Σπάω για πρώτη φορά την προσωπική μου παράδοση, που επιβάλλει να βάζω ένα κείμενο την ημέρα, λόγω της Μάχης της Μπλογκόσφαιρας που μαίνεται και αφορά το Monitor του Παναγιώτη Βρυώνη.
Δεν έχω την διάθεση ή την ικανότητα να δικάσω κανέναν. Ούτε γνωρίζω κανέναν προσωπικά. Δεν με ενδιαφέρει αν η Mirandolina αποφάσισε καλώς η κακώς να βγει από το Monitor, ούτε αν ο Vrypan χρειάζεται πέντε ή διακόσια σαράντα πέντε λεπτά για να την βγάλει.
Έχω μόνο να πω, όσο μπορώ πιο κωδικοποιημένα:
Α) Όταν φωνάζεις σε μια πλατεία δεν γίνεται να απαιτείς να κλείσει μόνο ο Ομέρ τ' αυτιά του. Κι όταν πετάς ένα μπουκάλι με γράμμα στον ωκεανό δεν έχει νόημα να ξεκινάς με την φράση "μην το ανοίξεις αν είσαι Κινέζος".
Β) Όπως σε όλα τα υπόλοιπα πράγματα στην ζωή, όλοι μας έχουμε και την blogόσφαιρα που μας αξίζει. Με ή χωρίς το Monitor...
No comments:
Post a Comment