Μια άθλια χρονιά τελειώνει όπως της ταιριάζει

Δεν λυπάμαι που τελειώνει το 2008. Υπήρξε μια πολύ δύσκολη χρονιά και προσωπικά για μένα αλλά και για τον κόσμο ολόκληρο. Τόσο που με έκανε και πάλι "προληπτικό", να περιμένω να περάσει μετρώντας τις μέρες, να αγωνιώ τι μπορεί να φυλάει ακόμη για το τέλος.

Η επιβεβαίωση πως κάτι φύλαγε ήρθε με την σφαγή στην Γάζα που ακόμη συνεχίζεται. Και την ανεπανάληπτη σιωπή των ηγετών που από σήμερα το βράδυ θα έχουν το θράσος να εκφωνούν διαγγέλματα και να εύχονται ειρήνη και ευημερία στους πολίτες τους, ενώ έχουν κάνει ότι περνούσε από το χέρι τους για να μην έχει κανείς ούτε ειρήνη ούτε ευημερία.

Ζούμε τα τελευταία - ελπίζω - Χρόνια της Παράνοιας. Το Τέλος, όχι της Ιστορίας αλλά, της Τρέλας. Τίποτα δεν στέκεται στα πόδια του, τίποτα δεν έχει παραμείνει λογικό, τίποτα δεν λειτουργεί στοιχειωδώς φυσιολογικά, όλα βρίσκουν τις λύσεις τους μαφιόζικα άρρωστα και θεαματικά.

Θα περάσει. Δεν μπορεί να πάει άλλο. Και μακάρι να 'ξερα από τι θα αντικατασταθεί.

Νομίζω όμως πως θα έπρεπε να ξεκινήσουμε από τα βασικά. Να απαιτήσουμε να αρχίσουν αναγκαστική ομαδική ψυχοθεραπεία ολόκληρα έθνη με πόρους του ΟΗΕ. Και πρώτοι να ξαπλώσουν στο ντιβάνι οι Ισραηλινοί. Γιατί αν εξαιρέσει κανείς μια ελάχιστη μειοψηφία που εκφράζεται λογικά, όλος ο υπόλοιπος πληθυσμός του Ισραήλ φαίνεται να αποφασίζει για το μέλλον του μέσα σε ένα ψυχωτικό επεισόδιο διαρκείας. Μέσα σε μια χρόνια κατάσταση ψύχωσης που έδεσε πρώτα ένα κράτος στο άρμα του στρατού (θυμίζω την φράση "όλα τα κράτη έχουν στρατό, μόνο στο Ισραήλ ο στρατός έχει κράτος") και στην συνέχεια οργάνωσε την κοινωνία με όρους κανονικού ασύλου φρενοβλαβών. Το αποτέλεσμα ήταν "υπερβολικές αντιδράσεις","παράπλευρες απώλειες" και "λύπη για τον χαμό των αμάχων" την ώρα που ολόκληρο το σχέδιο έδειχνε συστηματική και καθαρή γενοκτονία.

Δυστυχώς δεν ισχύει εδώ το ρητό "όταν σε κυνηγάνε, δεν είναι παράνοια". Γιατί όταν σε κυνηγάνε με πέτρες και ρουκέτες και απαντάς με σφαίρες, αεροπλάνα και τεθωρακισμένα κάπου έχεις χάσει την μπάλα και πρέπει να πας να κοιταχτείς...

Γιορτές στο Ματοδέντρι

Κυκλοφορεί μια φήμη ότι σήμερα θα δέρνουν και τα κάλαντα.

Η Δημοκρατία δεν έχει λέξεις ταμπού

Δυο λέξεις έχουν γίνει αυτές τις μέρες κόκκινο πανί για ολόκληρο το πολιτικό και δημοσιογραφικό μας σύστημα. Η λέξη Εξέγερση και η λέξη Παρακράτος. Αντι να κάτσουνε κάτω να δούνε αν ισχύουν ή όχι, απλώς τις αποφεύγουνε όπως ο διάολος το λιβάνι. Ή τις απορρίπτουνε χωρίς να μπουν στον κόπο να τις εξετάσουν.

Η Δημοκρατία όμως δεν έχει λέξεις ταμπού. Δεν επιτρέπεται να λέει το ξύδι γλυκάδι, ούτε τον καρκίνο επάρατη νόσο. Δεν έχει δικαίωμα να βάζει σώβρακα στις λέξεις. Κι όταν αρχίζει να βάζει, όταν αρχίζει να φοβάται να προφέρει ή να γράψει την οποιαδήποτε λέξη, κάθε πολίτης πρέπει στα σοβαρά να ανησυχήσει αν ήρθε η ώρα σύμφωνα με το Σύνταγμα να προστατεύσει το πολίτευμά του.

Οι λέξεις έχουν ορισμούς και υπάρχουν μερικές δεκάδες αξιόπιστα λεξικά.

Όταν μια Δημοκρατία αντιμετωπίζει μια εξέγερση, την αναγνωρίζει, την αναλύει και ψάχνει να βρει που τα σκάτωσε η ίδια. Ανοίγει διάλογο με όποιον χρειάζεται. Όχι μόνο με τους Trendy τηλεμαϊντανούς της, αλλά και με τους Emo απολυμένους της. Πάντως σίγουρα δεν σφυρίζει αδιάφορα και μετά εξαφανίζει την λέξη.

Αντίστοιχα όταν σε ένα δημοκρατικό κράτος εμφανίζονται, έστω και ιχνοστοιχεία από, παρακράτος όλοι πρέπει να φροντίσουν να το αποκαλύψουν, να το αδρανοποιήσουν και τελικά να το εξαλείψουν. Γιατί αλλιώς, απλούστατα, όλοι θα ξυπνήσουμε ένα πρωί δεμένοι, φιμωμένοι και νοιώθοντας ιδιαιτέρως αφελείς.

Καμιά Δημοκρατία δεν κινδύνεψε ποτέ παράγοντας σκέψη και λύσεις από κάποιο κοινωνικό γεγονός που τελικά αποδείχτηκε πως ήταν μικρότερο από Εξέγερση. Και καμιά Δημοκρατία δεν επέζησε όταν εξ ορισμού απέκλεισε και φοβήθηκε να εξετάσει αν έχει αποκτήσει Παρακράτος.

Αλήθεια γιατί δεν κάνουν ουρές για να απαντήσουν οι Πνευματικοί Άνθρωποι;

Το άκουσα πρώτη φορά από τον αξιότιμο δήμαρχο Νικήτα Κακαλαμάνη και είπα από μέσα μου "έχει τον πόνο του ο άνθρωπος για το Δέντρο, του ξέφυγε, μην το σχολιάσεις και τον πικράνεις..." Μετά όμως το πήρανε σκοινί-κορδόνι όλοι και το γυροφέρνανε από δω κι απο κει και πήγαινε από στόμα υπουργού σε στόμα αρμόδιου σαν γλωσσόφιλο σε πάρτυ με ούζα.

Πού είναι αλήθεια οι Πνευματικοί Άνθρωποι; Γιατί δεν κάνουν ουρά να τοποθετηθούν; Πότε θα αναλάβουν τις ευθύνες τους οι Διανούμενοι κι οι Στοχαστές; Ποιός θα μας δώσει την σοφή, δίκαιη και υπεύθυνη γνώμη του για το θέμα;

Αν και δηλώνω από την αρχή πως αγνοώ γιατί σιωπούν οι Πνευματικοί Άνθρωποι θα προσπαθήσω να διερευνήσω τα πιθανά αίτια αυτής της Σιωπής των Πνευματικών Ανθρώπων για δύο λόγους: Πρώτον, γιατί έχει πλάκα. Και δεύτερον, γιατί όπως έχω ξαναγράψει εδώ, γουστάρω να εκμεταλλεύονται την άγνοια μου.

ΠΙΘΑΝΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

1. Κανένας μέχρι τώρα δεν μας έχει ορίσει ΠΟΙΟΙ είναι οι Πνευματικοί Άνθρωποι, από αυτούς που τους καλούν να τοποθετηθούν. Και συνήθως οι Πνευματικοί Άνθρωποι είναι συνεσταλμένοι και μαζεμένοι άνθρωποι. Δεν βγαίνουν να φωνάζουν "Είμαι Πνευματικός Άνθρωπος και απαντάω" έτσι στα καλά καθούμενα. Είναι θέμα αυτοπροσδιορισμού. Έτσι αρκετοί μπορούν να θεωρούν ότι δεν ρίχτηκε σε αυτούς το γάντι, αλλά στους άλλους. Και οι άλλοι να κάνουνε την πάπια, και να περιμένουν πρώτα να μιλήσουν οι αυτοί.

2. Κανένας επίσης δεν μας είπε το ΘΕΜΑ πάνω στο οποίο πρέπει να τοποθετηθούν οι Πνευματικοί Άνθρωποι. Όταν δίνεις ελεύθερο θέμα σε Πνευματικό Άνθρωπο τον έχεις κάψει. Εδώ και με σκληρή λίστα θεμάτων αρχίζει να μιλάει εντός θέματος και μετά από λίγο το γυρίζει στον πόνο του, στον θεό, στην καταστρατήγηση της δημοκρατίας, στο τι έφαγε η Λούξεμπουργκ πριν την φάνε...

3. Οι Πνευματικοί Άνθρωποι, σε αντίθεση με τους Πολιτικούς και τους Δημοσιογράφους που λένε και κάνουνε ότι γουστάρουνε και κανένας δεν τους ζητάει τον λόγο ποτέ, έχουν για κεφάλαιο την σοφία τους και είναι πολύ προσεκτικοί στις διατυπώσεις τους (γιατί υπάρχουνε πολλοί στημένοι να τους κράξουνε από τους "συναδέλφους" τους) κι έτσι κάθε διατύπωση τους πρέπει να την προβάρουνε πολλές φορές μέχρι να είναι σίγουροι πως απηχεί την σκέψη τους και συμφωνεί με το επιστημονικό ή άλλο τους έργο. Όπως είναι φανερό, αυτό παίρνει χρόνο. Ενίοτε και έναν ολόκληρο χρόνο. Άρα όσοι εγκαλούν τους Πνευματικούς Ανθρώπους σήμερα, μπορεί να πάρουν απαντήσεις προς το τέλος του 2009.

4. Αρκετοί Πνευματικοί Άνθρωποι βρίσκονται σε άμεση οικονομική σχέση με το Κράτος (Πανεπιστήμια, Υπουργεία, κλπ). Είναι τουλάχιστον άκομψο να τους ζητά κανείς να τοποθετηθούν και μάλιστα αμέσως σε συνθήκες πολιτικής αστάθειας. Έχουν παιδιά, οικογένειες και δάνεια, όπως όλος ο κόσμος, και πρέπει να φροντίσουνε το μέλλον τους.

5. Οι Πνευματικοί Άνθρωποι έγιναν Πνευματικοί Άνθρωποι ακριβώς για να μην καθαρίζουνε τα σκατά των άλλων. Και άρα, το να το κάνουν τώρα για τα σκατά της Κυβέρνησης, μπορεί να μεταβάλλει ανεπανόρθωτα το εργασιακό τους στάτους...

Υ.Γ. Εν κατακλείδι, εγώ έχω ακούσει αρκετούς από αυτούς που θεωρώ πνευματικούς ανθρώπους να μιλάνε αυτές τις μέρες (και χωρίς πρόσκληση). Απλώς αυτά που λένε δεν βολεύουνε καθόλου κανέναν από αυτούς που τους ζητάνε να μιλήσουν.

Κουκούλα ή ...

Όπως όλοι οι άνθρωποι που έχουν ζήσει ένα διάστημα κοντά σε θάλασσα έχω φυσικά κι εγώ την άποψή μου για το θέμα των ημερών, δηλαδή την κουκούλα. Η κουκούλα δεν λέει παιδιά, ούτε ολόκληρη, ούτε ψιλοκομμένη. Είναι άνοστη, δεν ψήνεται ποτέ καλά και λαστιχώνει άμα μείνει. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο που κανένα σοβαρό ουζερί σε νησί δεν την σερβίρει ποτέ.

Τα πλοκάμια μάλιστα. Τα πλοκάμια λένε. Με λεμονάκι είναι θαύμα. Κι όσο πιο μακρυά, τόσο καλύτερα!

Τώρα βέβαια εδώ μετράει και μια άλλη παράμετρος. Η πιο σημαντική στα θαλασσινά. Αν έχεις να διαλέξεις ανάμεσα σε μπαγιάτικα πλοκάμια και φρέσκια κουκούλα, δεν τίθεται καν θέμα να το σκεφτείς. Φυσικά και πρέπει να προτιμήσεις την κουκούλα...

Μικρά περιστατικά με κάθε επιφύλαξη

Αν και τα πρόσωπα που μου διηγήθηκαν τα δύο μικρά περιστατικά που ακολουθούν είναι της απολύτου εμπιστοσύνης μου τα δημοσιοποιώ με κάθε επιφύλαξη:

ΝΟΥΜΕΡΟ ΟΥΝΟ:
Πριν από μερικές μέρες και μεσούσης της οργής σε γνωστή αλυσίδα μπαίνουν τρεις κουκουλοφόροι. Μπαίνουν απλώς, δεν εισβάλλουν, ούτε επιτίθενται. Στην θέα τους όμως πελάτες και προσωπικό αντιδρούν περισσότερο ή λιγότερο ψύχραιμα. Κάποιοι κρύβονται πίσω από τα ράφια, κάποιοι τους κοιτάνε περίεργα, κανείς δεν τολμά όμως να τους μιλήσει ή να τους προκαλέσει.
Οι κουκουλοφόροι βάζουν διάφορα συνηθισμένα ψώνια σε ένα καλαθάκι, πηγαίνουν στο ταμείο, πληρώνουν κανονικότατα και φεύγουν χωρίς να βγάλουν τις κουκούλες τους. Το σούπερ μάρκετ επιστρέφει αμέσως στην ομαλότητα.

ΝΟΥΜΕΡΟ ΝΤΟΥΟ:
Σήμερα το πρωί σε δημοτικό σχολείο της Αθήνας τα αγοράκια της Τετάρτης Δημοτικού έπαιζαν στα διαλείμματα μια επίκαιρη παραλλαγή του Κλέφτες και Αστυνόμοι. Είχαν χωριστεί σε δύο ομάδες, η μία ήταν τα ΜΑΤ και η άλλη οι Διαδηλωτές. Δεν έμαθα σε ποια ήθελαν να πάνε οι περισσότεροι, αλλά έμαθα ότι χρησιμοποιούσαν όλα τα συνθήματα των ημερών και τα "Έλα και θα σου δείξω εγώ" με τις απαραίτητες χειρονομίες.

Η αλήθεια έχει την τάση να κρύβεται μέσα στα περιστατικά. Προσωπικά μπορώ μόνο να τα μεταφέρω, ας τα αξιολογήσεις όπως νομίζεις...

Υποκλίνομαι, ρε!

«Η χώρα έχει περιέλθει σε ακυβερνησία, ζητώ νωπή (το αντίθετο του ‘κατεψυγμένη’) λαϊκή εντολή προκειμένου να αντιμετωπιστεί η κατάσταση» -κάπως έτσι την κόβω τη δήλωση του Πρωθυπουργού. Αλήθεια, γιατί η χώρα «περιήλθε»; Τι φταίει; «Να δεις θα φταίει η τριλογία. Η ντίσκο, το χασίς τα Γιου Εφ Οου»

Στην Σέντρα...

Τα μέλη της Εξεταστικής Επιτροπής για το "σύνολο της Υπόθεσης Βατοπεδίου" ήταν:

Πρόεδρος: ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΕΜΜ. ΧΡΗΣΤΟΣ
Αντιπρόεδρος: ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝΔΙΑΣ ΣΠ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ-ΓΕΩΡΓΙΟΣ
Γραμματέας: ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ K. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ

Μέλη:
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ ΜΑΝΟΥΣΟΣ-ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ Κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΠΟΥΓΑΣ Δ. ΙΩΑΝΝΗΣ
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (ΠΑΝΟΣ)
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ- ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΑΓΓ. ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΑΤΡΙΑΝΑΚΟΥ - ΚΑΡΑΪΣΚΟΥ Π. ΦΕΒΡΩΝΙΑ
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΖΑΒΑΡΑΣ Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΖΑΜΤΖΗΣ ΣΥΜ. ΙΟΡΔΑΝΗΣ (ΔΑΝΗΣ)

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΔΡΙΒΕΛΕΓΚΑΣ ΚΩΝ. ΙΩΑΝΝΗΣ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ ΕΛ. ΜΙΧΑΗΛ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΜΠΟΛΑΡΗΣ Η. ΜΑΡΚΟΣ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΝΙΩΤΗΣ Δ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΙΩ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ ΣΤ. ΓΙΩΡΓΟΣ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΡΟΒΛΙΑΣ Χ. ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΖΑΚΡΗ ΕΜ. ΘΕΟΔΩΡΑ

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ ΗΛ. ΑΝΤΩΝΗΣ

ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ ΣΠ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ

ΛΑΪΚΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ΠΛΕΥΡΗΣ ΚΩΝ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

Και όπως θα έχεις ήδη μάθει έβγαλαν πέντε (5) πορίσματα. Γουάου!!!

Και μετά υπάρχουν κάτι κακεντρεχείς που λένε ότι δεν δουλεύουνε. Πέντε πορίσματα για εικοσιτρία άτομα, λίγα είναι; Μην τα ισοπεδώνουμε όλα πια...

Η Σταδιακή Αλλαγή των Όρων του Κοινωνικού Συμβολαίου (πλήρες - που λέει ο λόγος)

Άρνηση να πιστέψεις το γεγονός, καθαρή οργή για το απαράδεκτο της πράξης, αντίδραση οποιασδήποτε μορφής (από την πιο μαύρη ειρωνεία και την έξοδο στο πεζοδρόμιο μέχρι ακόμα και την βία) και τελική αποδοχή μιας απλής αλήθειας.

Ένα παιδί είναι κάτω από το χώμα και η ανάστασή του αδύνατη. Τελεία και παύλα.

Τα υπόλοιπα είναι το γύρω-γύρω. ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΜΟΝΟ ΤΟ ΓΥΡΩ-ΓΥΡΩ ΕΙΝΑΙ, κατά την ταπεινή μου γνώμη. Μια προσπάθεια να εκλογικεύσουμε έναν πόνο κι ένα πένθος που εξαιτίας του αναίτιου της φάσης και του γεγονότος πως ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ θα μπορούσε να είναι στην θέση του ανθρώπου που σκοτώθηκε (αλλά όχι και στην θέση αυτού που τον πυροβόλησε) γίνεται εξαιρετικά προσωπική. Και φυσικά ο καθένας θα καταλήξει στα δικά του συμπεράσματα αν κάνει τον κόπο να σκεφτεί προσωπικά και όχι να "ζουμάρει το μυαλό του, όπου ζουμάρει η κάμερα" (η φράση στα εισαγωγικά ανήκει στον Αντώνη Κανάκη από το προχθεσινό Ραδιο-Αρβύλα).

Η δική μου προσπάθεια να εκλογικεύσω με οδηγεί να επιστρέψω στην Ανόητη Θεωρία.

Όλα λοιπόν, για μένα, ξεκινάνε από την σταδιακή αναθεώρηση των όρων του Κοινωνικού Συμβολαίου που τέθηκε σε ισχύ με την κατάρρευση της Χούντας και την Μεταπολίτευση. Αυτό ήταν ένα κακό Κοινωνικό Συμβόλαιο και όσοι το υπέγραψαν (δηλαδή η πρώτη μεταπολιτευτική κυβέρνηση Καραμανλή και ο Λαός που είχε ξεφορτωθεί από την πλάτη του τους Συνταγματάρχες χωρίς ουσιαστικά να επαναστατήσει πραγματικά για να τους ανατρέψει) ΗΞΕΡΑΝ πολύ καλά πως ήταν ένα κακό συμβόλαιο. Το υπέγραψαν όμως γιατί είχε κάτι για όλους, κρατούσε ισορροπίες και άνοιγε δυνατότητες. Από την μια νομιμοποιούσε το ΚΚΕ, κι από την άλλη πρόσφερε ασυλία σε όλους τους Χουντικούς με το τρυκ του "στιγμιαίου" αδικήματος.

Σε κάθε περίπτωση ήταν φανερό σε όλους πως αυτό ήταν ένα ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΟ Κοινωνικό Συμβόλαιο κι έτσι ο καθένας μπορούσε να ελπίζει πως σιγά-σιγά θα το φέρει πιο κοντά στις επιδιώξεις του, αν η νεαρή δημοκρατία επιζούσε και δεν ήταν απλώς παρένθεση μεταξύ της προηγούμενης και της επόμενης Χούντας. Και φυσικά ήταν καλύτερο από το προηγούμενο εκβιαστικό κοινωνικό συμβόλαιο που είχαν συντάξει όπως γούσταραν με την χρήση των όπλων οι χουντικοί.

Όπως κάθε τι προσωρινό σ' αυτήν την χώρα, το μεταβατικό εκείνο Κοινωνικό Συμβόλαιο παρέμεινε αμετάβλητο για αρκετό καιρό. Και ακόμη και σήμερα μπορεί να διακρίνει κανείς αρκετά κατάλοιπα του υπό μορφήν πολιτικών παραδόσεων. Το πιο κλασσικό παράδειγμα είναι η υπερψήφιση των αμυντικών δαπανών από όλα τα πολιτικά κόμματα, ακόμα κι απ' αυτά που δηλώνουν ότι είναι υπερβολικές και σε λάθος κατεύθυνση. Ένα πολύ μικρότερο, αλλά εξίσου σημαντικό είναι οι γραβατοφορεμένοι κουστουμάτοι αριστεροί βουλευτές και η "καθωσπρέπει" αμφίεση στην αίθουσα του Κοινοβουλίου.

Μια ουσιαστική αλλαγή στους όρους του Κοινωνικού Συμβολαίου ήρθε με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία το 1981. Εκείνο το ΠΑΣΟΚ, ανεξάρτητα από το τι πιστεύει κανείς για την "μετεξέλιξη" του, είχε αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία και το κυριότερο ένα πεδίο αλλαγών μπροστά του. Όχι αναγκαστικά "αριστερών" αλλαγών, αλλά ανατροπής παραδοσιακών αγκυλώσεων που δεν υπήρχαν σε άλλα κράτη. Η Εθνική Αντίσταση, που η Ελλάδα αναγνώρισε τελευταία από όλες τις χώρες της Ευρώπης, είναι μάλλον το πιο καλό παράδειγμα που μπορώ να θυμηθώ. Η εντύπωση (κατά άλλους ψευδαίσθηση) του διάλογου Κυβέρνησης - Κοινωνίας και της επιδίωξης από τους κρατούντες μιας μορφής λαϊκής συμμετοχής είναι ένα ακόμα παράδειγμα.

Χωρίς να μπορώ να υποστηρίξω πως αυτό ήταν το καλύτερο Κοινωνικό Συμβόλαιο που θα μπορούσε να υπάρξει (δεν είμαι ιστορικός, αλλά απλός μπουρδολόγος) ήταν μάλλον το καλύτερο που μπορώ εγώ να θυμηθώ. Τουλάχιστον μέχρι να αρχίσουν να εμφανίζονται τα σοβαρά σύννεφα της σταδιακής μετατροπής των αρχικών ενθουσιωδών "Πρασινοφρουρών" (που θεωρητικά διείσδυσαν στον Κρατικό Μηχανισμό για να ανατρέψουν μια ήδη δεξιά πλειοψηφία και να υπερασπιστούν την αλλαγή) σε μεσαία και ανώτερα επαγγελματικά στελέχη του κράτους, με ελλειπή κατάρτιση και πλήρη οχύρωση πίσω από την κομματική τους ταυτότητα. Και, εδώ που τα λέμε, και με μια τάση να τα "πιάνουν" εντελώς άτσαλα.

Όλα αυτά (μαζί φυσικά με την ανάγκη των εκδοτών να διατηρήσουν τον "ναό" της ενημέρωσης δικό τους) οδήγησαν σε δύο γεγονότα. Στο σκάνδαλο Κοσκωτά και στην θλιβερή "παρένθεση" Μητσοτάκη (με την γελοία μεταγραφή Κατσίκη). Το αν το ΠΑΣΟΚ κατέβασε τότε την Απλή Αναλογική για μικροπολιτικούς κι όχι πολιτικούς λόγους (ουσιαστικά για να κομπλάρει το σύστημα) μού είναι μάλλον αδιάφορο. Είμαι πάγια υπέρ της Απλής Αναλογικής, γιατί είναι το μόνο σύστημα που εξασφαλίζει ίση βαρύτητα της ψήφου όλων των πολιτών.

Αν και ο Μητσοτάκης είχε στα χέρια του προνομιακούς όρους δεν κατάφερε να μεταβάλλει σημαντικά το Κοινωνικό Συμβόλαιο. Οι προσπάθειές του ήταν τόσο κραυγαλέες (βλέπε γεγονότα ΕΑΣ, unfair, βραχονησίδες, τρομονόμο και άλλα) που το αποτέλεσμά τους ήταν μηδαμινό. Απλώς υπενθύμισε και επιβεβαίωσε την επικινδυνότητα της Δεξιάς σε όσους την είχαν ξεχάσει (ή ελπίσει πως άλλαξε).

Τον ουσιαστικό ρόλο της αναθεώρησης των όρων του Κοινωνικού Συμβολαίου ανέλαβε λοιπόν το "ύστερο" Ανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ, που είχε χάσει σημαντικά σκεπτόμενα πολιτικά στελέχη, και ακόμα περισσότερο η διακυβέρνηση Σημίτη. Κουνώντας κάτω από την μύτη των πολιτών τα καρότα του Εκσυγχρονισμού (βλέπε ΑΣΕΠ) και της Ολυμπιάδας κατάφερε, μαζί με την εξάρθρωση της 17 Νοέμβρη, να δώσει την εντύπωση πως "κρατάει μόνο τα καλά απ΄τα παλιά" και χτίζει ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Ερήμην όλων, με λογική one man show, και περιτριγυρισμένος από αρκετούς "αστείους" ιδιοτελείς συνεργάτες ο Σημίτης σήκωσε ψηλά το λάβαρο αυτής της μάχης (βλέπε ΟΝΕ).

Είναι θέμα των ιστορικών να δουν την εποχή Σημίτη και να κρίνουν τις προθέσεις του ίδιου. Εγώ δεν έχω γνώμη. Μπορώ μόνο να επισημάνω πως ήταν ο πρώτος Πρωθυπουργός σε απόλυτη σύμπνοια με τον πολίτη της εποχής του. Μια κοινωνία ιδιωτών στήριξε απόλυτα κατά την διακυβέρνηση του έναν "μοναχικό" ηγέτη. Που στο μεταξύ, τροποποιούσε συνεχώς τους όρους (τρομονόμοι, κάμερες, επένδυση στην ασφάλεια, χαλάρωση των όρων εργασίας και λοιπά).

Δεν είναι τυχαίο ότι η ειδοποιός διαφορά μεταξύ του σοσιαλιστικού ΠΑΣΟΚ και της συντηρητικής Νέας Δημοκρατίας μετατράπηκε σε σύγκρουση χαρακωμάτων "κεντροδεξιάς" και "κεντροαριστεράς" επί της εποχής του. Ούτε ακόμη ότι όλα ξαναφωτίστηκαν υπό το πρίσμα ενός ανύπαρκτου "πραγματισμού". Ο Σημίτης ήταν ο πρώτος που αντιμετώπισε τον ψηφοφόρο όχι σαν οπαδό όπως πριν (για σκεπτόμενο πολιτικό ον ούτε λόγος να γίνεται, αλλά σ' αυτό δεν είχε εκείνος την πρωτιά), αλλά μόνο σαν καταναλωτή. Ήταν ο πρώτος που κατάφερε να κάνει "Pax Romana" με όλα τα ΜΜΕ, έχοντας μυριστεί καλά την απόλυτη κυριαρχία τους μετά τον Κοσκωτά και το Ωνάσειο.

Και ηττήθηκε σ' αυτό ακριβώς το γήπεδο που διάλεξε να φέρει την μπάλα από το "προϊόν" Καραμανλής Τζούνιορ που είχε σαφώς καλύτερο μάρκετινγκ. "Αφού η πραγματικότητα πάει δεξιά, γιατί να μην ψηφίσεις αληθινά δεξιούς;" έγινε ουσιαστικά το ερώτημα.

Δυστυχώς σήμερα η απάντηση είναι απλή. Η Ελληνική Δεξιά δεν έχει ούτε την θέληση ούτε την ικανότητα να δημιουργήσει ένα αστικό κράτος δικαίου. Παρ' όλες τις κορώνες και τις θεωρητικές σπουδές των υπουργών της (Ανθρώπινα Δικαιώματα ο Βύρων Πολύδωρας) σε κάθε στιγμή το αυθόρμητο αντανακλαστικό της είναι κατασταλτικό κι όχι παραγωγής διαλόγου. Χτύπα πρώτα και συζήτησε μετά.

Η λατρεία της τάξης δεν είναι λατρεία ευταξίας, είναι προκλητική επίδειξη ισχύος. Και όλες οι τροποποιήσεις της Κυβέρνησης Καραμανλή στο Κοινωνικό Συμβόλαιο μέχρι σήμερα, είναι στην κατεύθυνση "Λύστε τους τα χέρια" (παράδειγμα οι 49 περσινοί συλληφθέντες που αν και αθωώθηκαν πανηγυρικά είχαν περάσει ώρες τραυματισμένοι στην ΓΑΔΑ πριν μεταφερθούν στο Νοσοκομείο). Τα θεωρητικά "Ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό" και "Άλλο η εικόνα κι άλλο η πραγματικότητα" είναι η τελευταία γραμμή άμυνας μιας κυβέρνησης που είναι από άποψη και θέση ξεκάθαρα αυταρχική.

Ξέρω πως μάλλον εδώ και ώρα έχω χάσει και το θέμα μου και τον αναγνώστη. Δεν θα διστάσω ακριβώς γι αυτό να προσθέσω μία ακόμη παράμετρο. Μπορώ πολύ εύκολα να καταλάβω την πλειοψηφία των βουλευτών. Είναι είτε αρκετά μεγάλης ηλικίας, ώστε να θεωρούν πως ακόμα κι αυτό το κουτσουρεμένο σημερινό Κοινωνικό Συμβόλαιο παραμένει αισθητά καλύτερο από τα προδικτατορικά, δικτατορικά και μεταδικτατορικά Κοινωνικά Συμβόλαια που γνώρισαν στην ζωή τους, είτε τόσο απελπιστικά εντόπιοι (υπό την έννοια ότι δεν έχουν ταξιδέψει όσο θα έπρεπε στον κόσμο) ώστε να πιστεύουν πως έτσι λειτουργούν όλα τα σύγχρονα κράτη ή ακόμα κι αν δεν λειτουργούν έτσι η Ελληνική ιδιαιτερότητα επιβάλλει το δικό μας κράτος να ακολουθεί αυτήν την οργάνωση. Και φυσικά δεν θα μπω στον πειρασμό να εξετάσω τα προσωπικά τους συμφέροντα, ούτε μπορώ άλλωστε να βγάλω άκρη με τις δεκάδες off shore και τους αριθμούς λογαριασμών που κάθε λίγο αναφέρονται.

Το απίστευτο όμως Χάσμα που υπάρχει και βαθαίνει με μια πιτσιρικαρία που ήδη βιώνει τον πλανήτη ως ένα, ενιαίο και αδιαίρετο, κυρίως μέσα από την χρήση του Διαδικτύου, αλλά και από το γεγονός πως δεν θεωρεί ότι "ετάχθη" να ζήσει ντε και σώνει εδώ την ζωή του, όταν με τα εφόδια του μπορεί να την ζήσει πολύ καλύτερα αλλού, είναι φοβάμαι ένα θέμα που με πολλούς και διαφορετικούς τραγικούς τρόπους θα ξανασυναντήσουμε στο μέλλον.

Αν έχεις αντέξει να με παρακολουθήσεις ως εδώ, ειλικρινά σ' ευχαριστώ πολύ.

Το κούρασες ρε Καίει-Καίει...

...και το μάτωσες κιόλας το γαμημένο!

Έχεις το σπιτάκι σου, τα διδυμάκια σου, αυτή η δουλειά ποτέ δεν σου πήγαινε ούτε και φαίνεται να ήξερες πως να την κάνεις μόνος σου, αφού συνέχεια ζητάς βοήθεια από φίλους και εχθρούς για να τα βγάλεις πέρα, τι διάολο περιμένεις πια;

Ο άνθρωπος πρέπει να είναι ευέλικτος, να αλλάζει δουλειές στην ζωή του για το καλό όλων, μας τα πρηξες τα τελευταία χρόνια μ' αυτό. Αν πρέπει ο πενηνταπεντάχρονος της ναυπηγοεπισκευαστικής να ανοίξει μίνι μαρκετ ή να πουλάει κινητά τηλέφωνα, δεν ήρθε η ώρα να το σκεφτείς και συ να παρατήσεις την αργομισθία και να πας να ανοίξεις καμμια εταιρεία εκμετάλλευσης μοναστηριακών ακινήτων ή καμμιά Μ.Κ.Ο. προστασίας της πολιτιστικής μας κληρονομιάς;

Στα λέω όλα αυτά γιατί όπως κι εσύ "προτιμώ να είμαι χρήσιμος παρά ευχάριστος". Καλύτερα φύγε για έξω, έχουνε κάτι προσφορές στα εισιτήρια αν δώσεις το όνομα Τριανταφυλλίδης.

Πολύ το κούρασες ρε Καίει-Κάιει...

Απόσπασμα

Φοβούμενη ότι ένας ακόμη διαδηλωτής-θύμα "μεμονωμένου περιστατικού" από τα ΜΑΤ θα την οδηγούσε σε πτώση, η κυβέρνηση είχε δώσει διαταγές στην αστυνομία να σκοτώνει τους πολίτες αλλά μετά τη παρέλευση της τετραετίας: μέσα δηλαδή από τους τόνους των καρκινογόνων χημικών που για πρώτη φορά έπεσαν πάνω στις ελληνικές πόλεις σε τόσο μεγάλες ποσότητες. Προς το παρόν, δεν έπρεπε να υπάρξουν άλλα θύματα.

Δεν σου λέω ποιος το έγραψε, αλλά ολόκληρο θα το βρεις εδώ

Κανένα αίμα δεν ξεπλένει το προηγούμενο αίμα

Επειδή από χτες το βράδυ το ακούω να σέρνεται και έχω την εντύπωση ότι δεν ξεκίνησε καθόλου τυχαία, ούτε επαναλαμβάνεται και σήμερα από διάφορα κανάλια τυχαία, θα βγω να το φωνάξω απο δω, αφού δεν έχω να το φωνάξω από αλλού:

ΚΑΝΕΝΑ ΝΕΟ ΑΙΜΑ ΔΕΝ ΞΕΠΛΕΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΙΜΑ. ΚΑΝΕΝΑ ΦΟΝΙΚΟ ΔΕΝ "ΙΣΟΦΑΡΙΖΕΤΑΙ" ΜΕ ΑΛΛΟ ΦΟΝΙΚΟ. ΟΙ ΘΑΝΑΤΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΚΟΛ, ΟΥΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΑΤΣ.

Και αυτοί που βγαίνουνε και λένε "ίσως κάποιοι σκέφτονται έτσι" και "σύμφωνα με πληροφορίες κάποιοι από τις αρχές εκτιμούν πως" ας σκεφτούνε τι στο διάολο κάνουνε.

Γιατί όπως το βλέπω εγώ, δύο πιθανές εξηγήσεις έχει η στάση τους.
Η υποβάλλουνε ιδέες για να μεγαλώσει το κακό ή μας προετοιμάζουνε για μια κλιμάκωση που κάποιος έχει ήδη ετοιμάσει...

Λινκς που βρήκα σε μια σύντομη βόλτα...

Μοτοσακός
Εκτός Καρέ
Αυτά που λες Μαρία
Ιχνηλασίες (px + vlaxos)
Γιάννης Καφάτος
Γιώργος Μαργαρίτης
singen sung gesungen
Ελεύθερος Σκοπευτής
deuced

Χωρίς παραμύθια

Έχω εκτιμήσει απίστευτα την κάλυψη του TVXS στα γεγονότα και οφείλω να το ομολογήσω. Γι αυτό και σήμερα αναδημοσιεύω το πρόγραμμά του.


Δείτε σήμερα 08-12-2008 στο TVXS



Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα

Ορισμένα Μεμονωμένα Περιστατικά: Επίκαιρο όσο ποτέ το ντοκιμαντέρ για την αστυνομική βία

Συνέντευξη

Σάββατο βράδυ. Ο Βαγγέλης Ζέρβας, αυτόπτης μάρτυρας στον τόπο του εγκλήματος, περιγράφει τα όσα είδε.

Ανάλυση

Από τον στρατηγό άνεμο στον στρατηγό χρόνο. Ο Στέλιος Κούλογλου αναλύει τα τελευταία γεγονότα.



Δείτε την πλήρη κάλυψη των γεγονότων του Σαββατοκύριακου
Βίντεο και φωτογραφίες από τις διαδηλώσεις
Αναλύσεις και άρθρα



Θέματα

Eviction Day
Σε καθημερινότητα εξελίσσονται οι κατασχέσεις σπιτιών στην Αμερική

Βραβεία Διαπλοκής!
EU Lobby Awards

Εκπομπές

Συνταγές για τη γενιά των 700 ευρώ. Η Αντωνία Σκαράκη μαγειρεύει, τα γνωστά σε όλους μας γιουβαρλάκια, εύκολα και οικονομικά!


Δείτε τις αναλύσεις του TVXS για τα τρέχοντα γεγονότα.

Διαδώστε το TVXS.


Στην απολύτως αντίθετη όχθη βάζω άνετα και με διαφορά το χθεσινοβραδυνό δελτίο του ΣΚΑΪ. Δεν καταλαβαίνω τι είδους ληγμένα παίρνουνε διάφοροι που θεωρούσα μέχρι χθες σοβαρούς, ούτε σε ποιο πλανήτη ζούνε...

Αχ, η Δημοσιογραφία... Έτοιμη πάντα για τα καλύτερα και τα χειρότερα, φίλε μου.

Υ.Γ. Η φωτογραφία είναι του Δημήτρη Θεοδόση.

Ίσως ασήμαντο αλλά χρήσιμο.

Η προγραμματισμένη για σήμερα προβολή της ταινίας του Αλέξη Αλεξίου "Ιστορία 52" αναβάλλεται αφού το διοικητικό συμβούλιο της ΑΛΕΦ δεν θεωρεί πρέπον να πραγματοποιήσει την εκδήλωση μετά τον τραγικό θάνατο του δεκαπεντάχρονου. Εξάλλου, κρίνεται ότι υπάρχει δυσκολία διαθεσιμότητας της αίθουσας και πρόσβασης του κοινού και του εξοπλισμού προβολής (προβολέα και οθόνης). Η νέα ημερομηνία της προβολής θα ανακοινωθεί από τον ιστότοπο της ΑΛΕΦ.

Με Μαύρα Γράμματα...

Αναδημοσιεύω από το site της Καθημερινής. Τα μαύρα γράμματα είναι μια φράση που τόνισα για να την προσέξεις και να την σκεφτείς σοβαρά.

«Σας εκφράζω την πιο βαθιά μου οδύνη για την απώλεια του γιού σας. Ο θάνατός του υπήρξε τραύμα στη λειτουργία του κράτους-δικαίου. Εύχομαι να είναι το τελευταίο και είμαι βέβαιος ότι οι ευθύνες θα καταλογιστούν στους υπαίτιους», αναφέρεται στο συλλυπητήριο τηλεγράφημα που απέστειλε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας στους γονείς του 15χρονου που έχασε την ζωή του στην θανατηφόρα συμπλοκή στα Εξάρχεια.

UPDATE: Δες κι αυτό

Η Ιστορία 52 σε προβολή της ΑΛΕΦ

Αυτό το πόστ είναι ο κλέψας του κλέψαντος. Αντιγράφω στην ψύχρα το τόπικ που άνοιξε ο mman στο sff.gr

Μερικές φορές, το πιο επικίνδυνο μέρος για να ζεις είναι το μυαλό.

Η ΑΛΕΦ σάς προσκαλεί την Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008 και ώρα 19:30 στην προβολή της ταινίας "Ιστορία 52", στην Αίθουσα Κασίων (3ης Σεπτεμβρίου 56, 2ος όροφος). Την ταινία έχει σκηνοθετήσει ο Αλέξης Αλεξίου, ο οποίος έχει γράψει και το σενάριο.

Η ταινία έχει τιμηθεί με το Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Καταλονίας. Στην προβολή μας θα παρευρεθεί και ο σκηνοθέτης, με τον οποίο θα έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε για την ταινία του.

Για να καταλάβουμε το μέγεθος της διάκρισης, να μερικοί από τους βραβευθέντες με βραβείο σεναρίου στο παρελθόν: David Cronenberg (το 1977), Quentin Tarantino (το 1992), Guillermo del Toro (το 1993), Michael Haneke (1994 και 2003), Gaspar Noe (1998), Richard Kelly (2001), Park Chan Wook (2007). Ας σημειωθεί ότι η ταινία του Αλέξη Αλεξίου είναι η πρώτη ελληνική ταινία φιξιόν που προσκλήθηκε στο ισπανικό φεστιβάλ έπειτα από σχεδόν δύο δεκαετίες.

Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι ο Γιώργος Κακανάκης (γνωστός multi-media καλλιτέχνης και συν-σεναριογράφος της ταινίας Κινέττα του Γιώργου Λάνθιμου) και η Σεραφίτα Γρηγοριάδου («Σπιρτόκουτο»), ενώ συμπρωταγωνιστούν και οι Δάφνη Λαμπρόγιαννη («Είσαι το ταίρι μου», «Ήρθε κι έδεσε»), Αργύρης Θανάσουλας («Ροζ»), Ορφέας Ζαφειρόπουλος και η γνωστή μας από το θέατρο Γιασεμή Κηλαηδόνη.

Τη φωτογραφία της ταινίας έχει κάνει ο Χρήστος Καραμάνης («Μια Μέρα τη Νύχτα»), το μοντάζ ο Πάνος Βουτσαράς («Ροζ»), τα σκηνικά η ζωγράφος Πηνελόπη Βαλτή, ενώ τη μουσική υπογράφει ο Felizol, κατά κόσμον Γιάννης Βεσλεμές (www.myspace.com/felizol).

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Ο Ιάσονας γνωρίζει την Πηνελόπη στο σπίτι του σ’ ένα δείπνο με κοινούς φίλους. Όλα ξεκινούν εδώ. Όλα θα αρχίζουν από εδώ.

Βγαίνουν, γνωρίζονται και κάποια στιγμή η Πηνελόπη μετακομίζει σπίτι του. Μαζί της μπορεί να μοιραστεί τα πάντα. Ακόμα και εκείνο το παιδικό παιχνίδι να καθοδηγεί τα όνειρά του. Όλα μοιάζουν υπερβολικά τέλεια για να είναι αληθινά.

Μέχρι που ένα πρωινό ο Ιάσονας ξυπνά και η Πηνελόπη έχει εξαφανιστεί. Δεν ξέρει ούτε που βρίσκεται, ούτε γιατί έφυγε. Δεν μπορεί να θυμηθεί τι μεσολάβησε. Φταίνε οι χρόνιοι πονοκέφαλοι ή ένα μυστικό που έρχεται από το παρελθόν και τον απομακρύνει από την πραγματικότητα; Ο Ιάσονας αποφασίζει να κερδίσει πίσω τη μνήμη και τη ζωή του.

Αλλά κάτι τον εμποδίζει διαρκώς.

Είναι το παιδικό παιχνίδι που «επιστρέφει»; Απειλείται από μια μορφή ψυχικής διαταραχής; Ή μήπως από ένα ανεξήγητο φυσικό φαινόμενο, μια χρονική δίνη που τον τραβάει όλο και πιο βαθιά μέσα της;

[Για την ανακοίνωση αυτή "έκλεψα" το blog του Pikei και το ΚΟΥΙΝΤΑ ART eMagazine.]

@mman: Κι εγώ ξανάκλεψα όλο το πόστ σου για να ολοκληρωθεί ο κύκλος...

Σε ποιον ανήκει η μουσική και για πόσο;

Αν έχεις χάσει το προηγούμενο επεισόδιο πήγαινε πρώτα εδώ. Nεώτερα έλαβα χθες με mail και επειδή το θέμα λέει το κοτσάρω ολόκληρο.

Dear Sound Copyright petitioner,

The flawed proposal to extend the term of copyright protection afforded to sound recordings, robbing consumers in the name of performers but for the benefit of the world’s four major record labels, is being fast-tracked through the democratic process. Earlier this month MEPs from the relevant European Parliament committees presented their draft reports (1) at a meeting of the legal affairs committee (JURI), the Committee which will make recommendations to the European Parliament on how to vote on the Directive early next year. They proposed a host of worrying new amendments which threaten to:

* Weaken further already inadequate measures intended to allow orphan works, and commercially worthless but culturally significant recordings to pass into the public domain (Culture (CULT), Internal Market (IMCO) and the Industry, Technology and Research (ITRE) committees draft reports).

* Allow record labels to deduct “costs” from a fund intended to benefit session musicians, further shrinking the pot of money made available to performers in favour of labels (IMCO committee draft report).

* Dramatically widen the scope of the Directive to include audio-visual recording, even though no relevant impact assessment has been conducted into what effect this might have on consumers and follow-on innovators. (JURI and ITRE committee draft reports).

(1) http://www.openrightsgroup.org/wp-content/uploads/term-extension-committee-draft-reports.zip

At the JURI meeting, Dr Lionel Bently of the Centre for Intellectual Property and Information Law (CIPIL) Cambridge, dismissed the proposal stating that “record producers will gain the lion’s share of revenues on sales in the extended term”. He warned that the Directive would accrue serious social and economic costs, and concluded that MEPs should “oppose this measure in its totality.” (2)

(2) http://www.openrightsgroup.org/wp-content/uploads/prof-bently-juri-speech.pdf

Bently is not the only expert to oppose the Directive. In an open letter to MEPs, Europe’s leading intellectual property research centres unanimously condemned the proposal (3). The European Broadcast Union has also stated publicly that the proposal will make consumers foot the bill while stifling innovation (4).

(3) http://www.openrightsgroup.org/wp-content/uploads/term-open-letter-and-statement.zip
(4) http://www.openrightsgroup.org/wp-content/uploads/ebu-position-paper-extending-the-term-of-copyright-protection.doc

Earlier this month ORG met with MEPs in the European Parliament to express our serious concerns about the proposal. We warned that the European Commission’s own figures demonstrate that performers will benefit little from the extended term (5), while the world’s four major record labels will gain millions of Euros direct from consumer’s pockets. We argued that this damaged the respect necessary for a functioning IP system.

(5) http://www.openrightsgroup.org/wp-content/uploads/openrights-scotsman-oct-08.pdf

But our voice is not as powerful as yours. It’s vital that you contact your MEPs now (6) and tell them why term extension is bad news (7).

(6) http://www.soundcopyright.eu/system/files/MEP+lobbying+tips.pdf
(7) http://www.soundcopyright.eu/system/files/Briefing.pdf

With all the evidence pointing against this measure, you can call on your MEPs to put a stop to bad IP law and reject this proposal. You can also also tell the appropriate government department in your own EU country (8) (in the UK it is DCMS), as they will be meeting in the Council of Ministers to discuss term extension.

(8) http://www.wipo.int/directory/en/urls.jsp

With the European elections next year, Parliament is set to move quickly on this issue. It’s up to you to remind your representatives that their job is to look out for your interests, not to rush through bad law.


Thanks again - we'll keep you updated.


The Sound Copyright Campaign

Run by the Open Rights Group and EFF


You are on this mailing list because you signed on to the Sound Copyright petition at www.soundcopyright.eu and agreed to receive alerts about copyright extension in the EU.

Φαντασιογραφία από τον Σπύρο Βρετό

Ο Σπύρος Βρετός είναι άνθρωπος της οργάνωσης. Εγώ πάλι δεν είμαι καθόλου κι έτσι όταν συναντάω αυτό το προτέρημα στους άλλους το εκτιμώ ιδιαίτερα. Χωρίς λοιπόν να έχω δει ακόμα το βιβλίο, δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία πως ο Σπύρος έχει κάνει καλή δουλειά. Διάολε, τόσα χρόνια εμπλέκεται ποικιλοτρόπως με τον χώρο του Φανταστικού. Κοτσάρω λοιπόν το Δελτίο Τύπου:

Φαντασιογραφία: Βιβλιογραφία Έργων Αναφοράς Επιστημονικής Φαντασίας στην Ελλάδα 1971-2007 του Σπύρου Α. Βρετού
Αθήνα 2008 Σελίδες 139 Τιμή 12 Ευρώ

Η λογοτεχνία και η τέχνη του Φανταστικού γενικότερα και της Επιστημονικής
Φαντασίας (Ε.Φ.) ειδικότερα γνωρίζουν τα τελευταία χρόνια άνθηση στην Ελλάδα. Ταινίες φαντασίας βρίσκονται στην κορυφή από άποψη εισιτηρίων, σειρές Ε.Φ. καταλαμβάνουν τις πρώτες θέσεις στην τηλεθέαση, παιχνίδια που αντλούν τη θεματογραφία τους από το είδος συγκαταλέγονται ανάμεσα στα πιο δημοφιλή, βιβλία που ανήκουν στο Φανταστικό με την ευρύτερη έννοια ανεβαίνουν συχνά στις πρώτες θέσεις των «ευπώλητων».
Βιβλία τα οποία αφορούν τη λεγόμενη Φανταστική Λογοτεχνία, τον Κινηματογράφο του Φανταστικού και άλλες μορφές τέχνης (τηλεόραση, κόμικς, εικονογράφηση κ.λπ.) εκδίδονται όλο και πιο συχνά. Η παραγωγή αυτή των βιβλίων, είτε πρωτότυπων είτε μεταφρασμένων, αποδεικνύει το ενδιαφέρον του κοινού και απαιτεί τη δική της καταγραφή.

Η Φαντασιογραφία περιλαμβάνει πέντε μέρη:

Στο σύντομο ιστορικό περίγραμμα περιγράφεται η πορεία και εξέλιξη του
Φανταστικού στην Ελλάδα.

Στη βιβλιογραφία τα έργα αναφοράς κατατάσσονται σε κατηγορίες (βιβλιογραφίες, λαϊκή λογοτεχνία, μονογραφίες, κόμικς, κινηματογράφος κ.λπ.) και αποδελτιώνονται αλφαβητικά με βάση τους συγγραφείς τους. Κάθε κατηγορία ή υποκατηγορία σχολιάζεται ξεχωριστά. Καταλογογραφούνται 340 βιβλία και άλλες πηγές (DVDs, websites κ.ά.)

Το τρίτο μέρος επιχειρεί μια πρώτη αποτίμηση της παραγωγής κατά τη διάρκεια της εξεταζόμενης περιόδου 1971-2007 τόσο χρονολογικά (ανά δεκαετία) όσο και θεματικά. Προκύπτουν μερικά αξιοπρόσεκτα συμπεράσματα για τα ενδιαφέροντα και τις αναγνωστικές συνήθειες του κοινού - και τις διαφορές ανάμεσα στις γενιές.

Στο τέταρτο μέρος αποδελτιώνονται οι τίτλοι όλων των επαγγελματικών και ερασιτεχνικών περιοδικών, 52 συνολικά, τα οποία έχουν ασχοληθεί συστηματικά με το Φανταστικό σε όλες του τις μορφές (λογοτεχνία, εικαστικά, κινηματογράφος, μουσική κ.λπ.) και έχουν εκδώσει έστω και ένα τεύχος κατά τη διάρκεια της περιόδου 1971-2007.

Στο τελευταίο μέρος καταλογογραφείται το σύνολο των 27 περιοδικών και ένθετων εφημερίδων που εκδόθηκαν κατά τη διάρκεια των τελευταίων τριάντα ετών και ήταν αφιερωμένα στην εκλαϊκευμένη επιστήμη και τεχνολογία.

ΜΕΤΑΜΕΣΟΝΥΚΤΙΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ
e-mail: skbllz@hol.gr
ΑΛ. ΣΟΥΤΣΟΥ 18-106 71 ΑΘΗΝΑ - ΤΗΛ.- FΑΧ: 21036.07.787


Thx mmsoft! Πήρα το εξώφυλλο από σένα, γιατί αυτό που είχα στην αρχή ήταν πολύ χαμηλής ανάλυσης κι έδειχνε χάλια, μιλάμε!

Ο Άγης Κελπέκης στον Συνδετήρα

Ο ιδιαίτερα αγαπητός μου εικαστικός Άγης Κελπέκης μιλάει στον Γιώργο Ξυλούρη και μετά όλα γίνονται μια συνέντευξη στον Συνδετήρα. Σε προτρέπω να πας να την απολαύσεις, εκεί. Τους κλέβω που τους κλέβω, να τους ανεβάσω τουλάχιστον τις επισκέψεις.


Και για να σε ψήσω ακόμα λίγο, λουφάρω από την ίδια συνέντευξη ένα έργο του Άγη για να πάρεις μια ιδέα. Έχει κι άλλα όμως που δεν τα χεις δει...

Την Παρασκευή το Παραμύθι του Ύπνου...

Χάρηκα εξαιρετικά μαθαίνοντας πως επιτέλους ο ΠιΧής κατεβαίνει προς τα μέρη μας. Και ετοιμάζω την σημαία, την ροκάνα και το κασκόλ μου για να πάω να ακούσω τι λένε οι άνθρωποι για Το Παραμύθι του Ύπνου. Για το οποίο, την δική μου γνώμη την έχω καταθέσει εδώ.
Εν αναμονή λοιπόν της Παρασκευής κοτσάρω την πρόσκληση για να το μάθουν όλοι...

Οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ σας προσκαλούν στην παρουσίαση του μυθιστορήματος του Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη
ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΟΥ ΥΠΝΟΥ
την Παρασκευή, 21 Νοεμβρίου 2008, στις 8:00 μ.μ., στον ΠΟΛΥΧΩΡΟ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ (Ιπποκράτους 118, Αθήνα).
Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο Νίκος Κουνενής, συγγραφέας, ο Στέφανος Δάνδολος, δημοσιογράφος-συγγραφέας και ο Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης.
Συντονίζει ο Γιώργος Χ. Παπασωτηρίου, δημοσιογράφος-συγγραφέας.

Άσε που βάζω στοίχημα πως θα είναι εκεί κι ο Vlaxos και διάφοροι άλλοι ύποπτοι οπότε μιλάμε άνετα για συγκρότηση "κερκίδας" του PX!

Time to act, time to think...

Δεν μπορώ να αντιμετωπίσω κλαψομούνικα και επαρχιακά την εκλογή Obama. Μισώ την λογική "Από πίτα που δεν τρως, τι σε νοιάζει κι αν καεί", αφού η πίτα ούτε τόσο μακριά είναι, ούτε έξω από το ντόμινο που φτιάχνει την δική μου πίτα. Όσο κι αν στην τελική περιμένω να γίνει σύντομα η πρώτη "στραβή", είμαι υποχρεωμένος να αναγνωρίσω στον "παράξενο τύπο" πως όσο σκατά κι αν τα κάνει δεν μπορεί σε πλανητικό επίπεδο να είναι χειρότερος από το αντίπαλο Δίδυμο της Συμφοράς.

Η ήττα των δήθεν Mavericks και ιδίως της ανεκδιήγητης Sharah με κάνει πραγματικά να χαίρομαι. Κι ακόμα περισσότερο όταν συνδυάζεται με την ήττα της Χριστιανικής Δεξιάς, του πιο ανόητου, τυφλού και καταστροφικού κοινωνικού συμπήγματος που γνωρίσαμε στους νεώτερους χρόνους.

Όσο για τον Obama, μένει να δούμε - κι αυτό θα γίνει σύντομα - αν και κατά πόσο μπορεί να αποδειχθεί The Real Thing.

Για σήμερα μού αρκεί το γεγονός ότι δεν μπορώ προσωπικά να αποκλείσω μια τέτοια πιθανότητα.

Utopiales 2008 + Emergency Landing

Επέστρεψα υγιής και ασφαλής και ανακάλυψα πως το άρρωστο και επικίνδυνο παιχνίδι στην χώρα δεν σταμάτησε λεπτό. Παρακολουθώντας το χθεσινό debate Ρουσσόπουλου-Πρετεντέρη έπαθα jet lag. Το ξενύχτι στο άδειο, παγωμένο και δια ροπάλου αντικαπνιστικό Ορλύ ήτανε peanuts μπροστά στην αδιάκοπη μυθοποίηση και απομυθοποίηση της Αλήθειας.

Δύο απορίες έχω:

Α) Αν έβγαζε τόσα λεφτά όσα δήλωσε ο Θ.Ρ. γιατί αποφάσισε να πάει σε μια δουλειά με λιγότερα χρήματα όπου επιπλέον τον μπινελικώνουν όλοι για τα παραμύθια που είναι υποχρεωμένος να σερβίρει στον κόσμο όπως κάθε Κυβερνητικός Απρόσωπος;

Β) Τελικά πόσα βγάζουνε οι τηλεοπτικοί δημοσιογράφοι για να εκπροσωπούν τον "μέσο πολίτη"; Μήπως να βλέπαμε κάποτε και το δικό τους γαμημένο Πόθεν Έσχες;

Συστήνω ανεπιφύλακτα...

... το ταξιδιωτικό του Αλέκου Παπαδόπουλου εδώ.

Αύριο στο TV ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ

Πήρα αυτό το mail από το TV Χωρίς Σύνορα και το αναδημοσιεύω:

ΤΟ ΤV ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ «ΠΡΟΒΑΡΕΙ ΤΑ ΚΑΛΑ ΤΟΥ...»

Δοκίμασε κι εσύ την αντοχή του...

Το ΤV Χωρίς Σύνορα ζητά την... τεχνική συμπαράσταση του κοινού.

Προσδοκώντας στην παράλληλη παρουσία μεγάλου αριθμού επισκεπτών κατά τη λειτουργία της νέας ιστοσελίδας την 1η Νοεμβρίου, ο Στέλιος Κούλογλου και η ομάδα του καλούν τους φίλους και υποστηρικτές του Ρεπορτάζ και ΤV Χωρίς Σύνορα να επισκεφθούν όλοι μαζί την ηλεκτρονική διεύθυνση: http://www.vision-plus.gr/demo

To ραντεβού έχει οριστεί για τη Δευτέρα 27 Οκτωβρίου, με επιθυμητές ώρες: 10-12 το πρωί και ξανά 6-8 το απόγευμα, με στόχο να εκτιμηθούν οι ανάγκες της μετάδοσης σε πραγματικές συνθήκες. Όσοι συμμετάσχουν θα πρέπει απλώς να παρακολουθήσουν μέσα από τη συγκεκριμένη ηλεκτρονική διεύθυνση ένα παλαιό επεισόδιο του ΡΧΣ. Αν το έχουν δει στο παρελθόν, αρκεί να αφήσουν την αναπαραγωγή να ολοκληρωθεί.

Κατά την επίσημη έναρξη του νέου διαδικτυακού τηλεοπτικού σταθμού θα προβληθούν ένα αφιέρωμα για τις αμερικανικές εκλογές και η νέα ταινία του Μάικλ Μουρ, “Slacker Uprising”.

Την ταινία θα έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν λίγες ημέρες νωρίτερα και πριν από κάθε άλλο χρήστη οι φίλοι του ΤV Χωρίς Σύνορα, μέσω κωδικού που θα αποσταλεί με νέο ηλεκτρονικό μήνυμα.

Ο Στέλιος Κούλογλου και η ομάδα του TV Χωρίς Σύνορα ευχαριστούν το κοινό εκ των προτέρων και υπενθυμίζουν... η τύχη του σταθμού βρίσκεται όχι μόνο στα δικά τους αλλά και στα δικά σας χέρια!

Αισθάνομαι άσχημα που δεν έχω παρακολουθήσει την διαδικασία γέννησης του TV Χωρίς Σύνορα όσο θα ήθελα, αλλά δεσμεύομαι να επανορθώσω στο μέλλον... Περισσότερα εδώ κι εδώ.

Οι Εκατόν Πενήντα Δύο Που Έχουν Ακέραιη Την Πολιτική Ευθύνη της Αποχώρησής τους

Στην Κοινοβουλευτική Δημοκρατία ο Βουλευτής δεν είναι "στρατιωτάκι" καμιάς κοινοβουλευτικής ομάδας, ούτε δικαιούται να καλύπτεται πίσω από το κόμμα του. Κάθε πράξη του είναι ατομική του απόφαση, φέρει γι' αυτήν ακέραια την πολιτική ευθύνη και δεν υποχρεούται να υπακούσει σε κανέναν, αν η συνείδησή του τού υπαγορεύει να πράξει αλλιώς.

Οι παρακάτω βουλευτές, προφανώς γνωρίζοντας όλα τα παραπάνω, αποχώρησαν από την Βουλή και φυσικά -όχι μόνο από τους πολίτες του σήμερα, αλλά κυρίως από τους Ιστορικούς του αύριο- θα πρέπει να κριθούν γι' αυτήν τους την πράξη. Και σε καμία περίπτωση δεν δικαιούνται να ισχυριστούν ότι δεν αποτελούσε προϊόν ελεύθερης -και υπεύθυνης- βούλησης τους κατόπιν της ωριμότερης των σκέψεων η πράξη τους αυτή.

Είναι λοιπόν, με αλφαβητική σειρά, οι 151 αξιότιμοι κύριοι και κυρίες:

1.ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ (Α' ΑΘΗΝΑΣ)
2.ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ(ΛΑΡΙΣΑΣ)
3.ΑΔΡΑΚΤΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ(ΗΛΕΙΑΣ)
4.ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ(Α' ΑΘΗΝΑΣ)
5.ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ(ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ)
6.ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΟΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ(ΛΑΚΩΝΙΑΣ)
7.ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ(ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ)
8.ΒΑΓΙΩΝΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ(ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ)
9.ΒΑΛΗΝΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ(ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΩΝ)
10.ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ(Β' ΑΘΗΝΑΣ)
11.ΒΛΑΧΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ(ΑΤΤΙΚΗΣ)
12.ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ ΜΑΝΟΥΣΟΣ-ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ(ΧΑΝΙΩΝ)
13.ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ(Α' ΑΘΗΝΑΣ)
14.ΒΡΟΥΤΣΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ(ΚΥΚΛΑΔΩΝ)
15.ΓΕΡΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ ΑΚΗΣ(ΕΒΡΟΥ)
16.ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ(Β' ΑΘΗΝΑΣ)
17.ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ(ΒΟΙΩΤΙΑΣ)
18.ΓΙΑΝΝΕΛΛΗΣ-ΘΕΟΔΟΣΙΑΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ(ΛΕΣΒΟΥ)
19.ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ(ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ)
20.ΓΚΙΟΥΛΕΚΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ(Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ)
21.ΔΑΪΛΑΚΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ(ΔΡΑΜΑΣ)
22.ΔΕΝΔΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ-ΓΕΩΡΓΙΟΣ(ΚΕΡΚΥΡΑΣ)
23.ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΠΟΥΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ(ΕΒΡΟΥ)
24.ΔΟΥΚΑΣ ΠΕΤΡΟΣ(ΑΤΤΙΚΗΣ)
25.ΕΒΕΡΤ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ(ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ)
26.ΖΑΓΟΡΙΤΗΣ ΛΕΥΤΕΡΗΣ(Β' ΑΘΗΝΑΣ)
27.ΖΩΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ(ΛΑΡΙΣΑΣ)
28.ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ(ΣΑΜΟΥ)
29.ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ(Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ)
30.ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ ΣΟΦΙΑ(ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ)
31.ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ(ΚΑΒΑΛΑΣ)
32.ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ(Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ)
33.ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ ΗΛΙΑΣ(ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ)
34.ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ(ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ)
35.ΚΑΜΜΕΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ(Β' ΑΘΗΝΑΣ)
36.ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ ΚΡΙΝΙΩ(ΗΛΕΙΑΣ)
37.ΚΑΝΤΕΡΕΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ(ΑΤΤΙΚΗΣ)
38.ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΑΧΙΛΛΕΑΣ(ΣΕΡΡΩΝ)
39.ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ(Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ)
40.ΚΑΡΑΜΑΡΙΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ(ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΩΝ)
41.ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΣ(Β' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ)
42.ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ(ΠΕΛΛΑΣ)
43.ΚΑΡΙΠΙΔΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ (ΣΕΡΡΩΝ)
44.ΚΑΡΠΟΥΖΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ(ΠΙΕΡΙΑΣ)
45.ΚΑΣΑΠΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ(ΚΟΖΑΝΗΣ)
46.ΚΑΣΣΙΜΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ(Β' ΑΘΗΝΑΣ)
47.ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ ΣΙΜΟΣ(ΕΥΒΟΙΑΣ)
48.ΚΕΛΕΤΣΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ(ΕΒΡΟΥ)
49.ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΟΛΓΑ(ΡΕΘΥΜΝΟΥ)
50.ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ(ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ)
51.ΚΙΛΤΙΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ(ΚΙΛΚΙΣ)
52.ΚΟΛΛΙΑ-ΤΣΑΡΟΥΧΑ ΜΑΡΙΑ(ΣΕΡΡΩΝ)
53.ΚΟΛΛΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ(ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ)
54.ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ(ΗΛΕΙΑΣ)
55.ΚΟΝΤΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ(ΞΑΝΘΗΣ)
56.ΚΟΡΚΑ-ΚΩΝΣΤΑ ΑΘΗΝΑ(ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ)
57.ΚΟΣΜΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ(ΧΙΟΥ)
58.ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ(ΒΟΙΩΤΙΑΣ)
59.ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ(ΦΛΩΡΙΝΑΣ)
60.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ(ΠΙΕΡΙΑΣ)
61.ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ(ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ)
62.ΛΕΓΚΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ(ΤΡΙΚΑΛΩΝ)
63.ΛΕΟΝΤΑΡΙΔΗΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ(ΣΕΡΡΩΝ)
64.ΛΙΑΠΗΣ ΜΙΧΑΗΛ- ΓΕΩΡΓΙΟΣ(Β' ΑΘΗΝΑΣ)
65.ΛΙΑΣΚΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ(ΕΥΒΟΙΑΣ)
66.ΛΙΒΑΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΣ(ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ)
67.ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ(ΑΡΚΑΔΙΑΣ)
68.ΜΑΓΓΙΝΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ(ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ)
69.ΜΑΝΟΥΣΟΥ-ΜΠΙΝΟΠΟΥΛΟΥ ΑΡΙΑ(ΚΥΚΛΑΔΩΝ)
70.ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ(ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ)
71.ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ(ΧΑΝΙΩΝ)
72.ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ(ΕΥΒΟΙΑΣ)
73.ΜΕΪΜΑΡΑΚΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ(Β' ΑΘΗΝΑΣ)
74.ΜΕΛΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ(Α' ΠΕΙΡΑΙΑ)
75.ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ(Β' ΑΘΗΝΑΣ)
76.ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ(Α' ΠΕΙΡΑΙΑ)
77.ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΝΤΟΡΑ(Α' ΑΘΗΝΑΣ)
78.ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ(ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ)
79.ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ(ΒΟΙΩΤΙΑΣ)
80.ΜΠΕΖΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ(ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ)
81.ΜΠΕΚΙΡΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ(ΑΧΑΪΑΣ)
82.ΜΠΕΝΑΚΗ- ΨΑΡΟΥΔΑ ΑΝΝΑ(Α' ΑΘΗΝΑΣ)
83.ΜΠΟΥΓΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ(ΦΩΚΙΔΑΣ)
84.ΜΠΟΥΖΑΛΗ ΒΙΒΙΑΝ(ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ)
85.ΜΠΟΥΡΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ(ΑΤΤΙΚΗΣ)
86.ΝΑΚΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ(ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ)
87.ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ(Β' ΠΕΙΡΑΙΑ)
88.ΝΙΚΗΦΟΡΑΚΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ(ΧΑΝΙΩΝ)
89.ΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ(Β' ΑΘΗΝΑΣ)
90.ΟΡΦΑΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ(Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ)
91.ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ(ΚΑΒΑΛΑΣ)
92.ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΟΣ(Β' ΑΘΗΝΑΣ)
93.ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ(ΑΡΤΑΣ)
94.ΠΑΠΑΔΗΜΑΤΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ(ΑΧΑΪΑΣ)
95.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΕΛΣΑ(ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ)
96.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ(ΚΟΖΑΝΗΣ)
97.ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗΣ(Β' ΑΘΗΝΑΣ)
98.ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ-ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ(Β' ΑΘΗΝΑΣ)
99.ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ(ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ)
100.ΠΑΠΑΣΙΩΖΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ(ΑΡΤΑΣ)
101.ΠΑΡΙΣΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ(ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ)
102.ΠΑΤΡΙΑΝΑΚΟΥ-ΚΑΡΑΪΣΚΟΥ ΦΕΒΡΩΝΙΑ(ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ)
103.ΠΑΥΛΙΔΗΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ(ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΩΝ)
104.ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΠΡΟΚΟΠΗΣ(Α' ΑΘΗΝΑΣ)
105.ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΛΗ ΦΑΝΗ(Β' ΑΘΗΝΑΣ)
106.ΠΙΠΙΛΗ ΦΩΤΕΙΝΗ(Α' ΑΘΗΝΑΣ)
107.ΠΛΑΚΙΩΤΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ(ΛΑΣΙΘΙΟΥ)
108.ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ ΒΥΡΩΝ(Β' ΑΘΗΝΑΣ)
109.ΡΑΓΙΟΥ-ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΥ ΝΑΤΑΣΑ(ΑΧΑΪΑΣ)
110.ΡΑΠΤΗ ΕΛΕΝΑ(Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ)
111.ΡΕΓΚΟΥΖΑΣ ΑΔΑΜ(Β' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ)
112.ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ ΘΟΔΩΡΗΣ(ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ)
113.ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ(Β' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ)
114.ΣΑΛΜΑΣ ΜΑΡΙΟΣ(ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ)
115.ΣΑΜΑΡΑΣ ΑΝΤΩΝΗΣ(ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ)
116.ΣΑΜΠΑΖΙΩΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ(ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ)
117.ΣΙΟΥΦΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ(ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ)
118.ΣΚΑΝΔΑΛΑΚΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ(ΛΑΚΩΝΙΑΣ)
119.ΣΟΛΔΑΤΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ(ΛΕΥΚΑΔΑΣ)
120.ΣΟΥΡΛΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ(ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ)
121.ΣΟΥΦΛΙΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ(ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ)
122.ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΑΡΗΣ(Β' ΑΘΗΝΑΣ)
123.ΣΤΑΘΑΚΗΣ ΑΡΗΣ(Β' ΑΘΗΝΑΣ)
124.ΣΤΑΪΚΟΥΡΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ(ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ)
125.ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ(ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ)
126.ΣΤΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ(ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ)
127.ΣΤΑΥΡΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ(ΑΤΤΙΚΗΣ)
128.ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ(ΡΟΔΟΠΗΣ)
129.ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ(ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ)
130.ΤΑΣΟΥΛΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ(ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ)
131.ΤΑΤΟΥΛΗΣ ΠΕΤΡΟΣ(ΑΡΚΑΔΙΑΣ)
132.ΤΖΑΒΑΡΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ(ΗΛΕΙΑΣ)
133.ΤΖΑΜΤΖΗΣ ΔΑΝΗΣ(ΠΕΛΛΑΣ)
134.ΤΖΙΜΑΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ(ΔΡΑΜΑΣ)
135.ΤΖΙΤΖΙΚΩΣΤΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ(Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ)
136.ΤΡΑΓΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ(Β' ΠΕΙΡΑΙΑ)
137.ΤΡΥΦΩΝΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ(ΠΡΕΒΕΖΑΣ)
138.ΤΣΑΒΔΑΡΙΔΗΣ ΛΑΖΑΡΟΣ(ΗΜΑΘΙΑΣ)
139.ΤΣΙΑΡΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ(ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ)
140.ΤΣΙΑΡΤΣΙΩΝΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ(ΚΟΖΑΝΗΣ)
141.ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΗΣ ΣΑΒΒΑΣ(ΚΙΛΚΙΣ)
142.ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΘΗΝΑΙΟΣ(ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ)
143.ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ-ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ ΠΑΡΘΕΝΑ(ΠΕΛΛΑΣ)
144.ΦΩΛΙΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ(ΓΡΕΒΕΝΩΝ)
145.ΦΩΤΙΑΔΗΣ ΗΛΙΑΣ(ΗΜΑΘΙΑΣ)
146.ΧΑΛΚΙΔΗΣ ΜΙΧΑΗΛ(ΗΜΑΘΙΑΣ)
147.ΧΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ(ΛΑΡΙΣΑΣ)
148.ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ(ΤΡΙΚΑΛΩΝ)
149.ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ ΚΩΣΤΗΣ(Β' ΑΘΗΝΑΣ)
150.ΧΗΝΟΦΩΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ(ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ)
151.ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ(ΚΑΒΑΛΑΣ)
και εκτός αλφαβητικής σειράς ο κύριος
152.ΚΟΥΚΟΔΗΜΟΣ ΚΩΣΤΑΣ (ΠΙΕΡΙΑΣ)

Ευχομαι όλοι τους να βρουν το θάρρος να περιλάβουν την σημαντική αυτή πολιτική τους πράξη στα βιογραφικά τους και να την αιτιολογήσουν απέναντι στους πολίτες και την Ιστορία. Προσωπικά την θεωρώ αδιανόητη...

Ο Θοδωρής και η Αλήθεια

Με τον ορισμό της Αλήθειας άνοιξε την ομιλία του ο Θοδωρής στο κανάλι της Βουλής και με την επίκληση της Αλήθειας την έκλεισε. Στο ενδιάμεσο πήγε μέχρι τον πρώτο νόμο περί ευθύνης υπουργών το χίλια οχτακόσια κάτι, μας θύμισε ότι είναι γιος ταχυδρόμου, την έπεσε στον Γιωργάκη και αυτολιβάνισε επιθετικά την ηθική του στάση και υπόσταση. Επιπλέον ανέμισε και διάφορες επιδοτήσεις ΠΑΣΟΚων στο Βατοπέδι και τρέχανε οι άνθρωποι από κάτω να τις μαζέψουνε για να μπουν στα πρακτικά.

Καλογραμμένη ήτανε η ομιλία, μάλλον άξιζε ο κόπος που έχασε το ταξιδάκι στο Λονδίνο.

Δυστυχώς όμως...

Όπως όλοι γνωρίζουμε η Ελπίδα πεθαίνει τελευταία στα χέρια κάθε ζωντανού πλάσματος, αλλά η Αλήθεια είναι η πρώτη που πεθαίνει στα χέρια κάθε κυβερνητικού εκπροσώπου.

Πρέπει γαμώτο να έχει μείνει μέσα σου τουλάχιστον μια σταγόνα αλήθειας για να μπορείς να την επικαλείσαι. Αλλιώς απλώς μοιάζεις με άθεο που κάνει τον σταυρό του για να τον δει το εκκλησίασμα...

Παραδοσιακές Ελληνικές Γιορτές...

...με Διεθνή Κάλυψη. Κράτα δυνάμεις, έρχεται ο χειμώνας!

Μαϊμούδες...

Δεν έχω την παραμικρή ιδέα ποιος έγραψε αυτό το κείμενο. Εγώ το πήρα με e-mail από την Ναντί (κατά κόσμο Ντίνα). Αλλά το βρήκα πολύ ωραίο και το αναδημοσιεύω:

Μια φορά και έναν καιρό σ΄ ένα χωριό, ένας άντρας ο Χάρης ανακοίνωσε στους χωρικούς ότι θα αγόραζε μαϊμούδες προς 10 δολάρια τη μία. Ξέροντας οι χωρικοί ότι υπήρχαν πολλές μαϊμούδες γύρω στο δάσος πήγαν και τις έπιασαν.
Ο Χάρης αγόρασε χιλιάδες προς 10 δολάρια τη μία όπως είπε. Το εμπόρευμα όμως λιγόστευε και οι χωρικοί σταμάτησαν να κυνηγάνε μαϊμούδες.

Ο Χάρης ξαναανακοινώνει ότι θα αγόραζε μαϊμούδες για 20 δολάρια τη μία. Οι χωρικοί έτρεξαν και έπιασαν και άλλες μαϊμούδες. Σύντομα όμως οι μαϊμούδες λιγόστεψαν κι άλλο, οι χωρικοί επέστρεψαν στα κτήματά τους.

Ο Χάρης ανακοινώνει πάλι ότι επειδή δεν υπάρχουν πλέον πολλές μαϊμούδες θα αγόραζε τη μία προς 25 δολάρια. Οι χωρικοί πιάνουν και τις λίγες που έμειναν.
Ο Χάρης τούς λέει καταλαβαίνω ότι δεν υπάρχουν πλέον παρά ελάχιστες μαϊμούδες γι' αυτό
και εγώ θα σας δώσω 50 δολάρια τη μία. Αλλά επειδή πρέπει να φύγω για την πόλη για δουλειές θα αναλάβει την αγοροπωλησία ο βοηθός μου.

Ο βοηθός φωνάζει τους χωρικούς και τους λέει. Κοιτάξτε τι έκανε ο Χάρης. Γέμισε ένα στάβλο γεμάτο με μαϊμούδες, θα σας τις πουλήσω εγώ για 35 δολάρια τη μία και όταν
γυρίσει ο Χάρης τού τις πουλάτε εσείς για 50 δολάρια τη μία. Οι χωρικοί στριμώχτηκαν μάζεψαν όλες τις οικονομίες τους και αγόρασαν όλες τις μαϊμούδες.
Δεν ξαναείδαν ούτε τον βοηθό ούτε τον Χάρη.







Καλώς ήρθατε στη Wall Street!

"Λάθος Οδηγίες" δίδονται σήμερα στις 21:30 στην Ερμούπολη

Όπως γράφει στις "Γραφές του Αύριο" εκείνος που χαίρεται να δίνει "Λάθος Οδηγίες":

Το Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2008 στις 21:30, οι ΛΑΘΟΣ ΟΔΗΓΙΕΣ θα παρουσιαστούν στο πολιτιστικό και ερευνητικό κέντρο (οινο)πνευματικής ζύμωσης 24ωρης λειτουργίας Boheme Del Mar, Ερμούπολη, Σύρος (το γνωστό ανεξάντλητο μπαρ στην παραλία προς το Τελωνείο). O Σωτήρης Κακάτσης θα παρουσιάσει το βιβλίο, ενώ ο Βαγγέλης Ευαγγελίου θα διαβάσει αποσπάσματα. Τι θα παρουσιάσει ο ένας και τι θα διαβάσει ο άλλος είναι παντελώς άγνωστο ακόμη και στον συγγραφέα, ο οποίος θα μάθει μαζί με τους υπόλοιπους παρόντες, αν το βιβλίο που νομίζει ότι έγραψε έχει κάποια σχέση με το βιβλίο που οι άλλοι θεωρούν ότι έγραψε.

Πιείτε κανα σφηνάκι και για μας που θα λείπουμε...

31 Οκτωβρίου - Cube - Συμπαντικές Διαδρομές - Νέα Βιβλία

Θα στο ξαναθυμίσω όταν πλησιάσει η παρουσίαση. Αν όμως βιάζεσαι να μάθεις περισσότερα, υπάρχουν άφθονα εδώ.

Πτήση (πριν τα φτύσει)

Σήμερα το πρωί σε ένα αεροπλάνο που έκανε μια πολύ πρωινή πτήση η Μπίζνες ήταν σχεδόν άδεια. Ταξίδευαν εκεί μόνο ένα στελεχό, ένας πολιτικός κι ένας ηγούμενος. Όμως στην Οικονομική δεν έπεφτε καρφίτσα, όλες οι θέσεις ήταν γεμάτες από τους μαθητές ενός επαρχιακού σχολείου που πήγαιναν εκπαιδευτική εκδρομή.

Κάποια στιγμή ακούστηκε η φωνή του πιλότου. "Κυρίες και κύριοι, σας ομιλεί ο Κυβερνήτης. Με λύπη μου σας ανακοινώνω πως λόγω των πρόσφατων προβλημάτων ρευστότητας το αεροπλάνο δεν πετάει με πλήρη φόρτο καυσίμων. Στην πραγματικότητα, τα καύσιμα είναι ελάχιστα και δεν θα φτάσουν μέχρι τον προορισμό μας. Έχουμε όμως ραντεβού μ' ένα ιπτάμενο τάνκερ που μπορεί να μας ανεφοδιάσει στον αέρα. Αφού στα εισιτήρια σας δεν χρεώθηκε επίναυλος καυσίμων και τα ιπτάμενα τάνκερ δεν κάνουν πίστωση, ελπίζω πως θα βάλετε όλοι το χέρι στην τσέπη για να συμπληρωθεί το απαιτούμενο ποσό. Οι αεροσυνοδοί θα περάσουν τώρα από τις θέσεις σας για τα περαιτέρω. Ευχαριστώ πολύ".

Το Στελεχό ατάραχο άνοιξε την επαγγελματική του τσάντα κι έβγαλε από μέσα ένα χρυσό αλεξίπτωτο. Χωρίς κουβέντα, πήγε στην πόρτα του αεροπλάνου, την άνοιξε και πήδηξε έξω.

Κατά πόδας τον ακολούθησε κι ο Πολιτικός με μια τεράστια μαύρη ομπρέλα που είχε το λογότυπο μιας διάσημης ασφαλιστικής δικλείδας.

Τελευταίος έφυγε ο Ηγούμενος που αφού προσευχήθηκε για λίγο απέκτησε προσθετικά εξαπτέρυγα και πέταξε στην αγκαλιά του Θεού του.

Έτσι η Μπίζνες άδειασε. Στην Οικονομική οι αεροσυνοδοί πέρασαν με σκουπιδοσακούλες κι οι μαθητές ξηλώθηκαν ότι χαρτζιλίκι είχαν.

Φυσικά τα λεφτά τους δεν έφταναν για τον ανεφοδιασμό. Και το ιπτάμενο τάνκερ έφυγε βρίζοντας στον ασύρματο πως το φέρανε αδίκως και να μην τολμήσουν να το ξανακάνουν.

Οι δεξαμενές καυσίμου άδειασαν, οι μηχανές σταμάτησαν και το αεροπλάνο άρχισε να χάνει ύψος. Από τα παράθυρα οι πιτσιρικάδες έβλεπαν ένα πελώριο βουνό να πλησιάζει με ταχύτητα.

Λίγο πριν σκάσει το αεροπλάνο στο βουνό οι αεροσυνοδοί πέρασαν και έδωσαν τις τελευταίες οδηγίες. Και επέβλεψαν με υψηλή αίσθηση καθήκοντος πως όλα τα παιδιά είχαν φορέσει σωστά τα σωσίβια τους.

Η Κατάπληξη των Αμνών και η Οικονομική Δεοντολογία

Χωρίς οι οικονομικές μου γνώσεις να μου επιτρέπουν να κάνω την οποιαδήποτε πρόβλεψη η αρχική αντίδραση των Χρηματιστηρίων μετά τις διασώσεις και τα διάφορα Σχέδια αξιολογείται γενικώς ως "θετική".

Και βέβαια στο καπάκι, έγκριτοι και ανέγκριτοι, σχετικοί και άσχετοι, υπεύθυνοι και ανεύθυνοι, σοβαροί και μαϊντανοί σκίζουν τα ιμάτια τους σχετικά με την Κρίση και την απόλυτη ανικανότητα οποιουδήποτε "να την δει να έρχεται".

Οι Προβλέψεις για την Οικονομία είναι φαίνεται σαν την Πρόγνωση των Σεισμών. Κάποτε ίσως και να μπορούμε, σήμερα όχι. Σήμερα μετράμε το μέγεθος και το επίκεντρο. Αφού.

ΑΦΟΥ γίνει ο σεισμός.
ΑΦΟΥ γίνουν τα βαριά "χαρτιά" χαρτιά τουαλέτας.
Και -κυρίως- ΑΦΟΥ πλησιάσει επικίνδυνα το ντόμινο την "Πραγματική" Οικονομία.

Δεν ξέρω γιατί μου βρωμάει παραμύθι ή φάση.

Ίσως γιατί έχω μια τάση να εξερευνώ την ανθρώπινη "διαστροφή". Όχι στο ερωτικό, αλλά στο κοινωνικό επίπεδο. Και την "Κατάπληξη των Αμνών" την έχω δει να επαναλαμβάνεται συνεχώς και αδιαλλείπτως κάθε μέρα σε θέματα που διόλου ασήμαντα είναι.

Ζούμε μια τρέλα. Μια οχυρωμένη (και μέχρι πρόσφατα λογιστικά αποδοτική) τρέλα, αλλά μια ξεκάθαρη και ολοφάνερη τρέλα. Ο άνθρωπος που παράγει "πραγματικά" προϊόντα (π.χ. πορτοκάλια) αμοίβεται ελάχιστα συγκριτικά με εκείνον που φτιάχνει "φανταστικά" οικονομικά προϊόντα (όπως τα πρόσφατα αποκαλούμενα "τοξικά" ομόλογα). Και το σύστημα δεν τσακίζεται να διασώσει τον πορτοκαλοπαραγωγό όταν πέφτει πάγος, αλλά τον μάνατζερ που έχει εκπαιδευθεί "ανταγωνιστικά" και ζει μια ολόκληρη ζωή "αντικοινωνικά". Χαίρεται όταν καίγεται ολόκληρη η Καλιφόρνια, γιατί θα ανέβει η τιμή της Κιλοβατώρας που πουλάει ο ίδιος ή το "μαγαζί" του (πραγματικό καταγεγραμμένο περιστατικό από την υπόθεση ENRON).

Αλήθεια, πότε τέλειωσε η πελώρια συζήτηση που είχε ανοίξει για την "έλλειψη ηθικής στάσης" του Οπενχάιμερ (ελπίζω πως όλοι γνωρίζουν ότι ο τύπος κατηγορήθηκε χοντρά για το πρόγραμμα της Ατομικής Βόμβας και αποκλήθηκε Προδότης του Ανθρωπίνου Είδους). Πότε τέλειωσε αλήθεια; Και ποιος νίκησε; Το μάθαμε ποτέ;

Και κυρίως σε ποιούς τομείς της Επιστήμης εφαρμόστηκαν τα "διδάγματα" της κατακραυγής για τον Οπενχάιμερ;

Πολύ νωρίς, από όσο τουλάχιστον γνωρίζω αρκετούς αιώνες πριν την περίπτωση Οπενχάιμερ, η Ιατρική (επίσης Επιστήμη) απέκτησε έναν Όρκο μαζί με κάτι που ονομάζεται Δεοντολογία. Και αυτά είναι πάρα πολύ χρήσιμα για την πορεία της, αφού η Ιατρική ασχολείται με ζητήματα κυριολεκτικά Ζωτικής σημασίας.

Για πες μου τώρα, τι Όρκο δίνουν οι Οικονομολόγοι; Και πότε άκουσες τελευταία φορά για την Οικονομική Δεοντολογία; Σε ποιο έτος διδάσκεται;

Προφανώς δεν την χρειάζεται η Οικονομική Επιστήμη... Γιατί, όπως είναι γνωστό, είναι μικρότερης σημασίας από την Ιατρική. Και σε καμιά περίπτωση δεν ασχολείται με ζητήματα κυριολεκτικά Ζωτικής σημασίας. Ποτέ κανείς δεν πέθανε από κακούς οικονομολόγους που τα κάνανε σκατά στην δουλειά τους. Σωστά;

Σωστά, οι οικονομικοί επιστήμονες είναι απλώς οι άοκνοι υπηρέτες του συνόλου. Και η πιο τρανταχτή απόδειξη είναι ότι φροντίζουν να έχουν τα νοσοκομεία όχι μόνο όλα αυτά που χρειάζονται για την καθημερινή τους λειτουργία, αλλά και επιπλέον αποθηκευμένο υγιειονομικό υλικό για μια έκτακτη επείγουσα περίσταση. Και όταν βγαίνουν στους διαδρόμους παραμερίζουν πάντοτε για να κινούνται ελεύθερα οι Γιατροί...

Ώρα να κλείσουνε κάποια στόματα...

Στην Ελλάδα αυτό που με συφιλιάζει περισσότερο είναι η μικρότητα. Οι άνθρωποι που δεν ρισκάρουνε ποτέ, δεν εκδίδουνε τίποτα, δεν γυρίζουνε ποτέ μια ταινία αλλά έχουνε το θράσος να περιφέρονται δια ζώσης ή ψηφιακά και να θάβουνε τις δουλειές των άλλων. Επειδή αυτό έχει γίνει ένα είδος ρυθμού συνήθως οι υπόλοιποι, αυτοί που κάτι κάνουνε, το προσπερνάνε. Εμένα συνεχίζει να με συφιλιάζει. Γι αυτό χαίρομαι ιδιαίτερα όταν παίρνω Δελτία Τύπου σαν αυτό που ακολουθεί και κλείνει μερικά μαλακισμένα "στοματάκια":

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 13/10/08

Η ΙΣΤΟΡΙΑ 52 ΒΡΑΒΕΥΕΤΑΙ ΣΤΟ SITGES

Μπορεί οι νοητικοί σεναριακοί λαβύρινθοι της Ιστορίας 52 να παραξένεψαν, να αποπροσανατόλισαν ή και να δίχασαν αρκετούς κατά την προβολή της ταινίας στις ελληνικές αίθουσες την περασμένη άνοιξη, αυτό όμως δεν φάνηκε να προβληματίζει ιδιαίτερα την κριτική επιτροπή του διεθνούς φεστιβάλ κινηματογράφου του Sitges της Καταλονίας (2-12 Οκτωβρίου) που της απένειμε το βραβείο καλύτερου σεναρίου. Πρόκειται για μια από τις σημαντικότερες διεθνείς διακρίσεις του ελληνικού κινηματογράφου εδώ και αρκετά χρόνια.

Μπαίνοντας στην τέταρτη δεκαετία του, το φεστιβάλ του Sitges αποτελεί το κορυφαίο κινηματογραφικό γεγονός του πλανήτη για τις ταινίες είδους και φανταστικού, ενώ τα βραβεία που απονέμει σε όλες τις βασικές κατηγορίες (από τα ειδικά εφέ μέχρι την καλύτερη ταινία) θεωρούνται η ανώτατη διάκριση για το σινεμά είδους. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι η λίστα των ονομάτων που έχουν στο παρελθόν λάβει το βραβείο σεναρίου περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τους: David Cronenberg (το 1977), Quentin Tarantino (το 1992), Guillermo del Toro (το 1993), Michael Haneke (1994 και 2003), Gaspar Noe (1998), Richard Kelly (2001), Park Chan Wook (2007). Ας σημειωθεί ότι η ταινία του Αλέξη Αλεξίου είναι η πρώτη ελληνική ταινία φιξιόν που προσκλήθηκε στο ισπανικό φεστιβάλ έπειτα από σχεδόν δύο δεκαετίες.

Το βραβείο καλύτερης ταινίας του φετινού φεστιβάλ απονεμήθηκε στο Surveillance της Jennifer Lynch (πρόκειται για την κόρη του David Lynch) ενώ το βραβείο σκηνοθεσίας κέρδισε ο, γνωστός μας από την ταινία του Γλυκόπικρη Ζωή, κορεάτης Kim Jee-woon για την καινούργια του ταινία The Good, The Bad, The Weird. Με το ειδικό βραβείο της επιτροπής τιμήθηκε το βρετανικό θρίλερ Eden Lake, ενώ το βραβείο της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας των φεστιβάλ φανταστικού (χρυσός Melies) δόθηκε στο σουηδικό Let the Right One In. Τιμητικά βραβεία για την συνολική προσφορά τους στο φανταστικό απονεμήθηκαν στους John Carpenter, Abel Ferrara και Charlie Kaufman.

Στο πλούσιο διαγωνιστικό πρόγραμμα του φεστιβάλ, που από πολλούς χαρακτηρίστηκε το δυνατότερο των τελευταίων ετών, παρουσιάστηκαν ταινίες όπως το σπονδυλωτό Tokyo! των Michel Gondry, Leos Carax και Bong Joon-ho, το Περί Τυφλότητας του Fernando Meirelles, ή ταινίες σοκ όπως το διαβόητο γαλλικό Martyrs. Αν τελικά αναλογιστεί κανείς ότι η Ιστορία 52 δεν γυρίστηκε καν με το ένα εικοστό πέμπτο (1/25) του προϋπολογισμού των φθηνότερων ταινιών που συναγωνίστηκε, καταλαβαίνει κανείς ότι η διάκριση αυτή αποτελεί, για έναν επιπρόσθετο λόγο, έναν μικρό άθλο.

Βουλώστε το λοιπόν τώρα! Ένα-Μηδέν και το ματς δεν έχει τελειώσει ακόμα...


UPDATE (14/10/2008): Έλαβα αυτό το mail που διορθώνει το ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ και αναδημοσιεύω το μέρος που αφορά την διόρθωση

(...)Όντας λίγο βιαστικοί κάναμε ένα μικρό λάθος στο δελτίο τύπου. Ψάχνοντας τα αρχεία του φεστιβάλ στο επίσημο site επιβεβαίωσα ότι η τελευταία ελληνική συμμετοχή στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ ήταν ο Κοκκινόπουλος ("Τα Σημάδια της Νύχτας", το 1990) ενώ οι Βασίλης Μαζωμένος και Πάνος Κούτρας συμμετείχαν σε παράλληλα τμήματα το 99 (με το «Χρήμα» και την «Επίθεση του Γιγαντιαίου Μουσακα» αντίστοιχα). Άρα η σωστή διατύπωση στο τέλος της δεύτερη παραγράφου στο δελτίο τύπου θα έπρεπε να είναι:
"Η ταινία του Αλέξη Αλεξίου ήταν η πρώτη ελληνική συμμετοχή στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του ισπανικού φεστιβάλ εδώ και 2 σχεδόν δεκαετίες, από Τα Σημάδια της Νύχτας του Πάνου Κοκκινόπουλου."
(...)
Αν είναι εύκολο να περάσεις την μικρή αυτή αλλαγή στο blog σου θα το εκτιμούσα.

Εύκολο είναι,το πέρασα,πάμε γι άλλα.

O H.P.Lagavulin ανοίγει απόψε στο Bartesera

Ο H.P.Lagavulin δεν είναι τόσο γνωστός όσο ο άλλος H.P.L(ovecraft). Παραμένει ακόμη άγνωστος αν και η συμβολή του στην Λογοτεχνία, όπως λένε αυτοί που τον έχουν μελετήσει και διαβάσει, ήταν πραγματικά σημαντική. Εγώ πάλι δεν τον ξέρω για να μπορώ να κρίνω αλλά δεν με χαλάει και καθόλου να τον μάθω... Έτσι το TALES OF A CRAZY WORLD προωθεί και στηρίζει την παρακάτω εκδήλωση

Δεκατρία χρόνια μετά το θάνατο του H.P. Lagavulin(1894-1995), 7 Ελληνες συγγραφείς παιδικών βιβλίων θυμούνται τον σημαντικό σκωτσέζο συγγραφέα και μεταφράζουν αποσπάσματα από το έργο του και 7 Ελληνες εικονογράφοι τα εικονογραφούν από την αρχή, συνθέτοντας το πορτρέτο ενός "μεγάλου των παιδιών".

O H.P. Lagavulin έγραψε ιστορίες (και όχι μόνο) στα περιθώρια άλλων βιβλίων. Δεν εξέδωσε σχεδόν τίποτε, επηρέασε όμως με την "περιθωριακή" του αντίληψη για την παιδική λογοτεχνία όλους τους σύγχρονους ευρωπαίους συγγραφείς.

Την έκθεση οργανώνουν οι: Ελίζα Βαβούρη, Δημήτρης Βανέλλης, Κατερίνα Βερούτσου, Χαρά Γιαννακοπούλου, Μυρτώ Δεληβοριά, Ελένη Κατσαμά, Αργυρώ Κοκορέλη, Φίλιππος Μανδηλαράς, Μάρια Μπαχά, Αντώνης Παπαθεοδούλου, Βασίλης Παπατσαρούχας, Αργυρώ Πιπίνη, Ντανιέλα Σταματιάδη και Φωτεινή Στεφανίδη.

ΧΡΗΣΤΙΚΑ: Τα εγκαίνια γίνονται απόψε γύρω στις 8μμ και η έκθεση θα κρατήσει μέχρι τις 9 Νοεμβρίου. 10πμ με 10μμ (εκτός Κυριακής που ανοίγει 12). Το Bartesera βρίσκεται στην Στοά Πραξιτέλους, Κολοκοτρώνη 25, στο κέντρο-κατάκεντρο των Αθηνών. Περισσότερα για τον Lagavulin εδώ. Κι όσοι μαθαίνουν "μυστικά" παρακαλούνται να διατηρούν πάντοτε την παιδική τους αγνότητα...

Ξανά-μανά στο Φαεινόν...

... για την επόμενη εκδήλωση της ΑΛΕΦ την Κυριακή 5 Οκτωβρίου με τέσσερις ταινίες μικρού μήκους που έχουν βραβευθεί πολλαπλά και λένε!





Είναι οι:

1) ΟI AΣΤΡΟΝΑΥΤΕΣ - Των Walerian Borowckyk & Chris Marker - Γαλλία (1959) - Διάρκεια: 12.04

2) MORE - Tου Mark Osborn - ΗΠΑ (1999) - Διάρκεια: 6.15

3) DELIVERY - Tου Till Nowak - Γερμανία (2006) - Διάρκεια: 8.43

4) ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ ΠΑΝΕ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ - Samuel Tourneaux - Γαλλία (2007) - Διάρκεια: 8.25

H φωτό είναι από το MORE. Το Φαεινόν είναι στην γωνία Καλλιδρομίου και Μαυρομιχάλη (έχει και θέα στους μπάτσους, που έλεγε παλιά σε μια πρόζα του ο Τζιμάκος) και η προβολή θα αρχίσει στις 8:00 (το βράδυ, που έχει αποδεδειγμένα λιγότερο φως απ' το πρωί).

Η ΑΛΕΦ είναι εδώ, αλλά και εδώ.

AVPD: Υπογραφή αντιτύπων στο 37ο Φεστιβάλ Βιβλίου

Τι να πω εγώ για το AVPD; Τα δικά μου λόγια είναι σκέτη φτώχεια αν τα συγκρίνει κανείς με την "πλακάρα" που γίνεται σε κάθε σελίδα, καρέ, ακόμα και λέξη του άλμπουμ.
Οκέι, θα πω μόνο ότι την Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου, στις 7μμ, στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου, στο 37ο Φεστιβάλ Βιβλίου, στο περίπτερο 124, στο τέρμα δηλαδή σχεδόν της έκθεσης (υπό κάθε έννοια, χωρική και χρονική), ο Αντώνης Βαβαγιάννης και ο Κωνσταντίνος Φουτσίδης, υπερήφανοι δημιουργοί του A.V.P.D., θα υπογράψουν αντίτυπα του άλμπουμ και θα υποστούν τις αντιδράσεις του κοινού. Από την ανακοίνωση της, αλλά και τον "πρότερο ανέντιμο βίο" των δημιουργών του άλμπουμ, η εκδήλωση μάλλον δεν μπορεί να αναμένεται "σοβαρή". Ευτυχώς για όλους μας...

29 επικοινωνιολόγοι και πολιτικοί αναλυτές συνιστούν...

... στον Καίει-Καίει να σηκώσει τα μανίκια και να πιάσει, λένε, δουλειά!

ΩΠΑ ΠΑΙΔΙΑ! Κάντε λίγο κράτει...

Δεν γίνονται αμέσως αυτά τα πράγματα! Με ρέγουλα, αργά-αργά και σταδιακά γίνονται μόνο. Σηκώνεις άνθρωπο που έχει μπαταλιάσει από την ακινησία στον καναπέ να τον βάλεις να τρέξει κατοστάρι σε αγώνες; Κι άμα πάθει κανα έμφραγμα δηλαδή, ποιος την παίρνει την ευθύνη; Οι επικοινωνιολόγοι; Ή οι πολιτικοί αναλυτές;

Άκου με εμένα Καίει-Καίει μου που αποδεδειγμένα θέλω το καλό σου. Ήρωας των πιο αστείων κειμένων του TALES είσαι, δεν με παίρνει να σε χάσω.

Αργά-αργά και βήμα-βήμα να την πας την φάση. Πρώτα μια βόλτα μέχρι το αυθαίρετο των Ευζώνων απέναντι. Την άλλη βδομάδα, άντε και μέχρι την Πανεπιστημίου. Την παραπάνω μια βόλτα μέχρι τα λουλουδάδικα, καλά είναι. Και κάθε μέρα να παίρνεις μια απόφαση, να κάνεις μια δουλίτσα. Όχι πολύ σημαντική στην αρχή. Να, ας πούμε, σήμερα καθάρισε το ντουλάπι με τις σκούπες. Αύριο συγύρισε το γραφείο σου. Και σε δυο-τρία χρόνια θα είσαι σε θέση να πάρεις και σπουδαίες αποφάσεις. Όπως, ας πούμε, να απολύσεις τον κηπουρό.

Δεν έχει σημασία πόσο νωρίς αρχίζεις τα Κόμικς...

...σημασία έχει πότε "ωριμάζεις", γίνεσαι "σοβαρός" (και άρα επικίνδυνος για τον εαυτό σου και την κοινωνία) και τα κόβεις.

Στο σημερινό "9" πάντως ο 8ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός Κόμικς αναγγέλει και δημοσιεύει τους νικητές του. Και το TALES που αρνείται σθεναρά να "ωριμάσει" και να "σοβαρευτεί" τους καλωσορίζει, ως είθισται.

Είναι (κι εδώ μπαίνουν οι τρομπέτες):

ΝΕΑ ΤΑΛΕΝΤΑ (my favorites)
1Β. Άννα Τριμίντζιου
2Β. Αιμιλία Κονταίου
3Β. Βασίλης Κουρεντής
1Ε. Μαρία Βάγκοβα
2Ε. Ερρίκος Πέτρου
3Ε. Ευαγγελία Μώρη
Δ: Γιώργος Αντωνάτος, Παναγιώτης Βαρούτσος, Δημήτρης Δουλουφάκης, Αθανάσιος Καραμπάλιος, Μαρίνα Καντιάνα Κοντσέττι, Δημήτρης Μπουκλής, Βασίλειος Σπανός.

ΝΕΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ (ΠΑΙΖΟΝΤΑΙ ΔΥΝΑΤΑ):
1Β. Εμμανουήλ Τηλέμαχος Ιατρού
2Β. Όθων Στυλιανός Νικολαϊδης
3Β. Ανδρέας Αντώνος
1Ε. Ελένη Βλαστάρη
2Ε. Χρήστος Καρακίτσος
3Ε. Γιώργος Μπαριτάκης
Δ: Δημήτρης Αλεξανδρόπουλος, Σοφία Ανδρουλιδάκη, Iwayan Dania, Δημήτρης Κουμεντακάτος, Μιτσίρου Μορικάουα, Ευστράτιος Τζαμπαλάτης, Δημήτρης Τριμίντζιος.

Όπου Β, βραβείο. Όπου Ε, έπαινος. Όπου Δ, διάκριση.

Η Βράβευση και τα εγκαίνια της Έκθεσης του 8ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού θα γίνουν την Πέμπτη 2 Οκτωβρίου στις 8 μ.μ. στην γκαλερί του ΑΚΤΟ (Κραναού 3, Ψυρρή).

Τα έργα θα μείνουν κρεμασμένα μέχρι τις 12 Οκτωβρίου για να τα δει όλος ο κόσμος. Τους νικητές θα τους κρεμάσουμε επιτόπου ανάποδα από τα μπαλκόνια, για να "ωριμάσουν" και να σταματήσουν να ασχολούνται με τα "καραγκιοζάκια"...

Μια από τα ίδια (Ανακεφαλαιώνοντας το Χαζοκούτι)

Η φωτογραφία "εκλάπη" από αυτό το ενδιαφέρον κομμάτι.

Μπορεί κανείς να ξεκινάει την μέρα του βρίζοντας το χαζοκούτι και να την τελειώνει σπάζοντας την τηλεόρασή του (αν έχει αρκετά λεφτά για να την αντικαταστήσει). Και πιθανότατα θα έχει απόλυτο δίκιο. Το επίπεδο των προγραμμάτων της Τηλεόρασης είναι κατά 99% από εντελώς άθλιο (και συνειδητά αποβλακωτικό) έως μέτριο (και τότε μάλιστα διεκδικεί "καλές προθέσεις" απέναντι στο Αδηφάγο Μέσο).

Το υπόλοιπο 1% που υπερβαίνει το μέτριο και καταλήγει στο πολύ καλό, όταν δεν είναι "δάνειο" (όπως π.χ. οι κινηματογραφικές ταινίες ή μερικές εκπομπές λόγου που με την ίδια ευκολία θα μπορούσαν να είναι εξαιρετικές ραδιοφωνικές παραγωγές) και αποτελεί πρωτογενή τηλεοπτική παραγωγή συνήθως βρίσκεται κάτω από την δαμόκλεια σπάθη της τηλεθέασης και χρησιμοποιεί συνεχώς την δικαιολογία των "περιορισμένων πόρων" και των "απαιτούμενων ισορροπιών" για να καλύψει τα κενά του.

Υπάρχουν όμως ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις που αποδεικνύουν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ακόμα και κάτι τόσο περιορισμένο όσο ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα μπορεί να γίνει πραγματικό έργο τέχνης. Και καταρρίπτουν τον Μύθο της Κακής Τηλεόρασης, που ο ορισμός του είναι μέσες-άκρες:

Ότι κι αν παίξεις στην Τηλεόραση, θα διαλυθεί και θα γίνει κιμάς αφού θα καταλήξει "αυτό που είναι ανάμεσα στις διαφημίσεις".

Αυτός ο ορισμός δεν είναι απολύτως λανθασμένος. Πραγματικά η Τηλεόραση χρησιμοποιείται για να προβάλλει διαφημίσεις κι αυτός είναι ο μοναδικός της σκοπός, εφόσον είναι "υγιής" και τα έσοδά της προέρχονται μόνο από την εμπορική της εκμετάλλευση. Δεν θα εξετάσω εδώ την περίπτωση της "μη υγιούς" Τηλεόρασης που είναι το όχημα που προσφέρει "μαύρα ή άλλα" έσοδα στους ιδιοκτήτες της, ούτε την ιδιομορφία των Κρατικών Τηλεοράσεων που έχουν από την δημιουργία τους άλλους στόχους.

Το πρόβλημα με το τηλεοπτικό πρόγραμμα είναι ακριβώς ότι προβάλλεται για να "δώσει νούμερα" στις διαφημίσεις. Είναι δεδομένο ότι θα χάσει κοινό κατά την διάρκεια των διαφημίσεων (και μάλιστα ανάλογα με το πλήθος τους, άρα με την επιτυχία του προγράμματος) και θα πρέπει να το "ξαναμαντρώσει" στην συνέχεια για να ξαναπαραδώσει καλά νούμερα στις επόμενες διαφημίσεις. Αυτός είναι ένας υπαρκτός σχιζοφρενικός κύκλος που γνωρίζει ο κάθενας που έχει ασχοληθεί ελάχιστα με την Τηλεόραση, αλλά και κάτι που εύκολα μπορεί να επιβεβαιώσει οποιοσδήποτε άσχετος διαβάζοντας τις μετρήσεις θεαματικότητας.

Είναι σίγουρο ότι ακόμα και ο πιο "καμένος" τηλεθεατής δεν γουστάρει πραγματικά να βλέπει διαφημίσεις. Του επιβάλλονται μέσω του προγράμματος.

Δεν είναι τυχαίο ότι αυτό οδήγησε σε μια ειδική δραματουργική προσέγγιση των προγραμμάτων της τηλεόρασης και σε μια νέα τεχνική συγγραφής (το τηλεοπτικό σενάριο επιδιώκει σταδιακές κορυφώσεις που λειτουργούν σαν φράγμα στην διαρροή των θεατών για να τους αναγκάσουν να δουν τις διαφημίσεις και δημιουργούν πραγματικές "κρίσεις" στο τέλος κάθε επεισοδίου για να "σύρουν" το κοινό και στην επόμενη προβολή της σειράς, ενώ οι δημοσιογραφικές εκπομπές "ανεβάζουν" τους τόνους της αντιπαράθεσης ελάχιστα πριν διακόψουν).

Η "καλή εμπορικά" τηλεόραση (αυτή που καταφέρνει να κρατήσει το κοινό "καρφωμένο" στο κουτί) είναι σχεδόν μαθηματικά "δραματουργικά κακή" (γι' αυτό συμβαίνουν άλλωστε διάφορα εξωφρενικά για να "κορυφωθούν" οι επιμέρους δράσεις και η Αλήθεια είναι το πρώτο θύμα των Δελτίων Ειδήσεων).

Η απάντηση που βρέθηκε σ' αυτό το πρόβλημα, και οδήγησε σε αρκετές επιτυχίες προγραμμάτων ήταν μια "μαγειρική" σύνθεση πολλών παραγόντων. Συμπαθείς ηθοποιοί-φάτσες που έχουν ανεπτυγμένο το χάρισμα της ταύτισης με τον θεατή, αυτόνομες χιουμοριστικές εξάρσεις ακόμα και σε δραματικές σειρές, σπονδυλωτή ανάπτυξη των θεμάτων, τράβηγμα των λεπτομερειών εις βάρος της ουσίας, ζεστό χρήμα στα τηλεπαιχνίδια, "υπόγεια" χρήση της λίμπιντο των τηλεθεατών.

Κι όμως ακόμη και σήμερα, κανείς δεν μπορεί (ή δεν θέλει αν την ξέρει) να πει την Συνταγή της Επιτυχίας. Και, θεωρητικά τουλάχιστον, ακόμα και τα υψηλόβαθμα στελέχη των τηλεοπτικών σταθμών παίζουν σε κάθε σεζόν την καρέκλα τους με βάση την επιτυχία των επιλογών τους.

Το μεγαλύτερο δράμα του τηλεοπτικού κοινού είναι πως εύκολα γυρίζει την πλάτη του σε κάτι που "φορέθηκε" και πέτυχε πέρσι. Και οι φωτεινές εξαιρέσεις είναι πάντοτε προγράμματα που φέρνουν μια διαφορετική προσέγγιση, μια ματιά πάνω στο τηλεοπτικό μέσο και το υλικό που να είναι σχετικά καινοτόμα.

Τέλος της ανακεφαλαίωσης, αύριο αν όλα πάνε πάνε καλά θα μιλήσω για το εξαιρετικό The Wire...

Δημήτρης Βανέλλης στην πρώτη φθινοπωρινή της ΑΛΕΦ

Ήρθαν οι βροχές και το Φθινόπωρο, γύρισε κι η ΑΛΕΦ από τις θερινές διακοπές της. Η πρώτη εκδήλωση της Λέσχης για την νέα σεζόν γίνεται αύριο στο ΦΑΕΙΝΟΝ με ανάγνωση δύο (2) διηγημάτων του Δημήτρη Βανέλλη που πρωτοπαρουσιάστηκαν στο ΦΕΦΕ και τώρα "αναμεταδίδονται" στην πρωτεύουσα για όσους δεν είχαν την ευκαιρία να τα απολαύσουν εκεί. Θα ακολουθήσει, όπως πάντα συζήτηση, μετά μπυροκατανύξεως και ξηροκαρποκλασίας.

ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΓΛΩΣΣΑΡΙ
ΑΛΕΦ: Αθηναϊκή Λέσχη Επιστημονικής Φαντασίας
ΑΥΡΙΟ: Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου και ώρα 8 μ.μ.
ΦΑΕΙΝΟΝ: Καφέ στην γωνία Μαυρομιχάλη και Καλλιδρομίου, διαγώνια του ΑΤ Εξαρχείων
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΝΕΛΛΗΣ: Πολυπράγμων και πολυγραφότατος, με "ακονισμένο" χιούμορ, κοινωνικός, ανύπαντρος, γνωστός επίσης και για τις επαφές του στον ευρύτερο χώρο της Τέχνης (κόμικς, κινηματογράφος, εικαστικά, κι ότι άλλο φανταστείς).
ΦΕΦΕ: Φεστιβάλ Επιστημονικής Φαντασίας Ερμούπολης.
ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ: Είδος που δεν πληρώνεται ποτέ όσο πρέπει, ενώ σου βγάζει το λάδι για να γραφτεί σωστά. Στην προκειμένη περίπτωση το έμμετρο "Της ξενιτειάς" και το ανατρεπτικό "Η αλήθεια για το ρυθμό της Βασιλικής".
ΜΠΥΡΟΚΑΤΑΝΥΞΗ, ΞΗΡΟΚΑΡΠΟΚΛΑΣΙΑ: Περιττό να εξηγήσουμε αυτές τις λέξεις.


ΚΟΥΙΖ: Σ' αυτήν την φωτογραφία, εικονίζεται και ο Δημήτρης Βανέλλης. Ποιός είναι όμως;

ΤΖΗΝ ΓΟΥΛΦ: Το Βιβλίο του Νέου Ήλιου

Το Βιβλίο του Νέου Ήλιου είναι αναμφίβολα το σημαντικότερο έργο του Τζην Γουλφ και ίσως ένα από τα πέντε σημαντικότερα έργα της Λογοτεχνίας του Φανταστικού στο σύνολο της (και με τον Μπόρχες μέσα). Και δεν έχω κανένα πρόβλημα να δηλώσω πως κατά την γνώμη μου, στέκεται άνετα δίπλα σε οποιοδήποτε κορυφαίο έργο της Αγγλόφωνης Λογοτεχνίας (όπως τον Οδυσσέα του Τζόυς ή το Μόμπυ Ντικ του Μέλβιλ). Είναι ακόμη απλώς πολύ νωρίς για να περιβληθεί τον μανδύα του "κλασσικού". Θα γίνει κι αυτό στο μέλλον (κι αν δεν γίνει, κακό του κεφαλιού της Λογοτεχνίας και των Ιστορικών της).

Το Βιβλίο του Νέου Ήλιου είναι ένα ενιαίο μυθιστόρημα που χωρίζεται σε τέσσερα μέρη, τέσσερα βιβλία που υποτίθεται πως έχει γράψει ο ίδιος ο ήρωας τους, ο Σεβέριαν, και ο Γουλφ απλώς τα "μεταφράζει". Μέχρι στιγμής στα Ελληνικά έχουν εκδοθεί από τις Εκδόσεις Τρίτων τα δύο πρώτα (Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗ και ΤΟ ΠΕΤΡΑΔΙ ΤΟΥ ΣΥΜΦΙΛΙΩΤΗ) και είναι υπό έκδοση τα υπόλοιπα. Το Πετράδι μόλις βγήκε από το τυπογραφείο και σίγουρα θα το βρείς στο περίπτερο 124 της Έκθεσης Βιβλίου στην Διονυσίου Αεροπαγίτου. Η Σκιά του Βασανιστή κυκλοφορεί καιρό.

Γιατί όμως ρισκάρω την (όποια) αξιοπιστία μου και τοποθετώ τόσο ψηλά αυτό το βιβλίο; Η απάντηση δεν έχει μόνο ένα σκέλος, έχει πολλά πλοκάμια. Τουλάχιστον όσα κι ο Κθούλου...

Κατ' αρχήν ο Τζην Γουλφ είναι μεγάλος μάστορας της γλώσσας. Σ' έναν χώρο (αυτόν της Λογοτεχνίας του Φανταστικού) όπου η καινοτομία συνήθως υπερέχει της απόλαυσης του κειμένου, ο Τζην Γουλφ χειρίζεται την γλώσσα με τρόπο πραγματικά μοναδικό. Συνθέτει νέες λέξεις, ανασύρει "ξεχασμένες" και μεταβάλλει το νόημα τους και γενικά συμπεριφέρεται στην γλώσσα σαν να είναι ένα ακόμα "εργαλείο" με το οποίο υπηρετεί την πιστότητα και την δράση του έργου του.

Όμως το Βιβλίο του Νέου Ήλιου είναι επίσης εξαιρετικά πολυεπίπεδο. Στην πρώτη του ανάγνωση διαβάζεται απλώς σαν μια ενδιαφέρουσα φάνταζυ περιπέτεια. Μια φορά κι έναν καιρό ένας νεαρός ήρωας, ο Σεβέριαν, μέλος της Συντεχνίας των Βασανιστών, ξεκινάει ένα ταξίδι που θα τον οδηγήσει... και τα λοιπά και τα λοιπά. Ένα χιλιοφορεμένο κλισέ, μια χιλιοειπωμένη ιστορία από λίγους (παλιούς) καλούς, αρκετούς (συνταγογράφους) μέτριους και περισσότερους (λογοκλόπους) κακούς συγγραφείς. Που διαφέρει λοιπόν ο Γουλφ, από την μυριάδα των "περιπετειωδών" συνταγογραφημένων βιβλίων που ήδη έχουμε φάει στην μάπα;

Διαφέρει ακριβώς στην Κατασκευή του Κόσμου που κρύβεται πίσω από την κάθε λέξη, πίσω από την κάθε φράση και την κάθε εικόνα που περιγράφει. Εκεί που "σκάβοντας" στα κείμενα των άλλων βρίσκεις μόνο το ανέμπνευστο κενό και τις τρύπες της κατασκευής στο κείμενο του Γουλφ ανακαλύπτεις συνεχώς διαμάντια. Ο κόσμος του είναι συνεκτικός, κατασκευασμένος τέλεια με όρους επιστημονικής φαντασίας, διέπεται από αρχές, υπακούει σε φυσικούς νόμους. Εδώ βρίσκεται και η πελώρια "τρίπλα" του συγγραφέα.

Δεν μπορώ πραγματικά να καταλάβω - κι εδώ φυσικά συμμετέχει και η "αλαζονεία" οποιουδήποτε έχει γράψει έστω και ένα διήγημα επιστημονικής φαντασίας στην ζωή του - πως ο αξιότιμος κύριος Τζην Ροντμαν Γουλφ όχι μόνο "έθαψε" τόσο πολύ βαθιά μέσα στο έργο του την τεράστια δουλειά της Κατασκευής του Κόσμου που προφανώς ήταν και το μεγαλύτερο "αγγούρι" για τον ίδιο, αλλά και συστηματικά παραπλανεί τον αναγνώστη του σχετικά με αυτόν τον Κόσμο. Είναι απόλυτα σωστό, ακολουθεί μια περιορισμένη οπτική ενός συγκεκριμένου ήρωα, είναι ακριβώς αυτό που όφειλε να κάνει ως συγγραφέας, αλλά ποιός τολμάει να το κάνει; Ποιος ρισκάρει να μην ανακαλυφθεί ποτέ όλη αυτή η δουλειά αν ο αναγνώστης αποφασίσει να διαβάσει στα πεταχτά (να σκανάρει, όπως λέμε) το βιβλίο; Ή ο κριτικός λογοτεχνίας να το διαβάσει "διαγώνια" όπως συνηθίζεται;

Ο Τζην Γουλφ το τολμάει. Ίσως γιατί έχει αποφασίσει να αναμετρηθεί όχι μόνο με το παρόν και το περιβάλλον της Λογοτεχνίας του Φανταστικού, αλλά με το ίδιο το σώμα της Παγκόσμιας Λογοτεχνίας από τότε που υπήρξε συγγραφική τέχνη. Δεν μπορώ να γνωρίζω τα κίνητρά του, δεν τολμώ ούτε καν να τα φανταστώ.

Όμως οποιοσδήποτε τολμάει κάτι τέτοιο - και πολλώ δε μάλλον όταν το καταφέρνει - έχει εκ των πραγμάτων το δικαίωμα να απαιτεί τον σεβασμό των υπολοίπων.

Data της ελληνικής έκδοσης
Μετάφραση : Δημήτρης Αρβανίτης
Εξώφυλλα: Ανδρέας Ζαφειράτος