Ίσα ρε! Δεν Θα Μου Πείτε Εσείς Ποιο Είναι Και Το Διακύβευμα!

Μας έχουνε κάνει τα αυτιά μπαλόνια και τ' αρχίδια αερόστατα με το περίφημο διακύβευμα των εκλογών. Κατ΄ αρχήν δεν ξέρω τι ακριβώς σημαίνει η λέξη... Και το on line λεξικό δεν την έχει. Δοκίμασα την διακύβευση και (Ω του θαύματος!) το παράδειγμα έχει σχέση με οικονομικά συμφέροντα. Κοίτα και το διακυβεύω, αυτό έχει παραπάνω ενδιαφέρον γιατί έχει μέσα και ζάρια και εθνικά συμφέροντα.

Το χάνω, αγαπητοί επισκέπτες... ίσως μάλιστα να καταλήξω ακατάληπτος, σας προειδοποιώ. Το να τα παίρνεις δεν βοηθάει στην συγγραφή συγκροτημένων ποστ. Τι στον πούτσο τους έχει πιάσει όλους με το διακύβευμα; Χρειάζομαι κάποιον να με πάρει από το χεράκι και να μου εξηγήσει σαν να είμαι ανήλικος κι ηλίθιος ποιο είναι το διακύβευμα των εκλογών; Και γιατί το δικό μου διακύβευμα (ό,τι στο διάολο καταλαβαίνει ο καθένας μας πως σημαίνει η λέξη) είναι το ίδιο με το διακύβευμα της Έλλης Στάη, του Θοδωρή Ρουσόπουλου, του Ευάγγελου Βενιζέλου, της Λιάνας Κανέλλη, του Μιχάλη Παπαγιανάκη και του Άδωνι Γεωργιάδη;

Ο καθένας μας έχει το δικό του ζάρι και το ρίχνει. Τελεία. Και το πως ορίζει το διακύβευμα του είναι πρώτα από όλα προσωπική του υπόθεση και προϊόν της θέσης του για την κοινωνία και της ευαισθησίας του.

Το δικό μου λοιπόν διακύβευμα είναι συγκεκριμένο και απλό κι ανεβασμένος στο καρεκλάκι της Μαφάλντας (αυτό εδώ το blog) το κάνω και δημόσια γνωστό:

Θέλω ένα κράτος στο οποίο ο Χ άνθρωπος (και όταν λέω Χ εννοώ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ο οποιοσδήποτε, ανεξάρτητα από φύλο, φυλή, εθνικότητα, ταυτότητα, οικονομική επιφάνεια, πολιτική τοποθέτηση και σεξουαλική προτίμηση) όταν πέφτει ξαφνικά λιπόθυμος στον δρόμο (κι όταν λέω δρόμο εννοώ ΚΑΘΕ γαμημένο δρόμο αυτής της χώρας κι όχι μόνο το τρίγωνο Σύνταγμα-Ομόνοια-Μαβίλη) να τον μαζεύει κάποιος (κι όταν λέω κάποιος εννοώ ειδικευμένος που πληρώνεται ΚΑΛΑ από το Κράτος για να κάνει με συνέπεια αυτήν την δουλειά) και να τον φροντίζει μέχρι να συνέλθει τελείως και να μπορεί να σηκωθεί.

Ξέρω πως στο Κοινωνικό Συμβόλαιο που έχουμε υπογράψει αυτό είναι εκ των Oυκ ΄Ανευ. Και παρ' όλα αυτά δεν γίνεται...

Ξέρω ακόμα πως ό,τι κι αν ψηφίσω σ' αυτές τις εκλογές γι αυτό το αυτονόητο και θεμελιώδες δικαίωμα, την προστασία της γαμημένης της ζωής μου, όλοι θα συνεχίσουν να σφυράνε αδιάφορα (όπως αποδεδειγμένα έκαναν μέχρι τώρα) κι εγώ θα πρέπει να το απαιτήσω, να το παλέψω με άλλους τρόπους για να το κερδίσω.

Οπότε κάντε μου την χάρη, ψιλομαλάκες. Μην μου πρήζετε τα αυτιά και τα αρχίδια με το δικό σας διακύβευμα. Ευχαριστώ μόνο που, με την μαλακία και την στενοκεφαλιά σας, με βοηθήσατε τουλάχιστον να ορίσω το δικό μου επαρκώς...