόρτα σε αυλή 59 τ.μ. για ένα και 103 τ.μ. για τρία άτομα. Οι αυλές περιβάλλονται από τοίχο ύψους οχτώ μέτρων, με αποτέλεσμα ο κρατούμενος να πρέπει να σηκώνει το κεφάλι για να δει ένα κομμάτι ουρανού, εφόσον του επιτραπεί η έξοδος. Δεν προβλέπεται κανένα είδος επαφής με την έξω ζωή. Απαγορεύεται το ραδιόφωνο, η τηλεόραση και τα βιβλία. Κανείς δεν μπορεί να ακούσει τον κρατούμενο παρά οι ανθρωποφύλακες από ειδικό μεγάφωνο, ενώ βιντεοκάμερες τον παρακολουθούν επί 24ώρου βάσεως. Ακόμα και το θεραπευτήριο είναι χωρισμένο σε κελιά. Ο κρατούμενος δεν επιτρέπεται να δει κανέναν άλλο από το διευθυντή, το γιατρό και τον ανθρωποφύλακα που θα τον φέρει. Το τούρκικο κράτος ονομάζει τις φυλακές αυτές «ξενοδοχεία πολυτελείας. Οι φυλακές τύπου F αποτελούν μετεξέλιξη των «λευκών κελιών» της Γερμανίας, όπου εξοντώθηκαν οι αγωνιστές της RAF. Ο συνδυασμός των «μαθημάτων» των «λευκών κελιών» και των επιστημονικών μελετών οδήγησε στο αποτρόπαιο αυτό, τελευταίας τεχνολογίας, κατασκεύασμα. Τα κελιά – φέρετρα είναι ταυτόσημα με την απομόνωση, η οποία εκμηδενίζει την εμπιστοσύνη και την αλληλεγγύη». Περισσότερα: (http://www.vrahokipos.net/old/against/f-type/f_type.htm
[12] http://stokokkino.gr/article/1136/Apergia-peinas
[13] «Ο Σερζ Ζιλί δημοσιογράφος της γαλλικής Λιμπερασιόν είπε κάποτε ότι «αν θέλαμε να κυριολεκτήσουμε, θα ορίζαμε την απεργία πείνας ως το θέαμα μιας αυτοκτονίας σε αργή κίνηση»,. «Εκεί που μια αυτοκτονία διαρκεί δευτερόλεπτα, η απεργία πείνας επεκτείνει την αυτοκτονία σε 40, 50, 60 ημέρες. Και τα μέσα ενδιαφέρονται για το γεγονός της αργής αυτής αυτοκτονίας μόνον από τη στιγμή που αρχίζει ο κίνδυνος του θανάτου. Όπως αποδείχθηκε στην περίπτωση των Ιρλανδών, τα μίντια μετέτρεψαν την υπόθεση σε καθημερινό ειδησεογραφικό σίριαλ μόνο από την εικοστή ημέρα, όταν οι γιατροί μπορούσαν πια να μιλήσουν για ανήκεστες βλάβες της υγείας των κρατουμένων». (http://www.iospress.gr/ios1996/ios19960114a.htm
[14] http://stokokkino.gr/article/1136/Apergia-peinas
[15] Μαζική απεργία πείνας ξεκίνησαν, ανήμερα της 17 Νοέμβρη οι κρατούμενοι μετανάστες στο στρατόπεδο κράτησης στην Αμυγδαλέζα. Αφορμή, στάθηκε η εγκληματική αδιαφορία των δεσμοφυλάκων που οδήγησε στο θάνατο έναν μετανάστη
[16] Πληροφορίες για τις φυλακές τύπου Γ (http://rednotebook.gr/2014/06/fylakes-typou-gama/)

http://sfpek.wordpress.com/2014/11/19/%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF-%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CE%B3%CE%B3%CF%8D%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%8D/