Δεν Φταίει Μόνο η Παχυσαρκία

Κάθε οργανωμένη κοινωνία πρώτιστα εξασφαλίζει στα μέλη της την επιβίωση, αν δεν το έκανε κανείς μας δεν θα δεχόταν όχι μόνο να συνομολογήσει ή να συνυπογράψει, αλλά ούτε καν να ανεχθεί ποτέ το απαραίτητο κοινωνικό συμβόλαιο.
Όσο κι αν αυτό αμφισβητείται η συμμετοχή όλων μας στην διαμόρφωση των όρων αυτού του συμβολαίου είναι καθοριστική, η κοινωνία των ανθρώπων είναι διαδραστική, δυναμική, και ακόμα κι αν δεχτούμε - όπως είναι φανερό από την Ιστορία - ότι η ερμηνεία του κοινωνικού συμβολαίου και τα αποτελέσματα του, δύναται να νοθευθούν, να εκβιασθούν ή ακόμα και να επιβληθούν, καμιά κοινωνία δεν μπορεί ποτέ να περιορίσει σε απόλυτο βαθμό ή και να αφαιρέσει οριστικά από τους ανθρώπους την δυνατότητα της επικοινωνίας, αφού αυτό θα κατέλυε αυτόματα την ικανότητα της κοινωνίας να επιβιώσει.
Το ίδιο δίκτυο της επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων που παράγει και διανέμει - αδιάφορο δίκαια ή άδικα - την τροφή, παράγει και την πνευματική τροφή μιας κοινωνίας. Το ανατρεπτικό χιούμορ ανθεί σε περιβάλλοντα υψηλής καταπίεσης, η φιλοσοφία προαπαιτεί μια σχετική ευμάρεια, η πολιτική σκέψη παράγεται από προκλήσεις, η μεταφυσική είναι αποτέλεσμα μιας προϋπάρχουσας ανάγκης χειραγώγησης, κλπ.
Στις σημερινές ανεπτυγμένες χώρες, τόσο η τροφή, όσο και η πνευματική τροφή παράγονται με τον ίδιο τρόπο. Με στόχο τον καταναλωτή. Με σχεδόν απεριόριστες επιλογές. Με δελεαστικές συσκευασίες. Σε αφθονία…
Όπως συμβαίνει και με την τροφή, το μεγαλύτερο μέρος της πνευματικής τροφής του ανεπτυγμένου κόσμου καταλήγει στα σκουπίδια αφού πρώτα παχύνει αυτάρεσκα τα μυαλά των ανθρώπων του, σαν ένα είδος – εύγεστου, εθιστικού, αλλά καθόλου θρεπτικού - mind junk food.
Κι αυτό μπορεί ίσως να εξηγήσει γιατί τα τελευταία χρόνια η καλύτερη πνευματική τροφή του πλανήτη προέρχεται από ανθρώπους που αναμφισβήτητα προτιμούν τα χαμηλά λιπαρά…