Αμεσοδημοκρατικό Σύνταγμα (Σχέδιο 1)

Από σήμερα αρχίζω να κλοπιποστάρω προτάσεις Αμεσοδημοκρατικού Συντάγματος, από όπου κι αν τα βρίσκω με το ίδιο "ταμπελάκι" (Σχέδια Αμεσοδημοκρατικού Συντάγματος). Ξεκινάω από αυτό που ανέβασαν τα anti-somata:

ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Εις το όνομα της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ισότητας, της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας

ΜΕΡΟΣ Α’

ΤΜΗΜΑ Α’ : Η ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ

Άρθρο 1

1. Το πολίτευμα της Ελλάδας είναι η Άμεση Δημοκρατία

2. Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι οι λαϊκές συνελεύσεις, σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο, χωρίς μόνιμους αντιπροσώπους, αλλά με κληρωτούς, ανακλητούς εκπροσώπους σε περιφερειακό και εθνικό επίπεδο. Όλες οι αποφάσεις παίρνονται και εγκρίνονται από τις λαϊκές συνελεύσεις.

3. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού, και ασκούνται απο τον λαό.

4. Καμμιά εξουσία υπερ του λαού δεν επιτρέπεται να είναι εξουσία κατά της φύσης, των ζώων, των δασών, της γής, της θάλασσας, των ακτών, των νερών και του αέρα της Ελλάδας. Τα αγαθά αυτά είναι κοινά και ανήκουν εξίσου σε όλους τους κατοίκους της Ελλάδας, και η πρόσβαση σε αυτά είναι ελεύθερη για όλους. Το δικαίωμα στην ατομική ή κοινοτική ιδιοκτησία της γής αναγνωρίζεται, αλλά δεν μπορεί να εξασφαλίζει και την ασύδοτη εκμετάλλευση και καταστροφή της φύσης, χωρίς τον κοινωνικό έλεγχο των λαϊκών συνελεύσεων.

5. Η εκμετάλλευση των φυσικών πηγών γίνεται με σκοπό την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών με σεβασμό στην βιωσιμότητά τους, της διατήρησης της οικολογικής ισορροπίας και των φυσικών κύκλων, και όχι με σκοπό το ατομικό και εταιρικό κέρδος.

Άρθρο 2

1. Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου και της φύσης αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση των λαϊκών συνελεύσεων.

2. Η Ελλάδα, ακολουθώντας τους γενικά αναγνωρισμένους κανόνες του ηθικού δικαίου, επιδιώκει την εμπέδωση της ειρήνης, της δικαιοσύνης, καθώς και την ανάπτυξη των φιλικών σχέσεων μεταξύ των λαών και των κρατών καθώς και την κατάργηση των στρατών, των οπλικών συστημάτων και των πολέμων.

3. Στην Ελλάδα απαγορεύεται η εκμετάλλευση ανθρώπου απο άνθρωπο. Ο κάθε άνθρωπος έχει την κυριαρχία στο σώμα του, τις διανοητικές και φυσικές του δεξιότητες, οι οποίες δεν μπορούν να γίνονται αντικείμενο εμπορικής εκμετάλλευσης απο κάποιον άλλον άνθρωπο.

ΤΜΗΜΑ Β’: ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ

Άρθρο 3

1. Οι λαϊκές Συνελεύσεις εγγυώνται την θρησκευτική ελευθερία σε όλους τους κατοίκους της Ελλάδας, σε όλα τα δόγματα και σε όλες τις θρησκείες, αρκεί να μην αντιστρατεύονται την ισότητα φύλου, καταγωγής, ιδεολογίας και προσωπικών προτιμήσεων των Ελλήνων πολιτών, και να μην παραβιάζουν το άρθρο 2 παρ.1 και 3 του παρόντος Συντάγματος.

2. Οι λαϊκές Συνελεύσεις σέβονται και αναγνωρίζουν την ιστορική παράδοση της ορθόδοξης εκκλησίας της Ελλάδας, αλλά και όλες τις άλλες πνευματικές παραδόσεις όπου γής. Στα πλαίσια του παρόντος συντάγματος, η αρχή της ισότητας και της ελευθερίας δεν επιτρέπει στις συνελεύσεις να χρηματοδοτούν κατ’ εξαίρεση την Εκκλησία της Ελλάδας. Η Εκκλησία της Ελλάδας καθίσταται αυτοδιοίκητη και αναλαμβάνει η ίδια την μισθοδοσία των κληρικών της. Στα ζητήματα της περιουσίας της, υπάγεται στο Άρθρο 1, παρ. 4 του παρόντος Συντάγματος, και προσπαθεί να διευθετήσει ζητήματα ιδιοκτησίας και διαχείρησης σε συνενόηση με τις λαϊκές συνελεύσεις κατά τόπους. Οι αποφάσεις των λαϊκών συνελεύσεων πρέπει να παίρνονται με κατανόηση, συνενόηση και σεβασμό, αλλά είναι δεσμευτικές για την Εκκλησία της Ελλάδας.

ΜΕΡΟΣ Β’

ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ

Άρθρο 4

1. Όλοι οι κάτοικοι και επισκέπτες της Ελλάδας είναι ίσοι ενώπιον του νόμου.

2. Ειδικός νόμος που συζητιέται στην εθνική λαϊκή συνέλευση και εγκρίνεται απο τα 3/5 του αριθμού των μελών όλων των λαϊκών συνελεύσεων της Χώρας, ορίζει συγκεκριμένα ποιός/ποιά θεωρείται πολίτης και ποιός/ποιά επισκέπτης της Ελλάδας. Οποιοσδήποτε άνθρωπος γεννιέται στην Ελλάδα έχει το αυτοδίκαιο δικαίωμα να είναι πολίτης της.

3. Εφόσον ο ειδικός νόμος ψηφιστεί όλοι όσοι δεν γεννήθηκαν στην Ελλάδα και διαμένουν σε αυτήν έστω και προσωρινά, οφείλουν να δηλώσουν σε κάθε τοπική συνέλευση σε ποιό καθεστώς (πολίτη ή επισκέπτη) επιθυμούν να ενταχτούν. Ο νόμος θα ορίζει την χρονική περίοδο ύστερα απο την οποία ένας επισκέπτης θα μπορεί να γίνει Έλληνας πολίτης, και τις προϋποθέσεις γι αυτό και την απόφαση γι αυτό θα την παίρνει η τοπική λαϊκή συνέλευση στην οποία μετέχει

4. Οι κάτοικοι της Ελλάδας συμμετέχουν στις συνελεύσεις με την ψήφο τους, και κληρώνονται για τις περιφερειακές και την εθνική συνέλευση, οι επισκέπτες συμμετέχουν με την ψήφο τους στις συνελεύσεις μόνο για ζητήματα τοπικά ή περιφερειακά, αλλά δεν έχουν το δικαίωμα κλήρωσης στα περιφερειακά και το εθνικό σώμα, ούτε μετέχουν στις ψηφοφορίες της εθνικής λα’ικής συνέλευσης.

5. Η είσοδος ή έξοδος απο την χώρα είναι ελεύθερη για όλους τους ανθρώπους, με περιορισμούς που ψηφίζονται μόνον στον ειδικό νόμο. Η παραμονή στην χώρα ωστόσο, πρέπει να συνοδεύεται από την ένταξη σε μια τοπική συνέλευση, όπου κανείς αποκτά τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του πολίτη και του επισκέπτη. Ως εκ τούτου η έννοια του “παράνομου μετανάστη” στερείται νοήματος. Η πολιτεία με ειδική υπηρεσία που εποπτεύεται απο την λαίκή εθνική συνέλευση φροντίζει την ένταξη των επισκεπτών καθώς και όλων των έως τώρα “παράνομων” μεταναστών σε τοπικές συνελεύσεις, ειδικά σε περιοχές που υπάρχει έλλειψη εργατικών και αγροτικών χεριών, με σκοπό το ξαναζωντάνεμα της αγροτικής παραγωγής. Επίσης διευκολύνει όλους εκείνους τους επισκέπτες που θέλουν να φύγουν απο την Ελλάδα.

6. Οι κάτοικοι- πολίτες αλλά και οι φιλοξενούμενοι επισκέπτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους.

7. Καταργείται η υποχρεωτική στράτευση και ο ελληνικός στρατός μετατρέπεται σε εθελοντικό, λαϊκό, αμυντικό στρατό με ειδικό νόμο που θα πρέπει να εγκριθεί απο τα 3/5 των μελών των λαϊκών συνελεύσεων. (Περισσότερα γι αυτό στις μεταβατικές διατάξεις)

8. Τίτλοι ευγένειας ή διάκρισης ούτε απονέμονται ούτε αναγνωρίζονται στην Ελλάδα.

Άρθρο 5

1. Καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα.

2. Όλοι όσοι βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους, χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας, φύλου, σεξουαλικών προτιμήσεων και θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων. Απαγορεύεται η έκδοση αλλοδαπού που διώκεται για τη δράση του υπέρ της ελευθερίας.

3. Η προσωπική ελευθερία είναι απαραβίαστη. Κανένας δεν καταδιώκεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο περιορίζεται, παρά μόνο όταν και όπως ορίζει ο νόμος. Η κάθε περιφερειακή λαϊκή συνέλευση ψηφίζει νόμο, που πρέπει να εγκριθεί απο τα 3/5 των μελών των λαίκών συνελεύσεων, με πλήρη ποινικό και σωφρονιστικό κώδικα για την περιφέρειά της.

4. Απαγορεύονται ατομικά διοικητικά μέτρα που περιορίζουν σε οποιονδήποτε κάτοικο-πολίτη, ή επισκέπτη της Ελλάδας την ελεύθερη κίνηση ή εγκατάσταση στη Χώρα, καθώς και την ελεύθερη έξοδο και είσοδο σ’ αυτήν. Τέτοιου περιεχομένου περιοριστικά μέτρα είναι δυνατόν να επιβληθούν μόνο ως παρεπόμενη ποινή με απόφαση λαϊκού δικαστηρίου, σε εξαιρετικές περιπτώσεις ανάγκης και μόνο για την πρόληψη αξιόποινων πράξεων, όπως νόμος ορίζει.

5. Καθένας έχει δικαίωμα στην προστασία της υγείας και της γενετικής του ταυτότητας. Νόμος της εθνικής λαίκής συνέλευσης που εγκρίνεται από το 50%+1 των μελών των λαϊκών συνελεύσεων ορίζει τα σχετικά με την προστασία κάθε προσώπου έναντι των βιοϊατρικών παρεμβάσεων.

Άρθρο 5Α

1. Καθένας έχει δικαίωμα στην πληροφόρηση, όπως νόμος ορίζει . Ο κάθε πολίτης έχει το δικαίωμα στην πληροφόρηση για όλες τις δημόσιες υποθέσεις.

2. Καθένας έχει δικαίωμα συμμετοχής στην Κοινωνία της Πληροφορίας. Η διευκόλυνση της πρόσβασης στις πληροφορίες που διακινούνται ηλεκτρονικά, καθώς και της παραγωγής, ανταλλαγής και διάδοσής τους αποτελεί υποχρέωση των Συνελεύσεων.

Άρθρο 6

1. Κανένας δεν συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται χωρίς αιτιολογημένο λαίκό-δικαστικό ένταλμα, που πρέπει να επιδοθεί τη στιγμή που γίνεται η σύλληψη ή η προφυλάκιση. Εξαιρούνται τα αυτόφωρα εγκλήματα.

2. Οποίος συλλαμβάνεται για αυτόφωρο έγκλημα ή με ένταλμα προσάγεται στον αρμόδιο λαϊκό δικαστή το αργότερο μέσα σε είκοσι τέσσερις ώρες από τη σύλληψη. Ο λαϊκός δικαστής οφείλει, μέσα σε τρεις ημέρες από την προσαγωγή, είτε να απολύσει τον συλληφθέντα είτε να καλέσει λαϊκή συνέλευση. Η προθεσμία αυτή παρατείνεται για δύο ημέρες, αν το ζητήσει αυτός που έχει προσαχθεί, ή σε περίπτωση ανώτερης βίας που βεβαιώνεται αμέσως με απόφαση του αρμόδιου λαϊκού-δικαστικού συμβουλίου.

3. Όταν περάσει άπρακτη καθεμία από τις δύο αυτές προθεσμίες, κάθε δεσμοφύλακας ή άλλος, είτε πολιτικός υπάλληλος είτε στρατιωτικός, στον οποίο έχει ανατεθεί η κράτηση εκείνου που έχει συλληφθεί, οφείλει να τον απολύσει αμέσως. Οι παραβάτες τιμωρούνται για παράνομη κατακράτηση και υποχρεούνται να επανορθώσουν κάθε ζημία που έγινε στον παθόντα και να τον ικανοποιήσουν για ηθική βλάβη με χρηματικό ποσό, όπως νόμος ορίζει.

4. Νόμος της κάθε περιφερειακής συνέλευσης ορίζει το ανώτατο όριο διάρκειας της προφυλάκισης, που δεν μπορεί να υπερβεί τον ένα μήνα στα κακουργήματα και τις 10 μέρες στα πλημμελήματα. Σε εντελώς εξαιρετικές περιπτώσεις τα ανώτατα αυτά όρια μπορούν να παραταθούν για έξι και τρεις μέρες, αντίστοιχα, με απόφαση του αρμόδιου λαϊκού-δικαστικού συμβουλίου. Απαγορεύεται η υπέρβαση των ανώτατων ορίων της προφυλάκισης με τη διαδοχική επιβολή του μέτρου αυτού για επί μέρους πράξεις της ίδιας υπόθεσης.

Άρθρο 7

1. Έγκλημα δεν υπάρχει ούτε ποινή επιβάλλεται χωρίς νόμο που να ισχύει πριν από την τέλεση της πράξης και να ορίζει τα στοιχεία της. Ποτέ δεν επιβάλλεται ποινή βαρύτερη από εκείνη που προβλεπόταν κατά την τέλεση της πράξης.

2. Τα βασανιστήρια, οποιαδήποτε σωματική κάκωση, βλάβη υγείας, ή άσκηση ψυχολογικής βίας, καθώς και κάθε άλλη προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας απαγορεύονται και τιμωρούνται, όπως νόμος ορίζει. Κάθε περιφερειακή συνέλευση προτείνει νόμο που εγκρίνεται απο τα 3/5 των μελών όλων των λαϊκών συνελεύσεων για την ύπαρξη φυλακών ή άλλων μορφών κοινωνικής επανένταξης και μεταμέλειας των ανθρώπων που παραβιάζουν το νόμο και για ποιά ακριβώς αδικήματα.

3. Η γενική δήμευση απαγορεύεται, εκτός απο τις περιπτώσεις κατάχρησης και κερδοσκοπίας κατά του λαού καθώς και παράνομου ιδιωτικού προσεταιρισμού κοινών αγαθών. Με αποφάσεις συνελεύσεων και πλειοψηφία 4/5 των μελών τους δήμευση μπορεί να επιβληθεί και σε πρόσωπα (πχ. συγγενείς α΄βαθμού) που επωφελήθηκαν της κατάχρησης, αν και δεν την διέπραξαν τα ίδια. Θανατική ποινή δεν επιβάλλεται. Ο φόνος απαγορεύεται αυστηρά εκτός απο την περίπτωση εσχάτης προδοσίας σε καιρό πολέμου, και μόνον στην περίπτωση που αποδεδειγμένα η θανατική ποινή στον προδότη σώζει άλλες ζωές. Η Ελληνική Άμεση Δημοκρατία δεν επιτρέπει την εκδίκηση ως ποινή, αλλά την προστασία των άλλων και την δικαιοσύνη.

4. Νόμος περιφερειακής συνέλευσης ορίζει με ποιους όρους οι συνελεύσεις παρέχουν, ύστερα από απόφαση της συνέλευσης, αποζημίωση σε όσους καταδικάστηκαν, προφυλακίστηκαν ή με άλλο τρόπο στερήθηκαν άδικα ή παράνομα την προσωπική τους ελευθερία.

Άρθρο 8

Κανένας δεν στερείται το δικαστή που του έχει ορίσει ο νόμος και που σε κάθε περίπτωση είναι η λαϊκή συνέλευση. Ο Λαϊκός δικαστής ασχολείται μόνο με την τήρηση της διαδικασίας και δεν αποφασίζει ο ίδιος. Δικαστικές επιτροπές και έκτακτα δικαστήρια, με οποιοδήποτε όνομα, δεν επιτρέπεται να συσταθούν.

Άρθρο 9

1. Η κατοικία του καθενός είναι άσυλο. Η ιδιωτική και οικογενειακή ζωή του ατόμου είναι απαραβίαστη. Καμία έρευνα δεν γίνεται σε κατοικία, παρά μόνο όταν και όπως ορίζει ο νόμος και πάντοτε με την παρουσία εκπροσώπων της λαϊκής δικαστικής εξουσίας.

2. Οι παραβάτες της προηγούμενης διάταξης τιμωρούνται για παραβίαση του οικιακού ασύλου και για κατάχρηση εξουσίας και υποχρεούνται σε πλήρη αποζημίωση του παθόντος, όπως νόμος ορίζει.

Άρθρο 9Α

Καθένας έχει δικαίωμα προστασίας από τη συλλογή, επεξεργασία και χρήση, ιδίως με ηλεκτρονικά μέσα, των προσωπικών του δεδομένων, όπως νόμος ορίζει. Η προστασία των προσωπικών δεδομένων διασφαλίζεται από τις λαϊκές συνελεύσεις.

Άρθρο 10.

1. Απαγορεύεται η λογοκρισία. Σε περιπτώσεις προσβολής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, ή παραβίασης του παρόντος Συντάγματος απο Μέσα Ενημέρωσης, επιλαμβάνονται οι λαϊκές συνελεύσεις κι αποφασίζουν αυτές για ενδεχόμενες ποινές. Οι ποινές αυτές όμως δεν μπορεί να είναι κατασταλτικές, αλλά επανορθωτικές

Άρθρο 11

1. Η τέχνη και η επιστήμη, η έρευνα και η διδασκαλία είναι ελεύθερες· η ανάπτυξη και η προαγωγή τους αποτελεί υποχρέωση των λαϊκών συνελεύσεων. Η ακαδημαϊκή ελευθερία και η ελευθερία της διδασκαλίας δεν απαλλάσσουν από το καθήκον της υπακοής στο Σύνταγμα.

2. Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή των Λαϊκών Συνελεύσεων και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των κατοίκων-πολιτών, την ανάπτυξη της δημοκρατικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες.

3. Οι Λαϊκές συνελεύσεις αναλαμβάνουν την οργάνωση και διεξαγωγή της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε τοπικό επίπεδο και οι περιφερειακές συνελεύσεις αναλαμβάνουν την οργάνωση και την διεξαγωγή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε περιφερειακό επίπεδο.

4. Όλοι οι κάτοικοι-πολίτες έχουν δικαίωμα δωρεάν παιδείας, σε όλες τις βαθμίδες της, στα λαϊκά εκπαιδευτήρια.

5. Η εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από ιδρύματα που αποτελούν προέκταση των λαϊκών συνελεύσεων και υπόκεινται στον δημοκρατικό έλεγχο των συνελεύσεων.

6. Κάθε περιφερειακή συνέλευση προτείνει νόμο για την παιδεία που ισχύει για την περιφέρειά της, σε συνεργασία με το περιφερειακό πανεπιστήμιο, που ψηφίζεται από τα 3/5 των μελών όλων των λαϊκών συνελεύσεων. Τα σχολεία και οι σχολές είναι αυτοδιοίκητα και έχουν τις δικές τους συνελεύσεις απο μαθητές-φοιτητές-διδάσκοντες (κοινές συνελεύσεις). Για ζητήματα προγραμματισμού και ελέγχου συνεδριάζουν απο κοινού εκπαιδευτικές και λαϊκές τοπικές συνελεύσεις, σύμφωνα με το νόμο.

Άρθρο 12

1. Η ιδιοκτησία τελεί υπό την προστασία των Λαίκών Συνελεύσεων, τα δικαιώματα όμως που απορρέουν από αυτή δεν μπορούν να ασκούνται σε βάρος του γενικού συμφέροντος, και σε παραβίαση του παρόντος Συντάγματος.

2. Κανένας δεν στερείται την ιδιοκτησία του, παρά μόνο για δημόσια ωφέλεια που έχει αποδειχθεί με τον προσήκοντα τρόπο, όταν και όπως ο νόμος ορίζει, και πάντοτε αφού προηγηθεί πλήρης αποζημίωση, που να ανταποκρίνεται στην αξία την οποία είχε το απαλλοτριούμενο κατά το χρόνο της συζήτησης στη λαϊκή Συνέλευση για τον προσωρινό προσδιορισμό της αποζημίωσης. Αν ζητηθεί απευθείας ο οριστικός προσδιορισμός της αποζημίωσης, λαμβάνεται υπόψη η αξία κατά το χρόνο της σχετικής συζήτησης στη λαϊκή Συνέλευση. Αν η συζήτηση για τον οριστικό προσδιορισμό της αποζημίωσης διεξαχθεί μετά την παρέλευση έτους από τη συζήτηση για τον προσωρινό προσδιορισμό, τότε για τον προσδιορισμό της αποζημίωσης λαμβάνεται υπόψη η αξία κατά το χρόνο της συζήτησης για τον οριστικό προσδιορισμό. Στην απόφαση κήρυξης πρέπει να δικαιολογείται ειδικά η δυνατότητα κάλυψης της δαπάνης αποζημίωσης. Η αποζημίωση, εφόσον συναινεί ο δικαιούχος, μπορεί να καταβάλλεται και σε είδος ιδίως με τη μορφή της παραχώρησης της κυριότητας άλλου ακινήτου ή της παραχώρησης δικαιωμάτων επί άλλου ακινήτου.

3. Η ενδεχόμενη μεταβολή της αξίας του απαλλοτριουμένου μετά τη δημοσίευση της πράξης απαλλοτρίωσης, και μόνο εξαιτίας της, δεν λαμβάνεται υπόψη.

4. Η αποζημίωση ορίζεται από τη λαϊκή συνέλευση.

5. Εξαίρεση στο παρόν άρθρο μπορούν να αποτελούν: κομμάτια της εκκλησιατικής περιουσίας που αποδεδειγμένα χρησιμοποιούνται για πλουτισμό κι όχι για κοινωνικό έργο, ιδιοκτησία τραπεζών που αποκτήθηκε με κερδοσκοπία, εκτάσεις ή ακίνητα που προήλθαν απο καταπάτηση δασών, αιγιαλών και δημόσιας γής, εργοστάσια και παραγωγικές μονάδες που τέθηκαν εκτός λειτουργίας απο τους ιδιοκτήτες τους, εταιρίες εξόρυξης και παραγωγής που αποδεδειγμένα μόλυναν το περιβάλλον, καθώς και άλλες περιπτώσεις μακροχρόνιας κερδοσκοπίας σε βάρος του λαού και της φύσης.

Άρθρο 13

Το απόρρητο των επιστολών και της ελεύθερης ανταπόκρισης ή επικοινωνίας με οποιονδήποτε άλλο τρόπο είναι απόλυτα απαραβίαστο.

Άρθρο 14

1. Καθένας έχει δικαίωμα στην παροχή έννομης προστασίας από τις δικαστικές συνελεύσεις και μπορεί να αναπτύξει σ’ αυτές τις απόψεις του για τα δικαιώματα ή συμφέροντά του, όπως νόμος ορίζει.

2. Το δικαίωμα της προηγούμενης ακρόασης του ενδιαφερομένου ισχύει και για κάθε διοικητική ενέργεια ή μέτρο που λαμβάνεται σε βάρος των δικαιωμάτων ή συμφερόντων του.

Άρθρο 15

1. Οι λαϊκές συνελεύσεις έχουν την υποχρέωση να φροντίζουν τα παιδιά, τους ηλικιωμένους και τους αδύναμους και να τους παρέχουν πλήρη κοινωνική προστασία

2. Οι λαϊκές συνελεύσεις έχουν την υποχρέωση να παρέχουν δωρεάν υπηρεσίες υγείας στον πληθυσμό. Οι περιφερειακές συνελεύσεις συντονίζουν τις υπηρεσίες υγείας σε μια περιφέρεια.

3. Οι λαϊκές συνελεύσεις φροντίζουν για την πλήρη κοινωνική ισότητα και φροντίδα ατόμων με ειδικές ανάγκες

4. Οι λαϊκές συνελεύσεις φροντίζουν τους κοινωνικά αδύναμους και παρέχουν καλής ποιότητας τροφή στους άπορους και αξιοπρεπή στέγη στους άστεγους.

Άρθρο 16

1. Η εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από τις λαίκές συνελεύσεις, που μεριμνούν για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού και αστικού πληθυσμού. Όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από φύλο ή άλλη διάκριση, έχουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας.

2. Με νόμο καθορίζονται οι γενικοί όροι εργασίας, που συμπληρώνονται από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας συναπτόμενες με ελεύθερες διαπραγματεύσεις και, αν αυτές αποτύχουν, με τους κανόνες που θέτει η διαιτησία.

3. Η κάθε περιφερειακή συνέλευση συντάσσει νόμο για τις εργασιακές σχέσεις στην περιφέρειά της, με στόχο την ισονομία, την αξιοποίηση των δημιουργικών δυνατοτήτων των ανθρώπων και την πλήρη απασχόληση. Ο νόμος πρέπει να εγκριθεί απο τα 3/5 των μελών όλων των λαϊκών συνελεύσεων της περιφέρειας.

4. Οποιαδήποτε μορφή αναγκαστικής εργασίας απαγορεύεται. Ειδικοί νόμοι ρυθμίζουν τα σχετικά με την επίταξη προσωπικών υπηρεσιών σε περίπτωση θεομηνίας ή ανάγκης που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία, καθώς και τα σχετικά με την προσφορά προσωπικής εργασίας στους οργανισμούς των λαϊκών συνελεύσεων για την ικανοποίηση τοπικών αναγκών.

5. Σε κάθε χώρο εργασίας συγκροτούνται εργατικές συνελεύσεις που αποφασίζουν για τα συνταξιοδοτικά, ασφαλιστικά δικαιώματα, τον χρόνο εργασίας, τις απολαβές και την οργάνωση της εργασίας. Τυχούσες διαμάχες εργατικής συνέλευσης και εργοδοτών αναπέμπονται με προσφυγή των μερών είτε στην τοπική είτε στην περιφερειακή συνέλευση όπου ανήκει ο χώρος εργασίας. Για ευρύτερους χώρους ή δίκτυα εργασίας είναι δυνατή και η προσφυγή στην εθνική λαϊκή συνέλευση.

Άρθρο 17

Οι εργατικές και επαγγελματικές συνελεύσεις είναι η συνταγματικά κατοχυρωμένη μορφή οργάνωσης της εργασίας και ισχύει για όλους τους κλάδους εργασίας χωρίς εξαίρεση. Οι αποφάσεις τους είναι δεσμευτικές για τα μέλη τους, αλλά οποιοδήποτε μη μέλος τους που έχει έννομο συμφέρον, μπορεί να προσβάλλει τις αποφάσεις τους στην συνέλευση που το ίδιο το μέλος ανήκει, τοπική ή επαγγελματική. Ακολουθεί κοινή συνέλευση των δυό σωμάτων, η οποία αν δεν λύσει το θέμα, το θέμα αναπέμπεται στην περιφερειακή συνέλευση. Επιδιώκονται πάντα συναινετικές λύσεις, αλλά αν δεν επιτευχθούν η τελική απόφαση παίρνεται απο κοινή συνεδρίαση-ολομέλεια τοπικής και εργατικής συνέλευσης, ενώ τα ζητήματα ευρύτερου ενδιαφέροντος επιλύονται με τοπικό δημοψήφισμα.

Άρθρο 18

1. Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση των λαϊκών συνελεύσεων και δικαίωμα του καθενός. Για τη διαφύλαξή του οι συνελεύσεις έχουν υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας. Νόμος ορίζει τα σχετικά με την προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων.

2. Η χωροταξική αναδιάρθρωση της Χώρας, η διαμόρφωση, η ανάπτυξη, η πολεοδόμηση και η επέκταση των πόλεων και των οικιστικών γενικά περιοχών υπάγεται στη ρυθμιστική αρμοδιότητα και τον έλεγχο των τοπικών συνελεύσεων, με σκοπό να εξυπηρετείται η λειτουργικότητα και η ανάπτυξη των οικισμών και να εξασφαλίζονται οι καλύτεροι δυνατοί όροι διαβίωσης. Οι σχετικές τεχνικές επιλογές και σταθμίσεις γίνονται κατά τους κανόνες της επιστήμης.

3. Για να αναγνωριστεί μία περιοχή ως οικιστική και για να ενεργοποιηθεί πολεοδομικά, οι ιδιοκτησίες που περιλαμβάνονται σε αυτή συμμετέχουν υποχρεωτικά, χωρίς αποζημίωση από τον οικείο φορέα, στη διάθεση των εκτάσεων που είναι απαραίτητες για να δημιουργηθούν δρόμοι, πλατείες και χώροι για κοινωφελείς γενικά χρήσεις και σκοπούς, καθώς και στις δαπάνες για την εκτέλεση των βασικών κοινόχρηστων πολεοδομικών έργων, όπως νόμος ορίζει.

4. Νόμος μπορεί να προβλέπει τη συμμετοχή των ιδιοκτητών περιοχής που χαρακτηρίζεται ως οικιστική στην αξιοποίηση και γενική διαρρύθμισή της σύμφωνα με εγκεκριμένο σχέδιο, με αντιπαροχή ακινήτων ίσης αξίας, από τους χώρους που καθορίζονται τελικά ως οικοδομήσιμοι ή από κτίρια της περιοχής αυτής.

5. Οι διατάξεις των προηγούμενων παραγράφων εφαρμόζονται και στην αναμόρφωση των οικιστικών περιοχών που ήδη υπάρχουν. Οι ελεύθερες εκτάσεις, που προκύπτουν από την αναμόρφωση, διατίθενται για τη δημιουργία κοινόχρηστων χώρων ή εκποιούνται για να καλυφθούν οι δαπάνες της πολεοδομικής αναμόρφωσης, όπως νόμος ορίζει.

6. Τα μνημεία, οι παραδοσιακές περιοχές και τα παραδοσιακά στοιχεία προστατεύονται από τις τοπικές και περιφερειακές συνελεύσεις. Νόμος θα ορίσει τα αναγκαία για την πραγματοποίηση της προστασίας αυτής περιοριστικά μέτρα της ιδιοκτησίας, καθώς και τον τρόπο και το είδος της αποζημίωσης των ιδιοκτητών. Ο νόμος θα συζητηθεί σε κάθε περιφερειακή αλλά και στην εθνική λαϊκή συνέλευση και πρέπει να επικυρωθεί απο τα 3/5 των μελών των τοπικών συνελεύσεων.

Άρθρο 19

1. Τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου και η αρχή της κοινωνίας της ισότητας και της δικαιοσύνης τελούν υπό την εγγύηση των τοπικών, των περιφερειακών και της εθνικής λαϊκής συνέλευσης. Όλες οι συνελεύσεις και οι επιτροπές τους υποχρεούνται να διασφαλίζουν την ανεμπόδιστη και αποτελεσματική άσκησή τους. Τα δικαιώματα αυτά ισχύουν και στις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών στις οποίες προσιδιάζουν. Οι κάθε είδους περιορισμοί που μπορούν κατά το Σύνταγμα να επιβληθούν στα δικαιώματα αυτά πρέπει να προβλέπονται είτε απευθείας από το Σύνταγμα είτε από το νόμο, εφόσον υπάρχει επιφύλαξη υπέρ αυτού και να σέβονται την αρχή της αναλογικότητας.

2. Η αναγνώριση και η προστασία των θεμελιωδών και απαράγραπτων δικαιωμάτων του ανθρώπου από την αμεσοδημοκρατική Πολιτεία αποβλέπει στην πραγμάτωση της κοινωνικής προόδου μέσα σε ελευθερία και δικαιοσύνη.

3. Η καταχρηστική άσκηση δικαιώματος δεν επιτρέπεται.

4. Η Ελληνική Άμεση Δημοκρατία δικαιούται να αξιώνει από όλους τους πολίτες την εκπλήρωση του χρέους της κοινωνικής και λαϊκής αλληλεγγύης.

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ: Οργάνωση και λειτουργίες της Πολιτείας

ΤΜΗΜΑ Α’: Σύνταξη της Πολιτείας

Άρθρο 20

1. Η νομοθετική λειτουργία ασκείται από τις λαϊκές συνελεύσεις.

2. Η εκτελεστική λειτουργία ασκείται από τις λαϊκές συνελεύσεις.

3. Η δικαστική λειτουργία ασκείται από τις λαϊκές συνελεύσεις.

Άρθρο 21

1. Καμία μεταβολή στα όρια της Επικράτειας δεν μπορεί να γίνει χωρίς νόμο, που ψηφίζεται με την απόλυτη ή ενισχυμένη πλειοψηφία όλου αριθμού των μελών των λαϊκών συνελεύσεων της Χώρας .

2. Χωρίς νόμο, που ψηφίζεται με την πλειοψηφία των 3/5 του όλου αριθμού των μελών όλων των λαϊκών συνελεύσεων, δεν είναι δεκτή στην Ελληνική Επικράτεια ξένη στρατιωτική δύναμη ούτε μπορεί να διαμένει σ’ αυτή ή να περάσει μέσα από αυτή.

3. Με την ψήφιση του παρόντος Συντάγματος, κάθε Έλληνας πολίτης συμμετέχει ισότιμα στην τήρηση του Συντάγματος.

Άρθρο 22

1. Ανώτατο πολιτειακό όργανο της χώρας είναι οι λαϊκές συνελεύσεις, οι οποίες αποφασίζουν είτε με παράλληλες ψηφοφορίες ύστερα απο διαβούλευση, είτε με δημοψηφίσματα.

2. Υποβοηθητικές και συντονιστικές των λαϊκών συνελεύσεων είναι οι περιφερειακές και η εθνική συνέλευση, οι οποίες δεν αποτελούν αποφασιστικά, αλλά εισηγητικά σώματα προς τις λαίκές συνελεύσεις. Συγκροτούνται απο κληρωτούς εκπροσώπους των συνελεύσεων.

Άρθρο 23

1. Μέλη των λαϊκών συνελεύσεων είναι όλοι οι κάτοικοι-πολίτες που έχουν συμπληρώσει το δέκατο-πέμπτο έτος της ηλικίας τους.

2. Κάθε συνέλευση κληρώνει έναν εκπρόσωπο εκ περιτροπής στην περιφερειακή συνέλευση με μονοετή θητεία. Η περιφερειακή συνέλευση εισηγείται και οι συνελεύσεις αποφασίζουν το σύστημα εκ περιτροπής εκπροσώπησης στην εθνική συνέλευση με γεωγραφικά κριτήρια και κλήρωση. Η κάθε περιφέρεια στέλνει 50 κληρωτούς απο την περιφερειακή συνέλευση και 50 κληρωτούς απευθείας απο τις τοπικές συνελεύσεις στην εθνική συνέλευση που έχει 1300 μέλη με μονοετή θητεία. Τα μέλη αυτά αποζημιώνονται με τον αναλογικό μέσο εθνικό μισθό σύν τα έξοδα μετακίνησής τους με τα δημόσια μέσα μεταφοράς και δεν έχουν άλλα προνόμια.

3. Δεν υπάρχει κεντρική κυβέρνηση, παρα μόνον οι συνελεύσεις. Όλη η διοίκηση ασκείται σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, η είσπραξη εσόδων και η κατανομή πόρων, σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο. Η εθνική συνέλευση ασχολείται με τις εξωτερικές σχέσεις της χώρας, με ζητήματα του στρατού, και ζητήματα συντονισμού των περιφερειών ιδίως στα θέματα ενέργειας, τεχνολογιών, έρευνας, υποδομών, συγκοινωνιών και επικοινωνιών. Η εθνοσυνέλευση συντάσσει προτάσεις και νόμους για όλα αυτά τα ζητήματα, σε συνενόηση και συντονισμό με τις περιφερειακές συνελεύσεις, μέσω των μελών συνδέσμων που μετέχουν και στα δύο σώματα. Οι προτάσεις και οι νόμοι υποβάλλονται στις τοπικές λαϊκές συνελεύσεις, οι οποίες αποφασίζουν.

4. Οι κάτοικοι-πολίτες μπορούν να συγκροτούν ενώσεις, κόμματα ή συνεταιρισμούς με διατοπικό χαρακτήρα, αλλά χωρίς ειδικά προνόμια ή χρηματοδοτήσεις, ενώ οι εκπρόσωποι στις περιφερειακές συνελεύσεις ή την εθνική συνέλευση εκπροσωπούν την συνέλευσή τους κι όχι το τυχόν κόμμα τους
ΤΜΗΜΑ Β’ Η Δικαστική εξουσία

‘Αρθρο 24

1. Την δικαστική εξουσία ασκούν οι λαϊκές συνελεύσεις.

2. Οι περιφερειακές συνελεύσεις συντάσσουν τον ποινικό κώδικα κάθε περιφέρειας ο οποίος εγκρίνεται από τα 3/5 των μελών όλων των λαϊκών συνελεύσεων της περιφέρειας

3. Κάθε τοπική και περιφερειακή συνέλευση έχει και απο μια δικαστική επιτροπή που εποπτεύει την διαδικασία και εισηγείται τις ποινικές υποθέσεις στις συνελεύσεις. Η περιφερειακή δικαστική επιτροπή εισηγείται για ενστάσεις και αναπομπή υποθέσεων στις λαϊκές συνελεύσεις για επανεξέταση.

4. Δεν υπάρχει ξεχωριστό δικαστικό σώμα

ΤΜΗΜΑ Γ’ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ

Άρθρο 25

1. Η διοίκηση ασκείται σε τοπικό επίπεδο με τις επιτροπές των συνελεύσεων, οι οποίες εισηγούνται αλλά δεν αποφασίζουν. Συγκροτούνται επιτροπές υγείας, παιδείας, πρωτογεννούς παραγωγής, πολεοδομίας, βιομηχανίας, ενέργειας, δημόσιων έργων, λαϊκής πολιτοφυλακής (με λειτουργίες της πρώην αστυνομίας) και όσες άλλες αποφασίζουν οι συνελεύσεις. Συγκροτείται δημόσιο ταμείο της λαϊκής συνέλευσης σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο με εποπτεύουσα επιτροπή. Συντάσσονται προϋπολογισμοί σε τοπικό, περιφερειακό, και επίπεδο πόλης, οι οποίοι εγκρίνονται απο τις συνελεύσεις.

2. Όλα τα μέλη των επιτροπών έχουν μονοετή θητεία, είναι ανακλητά και ελέγχονται από την συνέλευση. Η συνέλευση αποφασίζει αν θα εκλέγονται ή θα κληρώνονται ανάλογα με την λειτουργία που υπηρετούν.

3. Οι λαϊκές συνελεύσεις ασκούν δημοσιονομική πολιτική στο χώρο ευθύνης τους και η περιφερειακή συνέλευση φροντίζει για τον συντονισμό των διαφόρων συνελεύσεων με εισηγήσεις νόμων,που ψηφίζονται από τις ίδιες.

4. Οι συνελεύσεις προσλαμβάνουν προσωπικό ή εκτελούν συμβάσεις για δημόσια έργα με εισηγήσεις των επιτροπών ή της περιφερειακής συνέλευσης.

Άρθρο 26

1. Καταργούνται τα υπουργεία οι κρατικές διευθύνσεις και η κεντρική κυβέρνηση. Στην θέση τους δημιουργούνται οι λαϊκές διευθύνσεις στις περιφέρειες. Οι συνελεύσεις εκπροσώπων (πόλης και περιφερειακές), δημιουργούν τις λαϊκές διευθύνσεις τους, ενώ λαϊκή διεύθυνση μπορεί να δημιουργήσει και μια τοπική συνέλευση. Δεν υφίστανται πια δήμοι και υποκαθίστανται απο τα σώματα των λαϊκών συνελεύσεων.

2. Οι λαϊκές διευθύνσεις μπορούν να απορροφούν, μεταβατικά, όλους τους εως τώρα δημοσίους υπαλλήλους που επιθυμούν να ενταχθούν σε αυτές, σύμφωνα με αποφάσεις των συνελεύσεων, και χωρίς να παραβιάζονται τα κριτήρια καταλληλότητας και το άρθρο 27 παρ. 1 του παρόντος Συντάγματος.

3. Η εθνική λαϊκή συνέλευση μπορεί να δημιουργεί και να εποπτεύει λαϊκές διευθύνσεις που σχετίζονται με δικαιοδοσία επικράτειας, με νόμο που θα εγκρίνεται από τις λαϊκές συνελεύσεις με πλειοψηφία του 50%+1 ή με ηλεκτρονικό δημοψήφισμα. Η εκ του Συντάγματος απορρέουσα δικαιοδοσία της, ασκείται στον Στρατό και στο πρώην υπουργείο εξωτερικών, διευθύνσεις για τις οποίες συντάσσει νόμους, κανονισμούς λειτουργίας και προϋπολογισμούς που εγκρίνονται από το σύνολο των λαϊκών συνελεύσεων της χώρας με πλειοψηφία 3/5 των μελών τους.

Άρθρο 27

1. Για να αποφεύγεται κάθε πελατειακή σχέση και διαφθορά, τα κριτήρια πρόσληψης και στελέχωσης των λαϊκών διευθύνσεων ψηφίζονται με νόμο που εισηγείται η περιφερειακή συνέλευση και εγκρίνουν οι τοπικές λαϊκές συνελεύσεις με πλειοψηφία 3/5 στο σύνολο των ψήφων.

2. Οι υπάλληλοι των λαϊκών διευθύσεων υπηρετούν 3ετή έμμισθη θητεία που ανανεώνεται κάθε τριετία με αποφάσεις των συνελεύσεων. Ο νόμος κάθε περιφέρειας ψηφισμένος απο τα 3/5 των μελών όλων των λαϊκών συνελεύσεων της περιφέρειας ορίζει ποιές θέσεις λαϊκών διευθύνσεων είναι μόνιμες και σε ποιές θέσεις εναλάσσεται το προσωπικό, κάθε πότε, και για πόσες τριετίες. Ο νόμος ανανεώνεται περιοδικά, ανάλογα με τις ανάγκες και τις εξελίξεις στην επιστήμη, την τεχνολογία και την εκπαίδευση.

3. Είναι δυνατόν η περιφέρεια να εισηγείται την δημιουργία διευθύνσεων σε διατοπικό ή (πρώην) νομαρχιακό επίπεδο, ανάλογα με τις τοπικές ανάγκες. Σε αυτήν την περίπτωση εποπτικό ρόλο αναλαμβάνει επιτροπή απο τις αντίστοιχες λαϊκές συνελεύσεις, και αποφασιστικό ρόλο οι συνελεύσεις στα γεωγραφικά όρια των οποίων λειτουργεί η διεύθυνση.

4. Όπως όλοι οι πολίτες, έτσι και οι εργαζόμενοι των διευθύνσεων συγκροτούν συνελεύσεις με σκοπό την αμεσοδημοκρατική λειτουργία των διευθύνσεων με ανοιχτές συνεδριάσεις.

Άρθρο 28

Μια περιφερειακή συνέλευση έχει την δυνατότητα να εκδίδει δικό της νόμισμα.

ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ

ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 28

1. Τα όρια μιας λαϊκής συνέλευσης ορίζονται γεωγραφικά και εργασιακά ανάλογα με τις συνθήκες, αλλά κυρίως αφορούν στην αστική γειτονιά, την αγροτική κοινότητα ή χωριό, ή την βιομηχανική κοινότητα με ανώτατο αριθμό μελών τα 2.500. Εξαιρέσεις σε αυτόν τον αριθμό επιτρέπονται ανάλογα με τις συνθήκες, και εγκρίνονται απο την περιφερειακή συνέλευση.

2. Στόχος του παρόντος Συντάγματος είναι οι συνελεύσεις να κερδίσουν εκτός από την πολιτική, και την οικονομική και την φυσική τους αυτονομία. Να παράγουν την τροφή τους, τον ρουχισμό τους, την στέγη τους, τις επικοινωνίες και την ενέργειά τους μόνες τους, σε συνεργασία μεταξύ τους σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο. Απλά ζητήματα καθημερινών λειτουργιών επιλύονται σε τοπικό επίπεδο και πιό σύνθετα σε περιφερειακό επίπεδο. Ο στόχος είναι η καλλιέργεια της συνεργασίας και αλληλεγγύης μεταξύ των συνελεύσεων, κοινοτήτων, πόλεων και περιφερειών και όχι ο τοπικισμός και η εσωστρέφεια. Τα Πανεπιστήμια και τα σχολεία προσαρμόζουν τα προγράμματά τους στον στόχο αυτόν, και στην εκπαίδευση του λαού σε πρακτικές-τεχνικές γνώσεις μαζί με την γενική και θεωρητική γνώση.

3. Για να γίνει αυτό πρέπει σε βάθος χρόνου να αλλάξει ριζικά το μοντέλο της σύγχρονης τσιμεντούπολης και το μοντέλο της εκπαίδευσης, της αγοράς και του καταμερισμού εργασίας, μαζί με τις πολιτικές, διοικητικές αλλαγές που εισάγει το παρόν Σύνταγμα.

4. Μέχρι όμως να γίνει αυτό, μπορούν ανάμεσα στις τοπικές και τις περιφερειακές συνελεύσεις να συγκροτούνται μεταβατικά συνελεύσεις πόλης και ειδικά στις μεγάλες πόλεις. Ο στόχος των συνελεύσεων πόλης θα είναι ο μετασχηματισμός της πόλης, η βοήθεια σε όσους θέλουν να φύγουν απο αυτήν και η οικονομία αλληλεγγύης. Για τις συνελεύσεις πόλης ισχύει ό,τι και για τις περιφέρειες, και οι αποφάσεις παίρνονται από τις τοπικές συνελεύσεις που τις αποτελούν. Συνελεύσεις πόλης δημιουργούνται με απόφαση των περιφερειακών συνελεύσεων που εγκρίνεται απο τις τοπικές λαϊκές συνελεύσεις. Δεν υπάρχει ξεχωριστή εκπροσώπηση κληρωτών απο την συνέλευση πόλης στην περιφερειακή ή στην εθνική λαϊκή συνέλευση, αλλά μπορούν να δημιουργούνται ξεχωριστές λαϊκές διευθύνσεις, πχ. καθαριότητας, υγείας κλπ. σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 27.

Άρθρο 29

1. Ο Ελληνικός Στρατός τίθεται υπο την εποπτεία της εθνικής λαϊκής συνέλευσης και μετατρέπεται σε καθαρά επαγγελματικό στρατό. Οι στρατιώτες και αξιωματικοί υπάγονται στην Λαϊκή Διεύθυνση Άμυνας με τριετείς έμμισθες θητείες. Ειδικός νόμος που ψηφίζεται απο τα 3/5 των μελών όλων των συνελεύσεων της Χώρας καθορίζει ποιές θέσεις θα επανδρώνονται για πόσες τριετίες. Ο Στρατός ορκίζεται υπακοή στο Σύνταγμα τους νόμους και τις λαϊκές συνελεύσεις και υπεράσπισή τους απέναντι σε κάθε απειλή. Περιφερειακές στρατιωτικές διοικήσεις συνδέονται με τις περιφερειακές συνελεύσεις και υπηρετούν κοινωνικές ανάγκες της περιφέρειας, όταν τους ζητηθεί. Οι αποφάσεις των περιφερειακών συνελεύσεων είναι δεσμευτικές για τον Στρατό.

2. Η υποχρεωτική θητεία καταργείται αλλά ο στρατός σχεδιάζει και αναλαμβάνει την εκπαίδευση του λαού στην άμυνα με μηνιαία ή διμηνιαία σεμινάρια και ασκήσεις πεδίου εθελοντικής συμμετοχής κάθε χρόνο, ανα περιφέρεια, για όλους του άντρες και γυναίκες πολίτες της Χώρας ηλικίας 18 έως 50 ετών που θα θελήσουν να συμμετέχουν.

3. Όπως όλοι οι πολίτες, έτσι και οι στρατιωτικοί συγκροτούν συνελεύσεις. Αξιωματικοί και οπλίτες συμμετέχουν απο κοινού στις συνελεύσεις. Οι αξιωματικοί εκλέγονται στις βαθμίδες διοίκησης απο τις συνελεύσεις τους, ύστερα απο υποχρεωτική διετή εκπαίδευση στις ανώτατες σχολές που εποπτεύονται απο την εθνική λαϊκή συνέλευση. Ο Στρατός ασχολείται με κοινωνικό έργο και συμμετέχει σε κατάσβεση πυρκαγιών, σε λαϊκά έργα, και σε κοινωνική υπηρεσία. Οι συνελεύσεις στρατιωτών συνέρχονται μαζί με τις τοπικές λαϊκές συνελεύσεις σε κοινή συνέλευση για θέματα στα οποία απαιτείται η συνεισφορά τους

Άρθρο 30

1. Η Ελληνική Αστυνομία καταργείται και στην θέση της δημιουργούνται οι περιφερειακές λαϊκές πολιτοφυλακές.

2. Η λαϊκή πολιτοφυλακή εντάσσεται στην διεύθυνση λαϊκής αυτοάμυνας κάθε περιφέρειας και κάθε τοπικής συνέλευσης. και στελεχώνεται απο έμμισθους υπαλλήλους με δικαίωμα μόνο μιάς ή δύο τριετών θητειών. Οι απλοί υπάλληλοι έχουν δικαίωμα μιας θητείας και οι αξιωματικοί δύο. Αξιωματικός γίνεται όποιος το θελήσει και όποιος εκλεγεί απο την συνέλευσή του ένα μήνα πριν το πέρας της πρώτης του τριετίας. Μόνο ύστερα απο νόμο περιφέρειας ψηφισμένο απο τα 3/5 όλων των μελών των λαϊκών συνελεύσεων της περιφέρειας, μπορεί να προβλεφθεί και τρίτη τριετής θητεία για αξιωματικό της πολιτοφυλακής. Η εκπαίδευση των αξιωματικών γίνεται απο ειδική υπηρεσία του Στρατού και διαρκεί 6 μήνες. Η έννοια του αξιωματικού σχετίζεται με καθήκοντα συντονισμού μεταξύ των περιοχών και όχι με τυπική ιεραρχία.

3. Δεν υπάρχουν σώματα καταστολής. Καθήκοντα της πολιτοφυλακής είναι η ομαλή λειτουργία των λαϊκών συνελεύσεων και η περιφρούρησή τους, η τήρηση των ψηφισμένων απο τις συνελεύσεις νόμων, η προστασία των κοινών αγαθών και η βοήθεια στους συνανθρώπους.

4. Το λιμενικό σώμα καταργείται ως αυτόνομο σώμα και εντάσεται στην πολιτοφυλακή

5. Το πυροσβεστικό σώμα εντάσεται ως ξεχωριστή διεύθυνση μαζί με την δασική προστασία, στις περιφέρειες, η πολιτική προστασία στην εθνική εθνοσυνέλευση.

6. Οι πολιτοφύλακες όπως και όλες οι διευθύνσεις συγκροτούν συνελεύσεις, αλλά συμμετέχουν κανονικά και στις τοπικές τους συνελεύσεις.

Άρθρο 31

Με την ψήφιση του παρόντος Συντάγματος οι Έλληνες πολίτες δίνουν στις συνελεύσεις τους τον εξής όρκο:

” Ορκίζομαι να φυλάττω πίστη στο Σύνταγμα και στον Λαό, να προστατεύω τους ανθρώπους και την φύση αυτής της πατρίδας, και να προάγω τις πανανθρώπινες αξίες της ειρήνης, της αλληλεγγύης και της δικαιοσύνης, να συμμετέχω στην παραγωγή των αγαθών και να συνδιαμορφώνω τους νόμους, την διοίκηση και την απονομή δικαιοσύνης. Θα προστατεύω την γη της επικράτειας της Ελλάδας έναντι όποιας ξένης επιβουλής και με την ζωή μου αν χρειαστεί, και θα αντισταθώ σε όποιον προσπαθήσει να καταλύσει την άμεση δημοκρατία, την ελευθερία και την αυτοθέσμιση των λαϊκών συνελεύσεων σε αυτόν τον τόπο. Η Εξουσία πηγάζει από τον λαό, υπάρχει υπέρ αυτού και ασκείται από το λαό”.

Αυτόν τον όρκο θα δίνουν και όλοι οι υπάλληλοι των λαϊκών διευθύνσεων.

Άρθρο 32

Αυτό το Σύνταγμα μπορεί να τροποποιθεί στο σύνολό του ή κατ’ άρθρο εφόσον το ζητήσουν το 1/10 και το ψηφίσουν τα 3/5 των μελών των λαϊκών συνελεύσεων της Χώρας, εκτός από το άρθρο 1 που καθορίζει την μορφή του πολιτεύματος. Το άρθρο αυτό δεν μπορεί να τροποποιηθεί ούτε να καταλυθεί με την βία. Η υπεράσπισή του επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων.

ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ 13/06/2011

Επεξηγηματική Πολιτική Δήλωση Συντακτών Προσχεδίου

Για μας το Σύνταγμα είναι ένα εργαλείο για την κοινωνική αλλαγή και δεν συνιστά απο μόνο του ένα πολιτικό στόχο. Καταθέτουμε αυτό το προσχέδιο για διαβούλευση και προβληματισμό στις λαϊκές συνελεύσεις, γνωρίζοντας τις μεγάλες αδυναμίες του. Έχει όμως το προνόμιο να είναι ένα ολοκληρωμένο κείμενο πάνω στο οποίο ο καθένας μπορεί να κάνει την κριτική, τις αφαιρέσεις και τις προσθήκες που θεωρεί απαραίτητες, ή να συντάξει ένα άλλο, καλύτερο απο αυτό.

Η ΟΜΆΔΑ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΠΡΟΣΧΕΔΙΟΥ ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΩΝ

ΗΛΙΑΣ Β., ΓΙΩΡΓΟΣ Β., ΓΙΑΝΝΗΣ Κ.