Friday, September 28, 2007

Όταν Περνάνε Κομμένες Εξατμίσεις...

Θέλω να προμοτάρω την αυριανή μου αυτοπροβολή γαμώτο!

Αλλά περνάνε οι μοτοσακοί με κομμένες εξατμίσεις και οι υπόλοιποι φίλοι κι ανοίγουνε τρομώδη θέματα. Κι έχω αδυναμία να κάνω τον μαλάκα...

Σταμάτα τώρα εδώ και πήγαινε να διαβάσεις τα σχόλια στο χθεσινό μου ποστ. Αλλιώς μπορεί και να μπερδευτείς...

Βία ή Σιωπή; Τίποτα Απ' Τα Δυο!


Η ακραία έκφραση της Δεξιάς στην Ελλάδα νομιμοποιήθηκε μέσα από τις πρόσφατες εκλογές. Είτε μας αρέσει, είτε όχι είναι πια μέρος του παιχνιδιού. Εκφράζει έναν υπαρκτό εδώ και χρόνια πολιτικό χώρο, που απλώς προτιμούσαμε να μην τον βλέπουμε και να μην τον ακούμε. Ήταν όμως εκεί έξω και λειτουργούσε όπως πάντα λειτουργεί ο φασισμός, συνομωτικά, με την τεχνική του κλιμακούμενου επιχειρήματος, με οργανώσεις συγκοινωνούντα δοχεία.
Απέναντι σε αυτό το φαινόμενο η διανόηση της χώρας, με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις ακολουθούσε την τακτική της σιωπής. See no evil, hear no evil και εμείς κάνουμε Τέχνη.

Υπάρχει εξήγηση για το γενικό τουμπέκιασμα. Ο κόσμος βαρέθηκε την "στρατευμένη" τέχνη και την αριστερή επιχειρηματολογία. Η Τέχνη μετακινήθηκε από την σφαίρα της Κοινωνίας στην σφαίρα της Προσωπικής Αυτοϊκανοποίησης και έγινε Διασκέδαση. Τα ΜΜΕ, αφού "όργωσαν" κανονικότατα και συστηματικά τα μυαλά των τηλεθεατών και έσπειραν την ξενοφοβία, παραπονιούνται τώρα που θερίζουν ρατσισμό.

Το αποτέλεσμα όμως είναι υπαρκτό. Η Ελλάδα είναι πια χώρα ρατσιστική και ξενοφοβική. Τυλίγεται με την σημαία και την φοράει στο πέτο, όχι για πλάκα, αλλά σοβαρά. Σε λίγο θα καίει βιβλία αντί να "παραλείπει" απλώς να τα τυπώσει.

Κατά την αυστηρά προσωπική μου γνώμη, η βία δεν μπορεί να είναι η απάντηση. Η άποψη του balidor με τρομάζει. Δεν μπορώ να μπω στο δίλημμα Βία ή Σιωπή. Νομίζω πως είναι αντιπαραγωγικό και (με πολλά εισαγωγικά)"εύκολη" λύση. Γιατί είναι πολύ πιο δύσκολο να πείσεις την κοινωνία να μην φοβάται, να μην χαϊδεύεται "μηρυκάζοντας" την δήθεν ευγενή φυλετική καταγωγή της, να αντιμετωπίσει το τρομακτικό ενδεχόμενο κάποιος "αλλοεθνής" να γνωρίζει για την ελληνική φιλοσοφία και την αρχαϊκή δημοκρατία περισσότερα από τους "γηγενείς" ιστορικούς και ακαδημαϊκούς της χώρας.

Ποτέ δεν κατάλαβα που στον πούτσο στηρίζεται το επιχείρημα "το Αλβανόπουλο δεν πρέπει να σηκώνει την σημαία". Αν ήταν μάγκες αυτοί που το υποστηρίζουν, θα είχαν φροντίσει τα "τέκνα της πατρίδας μας", οι Ελληναράδες μαθητές να είναι καλύτεροι σε όλα από τους "ξένους" που έχουν άλλωστε και αντικειμενικά μαθησιακά προβλήματα λόγω γλώσσας και κουλτούρας. Μου φαίνεται λοιπόν γελοίο το επιχείρημα, "Είμαι φανερά χειρότερος, αλλά το πανί αυτό μου ανήκει γιατί ο προπάππους μου γεννήθηκε εδώ κι ο παππούς μου έσφαζε τους κίτρινους στην Κορέα, τυλιγμένος με την γαλανόλευκη".

Αφού επιμένουμε στην μαλακία των σχολικών παρελάσεων ας θεσπίσουμε καθαρά κριτήρια. Ο σημαιοφόρος να φέρει την Ελληνική σημαία και αν είναι αλλοδαπός και το επιθυμεί να φοράει και το δικό του εθνικό σύμβολο περήφανα στην μπλούζα του. Κι όποιος διαφωνεί να ανεβάσει τον προσωπικό του πήχη, να γίνει αυτός ο καλύτερος μαθητής. Να γίνει μεγαλύτερος γνώστης, να παιδευτεί ο καριόλης, να μάθει κάτι παραπάνω...

Φυσικά, αν το κάνει αυτό, είναι μάλλον απίθανο να παραμείνει φασίστας. Ο φασισμός είναι η τροφή του ηλίθιου. Κι ο ρατσισμός έχει αποκτήσει μυριάδες εκδοχές. Την κλασσική, την τρέντυ, την λάιτ, την μετεωρολογική (αυτή την άκουσα πρόσφατα: Το κλίμα της Ελλάδας δημιουργεί "πνευματικές" προσωπικότητες, άμα μείνεις πολλά χρόνια εδώ γίνεσαι φιλόσοφος)...

Κατα την γνώμη μου ο φασισμός είναι το πιο βολικό και εύπεπτο "όραμα" μιας κοινωνίας. Δεν σου ζητάει τίποτα πέρα από νομιμοποίηση και σου δίνει άμεσα έναν αδύναμο εχθρό για να τσακίσεις. Μπορείς να είσαι μαλάκας, ανίδεος, καραγκιόζης, αρχίδης, φαλοκράτης, βουτηγμένος στα σκατά και να καθαγιάζεσαι με το Ιερό Ευαγγέλιο και την Ανωτερότητα της Φυλής. Είναι τα Windows της Πολιτικής. Φτιαγμένα από "καπάτσους έξυπνους" για "αιώνιους περήφανους βλάκες". Είναι σταθερός, και πριν να φτάσει στις ακρότητες που καταλήγει πάντα, εύκολος να τον ακολουθήσεις.


Ακόμα κι αν δεν πιστεύεις σ' αυτήν την "δημοκρατία" και πιστεύεις πως η απάντηση πρέπει να δοθεί στον δρόμο, όπως ο Motorcycle, πρέπει κατά την γνώμη μου να καθορίσεις τα όρια της απάντησης. Προσωπικά πιστεύω πως η απάντηση πρέπει να δίνεται παντού. Στον δρόμο, στο σπίτι, στο δίκτυο, στην εξοχή, στην δουλειά, στο λεωφορείο, στην τηλεόραση, στα ματς, στην Εθνική οδό... Κι όχι με μπουνιές, αλλά με θέσεις, με χιούμορ ακόμα και με χλεύη.

Αρκετά την βολέψαμε οι "σκεπτόμενοι" κάνοντας την στρουθοκάμηλο. Ήρθε η ώρα να κουνηθούμε, να πάρουμε θέση. Παντού όμως. Γιατί αυτοί έχουν έρθει για να μείνουν. Και ζουν ανάμεσα μας, ετοιμάζουν για όλους μας ένα χειρότερο μέλλον...

Υστερόγραφα: Cyrusgeo, στα δικά σου δεν έχω να προσθέσω κάτι. Πρέζα ΤV, αν πρόσεξες το κομμάτι δεν περιέχει τίποτα που να μπορεί να θεωρηθεί προσβολή.

27 comments:

Anonymous said...

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου και με τα ερωτήματα που έθεσες στο προηγούμενο ποστ σου.

Godot said...

Όπως λέει και μια παλιά κινέζικη παροιμία, ή παροιδύο (δεν θυμάμαι καλά):

"Δείξε μου κάποιον που να μην είναι σε κάποιο πεδίο της ζωής του φασίστας ή ρατσιστής, και θα σου δείξω εγω!"

Anonymous said...

Το διάβασα το προηγούμενο ποστ σου και σκέφτηκα ν' απαντήσω κάτι αλλά με πρόλαβε ο φίλος Balidor που εκφράστηκε πολύ πιο κόσμια απ' οτι σκόπευα. Αλήθεια πιστεύεις οτι υπάρχει οποιοσδήποτε τρόπος επικοινωνίας ή συνεννόησης με τα πάσης φύσεως φασιστάκια; Εδώ πλέον δεν πιστεύω οτι γίνεται να συνεννοηθώ με τον/την κλασσικό/η τρέντι νέο ή νέα, που η γαμω-νεοελληνική κουλτούρα, τα μαλακισμένα σχολεία, η θρησκεία και τα σκυλάικα του έχουν σαπίσει τον εγκέφαλο. Και ξέρεις η πλειοψηφία του κόσμου είναι έτσι. Στα πρώτα ή τα τελευταία στάδια, έτσι είναι. Αλλιώς δε θα είχαμε την κατάσταση που έχουμε τώρα. Ζήτω η αδράνεια και το βόλεμα. Ο κόσμος έχει ξεχάσει πως να σκέφτεται και να την ψάχνει. Να πω οτι ζούμε σε μια χώρα ηλιθίων; Χοντρό αλλά ΝΑΙ.
Δε λεω να παραιτηθούμε, καμία σχέση. Απλά οτι τα πράγματα είναι απείρως πιο σκατά απ' όσο φαίνονται on the surface. Κι εγώ κάθε μέρα προσπαθώ να την παλεύω συζητώντας ξέρεις, στη δουλειά μου που παιδιά 20 και 23 χρονών ψήφισαν ΛΑΟΣ και με αφεντικά φραγκάτες κυρίες νοσταλγούς του Παπαδόπουλου, και με κάτι παλιούς συμμαθητές μου που γίναν ΔΑΠίτες για τη χλιδή ή επειδή έτσι έκανε κι ο μπαμπάς, και στο δρόμο όποτε δίνεται ευκαιρία. Αλλά κάθε μέρα απογοητεύομαι όλο και περισσότερο.

Godot said...

Οι κινέζοι είναι σοφοί.

cyrus said...

Pikei, θα πω ξεκάθαρα τη γνώμη μου -- κι όποιος θέλει μπορεί να διαφωνήσει:

Όποιος χρησιμοποιεί τη βία για να προωθήσει τις απόψεις του (ακόμη κι αν έχει τις καλύτερες απόψεις), είναι εκ των πραγμάτων φασίστας.

Το ίδιο ισχύει για όποιον φιμώνει τον άλλο και δεν τον αφήνει ελεύθερο να εκφράσει τις δικές του απόψεις.

"Μα, να ακούγονται και οι μαλακίες"; θα ρωτήσει κάποιος.

Ναι. Να ακούγονται, και μετά να καταρρίπτονται, ή να χλευάζονται, αν τους αξίζει.

PiKei said...

@ μαριλένα
Thanx...

@godot
Σωστή η παροιδύο...

@ razz
Ευχαριστώ για την πάσα σου κι αρχίζω το σεντόνι...
Κατ' αρχήν σέβομαι 100% την θέση του balidor ως προσωπική του επιλογή. Διαφωνώ, εξήγησα γιατί, αλλά την σέβομαι. Το ίδιο ισχύει και για τον μοτοσακό που ήταν και πιο αναλυτικός.
Όχι, αντικειμενικά δεν υπάρχει τρόπος επικοινωνίας ή συννενόησης με τα "καμένα" φασιστάκια. Υπάρχει όμως ανάγκη να μην τα αφήνεις αναπάντητα, γιατί έτσι αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερη δύναμη στην κοινωνία και κάνουν κι άλλους σαν τα μούτρα τους.
Έχουμε υπάρξει πολύ ευγενικοί τα τελευταία χρόνια... Δεν βγήκαμε να ουρλιάξουμε όταν το πλήθος που πανηγύριζε για την Εθνική Ελλάδος μαχαίρωνε παιδιά αλλοδαπών στην Ομόνοια, δεν κράξαμε όσο έπρεπε την Γαλάζια Στρατιά, δεν σταματήσαμε όλοι μας την μαλακία της λατρείας της γαλανόλευκης στο Euro, τα είδαμε όλα αυτά ως χαριτωμένα, ως γραφικά, ως ανάξια λόγου, κάτι σαν παιδική αρρώστια που θα περάσει. Σαν τα σκουπίδια της τηλεόρασης που όλοι θεωρούμε πως είναι ανάξια απαντήσεως, κι έτσι διαμορφώνουν ανενόχλητα τον τραγικό μέσο όρο.
Και μετά άρχισαν να καίγονται οι σημαίες και το φυλάκιο του άγνωστου στρατιώτη και εκεί βέβαια ο άνθρωπος με τα τέσσερα πίσω πόδια, ο Έλληνας Μικροαστός, που κανονίζει την ζωή όλων μας με το πως ψηφίζει, τα στύλωσε ακόμα πιο πολύ τα ποδαράκια του κάτω.
Όταν πουλάει η Ντόρα τα περί "κουκουλοφόρων" για τα δάση, το κάνει γιατί κάποιος αγοράζει. Και είναι ευθύνη όλων των σκεπτόμενων ανθρώπων να ξεκαθαρίζουν συνεχώς μέσα στην χλαπάτσα που ζούμε ότι άλλο η βιτρίνα, άλλο η τράπεζα, άλλο το δάσος.
Να ξεκαθαρίζει πως το έργο τέχνης που ανεβαίνει κάπου δεν το κατεβάζει κανείς και πολύ περισότερο ο μπάτσος με μήνυση ακροδεξιού πολιτευτή.
Ναι, για να το κάνεις αυτό πρέπει να κατέβεις κόντρα σε όλον τον "πολιτισμό" που αναφέρεις, την γαμώ-νεοελληνική κουλτούρα, τα μαλακισμένα σχολεία, την θρησκεία και τα σκυλάδικα που σαπίζουν εγκεφάλους. Πρέπει να το κάνεις όμως γελοιοποιώντας τα, κάπου στο βάθος όλοι ξέρουν τι επιπέδου είναι. Μπορείς άνετα να συζητήσεις με οποιονδήποτε "μη δεδομένο" αρκεί να έχεις να του αντικαταστήσεις με κάτι εξίσου ισχυρό ρυθμικά και σίγουρα πιο εξώφθαλμα ποιοτικό την βλακεία που ακούει ή διαβάζει μέχρι τότε. Ο Μanu γαμάει στο κοινό των σκυλάδικων και των σάπιων εγκεφάλων, και μετά σιγα-σιγά διαβάζεις και τους στίχους του. Οι Ramones δεν πέθαναν ακόμα...
Επιτρέπουμε στην αδράνεια και το βόλεμα να υπάρχει. Επιτρέπουμε στην χαμηλή κουλτούρα να θριαμβεύει. Γιατί δεν την κοντράρουμε στα ίσα. Δεν λέμε στον ταξιτζή "τώρα σοβαρά σας αρέσει αυτό;" δεν χλευάζουμε την ποιότητά του, το αφήνουμε ατιμώρητο και εν πολλοίς έχουμε εγκαταλείψει τον αγώνα.
Ζούμε σε μια χώρα ηλίθιων ΚΑΙ ΜΕ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ευθύνη και συμμετοχή. Όσες φορές το προσπερνάμε, το αναπαράγουμε.
Μην απογοητεύεσαι, δεν λέει, βρες τον τρόπο να το κάνεις διασκεδάζοντας, όχι ιεραποστολικά και σαν αγώνα, σαν πλακάρα. Όχι πολιτικά και ξύλινα, φτιάξε ανέκδοτα, εξασκήσου στην χλεύη. Υπάρχουν τρόποι, ο σουρεαλισμός είναι ένας, ο αιφνιδιασμός ένας άλλος.Πας ας πούμε με τα νερά του μαλάκα, πλειοδοτώντας, χοντραίνοντας το παιχνίδι μέχρι να γίνει γκροτέσκο και να φανεί πόσο γελοίο είναι.
Μην απογοητεύεσαι, όλα είναι ανοιχτά. Πάντα ήτανε, πάντα θα είναι...

@cyrusgeo
Δεν θα μπορούσα να το εκφράσω καλύτερα...

The Motorcycle boy said...

Το ξαναλέω -ευτυχώς που είσαι στα Καπέλα, αλλιώς θα με έτρωγε η ταλαιπωρία να σε λινκάρω και να σε ξαναλινκάρω. Πάμε τώρα στο ρε -ζούμέ(;):

Η ανάπτυξη ρατσιστικών θέσεων είναι γνώρισμα μιας κοινωνίας που εξελίσσεται ανομικά. Η χρηστικότητα των ρατσιστικών (και εθνικιστικών, αλλά κατά βάθος φασιστικών) ιδεοληψιών έγκειται στο οτι συσπειρώνει το κοινωνικό σώμα απέναντι στον "άλλο". Ο οποίος, αν δε υπάρχει -δημιουργείται.
Αυτά πιστεύω σχετικά με την αιτιολόγηση του φεινομένου.

Υπάρχει κάτι κοινό στον Balidor και τη Razz: είναι και οι δυο, γύρω στα 25 (λίγο πάνω, λίγο κάτω). Είναι αυτό που λέμε ΝΕΟΙ. Αντιμετωπίστε λοιπόν τις απόψεις τους με τον σεβασμό που απαιτούσατε να αντιμετωπίζουν τις δικές σας απόψεις όταν ήσασταν στην ηλικία τους. Για τον απλούστατο λόγο πως έχουν ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ. Όπως πάντα, οι νέοι έχουν δίκιο και οι γέροι χοληστερίνη.
Η άποψή τους είναι ουσιαστικά κοινή -Ντου και Ξύλο. Έχουν δίκιο. Όποιος θυμάται την εποχή που ήταν κι αυτός στους δρόμους, όποιος θυμάται πως αυτοί που μπήκαν τώρα στη βουλή έριχναν αδιάκριτα ξύλο σε μετανάστες, φρικιά, ομοφυλόφιλους -δεν μπορεί να έχει άλλη αντιμετώπιση. Το ξαναείπα -Κανένας διάλογος με τους αρνητές του διαλόγου.

Λέει ο cyrus:"Όποιος χρησιμοποιεί τη βία για να προωθήσει τις απόψεις του (ακόμη κι αν έχει τις καλύτερες απόψεις), είναι εκ των πραγμάτων φασίστας." Συμφωνώ απόλυτα. Αλλά εδώ μιλάμε για τη βία προκειμένου να ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΙΣ τις απόψεις σου. Δεν είναι το ίδιο! Αλλιώς, κάθε επαναστάτης σε κάθε ιστορική περίοδο δεν θα ήταν τίποτα άλλο παρά φασίστας.
Ρωτάω λοιπόν, ορμώμενος από την θέση του cyrus -τι γίνεται όταν οι φασίστες την πέφτουν σε πορείες ομοφυλοφίλων; Τι γίνεται όταν χτυπάνε τους συμμετέχοντες σε πορείες και εκδηλώσεις αναρχικών; Τι γίνεται όταν σακατεύουν μετανάστες;
Θα αντιτάξουμε το καυστικό χιούμορ μας και τα εμπεριστατωμένα επιχειρήματά μας; Πλάκα κάνουμε;

Ας τους διαλύσουμε με όποιο τρόπο μπορούμε -αυτό λέω εγώ. Κάθε μέσο είναι θεμιτό σε αυτές τις περιπτώσεις. Μηνύσεις μετά από κάθε τους μεμπτή δήλωση, αντιδιαδήλωση σε κάθε τους διαδήλωση, συγκεντρώσεις κόντρα στα βιβλιοπωλεία και τα κανάλια τους. Ας τους στερήσουμε το δικαίωμα να μολύνουν τον αέρα με τις βρώμικες απόψεις τους. Ας τους απαντήσουμε στη μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν.
Γιατί είναι καλύτερα να κολυμπήσεις στα σκατά παρά να σε πνίξουν τα σκατά.

Υ.Γ.: Και παρακαλώ, ας μην βαυκαλιζόμαστε. Έχουν ΑΠΟΛΥΤΗ ΚΑΙ ΠΛΗΘΩΡΙΚΗ πρόσβαση στα μέσα και δεν έχουμε τίποτα.

TTRabler said...

Τώρα έλεγα ν' απαντήσω χτες αλλά είπα να μην ασχοληθώ και τ' ανακατέψω. Σήμερα είπα πάλι να μην ασχοληθώ και τ' ανακατέψω αλλά τελικά διάλεξα ν' απαντήσω.

Το κακό με τις απαντήσεις είναι πως απλά υπάρχουν για να δικαιολογούν την ήδη διαμορφωμένη μας θέση και δεν προσθέτουν τίποτα σ' ένα διάλογο γιατί τελικά -αν δεν το έχετε καταλάβει- αυτά που λέμε είναι απλά δικαιολογίες όσων πιστεύουμε. Δημοκρατικότερες αυτών είναι οι ερωτήσεις αλλά από την άλλη δεν θυμάμαι κάποια φορά που να ρωτάγαμε παρά μόνο όταν είμαστε παιδια κάτω των πέντε.

Αλλά να, λέω να προσπαθήσω:
Γιατί ο φασίστας να μην έχει ίδιο δικαίωμα στον λόγο?
Επειδή πιστεύει σε κάτι που εγώ δεν πιστεύω?
Επειδή πιστεύει στην βία?
Επειδή πιστεύει ακριβώς το αντίθετο από μένα?
Επειδή τον φοβάμαι?

Θεωρούμε εξ ορισμού τον φασίστα μαλάκα χωρίς να κάτσουμε να αναρωτηθούμε για τα αίτια (που ο ΡΚ προσπάθησε ν΄αγγίξει). Άραγε αυτή μας η στάση δεν είναι ακριβώς αυτή που κι εκείνος επιθυμεί?

Ο κόσμος ΡΚ δεν βαρέθηκε την αριστερή επιχειρηματολογία, στην ουσία ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΗ ΚΑΤΑΛΑΒΕ. Κι αυτό μάλλον έγινε (στην ελλάδα) επειδή έμεινε στην υπεροπτική σφαίρα του διανοούμενου ξεχνώντας (ίσως επίτηδες) τον λαικό, τον περιθωριακό, τον αγράμματο ή χρησιμοποιηθηκε από το συντηριτισμό (πασοκ) για να εξουσιάσει. Εάν πας σε εκδηλώσεις μεταναστών που διοργανώνουν αριστερές πολιτικαλυ κορεκτ οργανώσεις, σπάνια θα δεις μετανάστες εκεί. Έχεις αναρωτηθει γιατί? Γιατί ΔΕΝ απευθύνονται σ’ αυτούς. Τους χρησιμοποιούν για ν’ αναδείξουν το λόγο τους.

Αναρωτηθήκαμε γιατί ο χουλιγκανάκος του 80 που τα φτυνε όλα βρήκε στέγη στο φασισμό? Αναρωτηθήκαμε γιατι ο "μέταλλος" του 80-90 σήμερα φοράει κέλτικο σταυρό? Σάμπως δεν είδατε τα μοικάνια να μεταλάσσονται σε "απολιτικ" σκινς? Κι όλοι οι αριστεροί διανοούμενοι να κοιτάζουν στη στάση τα ρολόγια τους περιμένοντας στη στάση το λεωφορείο με κατεύθυνση το νεο αριστερό μεταμοντέρνο λόγο που ποτέ δεν έρχεται.

Προς όλους αυτούς που φωνάζουν "φωτιά και τσεκούρι" έχω να ρωτήσω: θεωρείτε πως αν σας έδινα ένα καλάσνικοφ και την άδεια να σκοτώσετε θα μπορούσατε να "καθαρίσετε" τόσο εύκολα τις "άρρωστες" ιδέες? Άραγε οι σφαίρες σκοτώνουν τις ιδέες? Κι υπάρχουν ιδέες «άρρωστες»? Άρρωστες κατ’ εμάς κι υγιείς κατ’ «αυτούς»? Και ποιοι εντέλει είναι οι περιβόητοι «φασίστες»? ο κάθε μαλακάκος πλεύρης? Η εκείνοι που τον ψήφισαν? Η μήπως η κοινωνία που μας περιβάλλει απαγορεύοντάς μας να εκφραστούμε? Ή ο «αριστερός» γείτονας που παρκάρει το αυτοκίνητό του μπροστά στη πόρτα μου?

Μα πολλοί αντέτειναν πως ο φασίστας διαχωρίζει φυλετικά τους ανθρώπους. Ναι, αυτή είναι η επιλογή του. Όπως ο πλούσιος διαχωρίζει τον εαυτό του από τους φτωχούς. Όπως ο διανοούμενος διαχωρίζει τον εαυτό του από το λαικό. Κι ο ροκάς από τον κυριλέ. Κι ο μοτοσυκλετιστής από τον Ιχή. Μ’ όλους αυτούς οφείλουμε να προσπαθήσουμε να συνυπάρξουμε. Αυτοί είναι γύρω μας.

Τον φασίστα μην τον «δείρεις». Πρώτα ΚΑΛΕΣΕ ΤΟΝ στο ίδιο τραπέζι να μιλήσει μαζί σου. Αν δεχτεί ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΑΣΙΣΤΑΣ ότι κι αν πει. Γιατί έκανε ένα βήμα αντίθετο από την ιδεολογία του και οφείλεις εσύ να τον καταλάβεις και να αντιπαρατεθείς λεκτικά μαζί του. Αν αρνηθεί ΑΠΟΜΟΝΩΣΕ ΤΟΝ, τότε δεν θα έχει που να στηριχθεί. Τα μηντια από μόνα τους δεν φτάνουν για να τον στηρίξουν. Στηρίζεται στην πολιτικαλυ κορεκτ ΑΔΙΑΛΛΑΞΙΑ ΣΟΥ για να επιχειρηματολογήσει παρουσιάζοντας τον εαυτό του θύμα. ΜΗΝ ΤΟΝ ΘΥΜΑΤΟΠΟΙΕΙΣ.

Η βίαιη μορφή αντίδρασης υπάρχει μόνον όταν βάλει σ’ εφαρμογή τις ιδέες του, όχι αν μιλά γι’ αυτές. Βέβαια είναι αστείο να κάτσεις να μιλήσεις μ’ ένα φασίστα. Σου θυμίζω όμως πως οι ζωές σας (εξαιρώντας τις ιδέες σας) είναι παράλληλες. Κι όσο κι αν αυτό τρομάζει, ο φασίστας είναι ο διπλανός σου, ο συνεργάτης σου στη δουλειά, ακόμα κι ο διπλανός σου στη μπαρα του αγαπημένου σου μαγαζιού. Πολλές φορές μάλιστα τον κρύβεις μέσα σου. Κι ένα είναι το όπλο σου: Ο ΛΟΓΟΣ. Μίλα του, επιχειρηματολόγησε κι ακουσε. Κι όσο ακούς ΚΡΙΝΕ τον εαυτό σου…

Δατς μαη του σεντς…

ΥΓ: Μη νομίζετε πως είμαι πάντα συνεπής σε ότι λέω, απλά σκέφτομαι...

PiKei said...

Όλο και καλύτερα πάμε, όλο και καλύτερα...
Θέλω χρόνο να τα σκεφτώ όλα αυτά, δεν έχω έτοιμη απάντηση, τώρα την ψάχνω. Στο μεταξύ αλωνίστε ελεύθερα κι αν θέλετε βάλτε και κανα ποτάκι...

The Motorcycle boy said...
This comment has been removed by the author.
The Motorcycle boy said...

Κουλτούρες και υπαρξιακά ερωτήματα σύντροφε deuced. Το έγραψα παραπάνω -το ξαναλέω. Άκου τους πιτσιρικάδες.
Ο φασισμός της καθημερινότητας είναι κοινωνικό σύμπτωμα, το "αυγό του φιδιού" είναι κοινωνική παθογένεια -δεν νομίζω να διαφωνεί κάποιος με αυτά.

Συγχέεις τον φασίστα με τον "γραψαρχιδιστή" και τον φοβισμένο μικροαστούλη που γίνεται αυταρχικός μόνο μέσα στους 4 τοίχους του για να εκτονωθεί από το καθημερινό του πήδημα. Δεν μιλάμε γι΄αυτό τώρα.
Μιλάμε για συγκεκριμένο κόμμα και συγκεκριμένους ανθρώπους. Κι εγώ ξέρω πως μόνο την εποχή που έτρωγαν ξύλο είχαν λουφάξει. Θυματοποίηση; Αδιαφορώ. Γιατί και τώρα που είναι στα πάνω τους, πάλι θύμα το έπαιζε ο Γεωργιάδης.
Ρωτάς -απαντάω:
"Γιατί ο φασίστας να μην έχει ίδιο δικαίωμα στον λόγο?" Γιατί θέλει να καταργήσει το δικό μου δικαίωμα στον λόγο.
"Επειδή πιστεύει σε κάτι που εγώ δεν πιστεύω?" Επειδή αυτά που πιστεύει είναι επικίνδυνα για τη σωματική ακεραιότητα πολλών συνανθρώπων μου.
"Επειδή πιστεύει στην βία?" Επειδή η βία είναι γι΄αυτόν σκοπός και όχι μέσο.
"Επειδή πιστεύει ακριβώς το αντίθετο από μένα?" Επειδή αυτό που πιστεύει είναι αντίθετο με την ανθρώπινη ζωή.
"Επειδή τον φοβάμαι?" Ναι, τον φοβάμαι. Τον φοβάμαι στη βουλή, τον φοβάμαι μέσα στα ΜΑΤ και τον φοβάμαι όταν θα με πετύχει μόνο στο δρόμο κι αυτός θα έχει παρέα μπόλικους αφιονισμένους με τη δύναμη που τους δίνει ο φανατισμός τους. Βλέπεις πως εμείς το συζητάμε εδώ. Αυτοί κάνουν τέτοιες συζητήσεις; Αναρωτιούνται μήπως είναι, ίσως, λάθος να βαράνε μετανάστες;

Σαφώς ο καθένας έχει διαμορφωμένη άποψη κι αυτό δεν είναι κακό, όταν η άποψή του διαμορφώνεται σε σχέση με την κοινωνική του θέση. Δεν έχω τίποτα με τους πλούσιους που επιχειρηματολογούν υπέρ της ελεύθερης οικονομίας και της δουλοκτητικής κοινωνίας. Τους θεωρώ αντιπάλους μου, λόγω θέσης, αλλά κατανοώ τις απόψεις που υποστηρίζουν. Θα με παραξένευε αν έλεγαν τα αντίθετα.
Πες μου τώρα -οι φασιστικές απόψεις πως συνδιάζονται με την κοινωνική θέση αυτών των ατόμων; Τους γαμάει 8 με 6 το αφεντικό στην οικοδομή κι αυτοί θεωρούν πως οι φταίχτες είναι οι μετανάστες; Κοινωνική παθογένεια -το ξανάγραψα παραπάνω.

Άσε την αριστερά και τα λάθη της. Κι εγώ αριστερός είμαι και ο pikei κι εσύ και πολλοί άλλοι. Τι κάναμε για να ακυρώσουμε την αποξένωση της αριστεράς; Τίποτα. Το αφήσαμε στον Αλέκο και στην Αλέκα. Ας δούμε λοιπόν τα δικά μας λάθη -αλλά εδώ μιλάμε για άλλο θέμα φίλε.

PiKei said...

Ξεσκαρτάρω και Διευκρινίζω, ή τουλάχιστον έτσι Ελπίζω:

Α)Οι νέοι έχουν δίκιο και οι γέροι χοληστερίνη. Το προσυπογράφω.

Β)Όποιος χρησιμοποιεί την βία για να προωθήσει τις απόψεις του (ακόμα κι αν έχει τις καλύτερες απόψεις) είναι εκ των πραγμάτων φασίστας. Το προσυπογράφω, αν και θα το διατύπωνα ελάχιστα διαφορετικά. Δηλαδή θα αντικαθιστούσα την λέξη "φασίστας" με την φράση "βιαστής της κοινωνίας".
Και εδώ προς το παρόν θα κάτσω για λίγο.
Ο "σκληρός πυρήνας" της βίας στην κοινωνία προέρχεται άμεσα, κατά την άποψη μου, από τον "υπερφίαλο" άνθρωπο που θεωρεί πως τα προσωπικά του δικαιώματα (σε ερωτικό, οικογενειακό, φιλικό, κοινωνικό ή και πολιτικό επίπεδο) υπερβαίνουν τα δικαιώματα των άλλων και κατά συνέπεια μπορούν να καταπιεστούν προς όφελός του ή και να καλουπωθούν σε ένα "σωστό" που ορίζει ο ίδιος. Παράδειγμα: αν αποδεχθούμε όλοι ότι η σεξουαλική συμπεριφορά καθενός είναι αποκλειστικά ελεύθερη προσωπική του επιλογή με αντίστοιχη συν-επιλογή από την πλευρά τού "υποκειμένου του πόθου του", με οποιοδήποτε τρόπο κι αν εκφράζεται αυτή (ετεροφυλία, ομοφυλοφυλία, αυτοϊκανοποίηση, γάμος ή ελεύθερη σχέση), η βία δεν έχει χώρο να αναπτυχθεί. Αν όμως πάνω σ' αυτό βάλεις ένα σύστημα αξιών (όπως ο Χριστιανισμός) που απαγορεύει ρητά την μαλακία και την ομοφυλοφυλία, και επιβάλλει τον "αναπαραγωγικό" γάμο ως μόνο είδος σχέσης, έχεις ήδη κάνει ένα βήμα προς την εμφάνιση της βίας στην κοινωνία.
Είναι αναγκαίο λοιπόν, αν θέλεις να ωθήσεις κάποιον προς την βία, να δημιουργήσεις ένα τεράστιο "εγώ" ή να τον εντάξεις σε κάποιο σύστημα αξιών που αναγνωρίζει "ανωτερότητα" ή "κατωτερότητα" προσώπων, ιδεών, θρησκειών, κλπ.
Ελπίζω ότι δεν το έχω χάσει ακόμα, αλλά συνεχίζω.
Ο φανατικός δεν συζητάει. Ο φανατικός κινείται ακολουθώντας ένα "μάνιουαλ". Ένα δεδομένο σύστημα πεποιθήσεων που τον δικαιώνει. Μα το λέει Θεό, μα το λέει Ναζισμό, μα το λέει Σταλινισμό, μα το λέει Καταναλωτισμό, το ίδιο μου κάνει.

Όμως ο "διπλανός" μας δεν είναι έτσι. Ακόμα κι αν ακουστώ υπεραισιόδοξος, πιστεύω πως ο "μέσος" άνθρωπος είναι σαφώς πιο σχετικός στις πεποιθήσεις του. Μπορεί να είναι ΟΦΑ (όπου φυσάει ο άνεμος) αλλά δεν είναι αναγκαστικά, ούτε μπορεί να γίνει εύκολα υποστηρικτής ακροτήτων.

Κι ερχόμαστε στην υπεράσπιση των απόψεων, θέμα που βάζει ο μοτοσακός. Πότε τελικά "νομιμοποιείται" η βία; Δεν έχω απάντηση στο ερώτημα, το ομολογώ. Έχω μόνο μία επισήμανση. Όταν ξεκινήσει η βία, η απάντηση σ' αυτήν δημιουργεί τον "κύκλο βίας" που αυτοαναπαράγεται και κλιμακώνεται. Φτιάχνει ολοένα και περισσότερους φανατικούς, πολώνει τις αντιθέσεις, και αποκόπτει αυτά τα τμήματα από το σώμα της κοινωνίας με τρόπο που τελικά να μην μπορούν να την επηρεάσουν. Φτιάχνει ομάδες που συγκρούονται ερήμην της κοινωνίας. Κι αυτό νομίζω πως είναι τελικά επιζήμιο, ακόμα κι αν τελικά νικήσουν εκείνοι που έχουν τις πιο καλές "προθέσεις". Η επαναστατική βία δυστυχώς εμπίπτει στην ίδια κατηγορία. Είναι φυσικό να στηριχτεί μετά την επικράτηση της σε εκείνους που την υποστήριξαν και όχι στους "αδιάφορους" ή τους εχθρούς της. Κι απο κει μέχρι την δημιουργία μιας "επαναστατικής άρχουσας τάξης" (βλέπε Μπολσεβίκοι) το βήμα είναι πολύ εύκολο να γίνει...
Θα προσπαθήσω να απαντήσω επίσης στο ερώτημα του deuced, όπως το αντιλαμβάνομαι.

Γιατί ο φασίστας να μην έχει ίδιο δικαίωμα στον λόγο?
Πρέπει να το έχει σε κάθε περίπτωση. Και αν θέλεις να το φτάσουμε στα άκρα, βολταιρικά πρέπει ακόμα και να του το εξασφαλίζουμε...

Στο τελευταίο του ο μοτοσακός βάζει κατά την γνώμη μου ένα ουσιαστικό ερώτημα.
Τι κάναμε για να ακυρώσουμε την αποξένωση της αριστεράς;
Θα συμφωνήσω μαζί του πως το αφήσαμε στους άλλους, άλλωστε ή πρόθεση και του προηγούμενου και αυτού του πόστ ήταν ακριβώς αυτή. Να επισημάνω πως τώρα παίζουμε εκτός έδρας. Η ακροδεξιά μάς έχει βάλει ήδη ένα γκολ. Και εκ των πραγμάτων τώρα θα "κάτσει πίσω" και θα προσπαθήσει να κρατήσει την εστία της ανέπαφη για να πάρει την πρόκριση. Όσο κρατάει αυτός ο αγώνας, έχει έρθει ή ώρα να παίξουμε ανοιχτά...

cyrus said...

Να θυμίσω πως μιλάμε πάντοτε για πλαίσια δημοκρατίας -- ο βομβιστής σε περίοδο χούντας, ή κατοχής, και βέβαια δεν είναι φασίστας. Μη με κάνετε να εξηγώ τα αυτονόητα...

0comments said...

Επίθεση με ρατσιστικά κίνητρα εναντίον τριών Ελλήνων της Γερμανίας

Επίθεση από άτομα που ανήκουν στο χώρο της ακροδεξιάς δέχτηκαν τρεις Έλληνες κάτοικοι Βερολίνου τα ξημερώματα του Σαββάτου στη βορειοανατολική συνοικία του Πάνκοβ.
Σύμφωνα με τη γερμανική αστυνομία το συμβάν σημειώθηκε στις 02.40 σε πρατήριο βενζίνης του Πάνκοβ, όταν ομάδα 15 νεαρών, υπό την επήρεια αλκοόλ και κραυγάζοντας ρατσιστικά συνθήματα, επιτέθηκε σε δύο νεαρούς άνδρες και μία 25χρονη γυναίκα.
Αυτόπτες μάρτυρες κάλεσαν την αστυνομία η οποία λίγο αργότερα συνέλαβε ως ύποπτο έναν 17χρονο «σκίνχεντ» και στη συνέχεια άλλους τέσσερις νεαρούς, μεταξύ 17 και 20 ετών, που ανήκουν πολιτικά στον ακροδεξιό χώρο.
Από τους τρεις, τραυματίστηκαν στο πρόσωπο οι δύο Έλληνες οι οποίοι αφού μεταφέρθηκαν σε νοσοκομείο της περιοχής για τις πρώτες βοήθειες πήραν εξιτήριο.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

The Motorcycle boy said...

Πρώτα τα εύκολα: cyrus θεωρείς πως η Ελλάδα κινείται σε δημοκρατικά πλαίσια; Θεωρείς πως ζούμε σε δημοκρατική κοινωνία; Ούτε για αστείο φίλε μου! Σκέψου τον ορισμό της δημοκρατίας -το ακριβώς αντίθετό του είναι η σύγχρονη ελληνική κοινωνία. Να μην επαναλαμβάνουμε τα αυτονόητα!

Pikei, συμφωνώ στο σκεπτικό σου αλλά διαφωνώ στην αναγωγή του σε πραγματικές συνθήκες:
1. Δεν μίλησα ποτέ για βία προκειμένου να προωθηθούν απόψεις -μίλησα για την υπεράσπιση των απόψεων μας από όσους θέλουν να τις εμποδίσουν ακόμα και στο στάδιο της εκφοράς. Είναι δυο αντιτιθέμενα πράγματα αυτά.
2. Δυστυχώς ο "διπλανός" μας είναι ο φανατικός που περιγράφεις και όχι ο "σχετικός στις απόψεις του". Σχετικοποιεί την πρακτική του σε επίπεδο εκλογικής επιλογής, ας πούμε, αλλά οι απόψεις του παραμένουν. Οι ξένοι είναι επικίνδυνοι εγκληματίες που μας τρώνε τις δουλειές, οι πούστηδες είναι μιάσματα που πρέπει να κλειστούν σε στρατόπεδα, οι ναρκομανείς είναι το ίδιο ακριβώς. Χτες, φεύγοντας από την έκθεση πέσαμε πάνω σε κάτι αναρχικούς που διαδήλωναν. Είκοσι άτομα που φώναζαν δυνατά, περνώντας μέσα από τον κόσμο -δεν έκαναν τίποτα κακό! Ο κόσμος αγανακτούσε "γιατί δεν τους μαζεύει η αστυνομία;" Αυτοί είναι οι "διπλανοί μας", φίλε.
3. Δεν συμφωνώ για τον κύκλο της βίας. Δεν είναι απαραίτητο η βία να γεννάει βία -αυτό το θεωρώ πολύ μοιρολατρική άποψη. Η βία είναι ιστορικά δικαιολογημένη -όταν πρόκειται για την υπεράσπιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων σου -πρόσεξε -ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ.
4. Είπα σε άλλο σχόλιο γιατί δεν αναγνωρίζω το δικαίωμα λόγου του φασίστα. Να προσθέσω κάτι -σε σχέση με την αριστερά. Υπάρχει το πρόβλημα των στερεοτύπων. Όλοι οι υπόλοιποι κινούνται ΑΥΣΤΗΡΑ ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΙΚΑ, την ώρα που η αριστερά έχει εξομβελίσει κάθε δικό της στερεότυπο. Μήπως είναι η ώρα να ξαναφέρουμε μερικά παλιά στερεότυπα; Ρωτάω κανονικά, όχι ρητορικά.
5. Δεν θεωρώ πως μετά το γκολ οι Έλληνες ακροδεξιοί θα γυρίζουν στην άμυνα για να κρατήσουν το σκορ. Οι οπαδοί του ολοκληρωτισμού παίζουν πάντα φουλ επίθεση.

Βλέπω το σχόλιο του 0 -και το ξαναλέω: οι ακροδεξιοί βαράνε! η άποψη οτι θα τους αντιμετωπίσεις με διάλογο μου φαίνεται ουτοπική, για να μην πω αστεία.

cyrus said...

Ναι, ζούμε σε μια δημοκρατική κοινωνία. Ψηφίζουμε για να εκλέξουμε όποιον μας αρέσει, και είμαστε ελεύθεροι να σκεφτούμε, να μιλήσουμε και γενικότερα να εκφραστούμε -- και αυτά είναι πράγματα που υπάρχουν σε ελάχιστες χώρες στον κόσμο. Μη συγκρίνεις την πραγματική ζωή με θεωρητικά μοντέλα που ουδέποτε εφαρμόστηκαν με επιτυχία.

Σε αυτά τα πλαίσια, λοιπόν, λέω ότι το να χρησιμοποιείς βία ισούται με φασισμό. Πού είναι το περίεργο;

The Motorcycle boy said...

cyrus, ελπίζω να τα λες για πλάκα αυτά! Δημοκρατική κοινωνία; Ψηφίζεις όποιον σου αρέσει ή όποιον σου βάζουν μπροστά; Μπορείς να εκλέξεις και να εκλεγείς; Που ζεις φίλε μου; Για την πραγματική ζωή σου μιλάω -για τη χώρα στην οποία το 30% του εκλογικού σώματος εκλέγει κυβέρνηση! Για τη χώρα που οι κυβερνήσεις μπορούν να έχουν μόνο συγκεκριμένα ονόματα (σύντομο ανέκδοτο: Κυβέρνηση συνεργασίας της Αριστεράς, χαχαχα).
Ειλικρινά, πες μου οτι κάνεις πλάκα όταν λες πως η Ελλάδα έχει δημοκρατικό πολίτευμα!

cyrus said...

Χαίρομαι που σου χαρίζω εύθυμη διάθεση, αλλά μιλάω απολύτως σοβαρά. Γιατί δεν μας λες τι εννοείς εσύ όταν λες "δημοκρατία";

The Motorcycle boy said...

Η δημοκρατία αγαπητέ μου είναι το σύστημα στο οποίο οι πολίτες εκφράζουν τη θέλησή τους είτε μέσω της φυσικής τους παρουσίας, είτε μέσω εκπροσώπων τους. Κάπως έτσι όρισαν το σύστημα όταν πρωτοεφαρμόστηκε -ας κρατήσουμε λοιπόν τον κλασσικό ορισμό του.
Η δημοκρατία είναι το αντίθετο της ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΣΗΣ. Ο όρος "αντιπροσωπευτική δημοκρατία" (αυτό που εφαρμόζεται στο μεγαλύτερο μέρος του δυτικού κόσμου) είναι ένα κακό ανέκδοτο -σα να λέμε "τηλεθεατής, ενεργός πολίτης".
Το σύστημα που εφαρμόζεται στις περισσότερες χώρες του δυτικού κόσμου δεν είναι δημοκρατία αλλά "οικονομική ολιγαρχία". Ή άλλου είδους ολιγαρχία (δεν θα τα χαλάσουμε), αλλά πάντως ολιγαρχία.
Η διαφορά του συστήματος αυτού από ολοκληρωτικά καθεστώτα είναι απειροελάχιστη (εξαντλείται κύριως σε λεπτομέρειες). Άρα κάθε αντίδραση σε αυτό το σύστημα είναι θεμιτή -όπως ακριβώς και σε περιπτώσεις ολοκληρωτισμού.

cyrus said...

Η άμεση δημοκρατία, την οποία προφανώς εννοείς, μπορεί να έχει εφαρμογή μόνο σε σχετικά ολιγάριθμες κοινότητες, για ευνόητους λόγους. Και φυσικά έχει κι αυτή σημαντικά ελαττώματα, για τα οποία έχουν μιλήσει και οι αρχαίοι συγγραφείς, μεταξύ άλλων. Όσο για την αντιπροσωπευτική δημοκρατία, είναι απλώς ένα είδος (από τα πολλά) δημοκρατίας -- και δεν είναι καθόλου ανέκδοτο, βέβαια.

Η ύπαρξη ανθρώπων με οικονομική επιφάνεια και δύναμη είναι ανεξάρτητη από το πολίτευμα, όπως έχουμε δει πολλάκις στην ιστορία. Αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι το πολίτευμά μας είναι δημοκρατικό.

Τέλος, λυπάμαι για το γεγονός ότι θεωρείς πράγματα όπως η ελευθερία του λόγου "λεπτομέρειες", όπως και για το ότι χρησιμοποιείς σοφιστείες για να δικαιολογήσεις τη βία...

The Motorcycle boy said...

Όχι "ολιγάριθμες κοινωνίες" αγαπητέ μου. Η άμεση δημοκρατία έχει εφαρμογή σε ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ. Αυτές που, όποτε εμφανίστηκαν, από τη στιγμή της ανόδου του καπιταλισμού, κυνηγήθηκαν ανελέητα.
Ελευθερία του λόγου; Άλλο πάλι κι αυτό! Υπάρχει; Εγώ δεν τη βλέπω. Γιατί η ελευθερία του λόγου δεν είναι κενό γράμμα. Ελευθερία του λόγου σημαίνει αυξημένη δυνατότητα πρόσβασης στις γνωστικές διαδικασίες (τι να την κάνεις την ελευθερία χωρίς την ανάπτυξη κριτικής ματιάς;) καθώς και προοπτική να "ακουστούν" τα λεγόμενά σου.
Ναι, στην Ελλάδα μπορείς να πεις οτι θέλεις -αλλά τι σημασία έχει όταν είναι εξασφαλισμένο εκ των προτέρων οτι κανένας δεν θα σε ακούσει γιατί δεν υπάρχει καμιά δυνατότητα πρόσβασης στο ευρύτερο κοινό;

Η άποψή μου είναι πως ζούμε σε μια εφιαλτική κοινωνία και σχετικά με τη βία ξαναλέω για πολλοστή φορά με άλλα λόγια:
1. Περίανδρος.
2. Καλαμπόκας.
3. Εκείνος ο μαλάκας που σκότωνε μετανάστες στην Πανεπιστημίου.
4. Ο Αλέξης από τους Last Drive που έχασε σχεδόν το μάτι του μετά από επίθεση φαιστοειδών.
5. Τα αποβράσματα που, μπροστά στα μάτια μου, ρωτούσαν όποιον μιλούσε περίεργα στον ηλεκτρικό "από που είναι" -για να καταλήξουν "είσαι τυχερός που δεν είσαι Αλβανός".
6. Ο λεβέντης που έβγαλε όπλο στην Πάντειο και αφοπλίστηκε από φοιτητές τις προάλλες.
Ας μην συνεχίσω τον κατάλογο.
Αν θεωρείς πως με τα άτομα που είναι υπεύθυνα για όλα αυτά μπορείς να διαλεχθείς -ναι, θα επιμείνω στη σοφιστεία μου. Γιατί εδώ ο κόσμος σκοτώνεται κι εσύ σφυράς αδιάφορα θεωρητικολογώντας.

cyrus said...

Κι εγώ επιμένω (όσο κι αν θες να το αγνοείς -- δικαίωμά σου, άλλωστε) ότι δεν μπορώ να πολεμήσω τους φασίστες με το να γίνω κι εγώ φασίστας. Αν το κάνω αυτό, τότε έχουν κερδίσει.

The Motorcycle boy said...

Δεν αγνοώ την άποψή σου -γι΄αυτό άλλωστε τη συζητάμε. Απλά λέω πως η άποψή σου είναι σε θεωρητικό επίπεδο και προϋποθέτει μια ιδεατή κοινωνία. Σε επίπεδο πρακτέου τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι. Και όποιος έχει φάει ξύλο στον δρόμο το ξέρει.
Ρώτα τα παιδιά που τις φάγανε, πόση όρεξη έχουν να συνδιαλλαγούν με τους φασίστες και πόσο πιστεύουν πως θα έχουν τη δυνατότητα να αναλύσουν τα επιχειρήματά τους.
Δεν καταλαβαίνω γιατί αντιμετωπίζοντας τη βία γίνεσαι εξίσου φασίστας. Επειδή η βία γεννάει βία; Εντάξει, και η μη απάντηση στη βία γεννάει υποταγή (ιστορικά αποδεδειγμένο αυτό). Η επιλογή ανήκει στον καθένα. Μόνο που δεν κατάλαβα τις δικές σου προτάσεις. Τι, με πρακτική εφαρμογή, προτείνεις;
Θα σου κάνω και μια ακόμα ερώτηση: ποια ήταν η θέση σου σε εκείνη την περίπτωση που εμφανίστηκε το "κόμμα παιδοφίλων" στην Ολλανδία; Ποια ήταν η θέση της πλειοψηφίας; Ποιος μιλούσε τότε για δημόσιο διάλογο προκειμένου να αναδειχθεί "η γελοιότητα των θέσεών τους"; Και τι αλλάζει σε σχέση με τα ακροδεξιά κόμματα ώστε εδώ να θεωρούμε τον διάλογο πραγματική προοπτική;

TTRabler said...

Και πολύ σωστά ανέφερες εσύ-ο-αντιδραστικός-από-πάνω το παράδειγμα της Ολλανδίας. Με μια πρώτη εκτίμηση οι "δικοί μας" υστερικοί παπαδοχουντόδουλοι έσπευσαν να γελάσουν με τη νομιμοποίηση του κόμματος των παιδοφίλων και να μας δείξουν την "κατάντια" των "ξένων".

Λοιπόν, μας αρέσει δεν μας αρέσει (και σαφώς δεν μας αρέσει) οι παιδόφιλοι είναι μια πραγματικότητα. Το ότι θέλησαν να συνδιαλλαγούν και να επιχειρηματολογήσουν -πιστέψτε το- είναι ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ. Φανταστείτε πως η παιδοφιλία ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ και αποσιωπείται. Κοινωνικός -και ταξικός- ρατσισμός. Τα θύματα πολλά αλλά κανείς δεν μιλά γι' αυτά. Υπάρχει και κάτι ακόμα. Υπάρχουν κοινωνίες που τα -κατ εμας- παιδιά παντρεύονται και κάνουν οικογένεια. Υπάρχουν χίλια πράγματα να μάθουμε και θα τα μάθουμε όταν πάψουμε να έχουμε ταμπού. Αυτό -ίσως- που πολλοί ονομάζουν στερεότυπα. Ορθά οι ολλανδοί νομιμοποίησαν τους παιδόφιλους (που δεν είναι ακριβώς παιδόφιλοι, μη γελιόμαστε, άλλα πράγματα λένε αλλά οι δημοσιογράφοι αρέσκονται να φουσκώνουν τα πάντα, όμως δεν έχει σημασία αυτό) και ορθά η κοινωνία τους τους έβαλε σ' ένα τραπέζι. Έτσι έκαναν χρόνια πολλά πριν με τα ναρκωτικά και καμία άλλη κοινωνία δεν τους ακολούθησε. Δεν ξέρω αν είναι παράδειγμα προς μίμηση. Ξέρω πως ο μόνος τρόπος να καταλάβεις κάποιον είναι να τον ακούσεις.

Σαφώς και δεν είμαι παιδόφιλος, σαφώς και δεν είμαι φασίστας. Επειδή όμως γνωρίζω τι ΔΕΝ είμαι θα κάτσω να συζητήσω πριν "αφορήσω". Κι ο λόγος είναι είναι πως μπορεί η θέση μου να μην είναι η μόνη αλήθεια σ' αυτή τη ζωή. Προσοχή: δεν λέω πως θα γυρίσω το μάγουλό μου στον φασίστα που προσπαθεί να με χτυπήσει. Λέω πως αφού δέχεται να κάτσουμε σ' ένα τραπέζι και να μιλήσουμε, εγώ -θα πρέπει- να κάτσω να τον ακούσω.

Διαφωνώ με την "ιστορικά δικαιολογημένη" βία. Τι σημαίνει αυτό? Την ιστορία την γράφουν άνθρωποι κι όχι ρομπότ. Δεν υπάρχει δικαιολογία για να ασκήσεις σε κάποιον βία. Άλλωστε η δικαιολογία προκύπτει από τις συνθήκες που κάθε κοινωνία ζει. Κι οι αμερικάνοι όταν πέταξαν την βόμβα στη χιροσσίμα δικαιολογήθηκαν πως το καναν για να τελειώσει ο πόλεμος κι έτσι ιστορικά δικαιολογημένοι είναι. Κι οι μπολσεβίκοι όταν κρέμαγαν στρατιώτες του τσάρου φώναζαν για καταπίεση. Αλλά και μετά όταν κρεμούσαν αναρχικούς τα ίδια έλεγαν. Όλοι δικαιολογίες έχουνε και νομιμοποιούνται από ΑΥΤΟΝ που γράφει την ιστορία. Αν ο Χιτλερ νικούσε νομίζεις πως η ιστορία σήμερα θα ήταν η ίδια?

Η μόνη βια που μπορεί να δικαιολογήσει κανείς είναι η ΑΤΟΜΙΚΗ άμυνα σε κάποιον που σου ασκεί βία. Ακόμα κι αυτή όμως έχει το όριο του σταματώ μόλις ο κίνδυνος σταματήσει. Αλλά κι αυτό το όριο είναι συζητήσιμο κι έχει να κάνει με τις κοινωνικές συνθήκες και την ηθική σε διάφορες χρονικές περιόδους και τόπους.

Σαφώς και κινούμαστε σε θεωρητικό επίπεδο γιατί ο στόχος -το πρακτικό- θα προκύψει μόνο εάν κουβεντιάσουμε και δούμε πως τώρα, σήμερα κάτι φταίει.

Στην Ελλάδα τα κόμματα παίρνουν ψήφους για άλλους λόγους κι όχι ιδεολογικούς. Το ότι κάποιοι ψήφισαν ΛΑΟΣ δεν τους κάνει περισσότερο φασίστες ή λιγότερο φασίστες από αυτό που είναι στην καθημερινότητά τους και ακριβώς ίδιους με αρκετούς από εκείνους που ψήφισαν ΝΔ (ίσως και πασοκ αλλά κι ακόμα πιο αριστερά). Οι ίδιοι άνθρωποι είναι. Αναρωτιέμαι λοιπόν αν αύριο το ΛΑΟΣ σταματήσει να υπάρχει κι όλοι πάνε στη ΝΔ τότε δεν θα χουμε φασίστες στην ελλάδα? θα τελειώσουνε ως δια μαγείας?

ΥΓ: άτιμε μοτοσακε, πιαστηκε το χέρι μου αλλά θυμήσου αν ο γκάντι απέδειξε ιστορικά πως υποτάχθηκε μη χρησιμοποιώντας βία...

PiKei said...

Πάλι με αναγκάζετε να κάνω την απάντησή μου ποστ...
Όχι πως μου 'ρχεται κι άσχημα, αντιθέτως σας ευχαριστώ πολύ...

The Motorcycle boy said...

Γερορεμάλι κάνεις ντρίπλα εδώ! Εγώ δεν ασχολήθηκα με το "κόμμα των παιδόφιλων" (δεν ξέρω τι πρεσβεύει και δεν έχω γνώμη σχετικά με την ύπαρξή του), αλλά είπα πως όταν εμφανίστηκε η πλειοψηφία το έκραξε ασύστολα. Χωρίς διαλόγους και μαλακίες -στην πυρά. Αν καις τους παιδόφιλους γιατί δεν καις τους φασίστες; Αυτό ήταν το ερώτημα.
Ωραία τα λες -όμορφα και συνετά. Παίρνεις τις βίαιες εκτροπές και τις χρησιμοποιείς για να καταδικάσεις τη βία γενικότερα! Δεν είναι έτσι! Μπορεί οι μπολσεβίκοι να κρεμάγανε στρατιώτες, αλλά για να γίνει η ρώσσικη επανάσταση ήταν απαραίτητη η χρήση βίας. Και για τη γαλλική τα ίδια ίσχυσαν. Και για την κουβανέζικη επίσης. Αν τώρα εσύ μου λες πως δεν έπρεπε να γίνουν αυτές οι επαναστάσεις -επειδή χρησιμοποιήθηκε βία -ή υποστηρίζεις πως οι τύχες των λαών δεν έγιναν καλύτερες μετά από αυτές τις επαναστάσεις (άρα, θα ήταν προτιμότερο να μείνουν στην προηγούμενη κατάσταση) -συγνώμη, αλλά θα διαφωνήσω όσο δεν παίρνει.
Καλός ο Γκάντι -Άγιος! Έσπασε τ΄αρχίδια των Άγγλων μέχρι να φύγουν (γιατί η Ινδία δεν εξυπηρετούσε τα οικονομικά τους συμφέροντα) και μετά τον θάνατό του άφησε τη χώρα στο χάος της έλλειψης κατεύθυνσης. Με αποτέλεσμα, η Ινδία να είναι σε άθλια κατάσταση ακόμα και σήμερα.
Σέβομαι τη στάση του -αλλά δεν τη θεωρώ παράδειγμα αποτελεσματικότητας.

Anonymous said...

Έπεσα στα χέρια ειδικών που με απροσανατόλισαν και με ξεπουπούλιασαν οικονομικά.

Έχω μια κόρη 14 ετών που έχει μαθησιακές δυσκολίες. Δεν γράφει στραβά ή ανάποδα, διαβάζει κανονικά, δεν μπορεί να μάθει/ αποστηθίσει/ συλλέξει σημαντικά στοιχεία/ συνοψίσει/ επιλέξει κυριότερά του (ο,τιδήποτε φανταστείτε) μπροστά σε μια σελίδα βιβλίου του σχολείου, κυρίως ιστορίας ή γεωγραφίας.
Λόγω της δυσκολίας της σε κάθε σχολείο επιλέγει να κάνει παρέα μόνο με προβληματικά/ παραβατικά παιδιά και μας φέρνει πάντα μπροστά σε τετελεσμένα γεγονότα που μας σπρώχνουν σε απελπισμένες πράξεις (αλλαγή σχολείου, αλλαγή "ειδικών" κλπ). Ότι χαρίσματα έχει φροντίζει με κάθε τρόπο να τα εξαφανίσει, προκειμένου να μη διαφέρει στην προβληματική φίλη της (φρόντισε να ξεχάσει τα πορτογαλικά της, αποπειράται να κάνει το ίδιο στα γαλλικά της, στράβωσε τα μπροστινά της δόντια για να βάλει σιδεράκια όπως η φίλη της, καθόταν με τα γόνατα να συγκλίνουν προς τα μέσα και να ενώνονται ώστε να στραβώσουν ενώ η ίδια παλιάέτρεχε με τα δυνατά πόδια της σαν δρομέας, προσπαθεί σε πάρτυ να τρώει τούρτα ενώ τη σιχαίνεται κλπ).

Έχει μεγάλη κλιση στο μπαλέτο και στο πιάνο (όπου μαθαίνει και προετοιμάζει περισσότερα από ότι της δίνεται κλπ) Μακάρι να υπήρχε ένας κόσμος που να μπορούσε να αξιοποιήσει αυτά τα ταλέντα χωρίς να χρειάζονται και οι λοιπές γνώσεις. Δυστυχώς έχω παρακολουθήσει προφορικές εξετάσεις του ΑΣΕΠ για πρόσληψη καθαριστριών από το δημόσιο και για λόγους συναγωνισμού τις ρώταγαν τι γνωρίζουν για τη Συνθήκη της Λωζάνης.

Οι θεραπευτικές εισηγήσεις των ειδικών στα χέρια των οποίων έπεσα και με αφαίμαξαν ήσαν (δεν είναι όλες οι απόψεις του ίδιου ατόμου):

- Δεν έχει δυσλεξία (Λες και υπάρχει ένας διαχρονικά ισχύων ορισμός της δυσλεξίας.Και εγώ είχα δυσλεξία τα χρόνια μου και την αντιμετώπισαν με το ξύλο και τον εξευτελισμό).

- Θα ασχοληθούμε με την προσωπικότητά της μόνο. (Δεν μου απαντάνε όμως στο ερώτημά μου "Δέστε δημοσίευμα της Καθημερινής υπάρχουν ορισμένες μέθοδοι για να μαθαίνουν τα δυσλεκτικά παιδιά. Γιατί αυτές τις μεθόδους να τις ανακαλύψουμε εμείς -μαζί με τους κατάλληλους ειδικούς - όταν η κόρη μου θα είναι 26 ετών και όχι τώρα;

- Αφήστε τη να μείνει στην ίδια τάξη. Καλό θα της κάνει( Όμως εγώ έχει διαβάσει διάφορα βιβλία και άρθρα για τη δυσλεξία, και πουθενά δεν λέει ότι θεραπεύεται με το να μείνει το παιδί στην ίδια τάξη).

- Πηγαίνετε στον τάδε που είναι ειδικός στο να προετοιμάζει δυσλεκτικά παιδιά στο σχολείο και στο τέλος τους περνάει η δυσλεξία. Πήγα και πέρασα τη χρονιά με άθλιες συνθήκες. Ο ειδικός κάθε φορά απήύδηζε προσπαθώντας να της μάθει κάτι, δεν τα κατάφερνε, έλεγε ότι η κόρη μου κουράστηκε και "έχει κατεβάσει τα ρολλά" και μου έδινε μερικές σελίδες γεμάτες με κείμενο το οποίο εγώ ο μή ειδικός θα αναλάμβανα να της τα περάσω στο μυαλό -σαν να ήταν ένα φάξ - προτού κοιμηθεί το βράδυ.

- Να κάνετε οικογενειακή θεραπεία. Εσείς η κόρη σας και η γυναίκα σας. Θα είμαι εγώ και ένας άλλος συντονιστής. Γιατί ο άλλος (ο μπακαλόγατος); Γιατί έτσι γίνεται η ομαδική θεραπεία. Μπορείτε κυρία μου να μου δείξετε σε ένα από τα βιβλία της ομαδικής θεραπείας που έχετε στη βιβλιοθήκη σας να αναφέρει ότι θα υπάρχει και δεύτερος θεραπευτής; Έτσι γίνεται στην Ελλάδα. Και τι με αυτό; Και στη Βραζιλία σε ορισμένες περιοχές κάνουν βουντού. Πόσο θα κοστίσει; 140 η συνεδρία (70 αυτή και 70 ο ειδικευόμενος μπακαλόγατος). Τι λέτε κυρία μου;(Και η θεραπεύτρια καπνίζει σαν φουγάρο μπροστά στην κόρη μου χωρίς να ζητάει συγγνώμη ή άδεια, παρόλο που απαγορεύεται από το Υπουργείο Υγείας. Σκέψου να προστεθεί και ο μπακαλόγατος που να καπνίζει τσιμπούκι!)
- (στη γυναίκα μου) Να μετάσχετε σε ομαδική θεραπεία (σε ένα κατερειπωμένο σπίτι). Θα είναι γονείς παιδιών; Όχι αποκλειστικά, μπορεί μερικοί να είναι γονείς αλλά μπορεί και να μην είναι. Θα το σκεφτώ. Προτού φύγετε, παρακαλώ να με πληρώσετε. 150 Ευρώ. Θα σας ετοιμάσουμε την απόδειξη την επόμενη βδομάδα, να τη ζητήσετε από την κυρία Βάνα.

- Δεν έχει μαθησιακά προβλήματα. Είναι ιδιοφυϊα η κόρη σας. Εσείς οι γονείς έχετε πρόβλημα. Θα πρέπει να κάνετε ατομικές θεραπείες ο καθένας σας. Και η κόρη μας; Η κόρη σας δεν έχει τίποτα. 120 Ευρώ. Θα μου δώσετε απόδειξη; Όχι, δεν δίνω αποδείξεις, είμαι πανεπιστημιακός. τότε και εγώ δεν πληρώνω. Μα μου φάγατε την ώρα.. Λυπάμαι. Ωραία θα σας δώσω απόδειξη για 30 ευρώ. Τότε και εγώ θα σας πληρώσω 30 ευρώ.

Σας παρακαλώ, μπορείτε να μου δώσετε κάποια κατεύθυνση ως προς το τι να κάνω; Η κόρη μου με τόσες επισκέψεις και τέτοια παραπληροφόρηση δεν ξέρει τι ακριβώς συμβαίνει. Ακόμα και αν είμαστε φοβεροί εγκληματίες η γυναίκα μου και εγώ (φανταστείτε με να είμαι σαν τον Αυστριακό!), πάλι υπάρχει υποχρέωση των ειδικών να τη βοηθήσουν σήμερα και όχι όταν γίνει 26 ετών. Οι ειδικοι της έχουν βάλει στο μυαλό ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στις σχέσεις μας και γι' αυτό εκείνη δεν μπορεί να μάθει τη μετάφραση των Αρχαίων.

Φυσικά (στην Ελλάδα πάντα έχουμε συμβουλές και επιχειρήματα) μπορεί να πεί κανείς «γιατί δεν πάτε σε κάποιο ειδικό κέντρο του δημοσίου για τα παιδιά που έχουν μαθησιακά προβλήματα;» Σε αυτούς τους φορείς αν δοκιμάσετε να τηλεφωνήσετε για να κλείσετε ραντεβού, θα πάρετε την απάντηση ότι έχετε σειρά προτεραιότητας για να σας δουν μετά από ένα χρόνο. Δοκιμάστε!

Αν προσφύγετε στο Συνήγορο του Πολίτη σας απαντούν ότι α) "ναι μεν η ιατρική περίθαλψη είναι συνταγματικό σας δικαίωμα, αλλά εδώ υπάρχει αντικειμενική αδυναμία, όπως δηλώνουν οι συγκεκριμένοι φορείς", β)"μπορείτε να κάνετε αγωγή αποζημίωσης κατά του δημοσίου για παραλείψεις των οργάνων του, με βάση το άρθρο 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα εάν θεμελιώσετε τη βλάβη που υπέστη η κόρη σας από την παράλειψη...

Η αγωγή εκδικάζεται μετά από 3 1/2 με 4 χρόνια και αν υπολογίσουμε ότι στην καλύτερη περίπτωση κερδίσετε, το δημόσιο θα κάνει έφεση και αναίρεση οπότε μπορείτε να έχετε την απόφαση που θα σας δικαιώνει τελεσίδικη μετά από 7-8 περίπου χρόνια.

Βέβαια δεν είναι εύκολο να έκτέλέσετε απόφαση κατά του δημοσίου, οπότε μπορείτε να προσφύγετε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Στρασβούργο), αλλά θα πρέπει να προσέξετε να ασκήσετε την προσφυγή εντός 6 μηνών από την έκδοση της τελεσίδικης απόφασης (μετά από αναίρεση κλπ). Η εκκρεμοδικία κρατάει περίπου 8-10 χρόνια και μάλλον θα κερδίσετε την υπόθεση με μια συμβολική αποζημίωση, εκτός αν στο μεταξύ ο αρμόδιος φορέας αποφασίσει να καλέσει την κόρη σας για εξέταση..".