Tο "Ψιλοβρόχι" Ως Πολιτικό Όπλο

Υπάρχει στενή σύνδεση μεταξύ Θεάτρου και Πολιτικής.Είναι κάτι παραπάνω από φανερό πως στην Τηλεοπτική Πραγματικότητα ο πολιτικός που έχει "καθαρή φατσούλα", καλή άρθρωση και ευφράδεια, πλασσάρεται σωστά στην κάμερα και φτάνει στην ώρα του στο γύρισμα, έχει το ίδιο καλές πιθανότητες καρριέρας με τον αντίστοιχο ηθοποιό που έχει τα παραπάνω χαρίσματα.

Ο πολιτικός του λόγος δεν έχει πραγματικά σημασία. Ζούμε στο βασίλειο της εικόνας και της συσκευασίας.

Στο Θέατρο λοιπόν υπάρχει κάτι που λέγεται ψιλοβρόχι. Είναι η προσπάθεια κάποιου ηθοποιού να "κλέψει" την σκηνή με αθέμιτο τρόπο κρατώντας πάνω του την προσοχή του θεατή, την στιγμή που αυτή - δραματουργικά, αλλά και ερμηνευτικά - πρέπει να βρίσκεται κάπου αλλού. Δίνω ένα παράδειγμα για να γίνω κατανοητός.

Ένας ηθοποιός έχει έναν δραματικό μονόλογο που "στρέφει" την δράση προς κάποια άλλη κατεύθυνση ή αποκαλύπτει στον θεατή κάποιο στοιχείο που μέχρι την στιγμή εκείνη δεν γνώριζε. Κάποιος από τους συμπρωταγωνιστές του επιλέγει αυτήν ακριβώς την στιγμή και κινείται ή αρχίζει να μουρμουρίζει κάτι. Ακόμη κι αν αυτό είναι μέσα στην λογική γκάμα αντιδράσεων του χαρακτήρα που υποδύεται, αυτό που κάνει είναι ψιλοβρόχι, γιατί αποσπά την προσοχή του θεατή.

Το ψιλοβρόχι δεν είναι απλώς απαγορευμένο στο Θέατρο, είναι λόγος αποπομπής του ηθοποιού που συστηματικά επιδίδεται σ' αυτό. Έχουν πέσει μπουνιές γι' αυτό, και μόνο η κατηγορία "Κάνει ψιλοβρόχι" είναι από τις πιο προσβλητικές που μπορούν να ειπωθούν για ηθοποιό.

Ο Γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού και Προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας κος Νίκος Καραχάλιος, τον οποίο είχα την ατυχία να παρακολουθήσω ως ομιλητή σε σωρεία τηλεοπτικών πάνελ τις τελευταίες μέρες, επιδίδεται συστηματικά στο ψιλοβρόχι. Δεν πρόκειται για την συνηθισμένη τεχνική "Μιλάω ώσπου να πάρω τον λόγο" ή "Συνεχίζω να μιλάω ώστε να μην ακουστεί ο συνομιλητής μου", πρόκειται για κάτι περισσότερο, μια τεχνική "συναξαρίσματος" που δημιουργεί μια ακουστική δυσαρέσκεια στον ακροατή την ώρα που προσπαθεί να ακούσει τον αντίπαλό του.

Σε οποιονδήποτε αξιοπρεπή θίασο ο εν λόγω κύριος, θα είχε λάβει αυστηρή προειδοποίηση να σταματήσει το ψιλοβρόχι, και αν επέμενε να το εξασκεί θα είχε κακήν-κακώς αποπεμφθεί.

Δυστυχώς στο θέατρο σκιών της Τηλεοπτικής Πραγματικότητας θριαμβεύει. Πράγμα που μας οδηγεί στο απλό συμπέρασμα πως η Τηλεοπτική Πολιτική ανέχεται και επιβραβεύει πρόσωπα χαμηλότερης ηθικής ακόμα κι από το τόσο δυσφημισμένο για την ηθική του Θέατρο.

Αδυνατώ πραγματικά να καταλάβω γιατί ο έμπειρος ηθοποιός κος Κώστας Καζάκος δεν τον εξέθεσε δημόσια χθες το βράδυ...