Εσύ Δεν Ξέρεις Ούτε Καταλαβαίνεις, Άρα Είναι Λογικό Να Αποφασίζουμε Για Σένα

Από τότε που ξεκίνησε το θέμα με το Ομόλογο, οι πατέρες και οι μητέρες του Έθνους περιφέρονται από ΜουΜουΕ σε ΜουΜουΕ και μας φλομώνουν στην μαλακία...

Με αμέτρητο θράσος ισχυρίζονται εντελώς αντιφατικά πράγματα. Οι μισοί λένε πως δεν υπάρχει ζημιά και εν τέλει κι αν υπάρχει καλώς πήγαν τα πράγματα στην Δικαιοσύνη που θα βρει την άκρη και στην Βουλή που κατατέθηκαν όλα τα στοιχεία. Οι υπόλοιποι ουρλιάζουν για τεράστια ποσά χαμένα, για συγκάλυψη μέσω της Δικαιοσύνης και παραγκωνισμό της Βουλής αφού υπήρξε ελλειπής κατάθεση στοιχείων. Και ο τελευταίος σώφρων άνθρωπος καταλαβαίνει πως κάπου υπάρχει κάποια αλήθεια, αλλά τράβα τώρα βρες την άκρη...

Μέχρι χθες το ΤΣΠΕΑΘ (το Ταμείο των Δημοσιογράφων) καιγότανε, είχε βάλει τα λεφτά του στο "κακό χαρτί". Χτες το ξεφορτώθηκε κερδίζοντας και τρία μύρρια, αν αληθεύουν οι ειδήσεις. Για να δούμε λοιπόν αν οι "αδέκαστοι" δημοσιογράφοι μας θα εξακολουθήσουν να "σηκώνουν" το θέμα, ή σιγά-σιγά θα την κάνουνε για άλλα, με ελαφρά πηδηματάκια.

Ζούμε σε μια αντιπροσωπευτική δημοκρατία που επενδύει ακατάπαυστα στην άγνοια μας. Την προμοτάρει, κερδίζει συνέχεια πουλώντας μας την Άγνοια σαν την βασικότερη Αρετή του σύγχρονου Πολίτη. Υποτιμά συστηματικά την ικανότητά μας να καταλάβουμε όχι μόνο τα σύνθετα δομημένα ομόλογα, αλλά και τα σύνθετα δομημένα πολιτικά κόμματα, και τα σύνθετα δομημένα συστήματα συνδικαλιστικής εκπροσώπησης, τα σύνθετα δομημένα ανταγωνιστικά οικονομικά συμφέροντα και τα σύνθετα δομημένα εκλογικά συστήματα. Μόνο τα σύνθετα δίδυμα στον Ιππόδρομο επιτρέπει να είναι μέσα στα όρια της αντίληψής μας.

Και στο μεταξύ κατασκευάζονται εκλογικά πακέτα. Με ολίγο από αυτό και ολίγο από εκείνο, και κύρια με την προβολή του "Εσύ Δεν Ξέρεις, Ούτε Καταλαβαίνεις, Άρα Είναι Λογικό Να Αποφασίζουμε Για Σένα". Γι αυτό τα πολιτικά πακέτα τελικά διαμορφώνονται σαν προϊόντα, κάπως σαν κακά συμβόλαια κινητής τηλεφωνίας. Η πολιτική επιλογή είναι σήμερα καταναλωτικού τύπου. Κανένας δεν ρωτάει τι κυβέρνηση θέλεις, έτσι κι αλλιώς δυο πιθανές επιλογές υπάρχουν, άρα απ' αυτές θα διαλέξεις.

Στην Πολιτική Σκηνή δεν υπάρχει Επιτροπή Ανταγωνισμού. Ούτε ανάγκη παραγωγής νέων γεύσεων όπως στα γιαούρτια. Ο κάθε πατέρας ή μητέρα του Έθνους ξέρει καλύτερα από σένα. Και σου ζητάει θρασύτατα κάθε τρεις και λίγο να του δώσεις ισχυρή κυβέρνηση, να μην ψηφίσεις κανένα μικρό "πακέτο", "Προς Θεού να μην βρεθούμε σε συνθήκες αστάθειας με μια πεντακομματική Βουλή, αυτό θα καταστρέψει την Οικονομία και την Χώρα!"

Να σου σφυρίξω ένα μυστικό; Εσύ δεν είσαι υποχρεωμένος να φτιάχνεις βιώσιμες κυβερνήσεις. Έχεις δικαίωμα να ψηφίζεις ότι θέλεις και για οποιονδήποτε λόγο (από προσωπικό έως κοινωνικό ή ιδεολογικό, από σοβαρό έως ηλίθιο ή ακόμα και κάνοντας πλάκα). Και η απόφασή σου πρέπει να είναι σεβαστή, οριστική και τελεσίδικη. Αυτοί είναι που πρέπει να κυβερνήσουν (και μάλιστα μια ολόκληρη τετραετία) με ό,τι αποτελέσματα κι αν τους δώσεις. Είναι δική τους η δουλειά, δική τους η ευθύνη να βγάλουν τον τόπο από την πιθανή πολιτική κρίση. Αυτό σημαίνει πολιτική ευθύνη, αυτό υπαγορεύει ακόμα και ο στοιχειώδης επαγγελματισμός. Γιατί δεν ακούμε ποτέ κάποιον να τους το τρίβει στην μούρη; Να τους το λέει καθαρά;

Μην τους τα κάνεις εύκολα. Μην τους τα δίνεις στο πιάτο. Δυσκόλεψέ τους λίγο. Γιατί αλλιώς θα συνεχίσουν να περιφέρονται από ΜουΜουΕ σε ΜουΜουΕ και με στημένα πάνελ να σε φλομώνουν στην μαλακία...