Το αποτέλεσμα είναι ξεκάθαρο και δεν χωράει πολλές ερμηνείες. Η Γαλλία ανήκει στον Σαρκοζί κι ο Σαρκοζί κυβερνάει την Γαλλία. Έπεισε, τελεία και παύλα.
Κι αμέσως σχεδόν ξεκίνησαν τα όργανα. Μ' αυτό το αποτέλεσμα ήταν απλώς αναμενόμενο.
Το χειρότερο όμως είναι άλλο. Κανείς δεν περιμένει από έναν Σαρκοζί που επιβραβεύθηκε πανηγυρικά να κάνει διάλογο για τα προβλήματα με αυτούς που μέχρι χτες αποκαλούσε "αλήτες". Ιδίως όταν με αυτό το κεντρικό επιχείρημα έπεισε και πήρε την εξουσία.
Τώρα θα τους πατάξει απλά, θα κάνει επίδειξη δύναμης. Με λυμένα χέρια και τις ευλογίες της Γαλλικής Πλειοψηφίας.
Η Γαλλία μπήκε ήδη σε έναν παράξενο δρόμο. Έναν δρόμο που οδηγεί σε μετωπική σύγκρουση όχι τους "περιθωριακούς" με τις δυνάμεις "διατήρησης" της Τάξης, αλλά ολόκληρα κομμάτια της Κοινωνίας μεταξύ τους.
Το επιπλέον πρόβλημα είναι πως το "εκλογικό προϊόν" Σαρκοζί δοκιμάστηκε, πατενταρίστηκε και αν αποδείξει την "λειτουργικότητά" του, θα προωθηθεί σιγά-σιγά και προς την υπόλοιπη Ευρώπη.
Στα διάσπαρτα σε όλη την Γαλλική επικράτεια καμμένα αυτοκίνητα, αλλά και συνολικά στις μορφές που θα πάρει - ή δεν θα πάρει - αυτή η αντιπαράθεση προς τον Μικρό Νικολά, παίζονται σήμερα τα "Προσεχώς" κάποιου μέλλοντος της Ευρώπης.
2 comments:
Δυστυχώς φίλτατε, όταν τα γκέτο της Γαλλίας θα βράζουν, θα ευθύνεται περισσότερο όλων η αποτυχία της Αριστεράς. Κρεμώντας κουδούνια δεν κάνεις αντιπολίτευση. Απο το όχι και τόσο λίγο που έχω ζήσει στη Γαλλία, πιστεύω ότι η ψήφος τους δεν είναι ψήφος εμπιστοσύνης υπέρ Δεξιάς αλλά κατά Αριστεράς (για τους ίδιους λόγους ο Λεπέν τσίμπησε κάποτε τέτοιο εξωφρενικό ποσοστό).
Θυμάσαι τον Απρίλη του Νάνι Μορέτι; Εκείνη τη σεκάνς όπου βλέποντας τον Μπερλουσκόνι να σκίζει τον Ρουτέλι σε προεκλογικό τηλεοπτικό ντιμπέιτ, ο Μορέτι φωνάζει "ΠΕΣ ΚΑΤΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟ!"...
Συμφωνώ 100%.
Η Αριστερά σε ένα προνομιακό ιστορικό πεδίο (διάλυση κοινωνικού ιστού, όλο και πιο σκληρές οικονομοκεντρικές απόψεις, μιλιταρισμός) δεν απαντάει με αριστερές θέσεις, αλλά με δήθεν κεντρώες και εκσυγχρονιστικές. Δεν έχουν ξεπεράσει το "ψυχολογικό μπλοκάρισμα" της κατάρρευσης του Υπαρκτού Σοσιαλισμού (που είχε σχέση με τον Σοσιαλισμό όσο και η μπάμια με την κάμπια) και κινούνται ακόμα με τον φόβο "μήπως αυτό που θα πω, θα ακουστεί αριστερό;"
Και αφήνει τα κάθε είδους λαμόγια να λυμαίνονται τον κόσμο με "υγιείς εθνικισμούς" και ρατσιστικά μπαλαμούτια πασπαλισμένα με Τέλος της Ιστορίας και Πολέμους των Πολιτισμών, αντί να βγει να κράξει και τον μηχανισμό και τα αποτελέσματά του...
Post a Comment